:: ก๋าราณีตอบคำถามคุณแม่ธูปหอม :: :: ก๋าราณีตอบคำถามคุณแม่ธูปหอม :: แม่อยากถามว่าอะไรเป็นจุดเปลี่ยนนิสัยพฤติกรรมของลูก จากเดิมมาเป็นอยู่ทุกวันนี้ และลูกคิดว่าพฤติกรรมเดิมจะหลุดบ่อยมากน้อยแค่ไหน ถ้ามีแรงกระทบหนักๆ ลูกคิดว่าสามารถเก็บอาการหลุดได้สักกี่เปอร์เซ็นต์ ใช้เวลามากน้อยแค่ไหน สาเหตุที่ถามเพราะอยากรู้จริงๆ เอามาประมวลหาความต่างของลูก แล้วลองเอามาเทียบกับของแม่ดู คำถามโดย : คุณแม่ธูปหอม สวัสดีครับคุณแม่ฯ จุดเปลี่ยนของตัวผมน่าจะอยู่ที่ช่วงอายุ 27-28 ปีครับ เป็นช่วงหลังจากเรียนจบแล้วทำงานกับที่บ้านได้ 4-5 ปี ในวัยเด็กผมเป็นคนที่มีโลกส่วนตัวสูงมาก ชอบพึ่งพาตัวเอง และมักจะถูกเลือกให้เป็นผู้นำอยู่เสมอๆ ไม่ว่าจะเป็นหัวหน้าห้อง ประธานสี ประธานนักเรียน ประธานนักศึกษา ไปจนถึงประธานรุ่น ผมเป็นเด็กเรียนดีและรักการอ่านมาก แต่สิ่งต่างๆเหล่านี้ก็หล่อหลอมให้ผมมีความมั่นใจในตนเองสูงมาก เมื่อเชื่อมั่นตัวเองมากก็ยึดมั่นในสิ่งที่ตนเองเชื่ออย่างยิ่งยวด ผิดเป็นผิด ถูกเป็นถูก ถ้าไม่ถูกต้องในความรู้สึก พร้อมจะพุ่งเข้าชนทันทีไม่ว่าคนๆนั้นจะเป็นใคร วิธีคิดแบบนี้ทำให้ผมเป็นที่รักและชังของใครหลายคน ทำงานกลุ่มกับเพื่อนไม่ค่อยได้ มีปัญหากับอาจารย์บางท่านเสมอ เมื่อเรียนจบแล้วกลับมาทำงานกับที่บ้าน เกิดความรู้สึกอึดอัดคับข้องใจ เคยฝันว่าอยากเป็นสถาปนิก อยากเป็นครูสอนสถาปัตย์ฯ แต่กลับต้องมาทำงานเป็นพ่อค้า วันๆเจอแต่ปัญหาทั้งจากลูกน้อง ลูกค้าและคนรอบข้าง “ความกดดัน” ถูกสร้างขึ้นในโลกอันโดดเดี่ยว ทำให้ผมมีความสุขและความทุกข์แบบสุดขั้ว และการสะสมความทุกข์เอาไว้ในใจทีละนิดๆโดยไม่รู้ตัว โดยไม่ปล่อยมันให้ผ่านไปจากใจ ที่สุดแล้ววันหนึ่งมันจึงระเบิดออกมาอย่างรุนแรง ผมรู้สึกหดหู่และคิดว่าชีวิตทำไมมีแต่ความทุกข์ สิ่งของที่เรามีอยู่ทั้งหมดทำไมไม่ช่วยคลายความทุกข์ในใจเลย ยิ่งหามามากเท่าไหร่ ยิ่งรู้สึกขาด จนวันหนึ่งมีโอกาสไปเที่ยวเมืองจีน ไปพร้อมความทุกข์ในใจอันหนักหน่วง ไปพร้อมความสงสัยในจิตใจ ตอนนั้นผมยังไม่ได้สนใจธรรมะเลยครับ เมื่อไปถึงสถานที่แห่งหนึ่งในเมืองกุ้ยโจว ผมได้เจอกับทิวเขาขนาดใหญ่มหึมา คนจีนเรียกว่า “ขุนเขาหมื่นยอด” ผมตะลึงนิ่งงงงันกับความยิ่งใหญ่ของธรรมชาติ วินาทีนั้นเองผมได้พบกับความจริงที่แวบเข้ามา “ตัวเราไม่ได้ยิ่งใหญ่อะไรเลย ตัวเรานั้นเล็กเพียงฝุ่นผงในจักรวาล” ผมยืนนิ่งอยู่นานมากจนไกด์มาสะกิดจึงได้ตื่นจากภาวะนั้น ความทุกข์ในใจของผมหายไปจนเกือบหมดครับ เป็นเรื่องที่น่าแปลกมาก ผมได้รู้ว่าตลอดเวลาที่ผ่านมา