Bloggang.com : kateking :

16 ปี แห่งความหลัง ทั้งรัก ทั้งชั่ง ทั้งหวาน และ ขมขื่น

ในปี 2531 วันหนึ่ง ในขณะที่กำลังเปลี่ยนห้องเรียน ระหว่างเดินขึ้นบันไดเพื่อที่จะไปห้องเรียน ได้ยินเสียงของผู้ชายคนหนึ่งแซวขึ้นมา แต่มองไม่เห็นว่าเป็นใครแซว ก็ไม่ได้สนใจ ต่อ ๆ มา เอ๊ะ ทำไมผู้ชายคนนี้ มาให้เห็นหน้าบ่อยจัง คือใครกันนะ ไม่เห็นอยากรู้จักเลย ตัวก็ดำ ๆ หล่อก็ไม่หล่อ อืม แต่แต่งตัวสะอาดผ้ารีดเรียบน่าดู โดยเฉพาะเสื้อผ้าลินินสีขาว โอ้พระเจ้า เราโดนจีบแล้วเหรอเนี่ย 555 โอ๊ยดีใจขนาด เกิดมาจนอายุ 19 เพิ่งมีคนมาจีบเป็นคนแรก กรี๊ด กรี๊ด กรี๊ด เชอะ แต่ชั้นไม่สนเธอหรอกนะ ไม่ใช่ ผู้ชายในสเป๊ก (คิดว่า ตัวเองสวยมากค่ะ) ไม่สนค่ะ ดิฉันไม่สน คนอะไรก็ไม่รู้ หล่อก็ไม่หล่อ ดำก็ดำ ชิส์ (ทำหน้าเชิดใส) แต่โดนตื้อบ่อย ๆ เข้า ชักจะใจอ่อนสิค่ะ เอ เอายังไงดีว่ะ ไม่หล่อแต่แต่งตัวสะอาด พูดจาดี คารมเป็นเลิศ แถมมีมอเตอร์ไซด์ด้วย (หลอกเอาไว้ใช้งานดีกว่า) อิอิ ในที่สุด ก็ ยินยอมเป็นแฟนด้วย เพราะ อยากนั่งมอเตอร์ไซด์ฟรี เวลาเลิกเรียนกลับบ้าน 5555 (คิดได้ไงฟร่ะ)

ในปี 2533 เรียนจบ ได้ใบประกาศนียบัตร วุฒิ ปวส มาคนละใบ ใจก็อยากจะเรียนต่อ ป.ตรี แต่สงสารพ่อมาก ๆ ก็เลยตัดสินใจไม่เรียนต่อ หอบหิ้วใบประกาศมุ่งหน้าสู่เมืองกรุง มุ่งหางานทำ รุ่นพี่ลุงเขียวบอกให้มาสมัครโรงงานย่านรังสิต รับสมัครพนักงานออฟฟิศ มาเลยค่ะ อยากทำงาน ลุงเขียวนะเหรอค่ะ ไม่ยอมเรียนต่อค่ะ ตามป้านิดมาด้วย กลัวป้านิดมีแฟนใหม่ 55555 จำได้ว่า วันที่ไปสมัครงาน ที่บริษัทนั้นเขาให้ทำข้อสอบด้วย ป้านิดนั่งหน้า ลุงเขียวนั่งเยื้อง ๆ ลุงเขียวลอกข้อสอบป้านิดหมดทุกข้อเลยค่ะ ผลปรากฎว่า ลุงเขียวสอบผ่าน เขารับลุงเขียวเข้าทำงาน แต่ป้านิดสอบไม่ผ่าน เฮ้ย ไรฟร่ะ ทำไมเป็นแบบนั้นล่ะ แต่ป้านิดก็ไปได้ที่อื่น แถว ๆ ย่านรังสิตนั้นแหละค่ะ หลังจากทำงานกันแล้ว ต่างคนก็ต่างทำงานไป ช่วยกันเก็บเงิน ต่อมาไม่นาน บริษัท ที่ลุงเขียวทำงานอยู่ เปิดรับสมัครพนักงานออฟฟิศ ป้านิดก็ไปสอบอีก คราวนี้ สอบผ่านค่ะ ได้ทำงานที่เดียวกัน แต่อยู่คนละแผนก กรรมสิค่ะ ไม่มีใครมาจีบเลยอ่ะ ทั้ง ๆ ที่ เราสวยขนาดนั้น เพราะ ลุงเขียวนั้นแหละ ชิส์ ทุก ๆ ครั้ง ที่กลับบ้านที่ปากช่อง คุณตาของน้องแคทซ์จะพูดบ่อย ๆ พูดเรื่อย ๆ ว่า เมื่อไหร่จะแต่งงานกัน พูดจนเราเริ่มรำคาญ ในที่สุดก็ถามลุงเขียวเลยว่า เออ นี้เธอ เธอจะแต่งงานกับชั้นไหม ถ้าไม่แต่ง ชั้นจะได้ไปหาแฟนใหม่แล้วนะ ลุงเขียวบอกว่า แต่งสิ ทำไมจะไม่แต่งล่ะ เออ งั้นเธอก็รีบไปบวชให้พ่อกับแม่เธอเลย จะได้แต่งงานกัน ชั้นขี้เกียจฟังพ่อชั้นถาม

ในปี 2536 วันที่ 6 มีนาคม 2536 ตรงกับวันเสาร์ จึงได้มีงานแต่งงาน ของเราทั้งคู่ขึ้น นี้เวลาผ่านมา 16 ปีแล้วเหรอเนี่ย ที่เราใช้ชีวิตร่วมกันมา ยังไม่ร่วมที่เป็นแฟนกันก่อนหน้านั้นอีก 5 ปี เท่ากับว่า นี้ชั้นเจอเธอมา 21 ปีแล้วเหรอ ทำไมชั้นใช้ชีวิตขาดทุนแบบนี้กันนะ มีแฟนคนเดียว แต่งงานกับคนนี้เลย ขาดทุนจริงๆ เลยอ่ะ

ครบรอบแต่งงานปีที่ 16 ปีนี้ เราสองคน ผ่านเหตุการณ์มามากมาย มีทั้งสุข เศร้า เหงา รัก บู้ โหด มัน ฮ่า ครบทุกรส ชั้นเสียใจนะ ที่ได้ยินเธอบอกชั้นว่า ต่อไปนี้ เธอจะไม่ยอมเป็นควายให้ชั้นจูงจมูกอีกต่อไป ได้ยินแล้วชั้นอึ้งไปนาน แต่ชั้นก็มองโลกในแง่ดีว่า เธอคงเบื่อที่จะเป็นควายให้ชั้นจูง แล้วเธอคงอยากเปลี่ยนให้ชั้นเป็น นกเอี้ยงขี่บนหลังควาย ใช่ไหมคะ อิอิอิ

ช่วงที่ดีที่สุด - Boyd Pod

สุขสันต์วันครบรอบแต่งงานปีที่ 16 นะฮะคนสวย