: กะว่าก๋าแนะนำหนังสือ - วันที่หัวใจกลับบ้าน : : วันที่หัวใจกลับบ้าน : เขียน - เสกสรรค์ ประเสริฐกุล ความเรียงทุกเรื่องในหนังสือ ‘วันที่หัวใจกลับบ้าน’ อาจารย์เสกสรรค์เลือกใช้สรรพนามในการเขียนด้วยคำว่า “เขา” ต่างจากผลงานเล่มก่อนหน้าที่ใช้ “ผม” เป็นส่วนใหญ่ เมื่ออ่านแล้วผมนึกถึงความรู้สึกของการถอยตัวเองออกมาเป็นผู้เฝ้าสังเกต “เขา” ซึ่งมองย้อนกลับไปในอดีตและความหลังของตัวเอง จากวัยเด็ก วัยหนุ่ม วัยทำงาน แปรเปลี่ยนเข้าสู่วัยชรา อาจารย์เสกเขียนหนังสือเล่มนี้ในวัย 62 ปี (ณ ตอนที่เขียน) การมองย้อนกลับไปในความทรงจำ บาดแผลชีวิต ผลกระทบจากความสัมพันธ์ที่มีปัญหา การทำงานในแวดล้อมซึ่งไม่มีความสุข ฯลฯ สำหรับบางคนอาจเป็นช่วงทุรนทุรายของชีวิต แต่บางทีนี่อาจกลายเป็นทางผ่านไปสู้การค้นพบตัวตนใหม่ ๆ ซึ่งเยือกเย็น คลี่คลาย มีสติ รับมือกับปัญหาและความเปลี่ยนแปลงในชีวิตได้ จนถึงระดับ “พาหัวใจเดินทางกลับสู่บ้านที่แท้จริง” ผมนึกถึงประโยคที่อาจารย์เขียนไว้ในตอน ‘ที่พักในสายน้ำ’ “การเปลื้องเปลือยตัวเองออกจากชุดความคิดทั้งปวง เพื่อเข้าสู่ภาวะสัมผัสตรง รู้สึกตรง จากนั้นสลายเส้นแบ่งระหว่างผู้สัมผัสกับสิ่งที่ถูกสัมผัส จนไม่มีการเข้ามาหรือออกไป ถึงห้วงยามนั้น สิ่งที่เรียกว่าประตูแท้จริงก็มิใช่ประตูสู่แห่งหนไหน หากคือสภาวะที่บังเกิดขึ้นและคลี่คลายขยายตัว โดยปราศจากแรงขับเคลื่อนของตรรกะเหตุผลใด ๆ ราวขุนเขาที่เผยยอดยามหมอกเมฆเลือนลับหาย ราวแถบรุ้งและลำแดดที่โลมไล้ผิวทะเลหลังมรสุม ราวทางช้างเผือกพาดโค้งฟ้าในราตรีไร้จันทร์ คลื่นสัมผัสที่แผ่กว้างออกไป ไม่ใช่ตัวตน คน สัตว์ หรือเขาเรา ไม่ใช่สายน้ำ และมิใช่ความมืดดำยามค่ำคืน หากคือทุกอย่างหลอมรวมจนไม่อาจระบุรูปกำหนดนาม มีทุกอย่าง แต่ไม่มีอะไรสักอย่าง เป็นทุกอย่าง โดยไม่เป็นอะไรเลย” “บ้าน” ในความหมายที่แท้จริงของชีวิต ไม่ใช่ที่อยู่อาศัย ไม่ใช่คนที่อยู่ในนั้น หากแต่เป็น “ความรู้สึก” ที่เราอาจทำหล่นหายระหว่างการเดินทางค้นหาคำตอบของชีวิต อาจเป็น “สัมพันธ์สัมพัทธ์” มากมายที่เราเกี่ยวข้อง จนท้ายที่สุดสิ่งนี้ก็ย้อนกลับมาทำร้ายกันในนามของความรักความหวังดี “จิต” หรือ “ความคิด” คือสิ่งที่สร้างตัวตน สร้างการยึดติดมั่นหมาย ว่านี่ของฉัน นั่นของเธอ นี่คือคนรักของฉัน การงานของฉัน ศักดิ์ศรีของฉัน ความถูกต้องของฉัน ทุกอย่างที่แปะป้ายติดตราไว้ว่า “ของฉัน” มันคือความชอบธรรมซึ่งเรานำไปตอบโต้กับทุกคนที่อยากพรากมันไปจากเรา และในที่สุด...มันก็ทำให้เราพลัดหลงจาก “บ้านที่แท้จริง” ของตัวเอง การพาหัวใจกลับบ้าน จึงมีเพียงหนทางเดียว คือ การวางตัวตนและการยึดติด วางการยึดมั่นถือมั่นในตัวในตนนี้ลง มีเพียงวินาทีนี้เท่านั้นที่จะทำให้เราเห็น “ประตู” ประตูบานที่จะพาเรากลับคืนสู่ “บ้านที่แท้จริง” ในตัวเราเอง   Create Date : 18 กุมภาพันธ์ 2566 18 comments Last Update : 18 กุมภาพันธ์ 2566 5:02:06 น. Counter : 667 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณtanjira, คุณหอมกร, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณhaiku, คุณnonnoiGiwGiw, คุณRain_sk, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณปัญญา Dh, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณกิ่งฟ้า, คุณSleepless Sea, คุณTui Laksi, คุณเนินน้ำ, คุณThe Kop Civil, คุณทนายอ้วน, คุณสองแผ่นดิน, คุณSweet_pills