เราเป็นคนขยายขนาดของความทุกข์ในใจตัวเองมาโดยตลอด และเมื่อรู้สึกว่าตัวเราเล็กลง เล็กลง เล็กลง ความทุกข์ที่มีก็มีขนาดที่เล็กลงในความรู้สึกตามไปด้วย เมื่อกลับมาที่เชียงใหม่ ผมเริ่มเปลี่ยนแปลงตัวเอง เริ่มค้นหาหนังสือธรรมะมาอ่าน พูดคุยกับผู้รู้ ที่สุดแล้วผมนำทุกความรู้สึกและทุกความรู้นั้นมาเปลี่ยนแปลงตนเอง ใช้เวลาหลายปีต่อจากนั้นค่อยๆเปลี่ยนแปลงตนเอง พิจารณาสิ่งที่เกิดขึ้นกับตนเอง ไม่ว่าทั้งทางกาย ความรู้สึก ความคิดและสิ่งต่างๆรอบตัว มองจนเห็นการเกิดขึ้น การตั้งอยู่และการดับไปของมัน นิสัย ความรู้สึกและความคิดของผม เปลี่ยนไปจากเดิมมากจนคนรอบข้างแปลกใจ ในเรื่องเดิม ในความทุกข์แบบเดิม ถามว่ายังทำร้ายผมได้อยู่ไหม ? ยังทำร้ายได้อยู่ครับ ผมยังไม่อาจตัดขาดจากกิเลส ยังไม่อาจเอาชนะความโลภ ความโกรธ ความหลงได้แบบเบ็ดเสร็จเด็ดขาด แต่ผมดีใจที่ “รู้สึกตัว” ได้เร็วขึ้นกว่าเมื่อก่อนมาก ผมโกรธน้อยลง ความอยากได้ใคร่มีน้อยลง ผมพยายามศึกษาธรรมะโดยน้อมเข้าหาตัวเอง ใช้วิธี “ตนเตือนตน” มากที่สุด เมื่อโกรธ รู้ตัวว่าโกรธ รู้สึกว่าโกรธ พยายามทำความเข้าใจความโกรธที่มี คลายความโกรธ เพื่อโกรธให้น้อยลงและหายเร็วที่สุด แต่บางขณะจิตก็หลุดจากการควบคุม หลังสุดที่ผมโมโหมากที่สุด คือโมโหลูกจนตวาดและใช้เสียงที่ดังมากจนลูกกลัว แต่ไม่เกิน 20 นาทีหลังจากนั้นผมก็ดึงสติกลับมา สอนตนเองไปด้วย ตำหนิตนเองไปด้วย เตือนตนเองว่าสิ่งที่เกิดขึ้น แสดงว่าเรายังฝึกฝนตนเองไม่มากพอ นับจากวันนั้นจนวันนี้ยังไม่เกิดอาการหลุดดั่งที่ว่าอีกเลย แม้ลูกจนซนหรือดื้อมากเพียงใดก็ตาม.... ผมคิดว่าคนเราทุกคนสามารถค้นพบ “จุดเปลี่ยน” ในชีวิตได้ตลอดเวลา ขอเพียงเปิดใจยอมรับความทุกข์ ยอมรับในสิ่งที่เราเป็นอยู่ เพื่อค้นพบแนวทางในการเปลี่ยนแปลงตนเองเพื่อให้เป็นคนที่ดีขึ้นๆในทุกวัน วันนี้พ่ายแพ้ต่อกิเลส ไม่เป็นไร ให้กำลังใจตัวเอง แก้ตัวใหม่อีกครั้ง ฝึกฝนตนเองไปเรื่อยๆ วันหนึ่งจะพบว่าเรารักตัวเองในแบบที่เป็นอยู่ เราศรัทธาความคิดความเชื่อของตนเอง ถ้าไปถึงจุดนั้นได้ ผมว่าการเดินอยู่บนหนทางธรรม ก็ไม่ใช่เรื่องยากเกินกว่าจะที่เราจะเรียนรู้แล้วล่ะครับ :: กะก๋าชวนทำบุญ โครงการ 5 :: หากท่านใดประสงค์จะติดต่อมอบสิ่งของปัจจัย และรับทราบรายละเอียดต่างๆได้โดยตรงด้วยตัวเองที่ บ้านเด็กไทยแสงดรุณ ติดต่อ อาจารย์นิพนธ์ จ้าวเจริญพร 086-9215651 หรือ หรือ แม่เก๋ 085-0411461 ไม่จำเป็นต้องบริจาคเป็นเงินก็ได้นะครับ อาจส่งเป็นอาหารแห้ง เสื้อผ้าเด็ก อุปกรณ์เครื่องเขียนก็ได้ ขอใช้พื้นที่บล็อกของผมรวบรวมปัจจัยประมาณ 1 เดือน (ผมคิดว่าจะสรุปยอดเงินบริจาคประมาณวันที่ 1 กันยายน 2557 ครับ) ก่อนส่งมอบเงินทั้งหมดให้อาจารย์นิพนธ์และผู้รับผิดชอบโครงการฯ เพื่อนำไปใช้ให้เกิดประโยชน์สูงสุดกับน้องๆเด็กกำพร้าต่อไปครับ ขอบคุณครับ กะว่าก๋า รายชื่อผู้บริจาค 1. ดช.