เมี้ยว...เด็กใหม่ไม่ร้ายเท่าไร ตอนที่2


วันเวลาสีชมพูของชีวิตแมวเริ่มปะทุกลุมควันทะมึนและเมฆ
หมอกร้าย....นายหัวเข้าไปในเมืองเพื่อรับปลา วันหนึ่ง กลับมาถึงบ้านตอนบ่ายจัดๆ พร้อมถุงปลาเต็มรถ ทั้งปลาทอง ปลาคาร์พ หางนกยูง รวมถึงอุปกรณ์ต่างๆ เมี้ยววิ่งหน้าเริ่มออกจากฝ่าเท้านายแม่เพื่อนไปเสนอหน้ารับตามปกติ

"ดูได้ ดมได้ แต่ห้ามแตะต้อง" นายหัวผู้ชายบอกกติกามารยาทให้ตามปกติเช่นกัน เรื่องอะไรที่เหมียวจะต้องดิ้นรนหาปลากินเองเล่านายหัว....ในเมื่อทุกเช้า ทุกเย็นมีปลาคลุกข้าวหลากหลายรสชาติให้กินอยู่แล้ว แค่มาสำรวจสมาชิกใหม่ๆ เท่านั้นเอง

นายหัวผู้ชายง่วนอยู่กับการปล่อยปลาลงตู้ ขนาดใหญ่
มากก็แช่ในลูกท่อ โยนลงบ่อ ถึงสถานที่จะเปียกแฉะ
เลอะเทอะบ้าง เหมียวก็ยังพอใจที่ได้ย่ำไปสำรวจเด็กใหม่ๆ

"ไป๊" นายหัวผู้ชายไล่ "เกะกะจริงแมวนี่..ช่วยอะไรก็ไม่ได้"

เมี้ยวชะงักเท้าแล้วหันหลังกลับเดินไปหานายหัวก็ได้ นายหัวยกกล่องกระดาษเจาะรูใบหนึ่งลงจากรถ กลิ่นบางอย่างโชยออกมาจากกล่อง ฉุนจนเหมียวจามเป้งใหญ่
พยายามนึกหากลิ่น...คุ้นๆ....แต่ไม่ใช่ ต้องตามไปดูเสียหน่อยแล้ว

มีเสียงแกรกกราก กุกกัก อยู่ข้างใน ทันทีที่นายหัวเปิดกล่อง เศษกระดาษที่ตัดเป็นริ้วๆ สั่นไหวยุกยิก กลิ่นสาบรุนแรงขึ้น....นายหัวเทเศษขี้เลื่อยลงในตู้ปลาเก่าใบใหญ่แล้วจับบางอย่างในกล่องลงไป

เหมียวตาลุกวาว พยามยามปรับรูม่านตาของตัวเองให้ขยายกว้างขึ้น แต่เจ้าตัวสาบสางในมือนายหัวก็ยังเป็นแค่ภาพเบลอๆ อยู่ดี ถึงกลิ่นจะแปลกแต่ประสาทสัมผัส
ของเหมียวระบุชัดว่าเจ้าสิ่งนั้นคืออะไร ต้องเข้าไปดูให้แน่ใจ พิสูจน์ว่าประสาทรับกลิ่นของเหมียวไม่ได้บกพร่อง

มันโหย่งตัวย่องช้าๆ ชะโงกเกาะขอบตู้ปลา โอ...ตัวอะไรกันนี่หน้าตาเหมือนหนูแต่กลิ่นไม่ใช่ แต่มันก็คลับคล้ายคลับคลา เหมียวลองเสือกตีนกวาดลงไปแตะเจ้าตัวจ้อยชะงักยืดตัวยืนสองขาจ้องดูแมวราวกับไม่เคยพบไม่เคยเห็นมาก่อนในชีวิต

"อย่าเชียวนะไอ้เมี้ยว" นายหัวตวาดแว้ด..แมวสะดุ้งโหยง
รีบชักตีนกลับ ส่วนเจ้าตัวเล็กวิ่งกรูไปเล่นของเล่นไม่รู้สึกรู้สา

"นั่นน่ะตัวเป็นร้อยนะ แพงกว่าแมวถูกทิ้งอย่างแกเสียอีก"

เออ...เมี้ยวครางในคอ เรามันแค่แมวถูกทิ้ง แต่เหมียวหน้าด้านเสียอย่างใครจะทำไม...มันเงยหน้าร้องถามนายหัวทำหน้าสงบเสงี่ยมเจียมตัวอยู้ข้างตู้ปลา

"หนูแฮมเตอร์ ไม่เคยเห็นละสิแมวบ้านนอก" เหมียวย่นหน้าดูแฮมเตอร์ในตู้ปลา "เขาขายกันตัวเป็นร้อยๆ เชียวนะ ถ้าพันธุ์แปลกๆ อย่างพวกแพนด้ายิ่งแพงกว่านี้ ถ้าแกแตะต้องมันนะเก็บข้าวของไปอยู่วัดเลยเหมียวเอ๋ย"

