กุมภาพันธ์ 2566
 
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728 
13 กุมภาพันธ์ 2566

: กะว่าก๋าแนะนำหนังสือ - ผ่านพบไม่ผูกพัน :



: ผ่านพบไม่ผูกพัน :

เขียน - เสกสรรค์ ประเสริฐกุล






ความเรียงว่าด้วยทัศนะที่มีต่อโลกและชีวิต
เป็นการย้อนมองส่องตน เพื่อค้นหา “แสงสว่าง” ที่อยู่ภายในตัวเอง
แสงสว่างซึ่งเกิดจาก “ความคิด”

ความคิดซึ่งค่อย ๆ ตกผลึกและกลั่นกรองจากประสบการณ์
ทั้งด้านดีและด้านร้าย ทั้งสุขและทุกข์
ที่ผ่านเข้ามาในความสัมพันธ์กับตัวเอง ความสัมพันธ์กับผู้อื่น
และความสัมพันธ์ที่มีต่อธรรมชาติและจักรวาล

ความรักและความกลัว
สร้างบทเรียนครั้งแล้วครั้งเล่า
ให้เรียนรู้ เติบโต พลัดพราก สูญเสีย
กว่าจะค้นพบจุดที่ลงตัวในความสัมพันธ์ทั้งสามที่ว่า

อาจารย์เสกสรรค์ ประเสริฐกุลบอกเล่าประสบการณ์การเดินทางด้านในของตน
ด้วยภาษาที่งดงาม ลุ่มลึกด้วยความหมาย และคล้ายนำบทเรียนชีวิตมาขีดเขียน
ให้เป็นความเรียงที่เต็มไปด้วยการค้นพบความจริงแห่งสัจธรรรมชีวิต

ผมอ่านหนังสือเล่มนี้ซ้ำเป็นรอบที่สองภายในปีเดียวกัน
เดือนกรกฎาคมผมอ่านจบไปแล้วหนึ่งรอบ
แต่ช่วงนี้ผมนำงานเขียนของอาจารย์เสกสรรค์กลับมาอ่านใหม่อีกรอบ
“ผ่านพบไม่ผูกพัน” จึงถูกหยิบมาอ่านอีกครั้ง
และเป็นอีกครั้งที่อ่านแล้วก็ยังคงประทับใจ




























 

Create Date : 13 กุมภาพันธ์ 2566
22 comments
Last Update : 13 กุมภาพันธ์ 2566 5:16:17 น.
Counter : 686 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณเริงฤดีนะ, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณkae+aoe, คุณSweet_pills, คุณโฮมสเตย์ริมน้ำ, คุณหอมกร, คุณThe Kop Civil, คุณกิ่งฟ้า, คุณอุ้มสี, คุณnonnoiGiwGiw, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณRain_sk, คุณtuk-tuk@korat, คุณปัญญา Dh, คุณTui Laksi, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณSleepless Sea, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณสองแผ่นดิน, คุณnewyorknurse

 

เหมือนมีเสรกรรมต่อกัน
ผ่านมา..ผ่านไป

 

โดย: เริงฤดีนะ 13 กุมภาพันธ์ 2566 6:18:27 น.  

 

เจ้ากรรมนายเวร ณ. ช่วงเวลานึงมาเยี่ยน

 

โดย: โอน่าจอมซ่าส์ 13 กุมภาพันธ์ 2566 7:16:37 น.  

 

เติบโต พลัดพราก สูญเสีย
ได้พบพานเรียนรู้ตลอดเส้นทางชีวิตนะคะ
ขอบคุณคุณก๋าที่แนะนำหนังสือดีๆเล่มนี้ค่ะ

ยินดีกับคุณก๋าด้วยค่ะที่เปิดร้านแล้ว
นักท่องเที่ยวเยอะขึ้นมาก น่าดีใจค่ะ

 

โดย: Sweet_pills 13 กุมภาพันธ์ 2566 8:31:53 น.  

 

10,000ก้าว นี่น่าจะประมาณ7โลกว่าๆค่ะ แค่นี้ก็แจ๋วแล้วค่ะพี่ก๋า
ได้ทำงานไปพร้อมกับเดินออกกำลังกาย

กำหนดเปิดร้านเดือนนี้เลยหรือป่าวคะ
เฮงๆๆ ปังๆๆ นะคะพี่

สวัสดียามสายค่ะ พี่ก๋า

 

โดย: โฮมสเตย์ริมน้ำ 13 กุมภาพันธ์ 2566 9:19:14 น.  

