:: กะว่าก๋าปัจฉิมนิเทศที่วิทยาลัยเทคนิคเชียงใหม่ :: :: กะว่าก๋าปัจฉิมนิเทศที่วิทยาลัยเทคนิคเชียงใหม่ :: บรรยายเมื่อวันที่ 1 มีนาคม 2556 { จิตของผู้เริ่มต้น } เขียนโดย : กะว่าก๋า เรายังเป็นหนุ่มและยังเป็นสาว ยังมีเรื่องราวมากมายให้ค้นหา ชีวิตวาบวับเพียงหลับตา ลืมตาตื่นมาต่างเติบโต เหลือกี่นาทีในชีวิตยังไม่รู้ กี่ความหมายพรั่งพรูดูชีวิต เดินต่อไป เดินต่อไป แม้ถูก-ผิด เรียนรู้คิด เรียนรู้ทำ ย้ำเตือนตน เกิดมาแล้วทุกคนล้วนต้องตาย แต่ความหมายคุณค่านั้นแตกต่าง ทุกสิ่งนั้นขึ้นอยู่กับหนทาง ที่เราสร้างเสริมต่อด้วยมือเรา ชีวิตเป็นอย่างที่เราคิด ชีวิตเป็นได้อย่างเราฝัน ชีวิตเดินทางวันผ่านวัน ทุกสิ่งนั้น คือ “ชีวิต” ... คิดเอาเอง { ผมเริ่มต้นด้วยการแนะนำตัวสั้นๆ จากนั้นให้นักศึกษาหลับตา แล้วร้องเพลง “รางวัลแด่คนช่างฝัน” ของครูจรัล มโนเพ็ชรให้ฟัง เมื่อร้องเพลงจบ ผมอ่านบทกวี “จิตของผู้เริ่มต้น” ซึ่งเป็นบทกวีที่ผมเขียนขึ้นมา เพื่อตั้งใจมอบให้น้องๆนักศึกษาเป็นการเฉพาะ และนี่คือเนื้อหาในการบรรยายครับ } ตอนนี้พวกเรากำลังเรียนจบการศึกษา และกำลังก้าวเข้าสู่การเรียนต่อหรือการทำงาน ทุกคนอาจยังมีคำถามในใจว่า “เราคือใครและกำลังจะไปไหนต่อ ?” คนที่เรียนเก่งมากๆ ความกดดันจะเป็นอีกแบบหนึ่ง เช่น จะไปสอบเรียนต่อที่ไหน ? ทำงานที่ไหน ? จะมีโอกาสตัวเลือกที่เยอะ...ถ้าเราเก่ง แต่คำถามคือ ถ้าเราไม่เก่งและไม่เจ๋งเลย สอบก็ไม่ผ่าน Project ยังไม่ได้ส่ง อกหักแฟนบอกเลิก พ่อแม่ทะเลาะกำลังแยกทางกัน ทุกอย่างในชีวิตดูจะมีปัญหาไปเสียหมด เรากำลังเป็นคนที่กำลังมีปัญหาในชีวิต คำถามคือ แล้วเราจะทำอย่างไร ? จะสู้กับคนที่เก่ง เฮง รวย จะสู้กับคนที่มีโอกาสมากกว่าได้ไหม ? ตอนนี้พวกเรากำลังเรียนจบ ปวช. ปวส. นั่นคือ “จุดหนึ่ง” ซึ่งกำลังก้าวต่อไปที่อีก “จุดหนึ่ง” ทุกคนจะกลายเป็น “ผู้เริ่มต้น” ตอนที่พี่เรียนจบจากลาดกระบังแล้วกลับมาเชียงใหม่ พี่มั่นใจมากว่าทุกอย่างอยู่ในการควบคุมของตัวเอง สามารถทำทุกอย่างอย่างที่ฝัน ตอนนั้นอยากเป็นครู อยากเป็นสถาปนิก อยากเรียนต่อปริญญาโท ฯลฯ แต่สุดท้ายวันหนึ่งทุกสิ่งก็หายไปหมด กลายเป็น “ศูนย์” เมื่อพ่อพี่บอกว่าให้ไปลาออกจากการเป็นสถาปนิก เพื่อกลับมาช่วยงานที่ร้าน มันเป็นเหมือนการกดปุ่ม “Reset” ชีวิต แล้วทุกอย่างที่เคยคิดเคยฝันไว้ก็กลายเป็น “ศูนย์” ในทันที พี่อยากจะบอกว่าน้องๆก็จะต้องพบเจอความรู้สึกแบบนี้ บางครั้งโลกไม่ได้เป็นไปอย่างที่เราต้องการ คนที่คิดว่าตัวเองเก่ง อยากไปสอบเข้าสถานศึกษาชื่อดัง อาจจะสอบไม่ติดก็ได้ คนที่เรียนไม่เก่งเลย ไปสอบโป้งเดียวอาจจะสอบติดเลยก็ได้ แต่อย่าให้ชีวิตกลายเป็นเรื่องของความบังเอิญ โชคชะตา หรือความฟลุ๊ค เพราะคนเราไม่ได้ฟลุ๊คตลอด อาจจะบังเอิญสอบได้ แต่ไม่ใช่ทุกครั้งที่จะเป็นแบบนี้ ดังนั้น...จงใช้ชีวิตอย่างดีที่สุด จริงจังตั้งใจกับทุกๆเรื่อง แต่จริงจังแบบสนุกได้ ไม่ใช่เคร่งเครียดแบกโลกจนหน้าตาเหมือนคนแก่คนเฒ่า “จิตของผู้เริ่มต้นคืออะไร ?” คือ การ Reset ทุกอย่างในความคิดให้เป็นศูนย์ แล้วนับหนึ่งใหม่ ชีวิตคนเราเริ่มนับจากหนึ่ง สอง สาม สี่ แต่ไม่ใช่ห้าเสมอไป อาจถอยกลับมาที่ศูนย์อีกก็ได้ใครจะไปรู้ แต่จงนับต่อ อย่ายอมแพ้ วันนี้ไม่เก่งไม่เป็นไร ไม่มีใครเกิดมาแล้วเก่งเลย ไม่มีใครเกิดมาจากท้องพ่อท้องแม่แล้ววาดรูปสวยทันที ทุกอย่างเกิดจากการฝึกฝน อดทนด้วยใจรัก “ใจรัก” เกิดจากการรู้จักตัวเอง รู้ว่าตัวเองชอบอะไร ถนัดอะไร ? แล้ววัยที่เหมาะที่สุดที่จะค้นหาว่าตัวเองนั้นชอบอะไร ก็คือ วัยแบบน้องๆ 18 19 20 เพราะมันลองผิดลองถูกได้ ล้มได้ และล้มได้หลายๆครั้ง พี่เองมีลูก พี่อยากให้ลูกของพี่ล้มเหลวเยอะๆ ไม่ใช่อยากให้สำเร็จเยอะๆ การที่คนเราสำเร็จอย่างเดียว เก่งอย่างเดียว เรียนอย่างเดียว จะทำให้เห็นโลกเพียงด้านเดียว แต่โลกนี้เป็นวงกลม มีด้านหน้า ด้านหลัง ด้านซ้าย ด้านขวา ด้านบน ด้านล่าง แถมโลกยังหมุนตลอดเวลา อย่าเป็นคนที่มองอะไรด้านเดียว แล้วตัดสินคนหรือตัดสินทุกสิ่งจากสิ่งที่เรามองเห็น คนไม่เก่งย่อมต้องมีอะไรที่เก่ง และคนเก่งก็ต้องมีอะไรที่ไม่เก่ง ดังนั้น...หนึ่ง...อย่าดูถูกตัวเอง และสอง อย่าดูถูกคนอื่น วันก่อนพี่นอนดูหนังเรื่องหนึ่งกับลูก หนังเรื่อง The Karate Kid เป็นเรื่องราวของเด็กอเมริกันคนหนึ่งซึ่งย้ายไปอยู่เมืองจีน แล้วไปเจอกลุ่มเด็กคนจีนมารุมรังแก รังแกด้วยกังฟู แถมโดนทำร้ายอยู่ตลอดเวลา จนเกิดความรู้สึกว่าไม่อยากอยู่เมืองจีนแล้ว ทนไม่ไหวแล้ว แต่บังเอิญไปเจออาจารย์กังฟูคนหนึ่งยอมสอนวิชากังฟูให้ เด็กคนนี้แอบคิดว่าอาจารย์คงสอนท่าเตะต่อย ท่าตีลังกาให้ ปรากฏว่าหลายวันผ่านไป อาจารย์สอนเพียงบทเรียนเดียวให้กับเด็กคนนี้ นั่นคือให้หยิบเสื้อแจ๊คเก็ตจากพื้นขึ้นมาใส่ ใส่แล้วก็ถอดเสื้อวางลงไปบนพื้น ก้มๆเงยๆ ใส่เสื้อ ถอดเสื้อ ใส่เสื้อ ถอดเสื้ออยู่อย่างนี้ ให้ทำทุกวันเป็นพันๆหมื่นๆครั้ง โดยไม่ยอมสอนกังฟูอะไรใดใดเลย จนที่สุดเด็กต่อต้านว่าไหนล่ะกังฟู