ณัช อัชรีวงศ์ไพศาล 3000 บาท 2. พี่พจมารร้าย 1000 บาท 3. คุณ Savita May Buddhasart และครอบครัว 555 บาท 4. คุณสุวรรณีและธวัชชัย อัชรีวงศ์ไพศาล 5000 บาท 5. คุณวิรัตน์ ทองทัศน์ 1234 บาท 6. ไม่ประสงค์ออกนาม 1000 บาท 7. คุณธูปหอม 500 บาท 8. ป้ากุ๊ก (ร่มไม้เย็น) 500 บาท 9. พรไม้หอม 500 บาท 10. พี่ป๋อง foreverlovemom 500 บาท 11. พี่อ้อ พี่อ้อมแอ้ม และพี่อุ้มสี 999 บาท 12. คุณปอป้าพรหมญาณี 10000 บาท 13. คุณอติพงศ์ ตันสุขชัย 10000 บาท 14. คุณ Nattiya Assawasangrut 500 บาท 15. คุณแม่ซองขาวเบอร์ 9   500 บาท 16. พี่กลอย ก้องกรุ้งกริ๊งเก้า    500 บาท 17. คุณชีริว        777 บาท 18. พี่ไก่ schnuggy     2010  บาท 19. คุณสุดารัตน์  แซ่เล้า   1000  บาท 20. พี่มิน Mintiva Min    1500  บาท 21. คุณสาวิตรี สุบรรณเสนีย์และครอบครัว   500 บาท 22.  น้องหนอน nonnoiGiwGiw และเพื่อนๆ    2480 บาท 23. คุณหนึ่ง AdrenalineRush    1000 บาท 24. พี่ตุ้ย tui/Laksi    599  บาท 25. คุณลม อิสระ    150 บาท 26. พี่นู๋ดี Isaraporn Sirikoon Chomto  2000 บาท 27. คุณ OxyMan Kuakool     1000  บาท 28. คุณขวัญ  เพียงหทัย   500  บาท 29. พี่จินและครอบครัว ร้านเต้ยติ่มซำ     500  บาท 30. คุณมนตรี  ศรีสอาด และครอบครัว    800 บาท 31. พี่กิ่ง (กิ่งฟ้า)    500 บาท 32. มี๊เก๋+ป๊าโอ๋=ซีทะเล (kae+aoe)     500 บาท 33. คุณไฮกุ    500  บาท 34. คุณวีรพัฒน์  อัชรีวงศ์ไพศาลและคุณวิภาวดี  อินทวงศ์   2000 บาท 35. คุณตะวัน  Tawan Penny    500 บาท 36. น้องทรายแก้ว Saaikaew Pondwaritnan    480 บาท 37. คุณสุดารัตน์  กิริยา   500  บาท 38. น้องปุ๋ย (ประกายพรึก)และเพื่อน   555 บาท 39. พี่วิ (AppleWi)     1000 บาท 40. พี่น้อย (newyorknurse)    1000  บาท 41. พี่โอ๋ Oa Saran    2000  บาท 42. น้องนุ่น ‎Lovereason Noon    500 บาท 43. น้องนุ้ย Nui Piyanut   500 บาท 44. ผู้ไม่ประสงค์ออกนาม แต่ประสงค์ออกเงิน   112 บาท 45. โต้ง (เป็ดสวรรค์)    500 บาท 46. ไอซ์คุง 500 บาท 47. คุณยายสว่าง กิ่งแก้ว 370 บาท   Create Date : 20 สิงหาคม 2557 35 comments Last Update : 20 สิงหาคม 2557 6:06:38 น. Counter : 1278 Pageviews. Share Tweet

