พฤศจิกายน 2562
 
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
10 พฤศจิกายน 2562

:: ก๋าราณีตอบคำถามเสือย้อมแมว ::


:: ก๋าราณีตอบคำถามเสือย้อมแมว ::


คนเราต้องทุกข์หนักแค่ไหนครับ ถึงเลือกจบชีวิตตัวเอง 
และทำให้คิดว่ามันดีกว่าการมีชีวิตอยู่ต่อไป
อะไรคือความสุขจริง ๆ ครับพี่ก๋า

 
 
คำถามโดย    :   เสือย้อมแมว
 

















ความทุกข์มีน้ำหนัก
น้ำหนักของความทุกข์เกิดจากอะไร ?
เกิดจากการแบก
แบกทุกข์ไปกับความคิด กับใจของตนเอง
แบกหนัก ๆ วางลงไม่เป็น
ชีวิตก็เหนื่อยหน่าย
มองไปทางไหนก็เห็นแต่ทุกข์
ทำอะไรก็ไม่มีความสุข


ชีวิตที่ไม่มีความสุข
คือชีวิตที่ไม่รู้ว่าจะอยู่ไปเพื่ออะไร
ไม่รู้ว่าจะอยู่ไปเพื่อใคร
ไม่รู้ว่าสิ่งที่ทำอยู่มีความหมายหรือสำคัญกับใคร


พอไม่รู้ ไม่เห็นคุณค่า
จึงคิดว่าการทำลายชีวิตตัวเอง
คือการทำลายทุกข์ที่มีอยู่
คือการตัดขาดตัวเองออกจากโลกและผู้คนที่ตนสัมพันธ์อยู่
ทำแบบนี้แล้วปัญหาทั้งหมดจะจบ


แต่ความตายไม่ได้หมายความว่าเราตายจากทุกข์นั้นอย่างสิ้นเชิง
ความทุกข์ที่ยังผูกติดอยู่ในจิต
จะส่งผลให้เราทุกข์ทรมานต่อไป
เหมือนคนที่เคยเกลียดงู
ยังคงจดจำความกลัว ความเกลียดที่มีกับงูได้เสมอ
ไม่ว่าจะเกิดใหม่อีกกี่ครั้ง ในร่างใดก็ตาม



คนที่ทุกข์และคิดว่าหาทางออกไม่ได้
เป็นคนที่น่าสงสาร เป็นคนที่น่าเห็นใจ
ไม่ใช่คนที่สมควรโดนด่า หรือประณามหยามหมิ่น
จะทุกข์หนักทุกข์น้อยเพียงใด
มันก็เป็นสิ่งที่ทำให้คน ๆ นั้นเจ็บปวดได้เสมอ
เราไม่ควรดูถูกใคร ไม่ควรตัดสินใครจากสิ่งที่เขาทำ
คนเราพลาดผิดได้เสมอ ตัดสินใจแย่ ๆ ได้เสมอ
การตัดสินใจทำร้ายตัวเองหรือฆ่าตัวตายก็เช่นกัน
คงไม่มีใครอยากทำแบบนั้นกับตัวเอง
บางทีเขาอาจต้องการแค่ใครสักคนที่รับฟัง
ใครสักคนที่โอบกอดและให้กำลังใจ
ใครสักคนที่หยิบยื่นความช่วยเหลือในวันที่เขาไม่มีใคร
ใครสักคนที่ร่วมซึมซับความทุกข์ที่มีได้แม้เพียงน้อยนิดก็ยังดี


บางครั้งเราก็เป็นคนที่ช่วยเหลือคนอื่นได้ในยามที่เขาทุกข์
และบางทีเราอาจต้องการความช่วยเหลือจากใครสักคน
ในวันที่เราเจ็บปวดที่สุด



ความสุขที่แท้จริงของการมีชีวิตอยู่
อาจไม่ได้เกี่ยวข้องกับความร่ำรวย ชื่อเสียง ความสำเร็จ หรือครอบครัว
มันเกี่ยวกับคำถามสำคัญที่ว่า




เรามีชีวิตอยู่ไปเพื่ออะไร ?
มีชีวิตอยู่ไปเพื่อใคร ?
ทำอะไรเพื่อใครได้บ้าง ?