นี่ไม่ใช่กังฟู จะเลิกเรียน ไม่อยากทำต่อไปอีกแล้ว อาจารย์จึงสอนว่า “กังฟูอยู่ในทุกสิ่ง อยู่ในทุกอย่างรอบๆตัว” ท่าที่ถอดเสื้อ ใส่เสื้อ ล้วนแต่ประยุกต์เป็นท่ากังฟูได้ทั้งสิ้น นี่คือการเรียนรู้โดยที่ไม่รู้ตัวว่ากำลังเรียนรู้ เมื่อสักครู่ก่อนเข้ามา พี่ไปยืนดูห้องแสดงผลงานนักศึกษา มีหุ่นจำลองเรือวางอยู่หลายลำ ไปดูแล้วก็ทึ่ง เด็กที่นี่เก่ง ประกอบเรือจำลองโค้งๆจากไม้บัลซ่า เรือนี้สวยมาก ไม่รู้น้องๆจะรู้หรือเปล่า ว่าการทำเรือได้แบบนี้ก็คือ การฝึกฝน ถ้าน้องเอาจิตใจที่ตั้งใจทำเรือแบบนี้ ไปใช้กับเรื่องอื่นของชีวิต รับรองว่าน้องจะประสบความสำเร็จมาก เวลาน้องมีแฟน แล้วดูแลแฟนเหมือนที่ตั้งใจต่อกระโดงเรือ รับรองว่าแฟนน้องจะรักน้องมหาศาล แล้วถ้าอ่านหนังสือสอบด้วยความรู้สึกที่ตั้งใจแบบนี้ ผมว่าคุณไปสอบที่ไหนก็สอบติด อย่าไปแยกว่าวิชานี้ฉันชอบ ฉันจึงเรียน วิชานี้ฉันไม่ชอบอาจารย์ ฉันเลยไม่เรียน วิชานี้ไม่ถนัด เลยไม่ชอบ ทุกอย่างมันคือการเรียนรู้หมดเลย ทั้งสิ่งที่เราชอบ และสิ่งที่เราเกลียด ทั้งคนที่เรารักและคนที่เราเกลียด ทุกอย่างเป็นครูของเราหมดเลย คนที่เราเกลียด เขากำลังสอนเราเรื่องการให้อภัย คนที่เราชอบ เขากำลังสอนให้เราระมัดระวัง เพื่อดูแลความรู้สึกของคนที่เรารักว่าจะต้องทำอย่างไร มองทุกสิ่งให้เชื่อมโยงกัน วันนี้เรากำลังจะเรียนจบ กำลัง Reset ตัวเองเป็นศูนย์ เพื่อจะเริ่มต้นใหม่ เพราะฉะนั้นใครที่เก่งอยู่แล้ว ตั้งใจดีอยู่แล้ว รักษาจิตใจแบบนี้เอาไว้ ส่วนใครที่ยังคิดในแง่ลบกับตัวเอง รู้สึกว่าทุกอย่างในชีวิตมันแย่มากๆ เปลี่ยนมุมมอง แล้ว Reset ตัวเองใหม่ แล้วนับ 1 2 3 4 สิบปีข้างหน้าในห้องนี้อาจมีบางคนนับไปถึงล้าน บางคนอาจมีสิบล้าน บางคนมีห้าแสน บางคนมีห้าหมื่น บางคนอาจอยู่ที่ศูนย์เหมือนเดิม และบางคนอาจติดลบไปเลย มันอยู่ที่ใครครับ อยู่ที่อาจารย์ ? อยู่ที่เจ้านาย ? อยู่ที่พ่อแม่ ? ไม่ใช่สักคน เพราะทุกสิ่งอยู่ที่ “ตัวเรา” เอง ทุกอย่างอยู่ที่ตัวเราเอง วันก่อนไปนั่งกินก๋วยเตี๋ยวโกเหลียง ไปกับแฟนและน้องสาว สั่งเหมือนทุกครั้ง...เส้นใหญ่สดเปื่อย แล้วก็เหล่กัน โกเหลียงนอนอยู่บนเตียงผ้าใบ คงเพราะลูกค้ายังน้อย โกเหลียงเลยไม่ทำ แต่กวักมือเรียกลูกชายมาทำแทน ลูกชายทำเสร็จยกมาเสิร์ฟสามชาม กินเข้าไปคำแรกรู้เลยครับว่าไม่อร่อย ไม่เหมือนเดิม คราวนี้สั่งต่ออีกคนละชาม โกเหลียงเห็นลูกค้าเริ่มทยอยเข้าร้าน ลุกขึ้นไปนั่งบนเรือลวกก๋วยเตี๋ยวอย่างทะมัดทะแมง ลวกเส้นด้วยท่าเดิม ใส่เครื่องปรุงฉึบๆๆๆๆ เสร็จแล้วเสิร์ฟ กินเข้าไปคำแรก ...อร่อย รสชาติไม่เหมือนกันเลย ทั้งๆที่เครื่องปรุงบนเรือชุดเดียวกันหมด น้ำปลา พริก น้ำส้ม เส้น เนื้อ ผัก ฯลฯ แต่ทำไมคนสองคนลวกออกมารสชาติไม่เหมือนกันเลย นี่คือเรื่องของความแตกต่าง เราอยากเป็นใครครับเวลาที่ไปทำงาน ? อยากเป็นโกเหลียงหรืออยากเป็นลูกชาย สิ่งนี้เกิดจากความชำนาญและความตั้งใจ ต้องรักในสิ่งที่ทำ ถ้าสักแต่ว่าทำ คนเขาดูออก คนกินดูออก เจ้านายดูออก อาจารย์ดูออก เวลาเรียนก็เช่นกัน เวลาทำงานก็เหมือนกัน ต้องตั้งใจ ต้องทำอย่างสุดกำลัง ไม่รู้ต้องบอกว่าไม่รู้ ไม่รู้แต่ไปบอกว่ารู้ เราจะยิ่งไม่รู้ ตอนนี้ความรู้ของเรามีขีดจำกัด เป็นแค่นิ้วก้อย ถ้าอยากเป็นกำปั้นทั้งกำปั้น ต้องเรียนรู้จากคนที่เขารู้เยอะกว่า อย่าคิดว่าตัวเองรู้ ต้องคิดไว้ก่อนว่าไม่รู้ ต้องโง่อยู่ตลอดเวลา มันจะทำให้เราหิวกระหายที่จะอยากฉลาด ชีวิตคือการเรียนรู้ เรียนรู้ไปเรื่อยๆ นี่จะทำให้เราพัฒนาตนเองได้เร็ว ฟังให้เยอะๆเวลาที่ใครเขาพูด ฟังอย่างตั้งใจ คนทุกคนเป็นครูของเราได้หมด เพียงแต่เราตั้งใจฟังเขาพูดแล้วหรือยัง ตอนนี้เหมือนเรา Reset ตัวเองไว้ที่ศูนย์ อย่าลืมถามตัวเองด้วยว่าจะไปทางไหน ? จะไปทิศไหน ? มีคำตอบให้กับตัวเองแล้วหรือยัง ต้องมีแล้วนะครับ เพราะกระพริบตาอีกไม่กี่ทีคุณก็จะอายุ 40 แล้วเมื่ออายุ 40 แล้วยังตอบตัวเองไม่ได้ว่าจะไปทางไหนต่อ โอ้โฮ...ชีวิตวังเวงเลยนะครับ วันนี้ต้องเริ่มถามตัวเองได้แล้ว ว่าจะทำอะไร ? จะไปไหนต่อ ? เหมือนคนจะเดินทางจากเชียงใหม่จะไปกรุงเทพ ก็ต้องวิ่งถนนเส้นลำปางล่องใต้ไปเรื่อยๆจนถึงกรุงเทพ แต่ถ้าดันขับไปเส้นเชียงราย ขับยังไงมันก็ไปไม่ถึงกรุงเทพสักที ดังนั้น อย่าเสียเวลาในชีวิตไปกับสิ่งที่เราไม่อยากจะทำมันอย่างแท้จริง อะไรที่คิดแล้วว่าใช่ ว่าชอบ ว่าเชื่อ จงเลือกสิ่งนั้น แล้วลงมือทำให้ดีที่สุด { เปิดโอกาสให้ถาม..แต่ทุกคนเงียบกันหมด } เมื่อน้องสงสัย และน้องไม่รู้ แต่น้องไม่ถาม น้องก็จะไม่รู้ตลอดไป แต่ถ้าน้องถาม น้องก็จะรู้ ขอจบการบรรยายแต่เพียงเท่านี้ ขอให้ทุกคนโชคดีครับ : กะก๋าขอขอบคุณ : อาจารย์พงษกร ศรีมณี และคณะอาจารย์ของวิทยาลัยเทคนิคเชียงใหม่ นักศึกษาทุกคนที่นั่งฟังด้วยความตั้งใจ น้องนักศึกษาที่ช่วยถ่ายภาพให้   Create Date : 04 มีนาคม 2556 59 comments Last Update : 4 มีนาคม 2556 6:37:02 น. Counter : 4280 Pageviews. Share Tweet