ดีจังได้ทบทวนอีกครั้ง   โดย: ธูปหอม IP: 116.58.227.182 20 สิงหาคม 2557 6:14:14 น.

เรามีโอกาส หลุด หลง และลืม ได้ตลอดเลยเนอะ ต้องหมั่น "เตือนตน" นะคะ พี่ด้วยแหละ   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 20 สิงหาคม 2557 6:27:37 น.

จำได้ว่าหลายปีที่ผ่านมา เคยประทับใจ กับจุดเปลี่ยนที่คุณก๋าเคยเล่าให้ฟัง จนติดตามบล๊อกมา เรื่อย ๆ พอมาอ่านวันนี้ยิ่งประทับใจมากขึ้นไปอีก ที่สำคัญพี่เคยเป็นคนเอาแต่ใจตัวเอง อารมย์ร้อน ตอนวัยรุ่น และมีอะไรหลาย ๆ อย่างเหมือน ๆ คุณก๋า แต่พี่มาทำได้ตอนอายุมากกว่าคุณก๋า และก็ยังทำได้ไม่ดีเท่าเลย ขอบคุณจากใจจริง ในหลาย ๆ เรื่อง จากหลาย ๆ บล๊อกแง่คิดที่คุณก๋า นำมาให้เป็นแนวทางในการ ปรับเปลี่ยน ความคิด คนเราถึงจะมีอายุมาก ก็ไม่ได้หมายความว่า จะทำอะไรดีกว่าคนที่มีอายุน้อย นี่เป็นเรื่องจริง ขอบคุณค่ะ จากใจคนแก่คนหนึ่ง   โดย: ก้องกรุ้งกิ๊งเก้า 20 สิงหาคม 2557 6:34:10 น.

บอกตามตรงไมากล้าดูคืนบาปพรหมพิรามเพราะสะเทือนใจ เวลาเห็น ผญ ถูกกระทำอย่างเจ็บปวด   โดย: cyberlifenlearn 20 สิงหาคม 2557 7:05:03 น.

สวัสดีครับคุณแม่ ช่วงนี้จะเริ่มนำก๋าราณีมาทยอยลงให้อ่านกันครับ ช่วงหลังไม่ค่อยได้ตอบคำถาม เพราะไม่ค่อยมีคำถามส่งมาเหมือนก่อนครับ 555   โดย: กะว่าก๋า 20 สิงหาคม 2557 7:31:05 น.