นายหัวขู่...เมี้ยวตาละห้อยดูไอ้แฮมเตอร์ตัวเป็นร้อยของนายหัว สงสัยเป็นหนูฝรั่งกลิ่นถึงผิดไปจากหนูบ้านแถวๆ นี้ แล้วยังไม่มีหางอีก...หรือว่าเหมี้ยวไม่ได้จับหนูมานานมาก จนไม่รู้ว่าพวกมันพัฒนากลิ่นไปถึงไหนต่อไหน จนตามไม่ทันแล้ว

"อี๋...มันไม่มีเชื้อโรคแน่เหรอ" นายแม่เอียงตัวอยู่ห่างๆ

"หนูเขาเพาะปลอดเชื้อมา" นายหัวยืนยัน พลางช้อนหนูมาให้นายแม่ดูใกล้ๆ เจ้าจังกาเรี่ยนน้อยยกตัวขึ้น ชูสองมือทำตาแป๋ว ออดอ้อน ทำเอาทีท่ารังเกียจเมื่อครู่หายวับไปกับตา
"มันก็หนู..เป็นโรคฉี่หนูได้นะ" นายแม่ยังตั้งแง่

"สะอาดกว่าไอ่เหมียวอีก" อ้าว..เหมียวร้องเสียงหลง

"เขาเพาะปลอดเชื้อจริงๆ ที่ต้องใส่ขี้เลื่อยไม้สนจะช่วยซับกลิ่น ซับน้ำ แม่ดูสิ...มันทำความสะอาด แต่งตัวเหมือนแมวเลย"

นายแม่จิ้มนิ้วเขี่ยแฮมเตอร์ในมือกล้าๆ กลัวๆ ก่อนพยักหน้าหงึกๆ

"แน่ในน่ะ ว่าไม่ได้เอามาเป็นอาหารแมว"

"ลองสิ" นายหัวขย้ำฟันพูดจนเมี้ยวขนลุก





 

Create Date : 05 กุมภาพันธ์ 2550
20 comments
Last Update : 5 กุมภาพันธ์ 2550 20:03:30 น.
Counter : 574 Pageviews.

 

โถ สงสารเหมียวเหลือเกินค่ะ นายผู้ชายเห็นค่าเหมียวน้อยจัง

 

โดย: the Vicky 5 กุมภาพันธ์ 2550 20:44:17 น.  

 

โถ ...น้องเหมียว

 

โดย: whitelady 5 กุมภาพันธ์ 2550 21:43:02 น.  

 

มาอยู่บ้านเราเหอะไอ้เม้ยว มาเป็นเพื่อนยายฟีบี้ พักนี้วุ่นวายมาก เคี้ยวต้นพริกขี้หนูของเรา

 

โดย: ตา (Febie ) 5 กุมภาพันธ์ 2550 21:47:08 น.  

 

น้องเหมียว เมี๊ยวๆๆ มาอ่านแล้วน๊า แต่มะรู้จาเม้นท์ไร อิอิ แต่ว่าอ่านแล้วชอบเรื่องแมวๆ จ้า

ฝนเพิ่งกลับมาถึงบ้านค่ะ หนีไปทำบุญมา ไว้ฝนจะอัพบล๊อกนะคะ ดีใจมากที่ได้รับข้อความจากพี่ราคนสวย

เย็นนี้มีไปเรียนอีก ยังไม่ได้พักเลยเนี่ย

 

โดย: Malee30 5 กุมภาพันธ์ 2550 21:57:44 น.  

 

น้องเหมียวของเรา

 

โดย: Hawaii_Havaii 5 กุมภาพันธ์ 2550 21:57:45 น.  

 

ชอบแมว คิดถึงแมว

 

โดย: Kimpu 5 กุมภาพันธ์ 2550 23:02:56 น.  

 

ดีใจจังที่ราทำขนมแล้ว อร่อยจริงๆเนอะ ชอบมากเลย ตอนแรกตาทำแป้งเท่าสูตร ปรากฏว่าไส้เหลือเยอะเลย เลยต้องทำแป้งเพิ่ม อร่อยๆ อยากกินอีก แต่กินแล้วอ้วนมากเลยง่ะ

 

โดย: ตา (Febie ) 5 กุมภาพันธ์ 2550 23:12:23 น.  

 

...แวะมาแป่งปันความรักค่ะ ฝันดีนะคะ

 

โดย: ratchy69 5 กุมภาพันธ์ 2550 23:23:24 น.  

 

รา จะเป็นนักเขียนแล้วหรือ

 

โดย: เที่ยงตรง 5 กุมภาพันธ์ 2550 23:50:38 น.  

 

แหมม .. นายหัวนี่ .. มาว่าได้ ..เหมียวบ้านนอก ( แมวบ้านนอก ) .. อิอิ

 

โดย: แมงป่องไร้พิษ 6 กุมภาพันธ์ 2550 0:31:43 น.  

 

ตามมาอ่านต่อค่ะ ชอบๆๆๆ เมี๊ยวๆๆๆ

 

โดย: วิสกี้โซดา 6 กุมภาพันธ์ 2550 1:42:58 น.  

