Bloggang.com : weblog for you and your gang
Group Blog
เกดลดาพาเที่ยว
เพ้อเจ้อ
<<
ธันวาคม 2551
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
30 ธันวาคม 2551
พร้อมที่จะเจอกันอีกครั้งหรือยัง?
All Blogs
พร้อมที่จะเจอกันอีกครั้งหรือยัง?
มันอะไรกันนัก
แนะนำตัวค่ะ
พร้อมที่จะเจอกันอีกครั้งหรือยัง?
29 ธันวาคม ราวๆตีหนึ่งกว่าๆ
ฉันเผลอหลับไป เนื่องจากเพิ่งกลับจากงานเลี้ยงส่งท้ายปีใหม่ที่บ้านเพื่อน
มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมา ฉันสะดุ้งขึ้นด้วยความงัวเงียเต็มที่
02..... เอ๊ะเบอร์ใครโทรมาตอนนี้
พอฉันกดรับโทรศัพท์
ฉัน "ฮัลโหล"
เขา "ฮัลโหลนี่ผมเอง"
ฉันคิด (ผมไหนฟะ คนกำลังง่วง)
แต่ก็พูดออกไปว่า "อ่อ ว่าไง"
เขา " ไม่มีอะไร พอดีคิดถึงเลยอยากโทรมา"
ฉันคิดได้แล้วว่า มีคนเดียวที่แทนตัวเองว่าผม คนที่ชั้นคุ้นเคยที่สุด
ฉัน " มีอะไรรึเปล่า"
เขา " เปล่า พอดีคิดถึงจริงๆ ว่าจะโทรหาหลายครั้งแล้ว แต่ก็ไม่ได้โทรสักที
แล้วบังเอิญที่ผมเสริชหาข้อมูลบางอย่าง
แล้วมาเจอไอ้ที่คุณเขียนด่าผมไว้ซะเยอะ เลยนั่งอ่านตั้งแต่ปี48 มาเรื่อยๆ"
ฉัน " แหะๆ สเปซชั้นอ่ะนะ"
เขา " อื้ม สเปซไรของคุณนั่นล่ะ"
ฉัน " ฮ่าๆ คุณจะได้ระลึกถึงไงว่า ไอ้คนนี้มันด่าชั้นไว้ซะเยอะ"
เขาหัวเราะเบาๆหึหึแล้วพูดว่า "ผมรู้ตัวว่าแต่ก่อนทำอะไรไม่ดีไว้เยอะ
แต่ตอนนี้ก็โตขึ้นแล้ว ทำงานแล้ว มานั่งย้อนกลับไปอะไรหลายๆอย่างก็เปลี่ยน
อืม คิดถึงนะ อยากเจอ"
ฉัน " มาแปลกแฮะ แล้วยุ้ยล่ะ (แฟนใหม่ของเค้าที่ทำให้รักของชั้นต้องจบลง)"
เขาไม่เคยเอ่ยปากบอกความเป็นไประหว่างเขาและยุ้ยให้ฉันได้ฟัง
แต่ก็พอรู้ว่าเขาไม่ได้มีปัญหาอะไรกันหรอก ก็คงแค่การระลึกถึงเรื่องราวเก่าๆ
คนเก่าๆที่ผ่านมาในชีวิต
เขา " ตอนนี้ทำงานอยู่ที่ .... (ห้างหรูเปิดใหม่แห่งหนึ่ง)
วันนี้มาเจอกันหน่อยได้มั้ย อยากเจอ อยากคุยด้วย เดี๋ยวเลี้ยงข้าว "
ฉันไม่รู้ว่า มันดีหรือไม่ที่จะกลับไปเจอเขาอีก
เรื่องราวต่างๆที่ผ่านมาร่วมปีได้ ชั้นใช้เวลานานมากในการทำใจ
ในการยอมรับว่า เมื่อมีคนที่ใช่มากกว่า
คนเราก็มีสิทธิที่จะไขว่คว้า สิ่งที่ตนคิดว่า "ใช่"
จนถึงจุดที่ชั้นบอกใครต่อใคร รวมทั้งยุ้ยเอง ที่ทักชั้นผ่านทางเมสเสจใน Hi 5