ความรัก ความอบอุ่น มิตรภาพ ความหวัง กำลังใจ ฯลฯ
สิ่งเหล่านี้จะมีความหมายมากที่สุดโดยเฉพาะในวันที่เราเจ็บปวดแพ้พ่าย



การรู้ว่าตัวเองมีคุณค่า
รู้ว่าตัวเองสามารถทำอะไรที่ดีเพื่อผู้อื่นได้
รู้ว่าตัวเองสามารถแบ่งปันสุขทุกข์และรับฟังคนอื่นได้อย่างจริงใจ
รู้ว่าทุกปัญหาล้วนมีทางออก ทุกความล้มเหลวสามารถเริ่มต้นใหม่ได้
รู้ว่าทุกความพ่ายแพ้ หากพยายามให้มากขึ้น ก็สามารถกลับมาเป็นผู้ชนะ
รู้ว่าตัวเราสามารถช่วยเหลือคนอื่นได้
รู้ว่าเราไม่ได้เป็นคนเดียวบนโลกที่โชคร้าย
รู้ว่าเราสามารถทำให้คนอื่นยิ้มได้ หัวเราะได้
รู้ว่าถึงวันหนึ่งน้ำตาแห่งความเสียใจก็จะเหือดแห้ง
รู้ว่าชีวิตเริ่มต้นใหม่ได้ทุกวันไม่ว่าจะสูญเสียและเจ็บปวดแค่ไหน
รู้ว่าทุกคนต่างมีปัญหาของตัวเอง รู้ว่าคนที่แย่กว่าเราทำไมเขายังสู้ต่อ
ฯลฯ


ความสุขจริง ๆ มันไม่มีหรอกครับ
สุขได้ไม่นาน เดี๋ยวมันก็ผ่านไป
ความทุกข์ก็เหมือนกัน
ทุกข์ที่ถาวรไม่มีหรอก
มันผ่านเข้ามา แล้วมันก็ผ่านไป
อยู่ที่เราเลือก ว่าจะแบกหรือวาง
อยู่ที่เราเลือก ว่าจะสู้หรือยอมแพ้
อยู่ที่เราเลือก ว่าจะจบหรือจะจาก
อยู่ที่เราเลือก ว่าจะหายใจต่อ หรือหยุดหายใจ



สุดท้ายคำถามนี้
ใครก็ตอบแทนใครไม่ได้
เพราะคนเลือก “คำตอบ” ที่สำคัญที่สุดของชีวิตนี้

คือ
ตัวเราเอง






























 




 

Create Date : 10 พฤศจิกายน 2562
20 comments
Last Update : 10 พฤศจิกายน 2562 4:08:02 น.
Counter : 2524 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณRananrin, คุณคนผ่านทางมาเจอ, คุณThe Kop Civil, คุณmcayenne94, คุณmultiple, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณtoor36, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณInsignia_Museum, คุณJinnyTent, คุณTui Laksi, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณสาวไกด์ใจซื่อ, คุณชีริว, คุณสองแผ่นดิน, คุณhaiku

 

สวัสดีวันอาทิตย์นะคะพี่ก๋า
ตื่นเช้าจัง ^^
ใช่ค่ะ คนที่เลือกที่จะทำ ที่จะเป็นแบบไหน
ไม่ใช่ใคร แต่คือเราเองนะคะ

 

โดย: Rananrin 10 พฤศจิกายน 2562 4:25:10 น.  

 

การจบชีวิตตนเอง
มิใช่ ทางออก

การทำตนให้มีคุณค่าคือทางออกที่ดีอย่างที่คุณก๋าว่าค่ะ
ใจ

 

โดย: คนผ่านทางมาเจอ 10 พฤศจิกายน 2562 5:32:46 น.  

 

วันนี้คุณก๋าตื่นเช้ามากเลยครับ
สุดท้ายอยู่ที่ตัวเเราเองล้วน ๆ เลยครับ

 

โดย: The Kop Civil 10 พฤศจิกายน 2562 5:44:43 น.  

 

ฮ่า....คนจะจบชีวิต คงนั่งคิดคนเดียว ไม่ยอมปรึกษาใครโดย
เฉพาะไม่ยอมปรึกษาคุณก๋า

.....