 

ม่ายชอบแมวแต่ชอบคุณรา เลยแวะมาหา แต่เรื่องนี้เขียนดีอธิบายเห็นภาพเป็นฉากๆ เนื้อหาน่าติดตามจ้า

 

โดย: nzmum 6 กุมภาพันธ์ 2550 15:34:01 น.  

 

พี่ราจ๋า ว่างๆ แวะไปรับบุญเน้อ

 

โดย: Malee30 6 กุมภาพันธ์ 2550 15:34:46 น.  

 

น่าสงสารน้องเหมียว ถูกนายหัววัดค่าเป็นเงินซะงั้น เฮ้อ

 

โดย: Noise219 6 กุมภาพันธ์ 2550 22:14:49 น.  

 

..แวะมาดู มีตอนใหม่ยัง .. อิอิ

.. ยังไม่มี .. งั้น


ราตรีสวัสดิ์ก่อนนาจ๊า .. พี่รา ฝันดีค่ะ

 

โดย: แมงป่องไร้พิษ 7 กุมภาพันธ์ 2550 0:15:33 น.  

 

น่าสงสาร เจ้าเหมียวจัง....

ฝนอยากเลี้ยงแมวเหมือนกัน แต่แฟนไม่ชอบอ่ะ..เสียดายจัง

 

โดย: ปลายฟากฟ้า (ปลายฟากฟ้า ) 7 กุมภาพันธ์ 2550 5:51:40 น.  

 

โห....เจ้าหนูน้อย....อย่าให้เผลอหล่ะ ยัยเหมียวจับกินซะเรยยยย....โฮะๆๆๆๆ...และแล้วก้ย้ายตัวเองไปอยู่วัด....แง๊ๆๆ ม่ายอาว.....

พี่รา กุ้งชอบนะแมว หมาเนี่ย แต่ถ้าให้เลี้ยงนะ ต้องคิดนิ๊ดค่ะ เจ้าสองตัวที่บ้านเนี่ย ก็ลูกสาวสามีทั้งนั้น ลูกเลี้ยงค่ะลูกเลี้ยง
เซ็งค่ะ เจ้าสองตัวเนี่ยเลี้ยงง่ายเหมือนแมวชาวบ้านซะที่ใหน ขนร่วงเต็มไปหมด เดินเสยกางเกงเราทีก็ได้ขนมันมาเพียบ เซ็งค่ะ นี่ก็เปรยๆไว้แล้วว่า อาจจะเอาไปให้ยาย(แม่สามี) เลี้ยงซะ เพราะเริ่มจะไม่เอาแล้วค่ะ แต่ยังงัยก็ต้องคุยกับพ่อ(สามีเองค่ะ)เจ้าสองตัวอีกที เพราะลูกสาวเค้านิ....

หึหึหึ กำลังจะกลายเป็นนางมารร้ายแล้วเรา...
รักษาสุขภาพนะคะ คิดถึงพี่ราค่ะ..รัก..จุ๊บๆๆๆๆ

 

โดย: ไอ้ป้ากุ้ง (Iwant2Believe ) 7 กุมภาพันธ์ 2550 7:42:50 น.  

 

โห น่าสงสารอ่ะ ...แล้วนี่คุณรามีไว้ในครอบครองรึยังจ๊า

 

โดย: naughty sugar (naughty sugar ) 7 กุมภาพันธ์ 2550 14:36:53 น.  

 

แวะมาหวัดดีพี่ราคนสวยค่ะ คิดถึงนะค่ะ

 

โดย: สาวสวีเดน (jaruwan_2520 ) 7 กุมภาพันธ์ 2550 17:39:52 น.  

 

ที่ที่ราอยู่เขามีกฎว่าห้ามเลี้งหมาแมว เลยไมีมีเลี้ยง...เลี้ยงแต่นก น่ารำคาญ มันพูดมาก เสือกทุกเรื่อง..ส่วนหมา ชอบน่ะ ถ้าให้เลี้ยง เอา แต่เป็นตัวเล็กๆ แมวมิชอบมันเลย ก็ตรงขน เหมือนป้ากุ้งว่านั้นแหละ ..ที่บ้านเลี้ยงหมา ตลอดตั้งแต่เล็ก จนป่านนี้ ก็ยังเลี้ยงตลอด..แมวพ่อเคยจะเอามาเลี้ยง มันคงมีความรูสึกว่าคนบ้านนี้ไม่ค่อยรักมัน มันเลยหายตัวไปเลย ตามหาไม่เจอ..
คิดถึงทุกๆ เหมือนกันน่ะจ๊ะ

 

โดย: Katja 7 กุมภาพันธ์ 2550 18:31:40 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 


Katja
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




"คนใต้ตัวดำ แต่ใจไม่ดำน่ะจ๊ะ"

"คนเราเลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกที่จะเป็นได้...อย่างน้อยก็เป็นคนดีของสังคม"

Online

Group Blog
 
<<
กุมภาพันธ์ 2550
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728 
 
5 กุมภาพันธ์ 2550
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add Katja's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.