คำว่าเปลืองเปลือยตัวเอง ในหนังสือ... อืมม.. ตรงดีครับ... บางทีผมก็ใช้บ่อย 555 ส่วนใหญ่จะถ่าย ทอดความคิดเห็นส่วนตัวในด้าน อนุรักษ์ (คือเก็บรักษาบางอย่าง+กับการพัฒนา) ไม่ค่อยโบ.. ... มีเพื่อนหญิง สว.คนหนึ่งโพสต์เชียร์ลุง หรือเชียร์อีกฝ่ายผม สังเกตในกเฟซ 3 - 4 วันยังไม่มี คนกดถูกใจหรือเม้นท์เลย แต่เพื่อนก็ยังโพสต์แบบนั้นต่อเรื่อย ๆ เพื่อนคงไม่ได้วิเคราะห์ผลเสียผลได้มาเปรียบเทียบกัน แต่ มองในทางเดียวว่า "ดี" เท่ากับเพื่อนคนนี้ เปลือยความคิด เห็นน่าจะชอบเดินขบวนตามกระแสร์ (เมื่อก่อน) ผมไปหัวหินสองสามวันแล้วครับ คงอยู่อีกระยะงานยังไม่เสร็จ พูดซะโก้ ไปช่วยจัดบ้านให้ลูกสาว.. น้ำท่วม 2 วันขัาวของ เสียหาย ต้องปรับปรุงพื้นบ้านกระเบื้องล่อน ช่างเพิ่งทำเสร็จ นำแม่บ้าน ที่ทำงาน 3 คนมาทำความสะอาด ผมต้องช่วยจัดบ้านใหม่ให้... อากาศกลางคืนเย็นสบายกลางวันเข้าแบบเดิมคือ ร้อนประมาณ 32 C ผมนึกขำ มาคราวก่อนเล่าว่า ที่อื่นน้ำท่วมบ้านหัวหินอยู่บนเขา น้ำไม่ท่วม กลับถึง กท.ได้ครึ่งเดือนน้ำจาก ห้วยสามพันนาม ไหลใกล้หมู่บ้าน 100 กว่าเมตรไหลท่วมเป็นครั้งแรกจากสิบกว่าปี 555 ผมลึมไปว่า เชียงใหม่ก็อยู่บนที่สูงกว่าภาคกลาง แต่น้ำท่วม ทุกปีน้ำจากเขา   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 18 กุมภาพันธ์ 2566 6:58:22 น.

เกลียดลุง ลึกๆ คือความกลัว แต่ไม่ได้กลัวลุง กลัวบ้านเมืองพินาศหากลุงยังอยู่ในอำนาจต่อไป เพราะลุงโง่เขลาเกินกว่าจะนำให้ชาติเจริญคุณก๋า   โดย: หอมกร 18 กุมภาพันธ์ 2566 7:12:39 น.

