:: ศึกชิงบัลลังก์ยุทธ์ มังกรพยัคฆ์บูรพา ตอนที่ 27 ::   :: ศึกชิงบัลลังก์ยุทธ์ มังกรพยัคฆ์บูรพา ตอนที่ 27 :: เรื่องและภาพ : กะว่าก๋า เจ็ดปีที่ทหารจินบุกตีด่านเซียนหยาง แต่ตียังไงก็ตีไม่แตก บุกมาแล้วได้แต่ล่าถอยกลับไป กลยุทธ์ในการตั้งรับของฝ่ายต้าซ่งไม่เผยให้เห็นจุดอ่อนใดใด ทหารในเมืองถูกฝึกมาเป็นอย่างดี มีระเบียบวินัย จิตใจฮึกเหิมกล้าแกร่ง ผิดกับป้อมเมืองอื่น ๆ ซึ่งเริ่มถูกตีจนย่อยยับ ต้าซ่งกำลังสูญเสียดินแดนไปเรื่อย ๆ สิ่งที่บาตาญ่าแม่ทัพจินไม่เคยล่วงรู้ นั่นคือ ภายในกำแพงเมือง มีบุรุษชุดขาวหน้ากากดำทำหน้าที่เป็นกุนซือ คอยให้คำแนะนำกับเย่วฉินฟงตลอดเวลา ไม่ว่าทัพจินจะใช้กลยุทธ์ใดในการรบ ดูเหมือนทัพต้าซ่งจะอ่านทางได้ตลอด ปรับแผนรับมือได้ทุกกระบวนศึก การรุกรบตีชิงเมืองในสองครั้งที่ผ่านมา มิอาจทำอะไรได้นอกจากล้อมเมืองกดดันไปวัน ๆ เสียเวลาแรมเดือนแรมปีอย่างเปล่าประโยชน์ เมื่อแม่ทัพจินกลับไปรายงานสถานการณ์ให้กับคูบิไลข่านและเตมูบูจินได้ทราบ เป็นอันรู้กันว่าด่านที่หักได้ยากที่สุด ก็คือ เมืองเซียนหยางแห่งนี้นี่เอง ! ................................................... ครั้งนี้เป็นครั้งที่สามแล้วซึ่งทัพจินล้อมเมืองเซียนหยางไว้หมดทุกทาง สามเดือนผ่านไปโดยไม่มีอะไรคืบหน้า นอกจากบางวันซึ่งเย่วฉินฟงส่งทหารกล้าออกไปก่อกวนทัพจินให้ปั่นป่วน แต่ไม่อาจทำอะไรได้มากกว่านั้น เนื่องจากทัพจินมีกำลังพลมากกกว่า 18 หมื่น ขณะที่ทหารภายในเมืองเซียนหยางนั้นมีเพียง 2 หมื่นคน ที่สำคัญ คือ แม่ทัพใหญ่ของจินในคราวนี้มิใช่บาตาญ่าแม่ทัพคนเดิม แต่เป็นเตมูบูจินขุนศึกผู้เกรียงไกร ชื่อเสียงโด่งดังทั่วทั้งแผ่นดิน ไม่ว่าใครย่อมรู้จักและได้ยินชื่อเสียงของยอดขุนพลผู้อยู่ยงคงกระพัน และนักรบผู้เก่งกาจกร้าวแกร่งน่าครั่นคร้าม เย่วฉินฟงรู้ตัวดีว่าความสามารถของตนนั้นด้อยกว่าเตมูบูจินในทุก ๆ ด้าน อีกทั้งอายุอานามของตัวเองก็แก่ชราไปมาก ต่อให้จิตใจคึกคักเข้มแข็งแค่ไหน แต่ร่างกายร่วงโรยเช่นนี้ ย่อมมิอาจตอบสนองปณิธานในการปกบ้านป้องเมืองได้ เมื่อหมดท่ามิรู้จะหันไปหาใคร เย่วฉินฟงจึงดั้นด้นเดินทางไปหาบุรุษหน้ากากดำ ผู้ซึ่งเป็นที่ปรึกษาคนสำคัญตลอด 7 ปีที่ผ่านมา ทุกคำแนะนำของชายผู้นั้น ทำให้เมืองเซียนหยางยังตั้งอยู่ได้โดยไม่ถูกเผาทำลาย กลยุทธ์ศึกซึ่งชายหน้ากากดำบอกสอน เมื่อนำไปปฏิบัติ ก่อเกิดผลลัพธ์น่าอัศจรรย์ใจ ทหารจินบุกยังไงก็ตีป้อมค่ายไม่แตก