แซวแต่ตอนเช้ามืดเลย เช้านี้คุณก๋ามาแปลกตี 4 กว่าผมลุก
เข้าห้องน้ำเห็นมาทักแล้ว แต่อากาศเย็นสบายเลยกลับไปนอน
ต่อ.....นอนถึงตี 5 ลุกมาเขียนบล๊อกสำรองตอนหัวสมอง
โปร่ง

อ้าวคุณริน คุณอ้อม คุณ Kop มาคุยก่อนแล้ว เอยังสาว ๆ
ไงตืนเช้าไม่รู้ 555

 

โดย: ไวน์กับสายน้ำ 10 พฤศจิกายน 2562 5:56:31 น.  

 

ทุกอย่างอยู่ที่เราแต่เพียงผู้เดียว การจบชีวิตไม่ใช่หนทางที่ดีนัก แต่คนที่ทำได้ใจต้องเด็ดมากๆเลยทีเดียวคุณก๋า อ่านแล้วปลงไปอีก5555

สวัสดีเช้าวันหยุด รีบไปไหนคะตื่นแต่เช้าตรู่
มีความสุขในทุกๆวันนะคะ

 

โดย: In the past IP: 1.46.135.207 10 พฤศจิกายน 2562 6:33:12 น.  

 

ชีวิตของนักสู้ จะไม่เลือกหนทางแบบนั้น
ปัญหาทุกอย่างแก้ไขได้ แต่มันอาจจะไม่ถูกใจเจ้าของ

คนที่ฆ่าตัวตาย ด้วยเหตุผลของตัวเอง
ก็ยังไม่เท่าไหร่ แต่คนที่ฆ่าตัวตายเพื่อประชด
หรือกล่าวโทษใครก็ตาม นั้นไม่ดีและไม่แฟร์เลย

การเลี้ยงดูเพาะบ่ม หล่อหลอมเด็กจึงต้อง
ดูแลสั่งสอนด้านจิตใจด้วย มิใช่ดูแลเพียงร่างกาย
แข็งแรงเติบโตแต่ภายนอก แต่จิตใจอ่อนแอค่ะ



 

โดย: mcayenne94 10 พฤศจิกายน 2562 6:53:04 น.  

 

เรื่องแบบนี้ ถ้าไม่ถามคุณก๋า แล้ว อ.เต๊ะ บอกได้เลยว่ามีอีก 2คนเท่านั้น ที่จะตอบได้คือ พี่อ้อย พี่ฉอด 555

โดยเฉพาะเรื่องอกหัก ความรักนี่ ทางพี่เค้าเลยนะครับ แฮ่ๆ555

ส่วนเรื่องความทุกข์นี่ มาตรวัดความทุกข์ ของแต่ละคนไม่เท่ากันจริงๆ บางคนทุกข์แค่นิดเดียว ในความรู้สึกเรา ก็ฆ่าตัวตายซะแล้ว บางคนทุกข์ซ้ำกรรมซัดวิบัติมาสวัสดี ยังยิ้มได้เฉยๆ

ของแบบนี้ เรียกว่าภูมิต้านทานไม่เท่ากัน คนที่ไม่เคยทุกข์ กับคนที่มันทุกข์ตลอดเวลาแต่ยังมีชีวิตอยู่นี่ เรียกว่าภูมิต้านทานคนละเบอร์เลยนะครับ

 

โดย: multiple 10 พฤศจิกายน 2562 7:44:58 น.  

 

สวัสดีตอนเช้าครับพี่ก๋า
วันนี้ป่วยเลยถูกปลุกแต่เช้ามากินยา (พี่ก๋าบอกเนี้ยนะเช้าของแก)
แอบเห็นเม้นพี่ไวน์พอดี ผมเดาว่าอย่างพี่รินตื่นเช้ามาเตรียมอาหารให้น้องๆ ส่วนพี่แฟรงค์ ไปวิ่งแน่นอน ^^

เป็นคำถามที่น่ากลัวมากครับ
ถ้าคนปกติอย่าเรามองคงบอกว่านั่นคือการคิดสั้น ตัดชาองน้อยแต่พอตัว
แต่ถ้าเป็นในรายซึมเศร้า ผมว่าเค้าแค่มาสุดทาง สมองถูกสั่งให้ทำ คิดมาดี ไตร่ตรองมาดี เตรียมตัวมาดีเลยด้วยซ้ำครับ

ส่วนตัวผมบอกตัวเองเสมอว่าอยู่เพื่อคนอื่น
เพราะผมเป็นคนชิล ถ้าเพื่อตัวเอง แรงผลักดันจะน้อยครับ เดี๋ยวขี้เกียจ 5555