สวัสดีครับคุณก๋า ความโกรธนี่ แอบซ่อนอยู่ในตัวเราตลอดมาแหละครับ อยู่ที่เราจะควบคุมมันได้ดีแค่ไหน สมัยก่อน อ.เต๊ะ ก้เคยคิดจะฆ่าเจ้านาย อยากจะถีบหน้าเพื่อน ทุกวันนี้ดีขึ้นเยอะ แต่ก้ยังรอโอกาสเหมาะๆอยู่ครับ 555 เย้ย แล้วก็ ฟังที่คุณก๋า เล่ามาแล้ว เรื่องดุหมิงหมิง นี่เป้นไปได้ แต่ อ.เต๊ะ เชื่อว่า กับมาดาม คุณก๋า น่าจะเกรงใจ และคิดทบทวนหลายตลบ กว่าจะขึ้นเสียงได้นะคร้าบ อิอิ   โดย: multiple 20 สิงหาคม 2557 7:46:22 น.

สวัสดียามเช้าครับ คุณก๋า แต่ละคนมีจุดเปลี่ยนของชีวิตแตกต่างกันไป บ้านผมอยู่ใกล้วัด ที่ทำงานอยู่ใกล้วัด แต่ผมไม่มีศีล 5 ในใจเลยครับ ย้ายที่ทำงานมาอยู่อีกทีหนึ่งได้พบกัลยาณมิตรสายเจ้าแม่กวนอิม ชวนมาปฏิบัติธรรม ถึงแม้จะเป็นคนละนิกาย เป็นนิกายมหายาน แต่ก็น้อมนำจิตใจเราให้ดีขึ้นได้ครับ   โดย: เศษเสี้ยว IP: 113.53.233.130 20 สิงหาคม 2557 8:21:33 น.

มา ติดตามคุณก๋าค่ะ ^^   โดย: มี้เก๋ + ป๊าโอ๋ = ซีทะเล (kae+aoe ) 20 สิงหาคม 2557 8:44:30 น.

เราเองก็ได้ธรรมะช่วยเยอะค่ะ ความทุกข์ร้ายแรงทำให้เราเลวร้ายขึ้นในครั้งแรก และความทุกข์ร้ายแรงจากคนเดิม ทำให้เราเข้าหาธรรมะอย่างจริงจัง จุดเปลี่ยนที่สำคัญ บางทีมันก็ขึ้นอยู่กับอะไรที่มากระทบ แล้วเราใช้อะไรรับมือกับมันนะคะ แต่จากประสบการณ์เรา การรับมือความทุกข์ด้วยความเลวร้าย ไม่ช่วยอะไรเลยค่ะ แต่ทุกวันนี้ก็ยังทำได้บ้างไม่ได้บ้าง แต่ก็พยายามอยู่   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 20 สิงหาคม 2557 8:56:31 น.

เคยเป็นคนที่สุดโต่ง ทุกข์มากเลยค่ะ ปัจจุบันก็อาศัยธรรมะ เปลี่ยนแปลงตัวเอง ถึงแม้จะยังไม่ดีซักเท่าไหร่ แต่ก็ดีใจค่ะ ที่เปลี่ยนแปลงตัวเองได้ และชีวิตมีความหวังค่ะว่าเราจะดีขึัน ดีขึ้นเรื่อย ๆ   โดย: ลม อิสระ IP: 1.179.175.54 20 สิงหาคม 2557 9:01:27 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น   โดย: foreverlovemom 20 สิงหาคม 2557 9:16:56 น.