เพียงแต่ทุกครั้งเมื่อเย่วฉินฟงร้องขอให้บุรุษหน้ากากดำเข้าร่วมรบด้วยนั้น คำตอบซึ่งได้รับกลับมา คือ คำปฏิเสธอย่างนุ่มนวล ชายหน้ากากดำบอกแต่เพียงว่าเขามิต้องการเป็นนักรบ แต่ที่ยืนหยัดอยู่คอยช่วยเหลือเย่วฉินฟง ก็เพียงเพื่อปกป้องดูแลประชาชนภายในกำแพงเมืองให้อยู่รอดปลอดภัย หาได้ต้องการทำหน้าที่ทหารหาญไม่ เนื่องเพราะไม่เคยศรัทธาในการปกครองขององค์จักรพรรดิ รังเกียจการทำงานของเหล่าขุนนางกังฉิน “ข้าทำสิ่งที่สมควรทำก็เพียงเท่านั้น” นี่คือคำตอบซึ่งเย่วฉินฟงมักได้รับกลับมาเสมอในช่วง 7 ปีที่ผ่านมา ............................................ เย่วฉินฟงควบม้าเดินทางไปพบบุรุษหน้ากากดำด้วยความร้อนใจ คนผู้นั้นยังคงนั่งตกปลาอยู่บนโขดหินก้อนเดิมโดยมิอาทรร้อนใจ เย่วฉินฟงกระโดดลงมาจากหลังม้าอย่างรวดเร็ว รีบกล่าวรายงานโดยไม่ทันทักทาย “แย่แล้วท่านที่ปรึกษา คราวนี้พวกเราต้องแย่แน่ ๆ” บุรุษชุดดำยังทอดอารมณ์นั่งถือคันเบ็ดโดยมิรู้ร้อนหนาว “ใจเย็น ๆ ก่อนเถิดท่านแม่ทัพ ข้ารู้ดีว่าสถานการณ์นอกกำแพงสูงนั่นเป็นอย่างไร” “แล้วเหตุใดท่านจึงดูสบายอารมณ์เยี่ยงนี้ได้อยู่เล่า ข้าเร่งร้อนมาพบท่าน ก็เพื่อขอคำแนะนำปรึกษาโดยด่วน ว่าเราควรทำประการใดดี” เย่วฉินฟงมิอาจสงบใจได้ “แม่ทัพใหญ่ของจินครานี้ คือ เตมูบูจิน ขุนพลไร้พ่าย นั่นหมายความว่าครั้งนี้เดิมพันของอาณาจักรจินวางไว้สูงลิบหมดหน้าตัก หากหักหาญเอาชัยไม่ได้ ย่อมไม่มีวันถอยหลังกลับเป็นแน่แท้” บุรุษหน้ากากดำวางคันเบ็ดในมือไว้บนก้อนหิน ก่อนกระโดดม้วนตัวตีลังกาสามตลบลงมายืนเบื้องหน้าแม่ทัพเย่วฉินฟง “คำแนะนำของข้าในครั้งนี้ คงสร้างความลำบากใจให้กับท่านแม่ทัพไม่น้อย ไม่ว่าท่านจะเห็นด้วยกับข้าหรือไม่ก็ตาม ข้าอยากให้ท่านได้ทำสิ่งหนึ่งก่อนเป็นอันดับแรก” บุรุษหน้ากากดำบอกกล่าว “ทำอันใดหรือท่าน ได้โปรดรีบบอกกล่าวมาได้เลย ?” แม่ทัพผู้แบกรับชะตากรรมของประชาชนชาวซ่งรีบเอ่ยขึ้นทันที “ปลดดาบของท่านออกจากฝัก แล้วจงฟันมาที่ตัวข้าให้เต็มแรง” คำสั่งนี้ทำให้แม่ทัพซ่งถึงกับยืนงงเป็นไก่ตาแตก หันรีหันขวาง ไม่กล้าลงมือ บุรุษหน้ากากดำเร่งเร้าให้ลงดาบ “ข้าสั่งให้ท่านทำ ลงมือเดี๋ยวนี้ โปรดอย่าได้ลังเล !” เมื่อหมดทางเลือก เย่วฉินฟงจึงฟาดดาบไปที่ลำตัวของบุรุษชุดดำเต็มแรง “เคร้ง !!!” ดาบในมือแม่ทัพซ่งถึงกับหักสะบั้นเมื่อกระทบหน้าอกของบุรุษหน้ากากดำต็มแรง เย่วฉินฟงถึงกับยืนตกตะลึงตาค้าง ไม่อยากเชื่อสายตาตัวเองว่าในโลกนี้ยังมีคนหนังเหนียวฟันแทงไม่เข้า ! “ท่านไม่มีวันชนะศึกนี้ได้” บุรุษหน้ากากดำเอ่ยขึ้นอย่างตรงไปตรงมา “แม่ทัพของจินใน ครั้งนี้ คือ เตมูบูจิน ผู้เก่งกาจ และอยู่ยงคงกระพันเช่นเดียวกับตัวข้า เมื่อฟันแทงไม่เข้า และมีวรยุทธ์เหนือล้ำกว่ามาก ท่านแม่ทัพจะเอาชัยจากคนผู้นั้นได้อย่างไร” “เหตุใดศัตรูของต้าซ่งจึงฟันแทงไม่เข้าเฉกเช่นเดียวกับตัวท่าน ข้าไม่เข้าใจเลย” ใบหน้าของเย่วฉินฟงแสดงความสับสนงงงวยจนเก็บงำความรู้สึกเอาไว้ไม่อยู่ “ข้ากับเขา เราต่างมียันต์เกราะเพชรคุ้มกายอยู่ ยันต์นี้ทำให้ผิวกายทนทานต่อศาสตราวุธทุกชนิด ทางเดียวจะก่อให้เกิดความพ่ายแพ้ได้ ย่อมต้องใช้วรยุทธ์ขั้นสูงสุดเข้าห้ำหั่นทำลายกันด้วยมือเปล่า หรือไม่ก็ต้องใช้ยาเบื่อยาพิษเท่านั้น” คำอธิบายของชายหน้ากากดำยิ่งสร้างความหนักใจให้แม่ทัพใหญ่อย่างทวีคูณ เมื่อมองไม่เห็นหนทางชนะ แล้วไฉนเลยจะปกป้องบ้านเมืองเอาไว้ได้ “แล้วข้าต้องทำเช่นใดกันเล่าท่าน ข้าอับจนปัญญาไปหมดแล้ว” ชายชุดขาวหน้ากากดำยืนนิ่ง ค่อย ๆ เอื้อมมือปลดหน้ากากไม้สีดำที่สวมใส่ไว้ลง เย่วฉินฟงได้แต่ยืนมองดูตาค้าง ตระหนกตกใจแทบสิ้นสติ !!! .................................................... เย่วฉินฟงลดตัวคุกเข่าทำการคารวะโดยมิรั้งรอ “คารวะท่านแม่ทัพไป่จิงเหวิน ที่แท้เป็นท่านนี่เอง” เย่วฉินฟงกลับคาดไม่ถึงว่าผู้ที่คอยให้คำปรึกษาช่วยเหลือวางกลยุทธ์ในการรบตลอด 7 ปีที่ผ่านมา กลับเป็นอดีตแม่ทัพใหญ่ของต้าซ่ง ไป่จิงเหวินรีบเดินเข้าไปประคองให้เย่วฉินฟงลุกขึ้นยืน “ขออภัยท่านแม่ทัพเย่วที่ข้าต้องอำพรางใบหน้าตลอด 7 ปีที่ผ่านมา ข้าชื่นชมในตัวท่านยิ่งนัก ที่ได้ทำการปกปักรักษาบ้านเมืองอย่างสุดกำลัง ข้าทำได้เพียงช่วยเหลือท่านอยู่ห่าง ๆ เนื่องจากตั้งใจตัดขาดเรื่องทางโลกไปแล้ว และข้ามิได้มีตำแหน่งแห่งหนใดใดในกองทัพ บัดนี้ข้าต้องกล่าวกับท่านตามตรงว่าเมืองเซียนหยางของเรานั้น คงมิอาจต้านทานทัพจินได้อีกต่อไป หนทางเดียวซึ่งจะรักษาชีวิตของพลเมืองซ่งทุกคนไว้ได้ คือ การยอมจำนน” “ยอมจำนน” แม่ทัพเย่วทวนคำด้วยน้ำเสียงแหบแห้งน่าสะเทือนใจ “ใช่...การยอมจำนนเป็นเพียงหนทางเดียว หากท่านต้องการรักษาชีวิตทหารและประชาชนเอาไว้ ท่านไม่มีทางสู้เตมูบูจินได้ไม่ว่าจะด้วยการรบตัวต่อตัวหรือรบแบบใช้พิชัยยุทธ์สงคราม หากฝืนดึงดันตั้งรับต่อไปเรื่อย ๆ ทุกคนในกำแพงเมืองคงอดตายกันหมดภายในสามเดือน เพราะทางจินไม่มีวันล่าถอยกลับไปเหมือนสองครั้งก่อนอย่างแน่นอน แถมเตรียมเสบียงมาเพียบ พร้อมสู้ศึกยาวนานนับปี