 

โดย: จันทราน็อคเทิร์น 10 พฤศจิกายน 2562 8:06:15 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณก๋า

"ใครสักคนที่หยิบยื่นความช่วยเหลือในวันที่เขาไม่มีใคร"
ชอบประโยคนี้มากเลยค่ะ
บางครั้งแค่รอยยิ้มเล็กๆ ก็ทำให้มีกำลังใจเดินต่อไปได้นะคะ

พอเราจมอยู่กับปัญหาหูตาก็มืดบอดหาทางออกไม่เจอ
ถ้าเราวางความทุกข์ไม่เป็นก็ต้องหาที่ปรึกษา เช่น คุณก๋า ค่ะ 555

รักษาสุขภาพด้วยนะคะ!!

 

โดย: สมาชิกหมายเลข 5545933 10 พฤศจิกายน 2562 9:04:24 น.  

 

จริงๆ การจบชีวิตตัวเองลง มันก็แค่พริบตาเดียว เส้นแบ่งระหว่างความเป็นกับความตาย มันบางมาก

ฆ่าตัวตายด้วยอะไร มีด ปืน? นี่แหละน้ำหนักของสิ่งที่พรากชีวิตคนได้ // กระโดดตึก กระโดดน้ำ กินยา ผูกคอ นี่แหละความรู้สึกที่ทำให้เราตายได้

แม้แต่ต้นไม้เล็กๆ ยังพยายามงอกขึ้นมาเลย เราก็ต้องพยายามที่จะมีชีวิตต่อไป แม้ว่าโลกนี้มันจะโหดร้ายแค่ไหนก็ตาม ขอแค่เรายังมีลมหายใจอยู่ จะต้องมีเรื่องดีๆ เกิดขึ้นกับเราในสักวัน

 

โดย: คุณต่อ (toor36 ) 10 พฤศจิกายน 2562 11:33:54 น.  

 

สวัสดี จ้ะ น้องก๋า

วันนี้ เรื่องกับภาพ สัมพันธ์กันดี เนาะ ภาพขาวดำ ขมุกขมัว
แฝงความโศกเศร้าในอารมณ์ตามไปด้วย

คำถามวันนี้ ถามว่า ทุกข์มากขนาดไหน ถึงจะฆ่าตัวตาย อิอิ
ถามยังกับความทุกข์ ความสุข เป็นสิ่งของ สามารถชั่งเป็น
น้ำหนักได้ งั้นแหละ ห้าห้า

เฮ้อ ! เริ่อง การฆ่าตัวตาย ปัจจุบันนี้ มีเพิ่มมากขึ้นทุกวัน
ได้อ่านข่าว ได้ดู ได้ฟัง จากโทรทัศน์ แล้ว ก็เศร้าใจ โดย
เฉพาะ ญาติพี่น้องของผู้ตาย คงเศร้าโศกเสียใจมากกว่าใคร

วิธีที่จะให้คนคิดฆ่าตัวตาย ที่ ก๋า แนะทำ ให้ถามตัวเอง
ว่า อยู่เพื่อใคร อยู่เพื่อ อะไร และ ให้รู้จักตัวเอง อีกหลาย
สิบข้อ อ่านแล้ว ก็รู้สึกว่า คนที่คิดฆ่าตัวตาย เขาคงไม่มี
กระจิตกระใจคิดอะไรทั้งนั้น เขาคงคิดว่า ความทุกข์ของเขา
มันล้น มันเอ่อ จนไม่สามารถจะทนต่อไปได้แล้ว เขาจึงฆ่า
ตัวตาย ไม่อยากจะอยู่ต่อไปแล้ว ครูว่า มันเป็นเหมือนเส้นใย
บาง ๆ กั้นไว้ ระหว่างความตาย กับความเป็น ถ้าไม่สามารถก้าวผ่านเส้นใยนั้นได้ ก็คือ ฆ่าตัวตายได้สำเร็จ

ดังนั้น ครูคิดว่า เราคงต้องให้เด็กรุ่นใหม่ ๆ ฝึกจิต
ตั้งแต่เด็ก ให้เข้มแข็ง มีภูมิคุ้มกันสูง เฮ้อ ! ก็พูดยากนะ
ความเข้มแข็ง ของแต่ละคน ไม่เท่าเทียมกัน ก็คงต้องสรุปไว้
เป็นเรื่องของกรรมลิขิต เขาคงมีอายุขัย ทำบุญมาได้เพียง
เท่านั้น แหละ นะ

โหวดหมวด งานเขียน ฯ



 

โดย: อาจารย์สุวิมล 10 พฤศจิกายน 2562 14:00:50 น.  