สวัสดีค่ะคุณก๋า... คำถามคุณแม่ธูปหอม ดีมาก อ่านคำตอบคุณก๋าก็ชื่นชม เราผู้อ่านก็ได้ประโยชน์จากคำตอบด้วยเช่นกันค่ะ ชื่นชมคุณก๋าที่ใช้ประสบการณ์จริงถ่ายทอดให้เข้าใจ จากคนที่โกรธง่ายไม่เข้าใจคนอื่น ฯลฯ เราเองก็เป็นค่ะ คุณก๋าตอบโจทย์ไว้ บอกว่า... ดีใจที่ "รู้สึกตัว" ได้เร็วขึ้น มองเห็นการเกิดขึ้น-ตั้งอยู่และการดับไปของมัน ... โดยใช้ความรู้สึก ความคิด ใช้เวลาหลายปีนั้น ค่อยๆเปลี่ยนแปลงตนเอง แม้จะยังไม่ 100 % เห็นด้วยเลยค่ะ ต้องหมั่นฝึกฝนตนเองจริงๆ ยิ่งใช้ธรรมะ น้อมนำเข้าหาตัว ให้เกิด "สติ" อยู่กับตัว ช่วยเปลี่ยนเราจากไม่ดีเป็นดีได้เยอะค่ะ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณค่ะคุณก๋า บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต Close To Heaven Food Blog ดู Blog กะว่าก๋า Dharma Blog   โดย: Tui Laksi 20 สิงหาคม 2557 9:25:19 น.

ได้ออกไปเห็นอะไรบางอย่างที่หลุดจากกรอบเดิมในชีวิต ก็รู้สึกว่าบางอย่างในตัวเองมันเปลียนไปนะคะ พี่ก๋า ได้พบธรรม จากธรรมชาติแน่ๆเลย   โดย: กาบริเอล 20 สิงหาคม 2557 9:43:09 น.

สวัสดีครับคุณลม อิสระ ดีใจกับคุณลม อิสระด้วยนะครับ พบธรรมแล้ว ที่เหลือก็ฝึกฝนตนไปเรื่อยๆ ผมเองก็ยังต้องฝึกฝนตนเองอีกมากเช่นกันครับ   โดย: กะว่าก๋า 20 สิงหาคม 2557 10:51:50 น.

แวะมาทักทายนะคะ พี่ก๋า ... มีความสุขมากมากนะคะ   โดย: white in the dark 20 สิงหาคม 2557 11:13:55 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต สาวไกด์ใจซื่อ Food Blog ดู Blog pantawan Health Blog ดู Blog กะว่าก๋า Dharma Blog และแล้วก็ได้รู้จักชื่อภูเขายิ่งใหญ่นั้นจนได้   โดย: mariabamboo 20 สิงหาคม 2557 11:48:52 น.

สวัสดีค่ะ อาการไม่สบายดีขึ้นแล้วค่ะ ขอบคุณมาก แต่ฝนภูเก็ตก้อมีตกอยู่ค่ะ อากาศชื้นหน่อยช่วงนี้ ขอบคุณคุณก๋ามากเลยค่ะ อ่านแล้วย้อนมองตัวเอง ปกติจะเป็นไม่ค่อยโกรธหรือโมโหอะไรง่ายๆนะค่ะ แต่กับลูกคนโตนี่ไม่รู้เป็นอะไรจะโมโหเค้าง่ายๆ อาจจะเป็นเพราะเราคาดหวังให้เค้าเป็นไปดั่งที่เราต้องการมากเกินไป ได้อ่านเรื่องนี้ของคุณก๋าเลยต้องฝึกสอนตัวเองให้มากขึ้นค่ะ โดยเฉพาะเวลาสอนการบ้านลูกต้องสอนตัวเองไปด้วยมากๆเลยค่ะ   โดย: Huda 20 สิงหาคม 2557 11:51:02 น.

เราอาจจะโชคดีตรงที่ว่า ทุกครั้งที่ทำอะไรผิด แย่ เราจะเห็นผลนั้นทันทีค่ะ ทำให้ไม่กล้าจะทำผิด ทำแย่ (ถ้ามีสติ ฮา) แต่บางคนเค้าทำอะไรแย่ๆ แล้วไม่เห็นผล (เราเองก็เคยมีช่วงหนึ่งเป็นงั้น พอผ่านไปสิบปี ผลกรรมค่อยมา คราวนี้ระบมกันเลยทีเดียว) แล้วถ้ายังทำสิ่งแย่ๆ นั้นไปเรื่อยๆ เค้าจะแย่เองมากๆ ในภายหลังล่ะค่ะ ฝึกกันต่อไปค่ะ เราเองหวังว่าจะไปสว่างน่ะนะคะ ไม่รู้จะทำได้มากน้อยแค่ไหน   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 20 สิงหาคม 2557 12:17:56 น.