สวัสดียามเช้าค่ะก๋า เช้านี้สระบุรียังคงฝุ่นเพียบเลยค่ะ อากาศเหมือนฝนจะตกแหละค่ะ สุขกายสบายใจนะคะก๋า   โดย: tanjira 18 กุมภาพันธ์ 2566 7:14:32 น.

บางคนไม่รู้ตัวว่ากำลังทำร้ายผู้อื่นน่ะสิครับ มองแต่ว่าผู้อื่นมาทำร้ายตัวเอง และเขาก็ไม่เคยมองตัวเองเลย เจอแบบนี้ทำอะไรไม่ได้เลยครับ ไม่รู้ว่าเขาจะรู้ตัวเมื่อไหร่นะครับ   โดย: ยากันยุง (สมาชิกหมายเลข 7147732 ) 18 กุมภาพันธ์ 2566 9:12:40 น.

จะว่า ที่สาธารณ บางครั้งตัวเราเองยังใช้ คำว่า เราบาง ฉันบางหรือไม่แทนตัวเองชื่อไปเลย ยากอยู่เหมือนกันค่ะ   โดย: โอน่าจอมซ่าส์ 18 กุมภาพันธ์ 2566 10:05:03 น.

สวัสดีครับคุณก๋า   โดย: ปัญญา Dh 18 กุมภาพันธ์ 2566 10:46:21 น.

ผมไม่เคยเกลียด ไม่เคยโกรธครับ แต่ผมรัก แต่ผมก็กลัวนะ   โดย: แทน (สมาชิกหมายเลข 6416662 ) 18 กุมภาพันธ์ 2566 15:22:12 น.

สวัสดีค่ะน้องก๋า วันนี้ เรื่อง วันที่หัวใจกลับบ้าน มีข้อคิดที่ดีๆมากมายแทบทุกหัวข้อเลยค่ะ ที่ชอบที่สุดคือ "การเมือง เป็นเพียงส่วนหนึ่งของชีวิต ไม่ใช่ส่วนทั้งหมด เพราะฉะนั้น ใครอยากใส่เสื้อสีไหนก็ใส่ไป ขออย่างเดียว อย่าลืมเป็นคน" สุดยอดค่ะ ใช่เลยค่ะไม่ว่าจะทำอะไรก็ตามอย่าลืมความเป็นคนนะคะ โหวต Book Blog วันนี้ฝนหยุดแล้วค่ะน้องก๋า ท้องฟ้าสดใสมาก จากเมื่อคืนฝนตกหนักมาก วันนี้อากาศใสสะอาดไม่มีฝุ่นเลยค่ะ แต่กลับมาร้อนอีกแล้วค่ะ   โดย: กิ่งฟ้า 18 กุมภาพันธ์ 2566 15:37:58 น.

สวัสดี จ้ะ น้องก๋า วันนี้อ่านเสร็จ ก็โหวดก่อนเลย เพราะนัดกับลูกศิษย์ที่บางจาก เขาชวนไปฟังธรรมะ นั่งฟังทั้งวันเลย ตั้งแต่เช้า ยัน 5 โมงเย็น มีวิทยากรธรรมะหลายคนมาบรรยาย หลายคน บางเรื่องเราก็รู้แล้วบ้างบางเรื่องน่าสนใจ เขาพูดวิเคราะห์ ได้ความรู้เพิ่มขึ้น ส่วนใหญ่ที่นี่เป็นหนุ่ม ๆ สาว ๆ ทั้งนั้นเลย ที่มาช่วยจัดงานอบรมครั้งนี้ เน้น เจ้าแม่กวนอิม และ จี้กง มีให้กินอาหารเจ มีแจกหนังสือธรรมะด้วย "คู่มือชั้นฟื้นฟูจิตเดิมแท้ "ชื่อสถานธรรม ไท่เอวี๋ยน" มีสาขาหลายแห่ง ต่างประเทศก็มี ก๋า ชอบทางนี้ เคยได้ยินไหม "วันที่หัวใจกลับบ้าน" อ่านจากที่เธอ รีวิว คิดว่า ด้วยวัย ที่มากขึ้น ผ่านเหตุการณ์มากมาย หัวใจในสมัยวัยหนุ่ม คงแรง และกล้า รุนแรง บ้าน (ใจ) คงเตลิดไปไกล แต่เมื่ออายุมากขึ้น ความคิดเปลี่ยนไป เรียกใจกลับ น่าจะเป็นใจที่ สงบมากขึ้นมาก นะ โหวดหมวด แนะนำหนังสือ   โดย: อาจารย์สุวิมล 18 กุมภาพันธ์ 2566 18:54:14 น.