โห่...อิจฉาน้องๆจังค่ะพี่ก๋า ได้ฟังเพลงสดๆ จากพี่ก๋าด้วย ตาร้อนผ่าวๆเลย   โดย: fonrin 4 มีนาคม 2556 6:41:27 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต เกศสุริยง Education Blog ดู Blog ลงสะพาน...เลี้ยวขวา Food Blog ดู Blog กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 3 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น --------------------- คืนสู่สังคมจริงๆค่ะคุณก๋า   โดย: poepum 4 มีนาคม 2556 6:46:32 น.

สวัสดีค่ะคุณก๋า ปัจฉิมนิเทศก์เมื่อไหร่ เหมือนเป็นการเตือนเวลาครบรอบปีอีกแบบนะคะ ^_^ ดีใจแทนน้องๆ มีโอกาสได้ฟังความคิดเห็นมุมมองในการใช้ชีวิต แถมเพลงด้วยสิคะ ขอบคุณที่ถ่ายทอดเรื่องราวดีดีสม่ำเสมอ (อันนี้แบบว่าเป็นประจำปีเนอะ)   โดย: A IP: 125.27.63.189 4 มีนาคม 2556 7:01:08 น.

เริ่มเช้าวันใหม่ด้วยความสุขตลอดวันจ๊ะหมิง หมิง   โดย: ดอกฝิ่นในสายลมหนาว 4 มีนาคม 2556 7:03:24 น.

อรุณสวัสดิ์ค่ะ น้องก๋า.. ดีจัง..   โดย: poongie 4 มีนาคม 2556 7:12:39 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่อ้อย เกือบจะไม่ได้ไปพูดครับ 555 ปีนี้งานที่ร้านยุ่งมาก จนผมไม่มีเวลาเตรียมตัวพูด โทรไปบอกปฏิเสธด้วยความเกรงใจอาจารย์ แต่วินาทีสุดท้าย สองวันก่อนเริ่มงาน อาจารย์โทรมาบอกว่า อยากให้มาพูดมากๆเลย เลยรับปากอีกรอบด้วยความกังวลครับ 5555 ผมไม่มีเวลาเตรียมตัวเลยครับ ปีนี้พูดสั้นมาก สัก 20 นาทีเศษๆครับ   โดย: กะว่าก๋า 4 มีนาคม 2556 7:50:42 น.