พรหมพิราม มีหนังสือด้วยหรือ   โดย: cyberlifenlearn 20 สิงหาคม 2557 13:21:34 น.

จุดเปลี่ยน นี่มันเปลี่ยนจิงๆ ไปในทาง ที่ดี หรือแย่.. อยากให้เปลี่ยนไปในทางที่ดี พี่เจอกะตัวเอง และคนรอบข้าง สำหรับตัวเอง พอใจกับจุดเปลี่ยน ไม่ทุก ไม่พบธรรม แบบนี้จิงๆ   โดย: tifun 20 สิงหาคม 2557 13:28:31 น.

สวัสดีค่ะคุณก๋า เป็นจุดเปลี่ยนที่สำคัญจริงๆค่ะ แต่ชอบเวลาไปท่องเที่ยว เวลาเห็นธรรมชาติที่ยิ่งใหญ่ รู้สุกได้เลยว่าเราไม่ใช่ใครเลย แค่เศษเสี้ยว จะว่าไปจุดเปลี่ยน มาพร้อมเวลา และความคิดจริงๆค่ะ   โดย: AdrenalineRush 20 สิงหาคม 2557 14:07:23 น.

สวัสดีค่ะคุณก๋า ฝ่าสายฝนมาค่ะวันนี้ เวลาเปลี่ยน ทุกสิ่งแปรเปลี่ยนค่ะ   โดย: เนินน้ำ 20 สิงหาคม 2557 14:32:58 น.

นึกว่าพระเขียน !!!!!!!! โดย : matcha latte วันที่: 30 พฤษภาคม 2551 เวลา:13:58:26 น. . . . คอมเม้นท์เก่าๆในบล็อกแก๊งค์ อ่านแล้วยิ้มครับ 555   โดย: กะว่าก๋า 20 สิงหาคม 2557 15:13:34 น.

มาอ่านประสบการณ์ทางธรรมของน้องก๋าดีมากค่ะ น้องก๋าเคยอ่าน กฤษณะ มูรติไหมคะพี่เคยอ่านแต่ก็ยังไม่ค่อยเข้าใจเท่าไรรู้สึกว่าเขา ก็เข้าถึงธรรมจากการดูธรรมชาติข้างนอกและคงเห็นจิตข้างในด้วยแต่พี่อ่านแล้วก็ จับหลักเขาก็เป็นอริยสัจ4เหมือนกันแหละ ขอให้น้องก๋าเจริญงอกงามในธรรม ยิ่งๆขึ้นไปค่ะ   โดย: พรไม้หอม 20 สิงหาคม 2557 17:22:23 น.

มาอ่านเรื่องราวดีๆ ค่ะ   โดย: เหมือนพระจันทร์ 20 สิงหาคม 2557 20:26:13 น.

สวัสดีค่ะคุณก๋า มาทักทายค่ะ เปิดเม้นท์ได้สองวันแล้ว ยังทักทายเพื่อนๆไม่ครบเลยค่ะ งานเยอะหนอยค่ะช่วงนี้   โดย: mambymam 20 สิงหาคม 2557 21:09:12 น.