สวัสดีค่ะคุณก๋า อ่านรีวิวก็ชอบตามไปด้วยค่ะแฝงธรรมให้คิดด้วย ขอบคุณค่ะ   โดย: Tui Laksi 18 กุมภาพันธ์ 2566 19:32:08 น.

ชื่อ่หนังสือก็น่าหยิบมาอ่านแล้วค่ะ   โดย: เนินน้ำ 18 กุมภาพันธ์ 2566 20:14:11 น.

ผมชอบบทสรุปอันสุดท้ายเลยครับ ความเงียบที่แท้จริงเอาชนะทุกสิ่ง คืนนี้ลิเวอร์พูลเตะดึกอีกแล้วครับ   โดย: The Kop Civil 18 กุมภาพันธ์ 2566 20:57:50 น.

ถูกต้องค่ะคุณก๋า เลี้ยงเป็นงานอดิเรก เพลินจริงๆคร้า...บางวันเปลี่ยนดินเปลี่ยนกระถาง ให้ปุ๋ยทางใบ ยกจัดวางตรงนั้นตรงนี้ ปลี่ยนมุมกัน เหมือนเด็กเล่นของเล่น มันเพลินมากๆยามว่างๆค่ะ ดีต่อใจสำหรับเราที่บางครั้งมีความกังวลทางสุขภาพตาจ้า ขอขอบคุณมากค่ะ ฝันดีคร้าาา....   โดย: Tui Laksi 18 กุมภาพันธ์ 2566 22:21:26 น.

วันนี้มีอะไรำเยอะมากเลยครับ เพิ่งจะได้ลงนั่งสวดมนต์สงบๆ เมื่อชั่วโทงที่แล้ว แล้วก็เข้าบล็อกแกงค์ครับ   โดย: ทนายอ้วน 18 กุมภาพันธ์ 2566 22:26:18 น.

สวัสดีครับคุณก๋า . "ความเงียบที่แท้จริง มันอยู่ที่ใจเรา" แต่ก็เป็นเรานั่นแหละนะครับที่ทำลายความเงียบนั้นเอง . ชอบปกนะครับ เรียบง่ายและต่ลงตัว เด่นสะดุดตา   โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา 18 กุมภาพันธ์ 2566 22:39:32 น.

การพาหัวใจกลับบ้านมีเพียงหนทางเดียว คือการวางตัวตนและการยึดติด ทุกบรรทัดที่คุณก๋ากลั่นกรอง หยิบยกใจความสำคัญมาให้ ได้ประโยชน์มากๆค่ะ หนังสือที่สั่งมาเป็นมือ 1 แต่เก่าเก็บค่ะ สภาพทางร้านบอก 70% ปกติมือสองถ้าสนใจเล่มไหนก็สั่งด้วย ขอบคุณคุณก๋าสำหรับชื่อสำนักพิมพ์นะคะ ฝันดีค่ะคุณก๋า ขอบคุณกำลังใจนะคะ   โดย: Sweet_pills 18 กุมภาพันธ์ 2566 23:20:34 น.

กลับบ้านในตัวเรา ทั้งชีวิตมัวหลงไปกับสิ่งรอบตัว อายุมากขึ้น ก็มีมุมมองแต่ละอย่างเปลี่ยนไป แค่เป็นส่วนหนึ่ง ส่วนเกิน ของชีวิต ดูบอลไหมครับ   โดย: สองแผ่นดิน 18 กุมภาพันธ์ 2566 23:31:42 น.

ผมสะดุดกับอันที่พูดถึง โกรธ เกลียด แท้จริงแล้วมันอาจเป็นแบบนั้นจริงๆ ก็ได้   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 19 กุมภาพันธ์ 2566 0:11:04 น.