ธันวาคม 2559
 
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
1 ธันวาคม 2559

:: บทกวีของอาจารย์คามิน เลิศชัยประเสริฐ 2 ::





:: บทกวีของอาจารย์คามิน เลิศชัยประเสริฐ 2 ::


ภาพถ่าย : กะว่าก๋า
















ข้าง ๆ ชื่อภาพผลงาน
มีบทกวีที่อาจารย์คามินเขียนไว้
ผมถ่ายภาพไว้จนครบ

นำมาฝากเพื่อน ๆ ครับ




























































 

Create Date : 01 ธันวาคม 2559
26 comments
Last Update : 1 ธันวาคม 2559 6:13:37 น.
Counter : 1148 Pageviews.

 

โหวดค่ะ

เราว่าเป็นศิลปินที่มีวิธีคิดแบบพุทธอยู่นะคะนี่

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ



บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ชีริว Cartoon Blog ดู Blog
Alice its Me Food Blog ดู Blog
mariabamboo Parenting Blog ดู Blog
pantawan Health Blog ดู Blog
life for eat and travel Parenting Blog ดู Blog
คนบ้านป่า Literature Blog ดู Blog
ออโอ Book Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

 

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 1 ธันวาคม 2559 7:16:40 น.  

 

ชอบตรงทุกข์ที่ร้ายกาจที่สุดค่ะ แต่ ก็ชอบหลายอันอยุ๋ค่ะ อ่านแล้วก็คิดตามไป

 

โดย: kae+aoe 1 ธันวาคม 2559 8:15:16 น.  

 

สวัสดียามเช้าครับ คุณก๋า
เป็นบทกวีที่ได้ข้อคิดดีๆมากเลยครับ ขอนุญาตเซฟไว้ได้ไหมครับ
ไว้ประกอบภาพที่บล็อก ไม่รู้อาจารย์คามินท่านสงวนลิขสิทธิ์ด้วยหรือเปล่า

ความรักมีอยู่ทุกหนแห่ง love is everywhere

กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog

 

โดย: เศษเสี้ยว 1 ธันวาคม 2559 8:43:26 น.  

 

เซียนกระบี่ลุ่มแม่น้ำวัง

ทักทายในวันที่หงส์ยังบินสูงครับ ก๋า

จากนี้ไปหนึ่งเดือนกว่า ๆ คือบททดสอบทีมในภาวะที่ไร้คูตี้

 

โดย: เซียนกระบี่ลุ่มแม่น้ำวัง 1 ธันวาคม 2559 9:20:45 น.  

 

กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog
หมวดนี้ดูเหมาะสมกับเรื่องราวดีนะคุณก๋า

 

โดย: หอมกร 1 ธันวาคม 2559 10:31:51 น.  

 

สวัสดีจ้ะ น้อง ก๋า

ธรรมะ บล็อกนี้ เปิดอ่านแล้ว ก็ชอบ ข้อความแรกเลย จ้ะ คือ "ทุกข์ที่ร้ายกาจที่สุด ไม่ได้มาจากสิ่งที่เรากำลังเผชิญอยู่ แต่มาจากสิ่งที่อยู่ในความทรงจำ หรือไม่ก็.............."เป็นความจริงอย่างยิ่ง ข้อความนี้ เมื่ออ่านแรก ๆ ครูว่า ครูได้ยินมาก่อนนะ คุ้นมาก ๆ (ความจำค่อนข้างดี อิอิ) นึกสักพัก อ้อ มาจาก ตัวละครตัวหนึ่ง ใน เรื่อง "นางอาย" ตัวละคร ตัวนั้น ผิดหวังจากความรัก ถูกคนรักทอดทิ้ง และไปบวชชี อุทิศตนให้กับพระผู้เป็นเจ้า กาลเวลาผ่านไปนานทีเดียว ความทุกข์ในอดีต ก็ยังคงวนเวียนอยู่ในใจ อยู่มาวันหนึ่ง จำเป็นต้องเผชิญกับคน คนนี้ เธอ ไม่อยากเจอ กลัวไปหมด แม่ชี ผู้เป็นอาจารย์ ได้กล่าว คำพูด เหมือนที่ น้องก๋า ยก ข้อเขียน ของ คุณ คามิน มาเลย ในที่สุด แม่ชีที่มีความทุกข์ นั้น ก็สามารถ เผชิญหน้ากับผู้ชายที่ทำร้ายจิตใจ นางได้ แต่น่าสงสารนางมาก เจ้าผูชายนั่น กลับจำเธอไม่ได้ ครูดูละครไป คอยลุ้นว่า ผู้ชายจะจำได้ และขอโทษ สักคำ แต่ไม่ได้ดั่งใจที่ลุ้น ห้าห้า (ดูละคร อินไปหน่อย)

โหวด หมวด ข้อคิดและธรรมะ

 

โดย: อาจารย์สุวิมล 1 ธันวาคม 2559 11:21:07 น.  