คุณก๋าพูดดีจัง นี่ถ้ามีคนพูดให้ฟังแบบนี้ตอนอายุเท่าน้องๆ ป่านนี้สงสัยจะไม่เป็นโปรแกรมเมอร์ที่สุดแสนจะมั่วอย่างตอนนี้แน่ๆ แว้บมาแล้วแว้บไป ขอบคุณที่แว้บงานไปอวยพรวันเกิดให้นะคะ   โดย: SevenDaffodils 4 มีนาคม 2556 8:18:24 น.

กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog แวะมาเยี่ยมน้องก๋าค่ะ อยากให้ลูกชายแม่หมูมานั่งฟังปัจฉิมนิเทศจากน้องก๋าจังเลย เดี๋ยววันนี้เย็น ๆสอบเสร็จจะให้เข้ามาอ่านนะคะ 1ไลค์1โหวตค่ะ   โดย: jamaica 4 มีนาคม 2556 8:36:15 น.

อารุณสวัดครับพี่ก๋า อิอิ อย่าเสียเวลาในชีวิตไปกับสิ่งที่เราไม่อยากจะทำมันอย่างแท้จริง คำนี้ ผมต้อง ทำการบ้านหนักเลยนะครับ คนทำอาหาร ก็อยากทำอาหารอย่างที่ตัวเองชอบ คนกิน ก็อยากกินรสชาติ ที่ตัวเองชอบ เมื่อวาน ไปกินร้านอาหารคุณหญิง ที่สยามมา สั้ง ผัดบล๊อคโครี่ปลาเค็ม แทบไม่มีปลาเลย 160 ผัดถั่วลันเตา ใส่หมูสับ 130 เค็ม ปึดปี๋ น้ำมะพร้าวลูกละ70 น้ำโค้ก ขวดละ 30 2ขวด ข้าวเปล่าจานละ 20 2จาน ร้านคนเยอะมาก บริการ 5 สถานที่ 5 แต่รสชาติ 3 ราคา 2 คุณภาพ การตลาด แบรน ทำเล รสนิยม แต่ก็มีร้านประจำที่ไปกิน ทุกวัน ราคาไม่แพง จานละ 30 บาท แต่อร่อย ชอบมากๆ ร้านนี้คนเยอะใช้ได้ แต่เป็นร้านที่อยู่ในซอย ถนนใหญ่ แต่ว่ารสชาติไม่เปลื่ยนเลย แต่ว่า ไม่มีอะไรแปลกใหม่เลย เหมือนเดิม ทั้ง 2 ปี apple ที่ใกล้ จะเจ๊ง ได้ ผู้ร่วมก่อตั้ง สตีฟจ๊อป มาพยุงไว้ จนรุ่งเรื่องจน วันนี้ สตีปเคยพูดว่า แอบเปิ้ล เหมือนเรือที่ มีรูรั่ว เบอเริ่ม หน้าที่ของเค้าไม่ใช่ อุดรูรั่ว แต่คือ หันหัวเรือให้ถูกทิศ sony ขายบริษัท ใหญ่ที่ สหรัฐและ โตเกียวทิ้้งไปแล้ว และไม่รู้ว่าจะ รุ่ง หรือ ร่วง รวมถึง nokia ที่เคยได้ดีจาก 3310 ตอนนี้ก็เริ่มฟื้นตัว เมื่อเจอบริษัทใหญ่ ลงมาแข่งขันในตลาด เจ้าเล็กๆ ก็คง ล้มหายตายจาก ปริญญาเริ่มหมดความหมายเมื่อ ดีมาน ธุรกิจ รับน้อย แต่ ซัพพาย คนสมัครเยอะ ทำให้บริษัท ต่างๆ กดราคา ได้สะดวก ทำให้เรียกเงินเดือนสูง ไม่ได้ น่าจะหนี ไปทำฟรีแลน หรือทำส่วนตัวเอง ไว้เป็นทางเลือกดีกว่า อย่าเสียเวลา กับสิ่งที่เราไม่ได้อยากทำ ชอบคำนี้มาก และจะนำไปใช้ครับ อิอิ ** เพิ่งซื้อหนังสือ ระบบคิดใหม่ รวยล้นฟ้า ของคุณ พิชัย จวาลา มา ยังไม่ได้อ่าน เลยครับ พอดีมีต้องหนึ่งเขียนว่า เราต้องออกไปลอง ถึงจะรู้ เหมือนผู้หญิงจะรู้ว่า เสื้อผ้าตัวไหนดีไม่ดี น้ำหอมยี่ห้อไหนดีไม่ดี 55 การนอนฝัน ความสำเร็จก็คงไม่เดินมาหา แต่ถ้าเดินมั่วก็คงไปไม่ถึง ต้องก้าวไป อย่าบมี ขั้นตอน และหลักการ อิอิ พูดได้ คิดได้ แต่การลงมือทำเท่านั้น ที่จะรู้ ว่าสิ่งที่คิด ที่พูดจะเป็นจริงไหม เห็นคนที่ประสบความสำเร็จ ระดับ โลก เค้าทำงานเป็นโปรเจก ไม่ใช่แบบ ทีละวัน เหมือนพนักงานทั่วไป ใช่ไหมครับ พี่ก๋า ขอบคุณครับ อิอิ   โดย: เสือย้อมแมว 4 มีนาคม 2556 8:38:28 น.

สวัสดีค่ะน้องก๋า ดีค่ะ พีขออนุญาติไปแชร์ที่เฟสพี่ ไว้ให้หลานๆทีกำลังอยู่ในวัยนี้อ่านนะคะ newyorknurse   โดย: newyorknurse 4 มีนาคม 2556 9:21:14 น.

สวัสดีครับคุณก๋า...... ผมคิดมานาน.... ตัวเองเคย เจอปัญหา คิด ๆ ๆ คือก่อนที่จะเรียนจบ วิตกมาก จะต้องออกหางาน ใครจะมารับเรา ถ้าได้งานจะ ทำอย่างไร. หลังจากทำงานแล้วหลายปี ยังคิดเลยว่า วิทยาลัย หรือโรงเรียนต่าง ๆ น่าจะจัดหา คนที่ทำงานพบแต่ ความสำเร็จ ในสาขาต่าง ๆ ไปเล่นให้เด็ก ๆฟัง จะทำให้เขาเกิดความคิดที่จะ เรียนในสายที่เหมาะสม หางานง่าย ไม่จำต้องมุ่งสู่อาชีพทำเงินได้เยอะ เมื่อก่อนตอนเป็นเด็กมัธยม คุ้นเคยกับอาจารย์ที่ จบจากเพาะช่าง เลย 555 ตัดสินใจสมัครเพาะช่าง คงจะเหมือนเด็กคนอื่น ใกล้ชิดครู เลยอยากจะเรียน เป็นครู. ผมว่าวิทยาลัยที่คุณก๋าไปช่วยพูดให้น้อง ๆ ฟังคง จะมีแนวคิดดี ๆ แบบนั้นอีก.. จะช่วยให้น้อง ๆ ทำ งานจากของจริง แก้ปัญหา มีความริเริ่ม เพิ่มขึ้น เอ..ยาวไปแล้ว แหะ ๆ คุณก๋า อวบจัง   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 4 มีนาคม 2556 9:40:37 น.