 

ไม่เคยผูกพันกับตาลุงนั่นอยู่แล้วคุณก๋า
เห็นหน้าแล้วรีบเปลี่ยนช่องหนีแล้วกัน555

 

โดย: หอมกร 13 กุมภาพันธ์ 2566 9:41:05 น.  

 

อ่านที่คุณก๋าสรุปและรีวิวมา ก็ได้เตือนสติตัวเองไปด้วยเลยครับ
แมนยูฯ ช่วงนี้มาแรงจริง ๆ ครับ ยิงช่วงท้ายเกมส์ไปสองลูกเลย แมนซิฯ ก็ไม่พลาดครับ คืนนี้ลิเวอร์พูลยังต้องลุ้นหนักอีกแล้วครับ

 

โดย: The Kop Civil 13 กุมภาพันธ์ 2566 10:00:23 น.  

 

สวัสดีค่ะน้องก๋า มาอ่านรีวิวของคุณเสกสรรค์ให้ข้อคิดดีมากๆค่ะ
วันนี้ลำปางร้อนมากแถมฝุ่นละอองเยอะเ้วยค่ะ

โหวต Book Blog

 

โดย: กิ่งฟ้า 13 กุมภาพันธ์ 2566 10:21:03 น.  

 

น่าอ่านมากจ๊ะ

 

โดย: อุ้มสี 13 กุมภาพันธ์ 2566 12:11:01 น.  

 

บางครั้งเราอาจเดินทาง เพื่อหาที่ทิ้งขยะในหัวใจ
เรื่องแบบนี้ไม่มีอันใดผิด เพียงแต่ในยามที่หัวใจโปร่งโล่งแล้ว
คำถามยังคงมีอยู่ว่า --- จะบรรจุสิ่งใดเข้าไปแทน?


พี่ตอนนี้ น้องคือแบบนี้เลย โปร่งโล่งสบาย
กลางคืนก็สวดมนต์นั่งสมาธิ เช้ามาก็เล่นกับแมว ไปทำงาน
ได้ออกไปกินของอร่อย ทำงานบ้าน ทำสวน ออกกำลังกาย
ปลูกต้นไม้ . . . ทั้งหมดทั้งมวลเนี่ยะ . . หัวใจก็โล่งสบาย
ไม่อยากบรรจุอะไรเพิ่มเลยค่ะ แต่ ก็แค่ช่วงนี้นะ
ไม่รู้หลังจากนี้มันจะมีกระวนกระวายอะไรอีกไหม
แค่อยากจะเป็นแบบนี้ให้นานๆ

จากบล็อก
เพื่อนบ้านดีมากพี่ วันหยุดก็ยังพาน้องออกไปแก้ชงทำบุญ
วันเสารืที่ผ่านมาน้องไปลอยอังคารมา แต่ไม่ได้ไปจ้างเรือ
ไปลอยกลางน้ำหรืออะไรนะคะ ลอยข้างแม่น้ำนี่ล่ะ
ทำกระทงเปิดทางเอง สวดเอง แล้วอุทิศให้เค้าไปดี
แล้วตรงที่ไปลอย น้ำมันลดขั้นบันได น้องอีกคน
มีตะไคร่ลื่นมาก น้องอีกคนอาสาลงไปแทน
แล้วก็จับมือกันไปหย่อนกระทง หย่อนอังคารลงน้ำ
ซึ้งใจมากเลยค่ะพี่ แล้วยังมีโอนเงินมาพันนึง
ช่วยค่ารักษาปองโย่ด้วย นอกจากแมวๆ แล้ว
เพื่อนๆ ช่วยปลอบใจได้เยอะเลยค่ะ
นี่ยังคิดว่าเลยโชคดีมากจริงๆ..
เหมือนได้มาเจอกัลยานมิตรตอนแก่เลยค่ะพี่


 

โดย: nonnoiGiwGiw 13 กุมภาพันธ์ 2566 12:29:37 น.  

 

คุณเสกสรรค์ เป็นนักคิดแน่นอน+ประสพการณ์ที่พบเจอ จึง
ถ่ายทอดออกมาให้ เรา ๆ คิดกัน และคงอยากจะให้เราคิดเป็น
คือการค้นหาตัวเอง ถ้าตนเองพบว่าสิ่งใดดีเหมาะสำหรับตนเอง
และคนรอบข้าง..