 

เป็นข้อคิดที่ดีมาก ๆ จริง ๆ ครับ ได้เรียนรู้ภาษาอังกฤษด้วย

กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog

 

โดย: The Kop Civil 1 ธันวาคม 2559 11:51:54 น.  

 

เป็นหนังสือของประภัสสร เสวิกุลนะครับ ดีมาก ๆ ครับ

 

โดย: The Kop Civil 1 ธันวาคม 2559 12:02:07 น.  

 

อ๊ะ...วันนี้อ่านแล้ว เข้าใจได้มากอยู่ ชอบทั้งหมดเลย
(เพราะพอเข้าใจมั้งคร้า )
ขอบคุณคะคุณก๋า

ขอโหวตสาขาเหมือนเพื่อนๆข้างบนละกาน

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
wicsir Travel Blog ดู Blog
คนบ้านป่า Pet Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Dharma Blog

 

โดย: Tui Laksi 1 ธันวาคม 2559 12:32:47 น.  

 

พี่อุ้มแวะมาอ่านบทกวีด้วยคนจ๊ะ

 

โดย: อุ้มสี 1 ธันวาคม 2559 13:25:18 น.  

 

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ



บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น


ไว้พี่ก๋ากับครอบครัวไปอีกรอบเนาะญี่ปุ่น แวะไปวัดเซนด้วยคงดีไม่น้อย
ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตค่ะ

 

โดย: mariabamboo 1 ธันวาคม 2559 13:29:04 น.  

 

โหวตให้บทกวีที่มีข้อคิดดีๆค่ะ

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ตุ๊กจ้ะ Topical Blog ดู Blog
Quel Klaibann Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog

 

โดย: mambymam 1 ธันวาคม 2559 16:15:58 น.  

 

ชอบค่ะ

ความทุกข์ ร้ายกาจที่สุดก็จากจิตที่ปรุงแต่งของเรานี่แหละค่ะ

ความสุขจริงแล้วก็อยู่รอบตัว ยิ่งคุณคิดเสาะแสวงหาคุณยิ่งเอื้อมไม่ถึง นั่นเพราะคุณรู้สึกไปเอง แค่หยุดและรับเอา รอบๆตัวเราความสุขไขว่คว้าได้ง่ายดาย

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
kae+aoe Parenting Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

 

โดย: เรียวรุ้ง 1 ธันวาคม 2559 16:28:19 น.  

 

สวัสดีตอนเย็นนะคะพี่ก๋า
...

 

โดย: white in the dark 1 ธันวาคม 2559 16:32:13 น.  

 

วันนี้พี่ชอบเกือบทุกกรอบเลย

การจัดวางข้อความแต่ละบรรทัด ทำให้น่าอ่าน น่าสนใจเหมือนกันเนาะ


บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ



บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ความคิดถึงฉันหอมหวาน Travel Blog ดู Blog
kae+aoe Parenting Blog ดู Blog
คนบ้านป่า Literature Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

 

โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 1 ธันวาคม 2559 16:41:09 น.  

 

วัดราชาธิวาส เดี๋ยวหาโอกาสไปซ่อมใหม่ค่ะ

สองรอบแล้ว เหมือนไม่ได้อะไรเท่าไหร่เลยพี่

 

โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 1 ธันวาคม 2559 16:46:28 น.  

 

ความสุขอยู่ในทุกขณะ ถ้าไม่ปรุงแต่งก็จะพบความสุข ขอเพียงอยู่กับลมหายใจของตัวเอง


บางครั้งเราก็ไปหาความสุขจากข้างนอก ทั้งๆ ที่ความจริงแล้วความสุขอยู่ข้างในตัวเรา

ต่อให้ไปหาความสุขจากข้างนอก แต่ถ้าใจเราไม่สุข มันก็ไม่สุขอยู่ดี

ทุกอย่างอยู่ที่จิตเท่านั้น ถ้าไม่ปรุงแต่งได้ ทุกอย่างก็ว่าง

ชอบในทุกๆ กรอบค่ะ ขอบคุณที่นำมาให้อ่านนะคะ

โหวตหมวดข้อคิดและธรรมะค่ะ

 

โดย: comicclubs 1 ธันวาคม 2559 16:53:04 น.  