ว่า "คุยได้ เราปล่อยวางแล้ว"
...ใช่ ฉันปล่อยวางแล้ว ฉันยอมรับและทำใจได้และคิดว่าฉันไม่ควรจะกลับไป
คิดถึงเขาอีก มันจบลงแล้ว ชีวิตต้องดำเนินต่อไป
สิ่งที่ฉันเจอมามันหนักมากพอแล้ว แม้ฉันจะไม่เคยคิดเกลียดเขาเลยก็ตาม
แต่ก็มีความคิดว่า ไม่อยากกลับไปคบกับคนที่ครั้งนึงทำให้เราต้องเสียใจ
ร้องไห้อย่างหนักแบบนั้นอีกแล้ว แต่มิตรภาพที่ดี ชั้นยังคงมีให้เขาเสมอ
ยินดีที่จะช่วยเหลือหากเขาต้องการ
แอบส่งกำลังใจให้เขาอยู่ห่างๆแบบนี้...ดีแล้ว
ไม่ว่าเขาจะรับรู้มันหรือไม่ แต่ไม่เป็นไร
เพียงแค่ไม่อยากกลับไปคบกันอีก
(บางทีเขาก็ไม่ได้ต้องการฉันอีกแล้วเหมือนกัน)
แล้วสิ่งที่ชั้นบอกเค้าไปก็คือ "จำภาพดีๆของชั้นไว้น่ะดีแล้ว อย่าเจอดีกว่า
เดี๋ยวนี้ อ้วน ดำ ผมก็เพิ่งยืด ตัดม้าเต่ออีก "
เขาไม่ชอบให้ฉันทำตัวแบบนี้แต่ไหนแต่ไรแล้ว
จะแนวไปไหน... ฉันไม่ได้ต้องการจะแนวเลย ฉันแค่อยากทำอะไร
ที่อยากทำ ส่วนหนึ่งเพราะฉันเป็นคนดื้อ ยิ่งใครห้ามอะไร ฉันก็มักจะทำอยู่ร่ำไป
แม้ว่ารู้ทั้งรู้ว่าทำแบบนี้ภาพพจน์เสียนะ แบบนั้นไม่สวย แบบนี้ใครจะมาขอ
ทุกสิ่งอย่างที่คนพูดแบบนี้ ฉันควรจะทำตามแต่บ่อยครั้งที่ดื้อซะเหลือเกิน ฮ่าๆ
...ฉันไม่พร้อมไปเจอเขา หรือว่าฉันกลัวไม่สวยในสายตาเขา
หรือฉันกำลังกลัวอะไรกันแน่ เราไม่ได้เจอกันนานแล้วนะ
ตั้งแต่วันที่เขารับปริญญา ฉันแทบไม่ได้คุยกับเขาเลยวันนั้น
เพราะยุ้ยก็มาด้วย ฉันทำใจไม่ค่อยได้เท่าไรที่จะยิ้มให้กับเขาและเธอ...
สุดท้าย ฉันบอกเขาไปว่า ดูก่อนแล้วกัน ถ้าไปยังไงจะโทรบอกนะ
แล้วสักพักก็วางไป (จริงๆคุยกันนานเหมือนกัน ซึ่งนี่ก็แปลกเค้าเปลี่ยนไปจริงๆ
การพูดจาก็ดูโตขึ้น นิ่งขึ้น)
... จนวันนี้ทั้งวัน ฉันว้าวุ่นมากว่า ฉันควรจะไปเจอเขาดีมั้ย
ไปในฐานะ "เพื่อน" ไปคุยกัน ถามไถ่สารทุกข์สุขดิบ
ฉันพร้อมรึยังนะ เฝ้าถามตัวเอง ถามเื่พื่อน จนสุดท้าย
มาคิดดูแล้วว่า ขอไม่เจออีกสักพักดีกว่า ใจฉันยังไม่นิ่งพอ
ที่เราจะเป็นเพื่อนกันได้แบบสนิทใจ
ทั้งที่ฉันก็อยากเป็นเพื่อนเขานะ อยากคุย อยากให้กำลังใจในฐานะเพื่อน
เพราะรู้ดีว่า ฉันไม่อยากกลับไปคบเขาอีกแล้ว
แต่อยากเจออยากคุยกับเพื่อนคนนี้เหมือนกัน...