คุณธูปหอมแทนตัวพี่ก๋าว่าลูก ทีแรกคิดว่าถามถึงวิธีเลี้ยงลูกซะอีก แหมะ! ตกใจว่าพฤติกรรมน้องหมิงเปลี่ยนไปตอนไหน ข้อนี้ผมตอบได้ครับ พี่ก๋าเปลี่ยนไปเพราะขุนเขาอันยิ่งใหญ่ของจีน อิอิ พี่ก๋าเคยเล่าให้ฟังมาแล้ว เมื่อหยุดยาววันแม่ผมไปเชียงใหม่มาครับ แต่เน้นเที่ยว อ.ฮอด มากกว่า ไปเฉี่ยวตัวเมืองมานิ๊ดเดียว เชียงใหม่ยังคงเป็นเมืองที่น่าเที่ยวที่สุดในประเทศไทยจริงๆครับ บรรยากาศดี ผู้คนใจดี ค่าครองชีพไม่แพง มีทั้งประวัติศาสตร์และธรรมชาติตระการตา   โดย: ชีริว 20 สิงหาคม 2557 21:19:05 น.

สวัสดีค่ะคุณก๋า ชอบที่คุณก๋าบอกว่า " เมื่อรู้สึกว่าตัวเราเล็กลง เล็กลง เล็กลง ความทุกข์ที่มีก็มีขนาดที่เล็กลงในความรู้สึกตามไปด้วย" เห็นด้วยกับคุณก๋าเลยค่ะ.... การศึกษาธรรมะช่วยให้เรา 'หลุด' น้อยลงจริงๆ ค่ะหรืออย่างน้อยที่สุดหลุดแล้วก้อดึงตัวเองกลับมาเร็วขึ้นนะคะ หลับฝันดีค่ะ   โดย: blueberryblossom 20 สิงหาคม 2557 22:33:01 น.

สวัสดีค่ะ พี่ก๋า ^^ เนื้อหาวันนี้ค่อนข้างใกล้ตัวนะคะ เพราะนู๋ก็คล้าย ๆ กัน และคิดว่าคนอื่นก็น่าจะเหมือนกันเรื่องจุดเปลี่ยนของชีวิต ส่วนตัวนู๋คิดได้ตอนอายุ 21-22 ตอนที่คุณพ่อเสียค่ะ ตอนนั้นคิดอะไรได้หลายอย่างแล้ว หลังจากนั้นไม่นาน ก็เป็นช่วงเรียนหนังสือปีสุดท้าย เรื่องแบบนี้ต้องเจอเอง และคิดได้เองนะคะ เวลามีคนมาบอกนี่ไม่ค่อยจะฟังหรอก ดื้อหน่ะค่ะ >< =============================== บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog   โดย: ปรัซซี่ 20 สิงหาคม 2557 22:51:51 น.

ได้ข้อคิดดีๆจากพี่ก๋ากลับไปอีกแล้วครับ ไม่รู้เหมือนกันว่าเมื่อไรจุดเปลี่ยนของผมจะมาสักที?   โดย: ปีศาจความฝัน 20 สิงหาคม 2557 23:00:32 น.

คนเรามันต้องมีจุดเปลี่ยนอะนะ แต่ปัญหาคือเมื่อไหร่ และเมื่อเปลี่ยนแล้วมันจะไปในทิศทางใด เรื่องนี้พี่ก๋าเล่าหลายรอบเลยจริงๆ ครับ แหะๆ +   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 20 สิงหาคม 2557 23:16:38 น.

จะพยายามฝึกฝนค่ะ   โดย: ladiesorange 20 สิงหาคม 2557 23:17:30 น.

thx u crab   โดย: Kavanich96 21 สิงหาคม 2557 19:20:00 น.

มาอ่านเรื่องดีๆคับ   โดย: A333AAA IP: 182.52.61.124 22 สิงหาคม 2557 13:32:51 น.

สวัสดีค่ะพี่ก๋า ^^ อ่านมาจนจบรู้สึกว่าคนวัยทำงานเหนื่อยจังเลยค่ะ เหนื่อยกว่าเรียนเยอะ ตอนเรียนว่าเหนื่อย แต่ยังสู้ผู้ใหญ่ไม่ได้ ภารกิจเยอะ งานเยอะ พบผู้คนมากปัญหาก็เยอะตาม ถ้าไม่มีสติคงแย่เลย ขอบคุณมากๆค่ะพี่ก๋า ^^   โดย: lovereason 22 สิงหาคม 2557 18:39:17 น.