Bloggang.com : psak28 : 10 พ.ย. 2549 กรรมการมาเยี่ยมสาขาครับ

10 พ.ย. 2549 กรรมการมาเยี่ยมสาขาครับ

ช่วงนี้ชีวิตก็เริ่มเข้าที่เข้าทางแล้วหล่ะครับ ก็คือตอนเช้าก็ตื่นมา จัดของนิดหน่อย อันไหนไม่ค่อยได้ใช้ก็ต้องเก็บใส่ลังไว้ เพราะว่าบ้านไม่ค่อยมีที่ว่างมากนัก บ้านก็ยังมีปัญหาจุกจิกบ้างเล็กน้อย ก็เป็นปัญหาที่เล็กๆจริงๆ เช่นน้ำไหลจากซิงค์ชักโครก ลงมาในโถส้วม นี่ถ้าไม่ได้ซื้อกีวีบลูมาใส่ก็คงจะไม่เห็นแน่ๆ ให้ช่างมาแก้ไขแล้ว แต่ก็ยังไม่หาย ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไรกันแน่ ที่เหลือก็คงจะเป็นตรงหลังคา เพราะว่าครั้งก่อนฝนตกหนักก็มีรอยน้ำตรงฝ้าเพดานในส่วนที่ต่อเติม เรียกช่างมาดู แต่กว่าคนซ่อมตัวจริงจะมาซ่อม ก็ผ่านไป 2 วัน ก็เลยไม่เห็นรอยน้ำแล้ว แต่เขาก็ขึ้นไปดูให้แล้ว (ไม่รู้ว่าซ่อมอะไรให้หรือป่าว)

ปัญหาอีกอย่างนึงก็คือบ้านอยู่ใกล้กันมาก แล้วก็ตรงข้ามก็ห่างกันเล็กน้อย ใครพูดอะไรก็ได้ยินกันหมด ขนาดมีคนเดินไปมาก็ยังได้ยินชัดเจนเลยนะ ยิ่งตอนกลางคืน คนจะเข้าบ้านกันหมด ถ้าใครออกมาพูดนอกบ้านก็ได้ยินชัดเจนมากเลย เราดันนอนห้องด้านหน้าอีก เฮ้อ ถ้าไม่เหนื่อยจริงๆ บางทีก็นอนไม่หลับ แสงไฟก็มี แต่ก็ดีเหมือนกันทำให้ในห้องไม่มืดมากนัก

โทรศัพท์บ้านก็เหมือนกัน แย่แฮะ เพราะว่าเดิมที่บ้านหลังเก่าใช้ของ TT&T แต่จะขอย้ายมาที่บ้านใหม่ก็ไม่ได้ เพราะไม่มีคู่สายเลย ถ้าจะรอก็ต้องจ่ายค่าบริการรายเดือนๆละ 107 บาทไปเรื่อยๆ ซึ่งก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะสามารถใช้ได้ก็เลยต้องยกเลิกไป และไปขอขององค์การโทรศัพท์แทน ไม่ดีเลย เพราะว่าขอเบอร์อย่างเดียวก็ 3,584.50 บาท ไม่มีเครื่องโทรศัพท์ให้ และไม่เดินสายภายในให้ ช่างมาติดตั้งให้ก็ไม่เดินสายให้ เพราะเขาบอกว่าไม่รู้ว่าจะให้เขาติด ก็เลยไม่ได้ซื้อของมา อีกวันถึงจะมาทำให้ เสียค่าบริการอีก 550 บาท แต่ก็เปิดสัญญาณไม่ทัน ก็เลยได้อีกทีวันนี้ ประมาณช่วงเที่ยงแล้ว

วันนี้กรรมการผู้จัดการจากสำนักงานใหญ่ มาเยี่ยมที่สาขา ทั้งวันเขาก็นั่งทำงานไป และคุยกับผู้จัดการเป็นส่วนใหญ่ กว่าจะคุยกับพนักงานทุกคนก็ตอนหลังตลาดปิดแล้ว (ประมาณ 17.30 น.) ก็เป็นการคุยกันว่าจะทำอย่างไรให้สาขาสามารถทำกำไรได้มากขึ้น

ช่วงเที่ยงพี่ชายมาหาที่ออฟฟิศ เขาก็คงจะมาเที่ยวนะครับ เพราะว่าเขาไม่ได้ทำงานอะไรเลย (เนื่องจากสมองมีการกระทบกระเทือนตั้งแต่เด็ก เพราะโดนรถชนกัน จึงไม่ได้เรียนมาตั้งแต่เด็กเลย) เขาไม่สามารถหารายได้อะไรได้เลย แต่เขาก็ชอบเรื่องเกี่ยวกับการทรงจ้าว ซึ่งก็ดีครับ เพราะว่าเขาก็ไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน

น่าสงสารพี่ชายครับ เพราะว่าเขาเองไม่สามารถรับผิดชอบอะไรได้มากนัก แม้กระทั่งตัวเอง แม่จึงไม่กล้าให้ใช้ของดีๆมากนัก เช่นรถมอร์ไซด์ ก็ใช้คันเก่าๆ มีเสียงดังแกรกๆ ตลอด ก็เลยให้เขาไปซ่อมที่ร้าน ปรากฎว่าลูกปืนตรงล้อหน้ามันคงจะแตกแล้ว ก็เลยเปลี่ยนให้เขาใหม่ กระจกด้านซ้ายแตกไปก็เปลี่ยนให้ใหม่ และพาเขาไปกินข้าวตอนเที่ยง ที่ร้านใต้ต้นมะขามแถวสะพานหิน เพราะถูกดี 2 อย่างราคา 15 บาทเองครับ

Create Date : 10 พฤศจิกายน 2549

Last Update : 24 มกราคม 2550 15:54:59 น.

0 comments

Counter : 909 Pageviews.