เอาเป็นว่าตั้งหลักก่อน และถ้าเขาโทรมาอีกที (คิดว่าอีกนาน)
ค่อยไปเจอกันดีกว่าเนอะ
เมื่อคิดได้ฉันก็เมสเสจไปบอกเขาว่า "วันนี้คงไม่ไปเจอนะ เดี๋ยวใจสั่น ;b "
แล้ววันนี้ ฉันก็งีบหลับไปเมื่อตอนเย็น
อาจเป็นเพราะอยากให้วันนี้มันผ่านไปเร็วๆ ...
จะได้ไม่ต้องลังเลอยู่ว่าจะไปเจอดีมั้ย ...
Create Date : 30 ธันวาคม 2551
Last Update : 30 ธันวาคม 2551 2:13:36 น.
8 comments
Counter : 613 Pageviews.
Share
Tweet
เป็นกำลังใจให้นะคะ เรื่องราวชีวิตคล้ายๆกันเรยค่ะ "เขา" ของเรา ห่างกันไปเมื่อ 5 ปี ก่อน และยังคงอยู่เคียงข้าง...ผู้หญิงคนนึงที่พราก.. เราทั้งคู่มักจะมีโอกาสโทรคุยกันเป็นบางครั้งแต่นี่ก้อนานหลายเดือนแล้วที่เราไม่ได้คุยกัน แต่ดีแล้วละค่ะ...เราเองก้อออกจากงานประจำมาทำสิ่งที่คิดว่าชอบ แม้บางทีจะล้มลุกคลุกคลานแต่ยังไหวที่จะสู้ต่อไปค่ะ ยังไงก้อเข้มแข็งนะคะ Happy New Year Ka
โดย:
Wander Phueng
วันที่: 30 ธันวาคม 2551 เวลา:2:37:11 น.
ขอบคุณค่า สู้ๆ
สักวันเราจะเป็นเพื่อนกันอย่างสนิทใจให้ได้!
โดย:
katelada
วันที่: 30 ธันวาคม 2551 เวลา:2:58:32 น.
เรื่องอย่างงี้อยู่ที่ใจครับ
แต่หนทางข้างหน้าย่อมดีกว่าหนทางที่ผ่านมาอยู่แล้วเน้อ
สุขสันต์วันก่อนปีใหม่ครับ
โดย:
dingadinga
วันที่: 30 ธันวาคม 2551 เวลา:3:55:30 น.
เป็น ....เพื่อนสนิท ไงคะ
โดย: Annie/Fl. IP: 71.99.78.86 วันที่: 30 ธันวาคม 2551 เวลา:6:29:02 น.
เป็น ....เพื่อนสนิท ไงคะ
โดย: Annie/Fl. IP: 71.99.78.86 วันที่: 30 ธันวาคม 2551 เวลา:6:29:03 น.
ถ้ายังไม่พร้อม...ก็ยังไม่น่าไปเจอกัน
จะลำบากใจป่าวๆ
...เวลาน่าจะทำให้ทุกอย่างดีขึ้น...
โดย:
ต้นข้าว_ต้นนั้น
วันที่: 30 ธันวาคม 2551 เวลา:10:19:56 น.
ขอบคุณทุกคนมากค่ะ
ตอนนี้ยังไม่ควรจะเจอดีกว่า..เนอะ
เพื่อนสนิทอยากเป็นนะ อย่างน้อยครั้งนึงเราก็เคยรู้ัจักสนิทกัน
คุยกันได้ทุกเรื่อง แต่ไม่ดีเลยเป็นแฟนกันพอเลิกกัน ก็จบ
โดย:
katelada
วันที่: 30 ธันวาคม 2551 เวลา:11:25:55 น.
-
โดย: - IP: 124.121.2.97 วันที่: 1 มกราคม 2552 เวลา:15:38:15 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
katelada
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
Life is Journey...
Friends' blogs
Dotpng
amornsri
hoshi_nao
sushiboy69
noonnanoon
weenacha
bkkmomquilts
korino
BeEBzZ_ToNG
aorta
Webmaster - BlogGang
[Add katelada's blog to your web]
Links
::Colour of life::
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.