มากด Like ให้เป็นคนที่ 2 แหล่มเลยจ๊ะน้องก๋า "ทุกอย่างอยู่ที่ตัวเราเอง" แหล่ม เป็นการปัจฉิมนิเทศที่เยี่ยมยอดเลยจ้า   โดย: อุ้มสี 4 มีนาคม 2556 9:49:54 น.

ถูกใจ คนที่ 3 ค่ะ.. อ้อ... มีของฝาก... พี่ป๋องเก็บไว้เป็น Series... แต่ก๊อปมาไม่ได้... น่าเสียดาย... อ่ะ... ... ขอตัวไปทำ Youtube ก่อนเนาะ...   โดย: foreverlovemom 4 มีนาคม 2556 9:54:26 น.

เป็น 20 นาที .. ที่มีค่านะค่ะ ถ้าหากว่าน้องๆ ตั้งใจฟัง และคิดตามจากคนมี ปสก. ผ่านวันเวลาอย่างนี้และเจออะไร เยอะแยะมากมายนะค่ะ ... อ่านเรื่องโกเหลียง .. ทำให้นึกถึงร้านอาหารตามสั่งที่บ้านค่ะ แบบว่า "อ้ายน้อง" เป็นคนทำปกติ หลังๆ มาฝึกภริยาที่บ้านทำด้วย ซึ่งก็ทำอาหารง่ายๆ ล่ะค่ะทำได้อยู่แล้ว ไปช่วงไหน ที่ อ้ายน้องไม่อยู่ พี่ภริเมียเค้าจะมาทำ แล้วเราก็เริ่มมองหน้ากันล่ะว่า เอ่อ ทำไมแย่อ่ะ มากินทั้งทีแล้วอ้ายไม่ทำให้ จะไปบอกเขาว่า อ้ายทำแทนเมียพี่เหอะก็ดูไร้มารยาทไปสักหน่อย ... แต่ว่าก็ต้องกินอ่ะค่ะ เพราะว่าเลือกจังหวะไม่ถูกเอง .. 555 ---- เรื่องราวไม่เกี่ยวกันเท่าไหร่กับการบรรยายของคุณก๋า เพราะอันนั้นแนวข้อคิดดีๆ แต่ที่เราเม้นท์เป็นแนว เคืองขุ่นแทนค่ะ เอิ๊กๆ   โดย: JewNid 4 มีนาคม 2556 9:54:52 น.

แวะทักทายตอนสายๆค่ะคุณก๋า   โดย: phunsud 4 มีนาคม 2556 9:59:08 น.

หวัดดีครับหมิงหมิง.. เป๋นการไปหื้อข้อคิด คำแนะนำ หื้อละอ่อน ที่ดีมากๆ เลยครับ.. ฮู้สึกว่า จะไปทุกปีแม่นก่อ .. ชอบคำว่า "บางครั้งโลกไม่ได้เป็นไปอย่างที่เราต้องการ" ดูน้องๆ จะตั้งใจ๋ฟังการปัจจิม ครั้งนี้ ขนาดเลย เป็นเรื่องที่ดีๆมากๆเลยครับ..ชอบๆ.. โหวต ๆ   โดย: Nongpurch 4 มีนาคม 2556 10:26:57 น.

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 3 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น   โดย: Nongpurch 4 มีนาคม 2556 10:28:23 น.

มีประโยชน์มาก ๆ เลยค่ะ..ถ้าทุกโรงเรียนมีงานดี ๆ แบบนี้ ..เชิญคนบรรยายเก่ง ๆ ดี ๆ แบบนี้..อาจจะจุดประกายความคิด ความตั้งใจของเด็กไทยได้เยอะเลยนะคะ... เปิดดูสัมภาษณ์คุณก๋าของคุณ foreverlovemom ข้างบน..อยากดูเต็ม ๆ ค่ะ...คุณก๋าเอามาลงหน่อยได้มั้ยคะ..   โดย: simplyusana 4 มีนาคม 2556 10:39:13 น.

วันนั้นน้องๆ นักศึกษาคงจะได้รับประโยชน์และแง่คิดดีดีเยอะเลยนะคะ   โดย: แค่ได้รู้จัก_ก็เพียงพอ 4 มีนาคม 2556 11:14:26 น.

คุณก๋าเก่งมากๆเลยค่ะ   โดย: ณ มน 4 มีนาคม 2556 11:21:55 น.

จำได้ว่าปีที่แล้วพี่ก๋าก็ไปงานนี้อะ ^^   โดย: น้องผิง 4 มีนาคม 2556 11:26:44 น.

สวัสดีเช้าวันจันทร์ ครับ พี่ก๋า   โดย: Sleeping_prince 4 มีนาคม 2556 11:37:28 น.

... นั่นสิค่ะ พี่ก๋า มีความสุขมากมากค่ะ ได้อะไรดีดีกับไปเพียบแน่ๆ น้องๆ   โดย: Nissan_n 4 มีนาคม 2556 11:56:09 น.

~ คนที่เราเกลียด เขากำลังสอนเราเรื่องการให้อภัย คนที่เราชอบ เขากำลังสอนให้เราระมัดระวัง ~ ~ เพราะกระพริบตาอีกไม่กี่ทีคุณก็จะอายุ 40 แล้วเมื่ออายุ 40 แล้วยังตอบตัวเองไม่ได้ว่าจะไปทางไหนต่อ โอ้โฮ...ชีวิตวังเวงเลยนะครับ ~ ~ คนไม่เก่งย่อมต้องมีอะไรที่เก่ง และคนเก่งก็ต้องมีอะไรที่ไม่เก่ง ดังนั้น...หนึ่ง...อย่าดูถูกตัวเอง และสอง อย่าดูถูกคนอื่น ~ ~ ไม่รู้ต้องบอกว่าไม่รู้ ไม่รู้แต่ไปบอกว่ารู้ เราจะยิ่งไม่รู้ ตอนนี้ความรู้ของเรามีขีดจำกัด เป็นแค่นิ้วก้อย ถ้าอยากเป็นกำปั้นทั้งกำปั้น ต้องเรียนรู้จากคนที่เขารู้เยอะกว่า ~ ~ เมื่อน้องสงสัย และน้องไม่รู้ แต่น้องไม่ถาม น้องก็จะไม่รู้ตลอดไป แต่ถ้าน้องถาม น้องก็จะรู้ ~ ~ ต้องโง่อยู่ตลอดเวลา มันจะทำให้เราหิวกระหายที่จะอยากฉลาด ~ ~ เราอยากเป็นใครครับเวลาที่ไปทำงาน ? อยากเป็นโกเหลียงหรืออยากเป็นลูกชาย ~ นั่นคือที่ชอบมากกกกกกกค่ะ มากๆๆๆๆ / และ คือบางทีนิสัยเสียๆที่ติดตัวคือ เคยเห็นปราชญ์ทุกวัน พอปราชญ์หายนานเกินก็เริ่มสงสัย เข้าใจค่ะว่างานการปราชญ์แยะและทุกสิ่งทุกอย่างที่ปราชญ์ตัดสินใจทำ ผลต้องออกมาดีที่สุด แต่บางทีก็คิดว่าปราชญ์ป่วยไปรึเปล่า หรือว่ามีอะไรไม่สบายใจ ทั้งที่ ก็ไม่มีปัญญาจะไปช่วยหรอกค่ะ แค่ตัวอ้อเองยังเอาไม่รอด คือ ถ้าโดยรวมรู้สึกว่าเหล่าซือของเราสบายดี ก็ดีใจแล้วค่ะ เพราะเรายังมีคำถามที่จะถามเพื่อเป็นทางอีกแยะ 555555555 นั่นไง ความเห็นแก่ตัวของอ้อมันสูง ขอโทษค่ะ ~   โดย: ~ ริมน้ำ_VoUฟ้า ~ (rimnam_kobfa ) 4 มีนาคม 2556 11:59:51 น.