 

อ่านที่คุณก๋าตอบแล้ว ก็นึกถึงเพื่อนสนิทที่จากไปเมื่อง 2-3 ปีก่อน
ผมได้ฟังความทุกข์ช่วงท้ายๆของเขา แต่ทุกอย่างก็อยู่ที่เจ้าตัวจะตัดสินใจอย่างไร
แต่ความทรงจำเกี่ยวกับเพื่อนไม่ได้หายไปไหนเลยครับ

 

โดย: Insignia_Museum 10 พฤศจิกายน 2562 14:08:45 น.  

 

ปี้มองว่าคนที่ฆ่าตัวตาย คือ เขาบะมีสิ่งที่ยึดเหนี่ยวจิตใจ
หรืออาจจะป่วย ควบคุมตัวเองบะได้ ไม่ก็อารมณ์เพียงชั่ววูบ
ฆ่าตัวตายด้วยความไม่รู้

ปี้เกยมีเพื่อนที่เรียนตวยกันสมัยประถม
กินยาฆ่าตัวตาย ปี้กะแค่เสียใจตอนนั้น ละอ่อนอยู่
บะฮู้สึกฮู้สาหยังนัก หรือคิดค้นหาสาเหตุ ปล่อยเวลาผ่านไป
แต่จำชื่อเพื่อนและใบหน้าเพื่อนได้ลาง ๆ อยู่

มาสมัยมัธยม ญาติเพื่อนแขวนคอตายอีกคน
ตอนนั้น ก็ตกใจ รู้สึกกลัว แต่กะยังบะรู้ถึงความหมายของการฆ่าตัวตาย

พี่บะเกยคิดฆ่าตัวตายสักครั้ง เป็นคนกลัวตาย 555
ตั้งแต่จำความได้ ตั้งแต่หน้อยจ๋นใหญ่ บะว่าจะเจอปัญญาขนาดไหน
พอมาเรียนรู้ธรรมะจากหลวงพ่อจรัญอย่างจริงจัง
รู้ว่าการฆ่าตัวตายนั้นเป็นการสร้างกรรมหนักนักหนา
ตายไปแล้ว ยังจะต้องฆ่าตัวตายติด ๆ อีก 7 ชาติ
ยิ่งกลัวเข้าไปใหญ่ บะคิดฆ่าตัวตายแน่นอน

ปี้คิดว่า ถ้าไผ๋ได้รู้จักพระพุทธศาสนาอย่างลึกซึ้ง
เวลาเจอความทุกข์ จะบะทุกข์มาก
และบะคิดฆ่าตัวตายแน่นอน

ช่วงนี้ดูซีรี่ย์จบ กำลังเริ่มอ่านนิยายแปลเกาหลีเจ้า
บล็อกกะดีทำ ซีรีย์เรื่องใหม่กะอยากดู หนังสือกะไค่อ่าน
ต้นไม้กะดีกอย อะหยังกะไค่หยะไปหมด
แต่ยามเจ็บหัวไมเกรน อะหยังกะบะเอาสักอย่างเหมือนกันเจ้า

 

โดย: JinnyTent 10 พฤศจิกายน 2562 17:31:16 น.  

 

สวัสดีค่ะคุณก๋า
คำถามนี้ เราก็เคยคิด อยากรู้เหมือนคนถามนี้ด้วยละค่ะ
ปัจจุบันเราเห็นข่าว คนฆ่าตัวตาย เยอะมาก
แม้กระทั้งดารา คนดังๆ ในสังคม หรือมีอาชีพการงานใหญ่โต

คำตอบคุณก๋า ถึงจะเป็นเรื่องที่ตอบแทนคนที่คิดฆ่าตัวตายไม่ได้ก็จริงนะคะ
แต่ก็ให้แนวคิด ...ถึงสาเหตุน่าจะเป็น คือ ความทุกข์จากความคิดตัวเอง

และความอ่อนแอทางใจ คิดลบมากกว่าและไม่สามารถรับ
ความจริงที่เป็น อยู่ ณ ปัจจุบัน อดทนอดกลั้นไม่เป็น
จริงๆค่ะ ...ความอดทน เป็นสิ่งหนึ่ง ที่ทำให้เราชนะใจตนเองได้

ปล. ขอบคุณค่ะ วันนี้ ทีมรักมีโปรแกรมลงแข่งกับอดีตแชมป์ลีก
แฟนๆจะหายใจหายคอคล่องมั๊ยน๊าาาาา...