 

ชอบตรงหาความสุขได้ที่ไหน เหมือนกับบล็อคที่เขียนอยู่อันนึงเลย
อีกคำ วาบิ-ซาบิ ตอนแรกอ่านเป็นวาซาบิ นี่หิวใช่ไหม 55

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
คนผ่านทางมาเจอ Literature Blog ดู Blog
สาวไกด์ใจซื่อ Travel Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog

 

โดย: ปลาแห้งนอกกรอบ 1 ธันวาคม 2559 18:18:32 น.  

 

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ตุ๊กจ้ะ Topical Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog

สวัสดีจ้า

 

โดย: ก้นกะลา 1 ธันวาคม 2559 18:27:15 น.  

 

สวัสดีอีกรอบค่ะคุณก๋า

ตัวฮาโกดาเตะ ทัวร์มีจัดโปรแกรมบ้างค่ะ แต่มันเสียตรงเดินทางยาวมากๆ ขาไปยังแวะโทยะ โนโบริเบทสึได้ แต่ขากลับถ้าตียาวอีกนี่ เหนื่อยเลยค่ะ

 

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 1 ธันวาคม 2559 20:39:15 น.  

 

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ



บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

 

โดย: Close To Heaven 1 ธันวาคม 2559 23:40:58 น.  

 

แนวคิดเรื่องโชคชะตาที่บอกเรากำหนดได้ถ้ายอมรับมันอันนี้เจ๋งดีครับ อะไรก็ตามสำคัญที่สุดคือเราต้องยอมรับมันให้ได้ว่ามันเป็นแบบนั้น ตราบเท่าที่เรายังไม่ยอมรับ มันจะไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้เลย

 

โดย: คุณต่อ (toor36 ) 2 ธันวาคม 2559 0:05:00 น.  

 

แวะมาดึกมากแต่ดีใจที่ได้อ่านข้อคิดดีๆค่ะคุณก๋า
ทุกข์ที่ร้ายกาจที่สุด โดนใจมากค่ะ

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต

กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog

.....................................

ราตรีสวัสดิ์นะคะ

 

โดย: Sweet_pills 2 ธันวาคม 2559 0:39:36 น.  

 

มาอ่านบทกวีของอาจารย์คามินค่ะ
ทุกข์ที่ร้ายกาจที่สุด อาจจะมาจากตัวเราเองก็ได้เน๊าะ

กะว่าก๋า Dharma Blog

 

โดย: ข้ามขอบฟ้า 2 ธันวาคม 2559 1:07:23 น.  

 

จิตใจที่ไม่หยุดนิ่ง คิดหน้า คิดหลัง ปรุงแต่งไป-มา
นำมาวึ่งความทุกข์ทั้งนั้นนะคะคุณก๋า ต้องหมั่นเตือนตน
"หยุด ๆ" อยูกับปัจจุบันตรงหน้าคงดีกว่า

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ชีริว Cartoon Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog

 

โดย: Tristy 2 ธันวาคม 2559 4:47:02 น.  

 

สวัสดีค่ะน้องก๋า

ที่บล็อก ที่นี่เขามีหลายสาขา ตามรัฐต่างๆค่ะ

เด็กๆและรุ่นคุณพ่อ คุณแม่สนุกกัน สว.อย่างพี่ก็ไปดูๆ
ไม่กล้าเล่นโลดโผนหรอกค่ะ นั่งห่วงยางแล้วเข้าท่อจากที่สูงๆ ไปตามทาง
หล่นมาที่บ่อน่ำ ไม่กล้าหรอกค่ะ แต่มีที่ให้เล่นน้ำเหมือนกัน แบบ
บ่อคลื่นน้ำ ลำธารให้เกาะห่วงยางใหญ๋ๆ ไหลไปตามน้ำ และมีที่แช่น้ำร้อนด้วย
คนที่ไปพัก ก็สนุกกันทั้งวันจนเที่ยงคืนเลย และยังมีกิจกรรมอื่นๆด้วย กว่าจะนอนกันก็ดึกกัน ผู้ใหญ่เหนี่อยย เด็กๆไม่ยอมพักอีก

 

โดย: newyorknurse 2 ธันวาคม 2559 5:12:58 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]