ข้าไม่อาจรู้ได้ว่าท่านจะตัดสินใจอย่างไร แต่หากท่านเลือกยอมจำนน ข้ายินดีอาสาเป็นผู้ไปเจรจาความกับเตมูบูจินให้ท่านด้วยความเต็มใจ” ไป่จิงเหวินกล่าว เย่วฉินฟงถึงกับทรุดตัวร่ำไห้โดยไม่อาย ตัวตายยังไม่อายเท่าพ่ายศึก นี่ยังมิทันสู้ กลับต้องยอมแพ้เนื่องจากไม่มีทางเอาชนะแม่ทัพของข้าศึกได้ ยิ่งคิดยิ่งเศร้าโศกเสียใจ เย่วฉินฟงดึงมีดสั้นข้างเอวออกมาหมายปาดคอตัวเองล้างอายในครั้งนี้ แต่ไป่จิงเหวินเร็วกว่า ใช้ฝ่ามือกระแทกไปที่ใบมีดจนพุ่งไปปักแน่นในก้อนหิน ! เย่วฉินฟงถึงกับอ้าปากค้าง เกิดมาไม่เคยพบเจอสุดยอดวรยุทธ์เช่นนี้มาก่อน “อย่าทำร้ายตัวเองเลยท่านแม่ทัพ เหตุการณ์นี้หาใช่ความผิดของท่านไม่ ตลอด 7 ปีที่ผ่านมาท่านปกป้องเมืองนี้ด้วยชีวิต โดยไร้การสนับสนุนเหลียวแลจากทางราชสำนัก ท่านขอเสบียง ขออาวุธ ขอกำลังพลไปกี่ครั้งก็มิเคยได้รับการช่วยเหลือใดใด งบประมาณถูกส่งมาอย่างจำกัดจำเขี่ยเพราะขุนนางชั่วโฉดต่างโกงกินเงินรัฐเงินหลวงไปจนหมดสิ้น หากเมืองนี้ไม่มีแม่ทัพชื่อเย่วฉินฟง เห็นทีจะล่มสลายไปตั้งแต่หลายปีก่อนแล้ว” คำพูดของไป่จิงเหวินคล้ายน้ำเย็นชโลมใจให้คลายทุกข์ เย่วฉินฟงค่อยเช็ดน้ำตาแล้วหันมาขอคำปรึกษา “ข้ามิรู้จะคิดอ่านประการใดต่อไปแล้ว ขอท่านไป่จิงเหวินได้โปรดสั่งการมาด้วยเถิด” เย่วฉินฟงไม่คิดต่อต้านทหารจินอีกต่อไปแล้ว เมื่อได้ทบทวนเหตุผลตามที่ไป่จิงเหวินเอื้อนเอ่ยมา ความเดิมจากตอนที่แล้ว ตอนที่ 1    ตอนที่ 2    ตอนที่ 3    ตอนที่ 4    ตอนที่ 5    ตอนที่ 6 ตอนที่ 7    ตอนที่ 8    ตอนที่ 9    ตอนที่ 10    ตอนที่ 11    ตอนที่ 12 ตอนที่ 13    ตอนที่ 14    ตอนที่ 15    ตอนที่ 16    ตอนที่ 17    ตอนที่ 18 ตอนที่ 19    ตอนที่ 20    ตอนที่ 21    ตอนที่ 22    ตอนที่ 23    ตอนที่ 24 ตอนที่ 25    ตอนที่ 26     Create Date : 10 กันยายน 2562 23 comments Last Update : 10 กันยายน 2562 12:23:23 น. Counter : 3154 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณสองแผ่นดิน, คุณmultiple, คุณหอมกร, คุณThe Kop Civil, คุณhaiku, คุณkae+aoe, คุณสาวไกด์ใจซื่อ, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณอุ้มสี, คุณสันตะวาใบข้าว, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณInsignia_Museum, คุณtuk-tuk@korat, คุณRinsa Yoyolive, คุณTui Laksi, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณธนูคือลุงแอ็ด, คุณRananrin, คุณJinnyTent, คุณnewyorknurse