ใช้เวลาอ่านช้าๆอยู่นานเลยค่ะ น้องๆโชคดีมากที่ได้ฟัง ดี.ก็มีความสุขมากที่ได้อ่าน   โดย: d__d (มัชชาร ) 4 มีนาคม 2556 12:12:36 น.

สุดยอดจริงๆ ได้ไปพูดด้วย (อยากลองไปพูดแบบนี้บ้างเหมือนกัน) เด็กไทยยังมีปัญหาเรื่องถามครับ ใครถามมักจะโดนมองว่าเป็นตัวประหลาด ความเชื่อเหล่านี้มันยังฝังหัวอยู่ เป็นเรื่องที่น่าเศร้าจริงๆ   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 4 มีนาคม 2556 12:19:55 น.

โย จ วสฺสสตํ ชีเว ทุสฺสีโล อสมาหิโต เอกาหํ ชีวิตํ เสยฺโย สีลวนฺตสฺส ฌายิโน ผู้ไม่มีศีล ไม่มั่นคง ถึงจะเป็นอยู่ตั้งร้อยปี ส่วนผู้มีศีล เพ่งพินิจ มีชีวิตอยู่วันเดียวประเสริฐกว่า หมั่นรักษาศีลเพื่อความเจริญในชีวิตตลอดไป...นะคะ เมื่อวันอาทิตย์ไปทำบุญมา ๒ วัด วัดหลวงพ่อโสธร กับ วัดพนมพนาวาส นำบุญกุศลและความคิดถึงมาฝากคุณก๋าและครอบครัว...นะคะ เจ้าสัวอ้าย หายดีหรือยัง...คะ ข่าวล่าสุด น้องมายเข้าโรงบาลเมื่อเช้านี้อีกแล้ว คราวนี้ไข้สูงมาก ปอดบวมด้วย น่าเป็นห่วงจริง ๆ อากาศบ้านเราก็แปรปรวนเหลือเกิน เด็ก ๆ ไม่สบายกันเยอะมาก น่าสงสาร วันพุธนี้ พี่จะขึ้นมาเชียงใหม่ มาดูบ้านหน่อย..ค่ะ ตัวบ้านเสร็จแล้ว ต้องมาเลือกสีบ้าน สีห้อง กระเบื้อง สุขภัณฑ์ กลับวันเสาร์ที่่ ๙ ค่ะ คงไม่มีเวลามาเยี่ยมคุณก๋า...นะคะ และคุณก๋าก็คงไม่มีเวลาต้อนรับพี่ด้วยแหละ งานยุ่งขนาดนี้ อ่านและดูเรื่อง รูป ที่คุณก๋าไปบรรยายมาแล้ว ดีมาก...ค่ะ ความจริงคุณก๋าน่าจะไปเป็นคุณครู...นะคะ มีเหลือแต่ไลค์ให้กด ก็เลยกดให้หนึ่งไลค์...นะคะ ป.ล. รู้สึกว่า หุ่นจะตุ้ยนุ้ยมากกว่าเดิมหรือเปล่า...คะ...อิ อิ   โดย: พรหมญาณี 4 มีนาคม 2556 12:38:56 น.

ดีใจแทนน้องๆทุกคนที่ได้รับคำสอนดีๆเป็นข้อคิดสะกิดชีวิต เพื่อเป็นเข็มทิศในการเดินต่อไปจบเพื่อเริ่มต้นกับชีวิตใหม่ครับ   โดย: Don't try this at home. 4 มีนาคม 2556 13:14:32 น.

อิอิใช่ครับ พี่ก๋า ทำในสิ่งที่เราทำแล้วมีความสุข ทำในสิ่งที่เรารัก สิ่งที่เราได้เลือกเอง ไม่จำเป็นต้อง เด่น ดัง เป็นอะไรก็ได้ จะรวยหรือไม่ ไม่สำคัญ มันอยู่ที่ใจของเรา   โดย: เสือย้อมแมว 4 มีนาคม 2556 13:37:36 น.

น้อง ๆ มีหลับบ้างไหมค่า คุณก๋า   โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา 4 มีนาคม 2556 14:32:23 น.

สวัสดีค่ะคุณก๋า ดีใจที่ได้อ่านค่ะและคิดว่าน้องๆที่นั่งฟังก็เช่นกัน เช้าๆก่อนทำงานมาหาคุณก๋าก่อนจะได้รับพลังกายพลังใจทำงาน คุณเก่งมากๆค่ะ ขอให้ความดีที่คุณทำคุ้มครองคุณและครอบครัว   โดย: นาง IP: 91.203.124.34 4 มีนาคม 2556 14:36:12 น.

สุดยอดค่ะคุณก๋า อ่านจากคำบรรยาย เริ่มต้นได้สวย และจบลงอย่างยอดเยี่ยม แม้ไม่มีใครถาม ทุกคนคงชัดเจนในสิ่งที่คุณก๋าได้ให้ข้อคิดดีๆแก่น้องๆ ชื่นชมค่ะและดีใจกับน้องด้วยที่สำเร็จการศึกษา แต่ยังไม่จบ ชีวิตเพิ่งเริ่มต้นเอง ชอบค่ะที่คุณก๋าเปรียบเทียบงานที่น้องทำแล้วให้ข้อคิด ...เยี่ยมมาก ขอปรบมือให้จ๊ะ   โดย: tui/Laksi 4 มีนาคม 2556 14:58:26 น.

เป็นคำพูด คำแนะนำ ที่ดีมากเลย คุณก๋า .. พี่ว่า น่าจะไปเป็นครูนะ ถ่ายทอด ให้เด็กๆ ฟัง .. มีร้องเพลงให้ฟังด้วย อิอิ อ่านแล้ว เหมือนนั้่งฟังบรรยาย เลย .. ดีจังค่ะ..พี่ว่ามันเป็นข้อคิด ที่ดี มากเลย..   โดย: tifun 4 มีนาคม 2556 15:09:39 น.