น่าจะดีที่สุดครับ แต่ตอนนี้พวกเราต้องคิดให้ดี วิเคราะห์ว่า
ผู้สมัคร ลุง ๆ ป้า ๆ อาจารย์ทั้งหลาย ทำได้ตามที่ วาดความฝัน
ไว้.. ทำได้เปล่า ทำวิธีไหน

บางพรรคเขียนเอาหรู และดิ้นได้ 555 ตามฟอร์มที่สืบทอดกันมาหลายสิบปี

 

โดย: ไวน์กับสายน้ำ 13 กุมภาพันธ์ 2566 12:43:59 น.  

 

ผมชอบอ่านชอบฟังทัศนะคติที่มีต่อโลกของคนอื่นนะครับ
คนที่เค้ามีประสบการณ์ชีวิตที่ต่างจากผมงี้ บางทีเค้ามองอะไรในอีกมุม
แต่อย่างที่บอกครับ ผมคิดตามได้ไม่หมดหรอก ขึ้นกับว่าผมมีประสบการณ์ร่วมอะไรที่ทำให้คิดตามได้เป็นเรื่องๆ

อย่างงานเขียนของท่านอาจารย์เสกสรรค์เนี้ย ผมไม่เข้าใจครับ 5555
อาจจะไม่เข้าใจด้วยภาษา ด้วยผมไม่คุ้นชินกับการอ่านบทประพันธ์หรือภาษากวีเท่าไหร่
อะไรที่ผมอ่านส่วนใหญ่เป็นการสื่อสารด้วยภาษาตรงไปตรงมา
ภาษาเหมือนที่พูดกันปกตินี่แหละครับ
จริง ๆ เป็นตั้งแต่เมื่อก่อน สมัยส่งงานประกวดกับทางโรงเรียนแล้วครับ
ผมก็ไม่มีความภาษากวีใด ๆ 55555

แต่อันนี้ผมเข้าใจนะครับ
“บางครั้งเราเดินทางเพื่อหาที่ทิ้งขยะในหัวใจ.....คำถามยังคงมีอยู่ว่า จะบรรจุสิ่งใดเข้าไปแทน”
อันนี้ผมพอเข้าใจและนึกตามได้ครับ แล้วผมก็อยากมีที่ว่างพอที่จะใส่สิ่งที่อยากใส่ลงไปเหมือนกัน
เพียงแค่บางทีขยะมันก็ลอยมากับน้ำเรื่อยๆ ทิ้งเท่าไหร่ก็ไม่ทันน่ะสิครับ5555

จากบล๊อก
แล้วผมจะเขียนอะไรเนี้ยครับ “รอยทรายใต้ฟองเบียร์” 555555
อาจใช่ครับ งานหนักตอน อายุ 30 อาจเป็นโบนัสชีวิต
และใช่เลยครับ เพราะเมื่อเราเจอปัญหามาอยากหลายรูปแบบ จนเกือบจะครบทุกรูปแบบที่โลกจะจัดปัญหามาให้ได้
การ response ต่อปัญหาของผมนิ่งขึ้น สุขุมขึ้น หลากหลายมากขึ้นวิธีมากขึ้น
ผมเรียนรู้ว่าเมื่อไหร่ตัวเองควรลงไปจัดการ เมื่อไหร่ควรให้เกียรติ์น้องทำ
คำไหนในสถาการณ์ไหนที่ควรใส่ หรือคำไหนควรหลีกเลี่ยง

ใช่ไหมครับ กิต มันเป็นคนซีเรียสกับชีวิตคนนึง
ผมชอบมุมมองเค้านะครับ ดูดาร์กแบบโลกแห่งความจริงดี ไม่ ideal
แล้วผมชอบ Three man down อยู่แล้วด้วย
เรื่องบล๊อกก็ใช่ครับ ทุกคนหันด้านที่ตัวเองอยากนำเสนอออกมา

มันคือตัวตนเองนั่นแหละครับ ไม่ได้เฟค
แต่มันคือการนำเสมอตัวตนของเราเท่านั้น ^^
ผมชอบจัง

 

โดย: จันทราน็อคเทิร์น 13 กุมภาพันธ์ 2566 13:59:08 น.  

 

เรื่องบางเรื่องจะเข้าใจได้
ก็อาจต้องได้รู้จักพบเจอสภาวะบางอย่างมา
เอาว่ามองภาพออกเจ้า

 

โดย: tuk-tuk@korat 13 กุมภาพันธ์ 2566 14:37:21 น.  