สวัสดียามเช้าค่ะคุณก๋า เดี๋ยวไล่อ่านต่อจากตอนที่แล้วค่ะ ขอบคุณค่ะ   โดย: โอน่าจอมซ่าส์ 10 กันยายน 2562 6:18:05 น.

จริงของพี่ไป่ ต้องบอกว่า ไม่ไหวอย่าฝืน เป็นผื่นอย่าเกา เย้ย ใช่มั้ยเนี่ย 555 ปล. นกก็มี รักโลภ โกรธหลง เพราะฉะนั้น มีกิ๊กได้ แล้วก็ แหม ชื่อคล้องจองกะเมียหลวงซะด้วย ชาปีนี้ กะ ชาปีนั้น ส่วน อ.เต๊ะ ฉายา ชาปลายมือปลายเท้า เพราะเบาหวานขึ้นนะครับ 555   โดย: multiple 10 กันยายน 2562 8:04:30 น.

อังคารสวัสดีครับ คุณก๋า ตามอ่านต่อครับ แล้วก็ถึงกาลอวสานอาณาจักรต้าซ่ง สู้ไปก็แพ้ ประชาชนล้มตาย ที่รอดก็พิการ อดอยาก ได้ไป่จิงเหวินช่วยเจรจา เมืองเซียนหยางอยู่รอดปลอดภัย อยู่ได้ต่อไปภายใต้ราชวงศ์หยวน ตอน 27 คล้ายเสียกรุงศรีครั้งที่ 2 เลยครับ พม่า ยกทัพมาครั้งนี้ ไม่ถอนทัพกลับ น้ำเหนือมาก็ยังอยู่ต่อ อีก 2 ตอน ก็จบแล้ว น่าจะมีบท นางเอก แถมเสียหน่อย555   โดย: สองแผ่นดิน 10 กันยายน 2562 8:06:14 น.