สวัสดีคะพี่กะก๋า เมื่อวานฝนกระหนำ พายุ ลมแรง ป้ายปลิวบางที่ ว่าจะไปแอ่วถนนคนเดิน เลยงานล่มซะง้น เด็กเทคนิคน่าตาน่ารักจังเลยค่ะ สู้ๆๆ นะค่ะ   โดย: Pikake 4 มีนาคม 2556 15:36:35 น.

สว้สดีค่ะน้องก๋า ค่าหมูยอ เพื่อนโดนปรับ แล้วไม่ได้คืนนะ เขาเอาไปเลย ที่ด่านตรวจได้ชิมอาหารต่างประเทศกันโลดเลย เห็นที่แถวๆนั้นมีถังคล้ายๆถังขยะสองถัง เวลาเป็นอาหารเขาใส่ทีต่างหาก คงเอาไปทานกันเองแน่ๆ เคยมีคนถามพี่ว่าไม่ได้เอามะม่วงมันมาหรือ (Green Mango ) newyorknurse   โดย: newyorknurse 4 มีนาคม 2556 16:52:44 น.

ขอบคุณค่ะ พี่ก๋าาา ... หวีแปร้ๆ แบบนี้ก้อน่ารักไปอีกแบบเน๊อะ หมิงๆ ... มีความสุขมากมากค่ะ   โดย: Nissan_n 4 มีนาคม 2556 16:53:40 น.

น้องนักศึกษาโชคดีมากที่ได้รับฟังการปัจฉิมนิเทศ ที่มีคุณภาพมีประโยชน์ได้ข้อคิดและประสบการณ์ชีวิต จากผู้มีประสบการณ์และประสบความสำเร็จในชีวิต มาดเล่นกีต้าร์ดูเป็นมืออาชีพเลยค่ะเสียดายไม่ได้ฟังเสียง   โดย: พรไม้หอม 4 มีนาคม 2556 18:55:24 น.

แม้ไม่ได้เข้าไปนั่งฟังแบบน้องนักศึกษา ป้าก็ตั้งใจอ่านจนจบค่ะ อ่านจบแล้วถามตัวเองว่าคนแก่ฟังแล้วได้อะไร ตอบได้เลยว่า...มุมมอง และ แง่คิด ไม่ว่าจะเป็นคนวัยไหนก็หยิบไปปรับใช้ได้เหมือนกัน อยู่ที่ว่า..จะปรับใช้อย่างไร ดีใจกับน้องๆที่มีโอกาสได้รับแง่คิดดีๆก่อนการก้าวผ่านจากจุดหนึ่งไปยังอีกจุดหนึ่งค่ะ   โดย: ร่มไม้เย็น 4 มีนาคม 2556 19:36:27 น.

ขอบคุณมากนะค่ะคุณก๋า เข้าใจกันคร้า...ไม่มีปัญหาใดๆเลย.... สะดวกทั้งสองฝ่ายดีด้วยนะคร้า 555 ปล.รักษาสุขภาพนะค่ะ   โดย: tui/Laksi 4 มีนาคม 2556 19:39:19 น.

สวัสดีค่ะคุณก๋า เพิ่งเคยเห็นคุณก๋าตัวเป็นๆ เป็นงานปัจฉิมนิเทศน์ที่กินใจมากๆค่ะ คิดถึงสมัยเรียนที่ตอนจบมักจะเห็นโลกแค่จุดเดียว การมรคนมาแนะนำ แนะนำ เป็นการเปิดดวงตาจริงๆค่ะ   โดย: AdrenalineRush 4 มีนาคม 2556 19:54:28 น.

อ่านแล้วประทับใจจังน้องก๋า พี่เลยได้เรียนรู้ และรื้อฟื้นสมองไปด้วย ชีวิตคือการเรียนรู้ แบบไม่สิ้นสุดนี่ โดนใจมากๆ ขอโหวตให้เช่นเคยนะคะ ปล.ยังไม่ได้อัพบล็อกนะคะ ถึงวันจันทร์ต้องรอบ่าย กว่าจะคลอด น้องก๋าคงหลับฝันดีแล้วไปแล้วค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog   โดย: anigia 4 มีนาคม 2556 20:11:25 น.

บางครั้งก็แอบเสียดายการศึกษาที่มุ่งเน้นให้เรียนรู้แต่ในตำรา ซึ่งเป็นแค่ความรู้และแนวทางส่วนหนึ่ง จนมองข้าม-การมีทักษะ ซึ่งพี่คิดว่า-ทักษะเป็นสิ่งจำเป็นมาก ขอบคุณสำหรับข้อมูล และได้ความรู้สึกดีๆกลับไปด้วยทุกครั้งที่แวะมาบล็อกนี้ค่ะ   โดย: 3K-guy 4 มีนาคม 2556 20:33:16 น.

สวัสดีตอนค่ำครับคุณนาง ขอบคุณมากนะครับสำหรับกำลังใจดีดีที่มอบให้กัน ผมดีใจทุกครั้งครับ ที่ได้ยินว่าบล็อกของผมทำประโยชน์ให้กับคนอ่านได้   โดย: กะว่าก๋า 4 มีนาคม 2556 20:42:00 น.

บะได้แวะมาหาจ๊าดเมิน เป่นได่ผ่องเจ้า หมิงหมิง มาดาม คุณก๋า สบายดีกั๋นเน้อ โจ๊ดดีมาอ่านตันบทความนี้เจ้า เริ่มอ่านและละสายต๋าบะได้ อ่านต่อจ๋นจบ ทั้งที่ มาด้วยความรีบ จะแวะมาทักทายบะดาย เหลือบต๋าผ่อบะดาย อ่านจ๋นสุด ม่วนขนาดเจ้า เป่นปี้ ปี้ก่ออึ้งเน้อ บะกึ๊ดว่ากำบรรยายจะกิ๋นใจ๋จะอี้ เหมือนเข้าไปนั่งในใจเลย แม่น แต้ๆ เน้อ เป่นก๋านหื้อกำลังใจ เป่นการชี้ทางเดิน เป่นการแนะแนวทาง เป่นการหื้อทางสว่าง สำหรับคนตี้สับสน เหมือนคลายปมในใจ๋ เหมือนปลดล็อก แต่ว่า จะมีซักกี่คน ตี้เข้าใจ๋ได้ลึกซึ้ง คุณวุฒิบะเต้าใด ปี้ว่าวัยวัยวุฒิ และประสบการณ์ชีวิต ทำหื้อเขาผ่อและมองอะหยังบะเต้าใด บะอั้น กึ๊ดคำถามบะตัน อิอิ ช่วงนี้ใจ๋บะค่อยมั่นเต้าใดเจ้า ผีบ้าผีบอ มั่นกำ ก่อลั้นลา อ่อนกำ ก่อเป่นกึ๊ดนักบะม่วนใจ๋ ขึ้น ๆ ลง ๆ จังตั๋วเก่าขนาด วัยทองเกี่ยวกั๋นก่อนิ 55 แวะมาทักทายเต้าอี้ก่อนเน้อ ไปหาน้องรินก่อน ติดไว้หลายบล็อกละ   โดย: JinnyTent 4 มีนาคม 2556 21:02:06 น.