 

โดย: Tui Laksi 10 พฤศจิกายน 2562 19:37:15 น.  

 

เคยถึงจุดนั้นนะคะ แต่รอดมาได้ 555

เพราะยังคิดถึงความรู้สึกของแม่อยู่ค่ะ

เราว่า คนที่เค้าทุกข์จนถึงจุดที่จะจากไป มันก็มีหลายอย่างนะคะ มันทุกข์จนไม่สามารถอยู่ต่อได้แล้ว จนคิดว่าการจบชีวิตมันคือการเปลี่ยนสถานะ อย่างน้อยก็ให้พ้นไปจากตรงนี้ และส่วนหนึ่งคือ การมีชีวิตอยู่มันเจ็บปวดเกินไปแล้วน่ะค่ะ

อ่านหลายคำถามของน้องเสือฯ แล้ว...ค่อนข้างเป็นห่วงนะคะ

ถ้าแย่มากๆ อยากให้ลองไปหาจิตแพทย์นะคะ

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ



บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

 

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 10 พฤศจิกายน 2562 20:41:02 น.  

 

วันนี้ผมตื่นเช้าเหมือนกัน พอดีมีงานปั่นจักรยาน Dahon แถวบางกรวยครับ พอดีแอบเห็นเม็นท์น้องปรินซ์ 555
ปกติถ้าไม่มีงานวิ่ง งานปั่น ผมจะตื่นสายมาก วันหยุด

คืนนี้รอเชียร์พรีเมียร์ บิ๊กแมทซ์ครับ

 

โดย: The Kop Civil 10 พฤศจิกายน 2562 20:57:37 น.  

 

เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆ ค่ะ น้องหมิงหมิง
คุณพ่อก๋าและมาดามด้วยค่ะ

 

โดย: Rananrin 10 พฤศจิกายน 2562 21:10:00 น.  

 

ถึงจะได้รับประสบการณ์แบบเดัยวกัน แต่ทุกข์ที่รับรู้ของแต่ละคนก็ไม่เท่ากันด้วยนะครับ
คนเป็นโรคซึมเศร้านี่คงดิ่งแบบที่เราจินตนาการไม่ออกเลย

เพื่อนที่ผมรู้จักฆ่าตัวตายไปสองคนเพระาเครียดเรื่องเรียน ตอนนั้นโรคซึมเศร้ายังไม่ดังเลย
ไม่รู้ว่ามีด้วยหรือเปล่า

พิพิธภัณฑ์บ้านเรากระจุกตัวอยู่ในกรุงเทพ-ปทุมเสียหมดเลยครับ
ตามจังหวัดต่างๆก็มีประมาณพิพิธภัณฑ์ภูมิปัญญาท้องถิ่น ตามเมืองโบราณก็มีพิพิธภัณฑ์เมืองเก่าของที่นั่น ใกล้ทะเลก็เป็นพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ
ตอนนี้มีความพยายามพัฒนาพื้นที่ science park ของภูมิภาคต่างๆ ภาคกลางมีที่ สวทช. ภาคเหนือมีที่ มช. ภาคอีสานมีที่ มข. ภาคใต้มีที่ ม.สงขลามั้ง?
อยากให้มีพื้นที่ museum park ด้วย

 

โดย: ชีริว 10 พฤศจิกายน 2562 21:13:51 น.  

 

มาดึกอีก
บางคนที่เลือกจบชีวิตตัวเอง แต่มีคนช่วยไว้ได้
ก็จะมีครั้งที่ 2,3 หรือต่อไปจนกว่าจะจบชีวิต

หลับฝันดีครับ

 

โดย: สองแผ่นดิน 10 พฤศจิกายน 2562 23:41:55 น.  

 

2 - 0 ละครับ ยิงไวมาก 555

 

โดย: The Kop Civil 11 พฤศจิกายน 2562 0:07:54 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]