แวะมาส่งโหวตและอ่านผ่านๆนะคุณก๋า   โดย: หอมกร 10 กันยายน 2562 8:19:30 น.

แปะไว้ก่อนนะครับคุณก๋า มีนัดกับหมอเข้านี้   โดย: The Kop Civil 10 กันยายน 2562 8:36:05 น.

สวัสดียามเช้าค่ะ   โดย: kae+aoe 10 กันยายน 2562 9:07:13 น.

เย่วฉินฟงควบม้าเดินทางไปพบบุรุษหน้ากากขาวด้วยความร้อนใจ - ตกลงไปหาหน้ากากดำป่าวคะ? เห็นตอนก่อนหน้านี้พูดถึงหน้ากากขาว เราก็นึกว่าหน้ากากขาวนั่นคือเตมูบูจิน ตกลงว่าเป็นแม่ทัพเอง ไม่ใช่หน้ากากขาวสินะคะ? บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต kae+aoe Parenting Blog ดู Blog ตะลีกีปัส Travel Blog ดู Blog อุ้มสี Topical Blog ดู Blog สองแผ่นดิน Photo Blog ดู Blog เริงฤดีนะ Sports Blog ดู Blog สายหมอกและก้อนเมฆ Photo Blog ดู Blog The Kop Civil Sports Blog ดู Blog กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 10 กันยายน 2562 9:24:56 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต สองแผ่นดิน Photo Blog ดู Blog ฟ้าใสวันใหม่ Pet Blog ดู Blog The Kop Civil Sports Blog ดู Blog กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog ตามมาอ่านต่อจ้า..โหวต   โดย: อุ้มสี 10 กันยายน 2562 9:55:57 น.

สวัสดี จ้ะ น้องก๋า อ่านตอนนี้แล้วก็เศร้าใจ คนเก่งของต้าซ่งก็มีไม่แพ้ฝ่ายจิน แต่แนวความคิดที่จะยินยอมให้ประเทศตนตกเป็นเมืองขึ้น หรือให้ ชนชาติอื่นมาปกครอง ความคิดนี้ ครูไม่เห็นด้วย กษัตริย์แย่ ๆ ในประเทศต่าง ๆ ที่มีในประวัติศาสตร์ทั้งไทยทั้งต่างประเทศก็มี ไม่น้อย โดยเฉพาะในสมัยอยุธยา ตอนปลาย แต่คนเก่งของไทย เรา คือ พระเจ้าตากสิน พระองค์ก็พาทหารออกจากเมืองหลวงไป เพื่อเตรียมการกู้เอกราช ไม่ใช่ไปเข้าข้างฝ่ายศัตรู ส่วนการแนะนำให้ยอมแพ้ เพื่อรักษาชีวิตทหารและประชาชน นั่นก็ถูก แต่ตัวเอง(ไป่จิงเหวิน)ก็มีฝีมือ แถมถ่ายทอดวิชาให้กับฝ่ายตรงข้าม ให้มาตีเมืองตัวเอง รับไม่ได้ หรอกนะ แล้วในที่สุด เตมูบูจิน ก็ไปช่วยประเทศของตนตี ต้าซ่ง เมืองของตนเอง แทนที่จะปลีกวิเวกเหมือนไปจิงเหวิน ไปจิงเหวิน สามารถ ทำการอย่าง สมเด็จพระเจ้าตากสินได้ แต่ก็ไม่ทำ น่าเสียดาย วิชาที่ต้าซือ ถ่ายทอดให้ เปล่าประโยชน์โดยสิ้นเชิง ถ้าฝ่ายจิน ไม่ละโมบอยากได้แผ่นดินคนอื่น ไป่จิงเหวิน น่าจะร่วมมือกับ เย่วฉินฟง รวบรวมทหาร ประชาชนเพื่อโค่นล้ม กังฉินและให้สิ้นราชวงศ์ในประเทศตนเอง มันยังจะดีกว่าให้ประเทศอื่นมาปกครองตนเอง และเท่าที่อ่านประวัติศาสตร์สมัยราชวงศ์หยวน พวกจิน ก็โหดร้ายไม่น้อยเลย โหวดหมวด งานเขียน ฯ (ชโลมใจ ไม่ใช่ โชลมใจ จ้ะ )   โดย: อาจารย์สุวิมล 10 กันยายน 2562 10:15:17 น.