 

สวัสดียามบ่ายครับ

 

โดย: ปัญญา Dh 13 กุมภาพันธ์ 2566 15:11:20 น.  

 

สวัสดีค่ะคุณก๋า
ตั้งชื่อเรื่องได้น่าอ่านมาก
บทสรุปที่รีวิวอ่านแล้วยิ่งน่าหามาอ่านเองบ้างจัง
จาก ต.ย.มันคือ ใช่ทั้งหมดเลยค่ะ

 

โดย: Tui Laksi 13 กุมภาพันธ์ 2566 15:20:53 น.  

 

สวัสดี จ้ะ น้องก๋า

"ผ่านพบไม่ผูกพัน" ความผูกพัน เป็นความทุกข์ จ้ะ ดังนั้น
พยายามอย่าให้เกิดความผูกพันมากนัก ยิ่งผูกพันมากเท่าไร เมื่อยามที่ต้องเลิกลา หรือ ตายจาก ก็ย่อมทุกข์มากเป็นธรรมดา เมื่อผ่านพบสิ่งใด จึงไม่ควรผูกพันกับสิ่งนั้น จะดีที่สุด จ้ะ

โหวดหมวด รีวิวหนังสือ



 

โดย: อาจารย์สุวิมล 13 กุมภาพันธ์ 2566 18:25:25 น.  

 

แวะมาอ่านครับคุณก๋า

เป็นหนังสือเชิงปรัชญาที่ดีมากครับ
อ่านแล้วได้แรงบันดาลใจมากมาย ตั้งแต่เล่มเมื่อวาน
เหมือนจุดประกาย ให้คิดอะไรได้บางอย่าง
ช่วงนี้ผมหาเรื่องเหนื่อยคิดโปรเจคงานใหม่ๆ เวลาเลยไม่ลงตัวครับ
บางวันมาอ่านอาจไม่ได้คอมเม้นท์ครับ
ขอบคุณคุณก๋าครับที่มารีวิว หนังสือดี ๆให้อ่าน

 

โดย: Sleepless Sea 13 กุมภาพันธ์ 2566 20:09:50 น.  

 

ขอบคุณมากค่ะคุณก๋า
คนที่ตั้งใจทำงานมีอะไรๆหลายอย่างให้ต้องคิดและทำ
มักจะทำกันแบบลืมวันลืมเวลาไปเลยคร้า...
เราก็เป็นช่วงยุ่งๆเป็นนายตัวเอง ไม่จำวันและวันที่ด้วยค่ะ

 

โดย: Tui Laksi 13 กุมภาพันธ์ 2566 20:11:01 น.  

 

สวัสดีครับคุณ Sleepless Sea

ส่งกำลังใจให้นะครับ
ขอให้การงานต่างๆก้าวหน้า

ช่วงนี้ผมรีวิวหนังสืออย่างต่อเนื่องเลยครับ


 

โดย: กะว่าก๋า 13 กุมภาพันธ์ 2566 22:17:09 น.  

 

เล่มนี้ ผมซื้อพิมพ์ครั้งที่ 5 ดูหน้าปก/ปกหลัง ยังไม่ได้อ่านเลยครับ
อ่านที่คุณก๋ารีวิวแล้ว คงต้องหยิบมาอ่านแล้ว

จากบล็อก พี่ทาร์ซานอายุ 67 ครับ


 

โดย: สองแผ่นดิน 13 กุมภาพันธ์ 2566 22:56:41 น.  

 

สวัสดีครับคุณก๋า
.
ชอบการตีความ "กระจกเงา" ของผู้เขียนครับ
.

 

โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา 13 กุมภาพันธ์ 2566 23:47:10 น.  

 

แสดงว่าประทับใจในผลงานมากๆ เลยอ่านแล้วยังรู้สึกอยากอ่านอีก แล้วยังประทับใจอีก

การค้นหาตวเองในจิตใจเป็นเรื่องลำบากเหมือนกันบางครั้งเราก็สู้กับตัวเองในจิตใจ ตีกับตัวเองในจิตใจ

 

โดย: คุณต่อ (toor36 ) 13 กุมภาพันธ์ 2566 23:51:28 น.  

 


สวัสดีค่ะน้องก๋า

 

โดย: newyorknurse 14 กุมภาพันธ์ 2566 3:10:00 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]