ขอแสดงความยินดีกับคุณก๋าที่ได้รับการแปะหัวใจจากเพื่อนๆ จนได้รับหัวใจดวงโต ด้วยครับ คืนนี้หลับฝันดีครับ   โดย: **mp5** 4 มีนาคม 2556 21:17:27 น.

แม่หมูมาร่วมแสดงความยินดีกับน้องก๋า ที่ได้รับการแปะหัวใจจากเพื่อนๆ จนได้รับหัวใจดวงโตค่ะ ส่งหลานเข้านอนด้วยเลย หลับยังหนอ   โดย: jamaica 4 มีนาคม 2556 21:40:33 น.

ดูนักศึกษาตั้งใจฟัง ครูก๋าเอาอยู่เลยครับ ภาพท้ายๆที่ยืนชิดขอบโต๊ะ ไม่มีพุงแล้วนี่ครับ แบบนี้น้ำหนักลดแน่ๆ เอ๊ะ..หรือขมิบ เอ๊ย แขม่ว 555   โดย: ปลายแป้นพิมพ์ 4 มีนาคม 2556 22:10:01 น.

สวัสดีค่ะคุณก๋า มาอ่านเรื่องราวดีๆ และแสดงความยินดีกับหัวใจดวงโตด้วยนะคะ   โดย: mambymam 4 มีนาคม 2556 22:24:04 น.

หนนี้จัดเต็มยาวเหยียดเลยครับพี่ก๋า ผมจำตอนปัจฉิมนิเทศน์สมัยมหาลัยไม่ได้แล้ว แต่กลับจำปัจฉิมนิเทศน์สมัยประถม-มัธยมได้ชัดเจนเลยครับ ยิ่งอยู่นานมันก็ยิ่งผูกพัน ^^ เป็นเรื่องที่น้องๆต้องตระหนักเลยครับ การศึกษาจบไม่ใช่การสิ้นสุดแต่เป็นการเริ่มต้น โลกที่แท้จริงกำลังจะเริ่มต้นขึ้นแล้ว มีอีกมากมายหลายสิ่งที่ต้องค้นหา พี่ก๋ามีประสบการณ์ชีวิตจะเล่าเยอะดีครับ อยากเชิญมาบรรยายให้นักวิจัยที่ทำงานฟังบ้าง อิอิ ส่วนที่ให้ถามแต่ไม่มีใครกล้าถามเพราะหัวข้อเปิดจนไม่กล้าถามมั้งครับ เด็กสมัยนี้บางคนถ้าไม่รู้ในเรื่องที่กำลังจะถามดีพอและไม่แน่ใจว่าเอามาถามถูกคนหรือเปล่าก็ไม่กล้าถามเนอะ เวลาผมรับแขกพวกที่ไม่ค่อยรู้เทคนิคก็จะไม่ถาม แต่พวกที่รู้ลึก็จะถามมาก แถมถามยากอีกแน่ะ   โดย: ชีริว 4 มีนาคม 2556 22:25:12 น.

~ ขอบคุณมากๆๆค่ะปราชญ์ เที่ยงคืนกว่าๆคืนนี้จะอัพของล้ำค่าค่ะ ~   โดย: ~ ริมน้ำ_VoUฟ้า ~ (rimnam_kobfa ) 4 มีนาคม 2556 23:03:12 น.

โหวตไม่ได้ค่ะ ขอไลค์แทนนะคะคุณก๋า ตอนนี้โดนใจคนวัยหัวเลี้ยวหัวต่อมากจริงๆค่ะ นุ่นเองก็อยู่ในช่วงคิดหนักว่าจะต่อสาขาที่เรียนอีกหนึ่งปีไปก่อนเผื่อจะชอบหรือจะลองใหม่อีกครั้งดี แต่สุดท้ายก็เพิ่งมาคิดได้ว่าขอดูอีกสักปีนึงก่อนคงไม่ช้าเกินไป ^^   โดย: lovereason 4 มีนาคม 2556 23:08:13 น.

สวัสดีค่ะ พี่ก๋า คมกริบบาดใจเลยค่ะ ชอบจริงๆ   โดย: วนานันทน์ (eat pray love ) 4 มีนาคม 2556 23:30:40 น.

เจ้าชายมาแล้ววว มาส่งเข้านอน หลับฝันดีนะค่ะ /// ส่งมั่ง ไม่ส่งมั่ง บางวัน อิอิ   โดย: Pikake 4 มีนาคม 2556 23:48:05 น.

มาส่งพี่ก๋าเข้านอนค่ะ ฝันดีนะคะพี่ก๋า มาดาม หมิงหมิง   โดย: d__d (มัชชาร ) 5 มีนาคม 2556 0:22:58 น.

เห็นหลานไปวิ่งเล่นที่บ้านก็คิดว่า คุณก๋าคงพอ มีเวลาเดินสายมั่งแล้ว มายินดีด้วยที่ได้รับหัวใจจากเพื่อนๆมาก จนดวงโตเลย ราตรีสวัสดิ์แก่ครอบครัวน้อยๆนี้ครับ   โดย: คนบ้า(น)ป่า (nulaw.m ) 5 มีนาคม 2556 0:47:43 น.

พี่ชอบคำนี้ค่ะ รีเซตความคิดทุกอย่างเป็นศูนย์ เหมือนเราเริ่มต้นใหม่หมดเลย... เป็นกิจกรรมต่อเนื่องเนอะ คุณก๋าเคยไปบรรยายแล้ว พี่ได้ดูเรื่องคาราเต้คิดด้วย นานๆ ทีจะได้ดูหนังเรื่องเดียวกับคุณก๋า   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 5 มีนาคม 2556 6:08:02 น.

มาส่งยิ้มทักทายกันก่อน รอบล็อกใหม่ เอ..แต่สายแล้วพี่ก๋ายังไม่อัพบล็อก งั้นเปิ้นไปทักทายเพื่อนๆ และไปอาบน้ำก่อนดีกว่า แล้วค่อยมาส่งยิ้มทักทายบล็อกใหม่   โดย: fonrin 5 มีนาคม 2556 6:10:37 น.

สวัสดีครับ นี่ไงครับ ได้ทำตามฝันได้อย่างหนึ่งแล้ว เป็นครู   โดย: จิรโรจน์ 7 มีนาคม 2556 13:14:38 น.

เป็นดีเสียดายบ่าได้เข้าไปฟังตวย เยือนถึงถิ่นแต่นักเรียนได้รับข้อคิดสะกิดเตือน ขอขอบคุณแทนเด็กๆอีกครั้งเจ้า   โดย: gripenator 7 มีนาคม 2556 17:18:53 น.