ถ้าคุณก๋าเป็นเบาหวาน ต้องดีใจนะครับ แสดงว่าเป็นคนมีฐานะ กินแต่ของดีๆมาตลอด ถึงได้เป็น 555 คุณก๋าบอก เหรอ ข้าควรจะดีใจหรือเสียใจกันแน่ฟร่ะ 555 เบาหวาน คนไทยน่าจะเป็นกัน ครึ่งประเทศแล้วมั้งครับ ถ้าดูแลดีๆก็เหมือนคนปกติละครับ สบายใจได้ครับ   โดย: multiple 10 กันยายน 2562 10:56:33 น.

อ่านถึงตอนเย่วฉินฟงฟันแทงไม่เข้าเพราะมี Barrier เอ้ย มีเกราะเพชร และฉากยกทัพต่อสู้ของแม่ทัพ แล้วอยากจะกลับไปเล่น Samurai Warrior อีกครั้งเลยครับ มันเป็นเรื่องของตระกูลแม่ทัพซามูไร Sanada ที่มีจริงในประวัติศาสตร์ เราต้องเลือกแม่ทัพที่มีความสามารถต่างกันแล้ววางกำลังเข้าไปสู้ป้อมฆ่าศึก พอเล่นแล้วไปดูพิพิธภัณฑ์ที่ญี่ปุ่นแล้วเจอทัพจำลองของ Sanada จริงๆ ชุดเกราะจริง หมวกจริง อินมากครับ ตื่นเต้นเลย   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 10 กันยายน 2562 11:36:12 น.

กิจกกรมเยอะมากค่ะ ร.ร. น้องซี   โดย: kae+aoe 10 กันยายน 2562 11:49:59 น.

มาทักทายยามเช้าและส่งกำลังใจครับคุณก๋า   โดย: Insignia_Museum 10 กันยายน 2562 11:50:51 น.

วินนิ่งนี่ดังมากครับพี่ก๋า พี่ที่ทำงานผมชวนเล่นประจำใน PS2 แต่ผมเล่นเกมส์แบบกีฬาไม่เก่ง แพ้ตลอด ตอนซื้อ PS4 แถมฟีฟ่ามาผมยังขายทิ้งเลยครับ 555   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 10 กันยายน 2562 12:36:23 น.

สวัสดีเจ้า   โดย: tuk-tuk@korat 10 กันยายน 2562 13:05:32 น.

บางทีการยอมจำนน ไมใช่เพื่อเรายอมแพ้ในวันนี้ แต่เป็นทางออกที่ต้องทำเพื่อรักษาชีวิตคนอื่นไว้ด้วย แต่วันข้างหน้าเราจะลุกมาสู้ต่อไม่ใช่เรื่องยากเลย อิอิ   โดย: Rinsa Yoyolive 10 กันยายน 2562 13:36:17 น.

เพลงจากบล็อก ที่ว่าคุ้นเพราะเพลง Hello Darling ก่เจ้า   โดย: tuk-tuk@korat 10 กันยายน 2562 13:43:55 น.

แล้วไงต่อ 555   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 10 กันยายน 2562 14:53:18 น.

ทักทายยามบ่าย มาติดตามความเข้มข้นศึกชิงบัลลังค์ !! คิดอยู่ว่า ชายหน้ากากขาว คือ เตมูบูจิน ชายหน้ากากดำ คือ ไป่จินหง่วน พี่น้องร่วมน้ำสาบานจะกอบกู้ชาติของตน โดยสงบศึกกันได้อย่างไรน๊ะ...รอติดตามต่อไปคร้า   โดย: Tui Laksi 10 กันยายน 2562 15:03:58 น.

เมื่อเช้าตื่นตีสี่เลยอัพดอกไม้แก้เบื่อ เพราะเขียนอะไรไม่รู้มาหลายเดือน ไอ้ดอกไม้ที่ชอบๆกลับไม่ได้เขียนถึงเลย อัพแล้ววิ่งมาที่นี่ อ้าว พี่ไป่ยังไม่ตื่น เลยต้องเก็บไว้หนึ่งโหวต แล้วก็ออกไปทัวร์ร.พ. จนเที่ยง ระหว่างรอหมอก็นั่งอ่านพี่ไป่ไป แต่โหวตไม่ได้ ขี้เกียจล็อกอินเพราะพอล็อกอิน ในมือถือแล้ว เข้าคอมมาก็ต้องล็อกใหม่ ขี้เกียจอีก ชอบตรงนี้ "ตัวตายยังไม่อายเท่าพ่ายศึก" แปลง่ายๆว่า ถ้าแก้ปัญหาร้ายๆไม่ได้ ตายซะดีกว่า ในชีวิตพี่ ประสบเหตุประมาณนี้หลายครั้ง แต่ก็ไม่เคยได้ตาย มันกลับเป็นความรู้สึกที่ทำให้ฮึกเหิม ต้องเอาชนะปัญหานั้นๆจนได้ ไม่ได้ทำให้หมดแรงสู้ แต่ก็เนอะ ถ้าตายได้แล้วจะอายอะไรอีก   โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า 10 กันยายน 2562 15:44:11 น.

Good evening, my friend. สวัสดียามเย็นครับเพื่อนกะว่าก๋า I hope that the weather is clear. ผมหวังว่าที่บ้านเพื่อนอากาศคงแจ่มใส My house is raining very heavily. บ้านผมนั้นฝนกำลังตกหนักมาก   โดย: ลุงแอ็ดคิดถึงอดีตที่ผ่านมา (สมาชิกหมายเลข 4365762 ) 10 กันยายน 2562 18:10:49 น.

คนดีที่ยึดมั่นในอุดมการณ์ และรักชาติยิ่งกว่าชีพ รับผิดชอบการกระทำของตนเอง เหมือนกันท่านแม่ทัพเย่วฉินฟง ในเมืองไทยจะมีสักกี่คนเนอะ อิอิ ยอมจำนน เพื่อเกิดความสงบสุข ได้ชัยชนะไปเพื่อการสูญเสีย ยอมดีกว่าเนอะ ใกล้จบแล้วแม่นก่อเจ้า ปี้อาทิตย์นี้ทั้งอาทิตย์บะได้อ่านนิยายเลย ได้แต่อ่านตำนานพระพุทธเจ้า จบไป 2 รอบ เพื่อจะทำรีวิวออกมา แล้วค่อย ๆ ทำทีละนิด ๆ ตัดสินใจอัพ ทั้งที่ ยังบะ 100% ถ้าออกใจจะแอบเข้าไปพิมพ์เพิ่มเจ้า แหะ แหะ   โดย: JinnyTent 10 กันยายน 2562 20:24:52 น.

สู้ไม่ได้ก็ต้องยอมล่ะนะ บางครั้งลูกผู้ชายก็ต้องสู้ทั้งที่รู้ว่าแพ้ แต่การยอมครั้งนี้เพื่อรักษาชีวิตคน มันก็เป็นเรื่องที่พอจะรับฟังได้   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 11 กันยายน 2562 0:19:10 น.