แวะมาอัพ ไดอารี่ส่วนตัวบ้าง
หลังปีใหม่มาก็ไม่ค่อยได้เข้ามาเขียนในส่วนไดอารี่สักเท่าไหร่เลยครับ เพราะว่าไม่ค่อยมีคนมาอ่าน เอ หรือว่าเข้ามาอ่าน แต่ว่าไม่ได้ comment ก็ไม่รู้นะครับ
เมื่อวานเจอแมงมุมตัวใหญ่ในบ้านครับ มันเกาะอยู่ตรงเครื่องซักผ้า ใจจริงก็แค่อยากจะให้เขาออกไปนอกบ้าน แต่ก็ไม่รู้จะทำอย่างไร เอาที่คีบถ่าน จะไปคีบเขา ก็ไวเหลือกเกิน วิ่งหนีไปได้ ก็เลยเอาไม้ตียุงไฟฟ้า ไปชอร์ตเขา ดัง "แต้ก" ครั้งนึง (ถ้าเป็นยุงคงจะตายไปแล้วหล่ะครับ) แต่เขาไม่ตายอ่ะ วิ่งไปอีก หลบไปอยู่ด้านล่าง เขาก็ไปเขี่ยๆ เขาก็วิ่งเข้าไปอยู่ใต้ฐานเครื่องซักผ้าเลย เฮ้อ รู้สึกไม่ดีเหมือนกันครับ ตอนนี้ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าแมงมุมเป็นอย่างไรบ้าง ได้แต่หวังว่าเขาคงจะไม่เป็นไร เพราะจริงๆแล้ว เราไปทำเขา โดยที่เขาไม่ได้ทำอะไรเราเลย เพียงแค่เรากลัวก็เท่านั้นเอง
อีกเรื่องที่แปลกๆก็คือตรงที่น้ำแดง หรือยาคูลย์ที่เอาไปตั้งไว้ให้กุมารทองอ่ะครับ มันมีระดับน้ำขึ้นมาค้างอยู่ที่หลอด (เหมือนกับว่ามีการดูดขึ้นมา) อันนี้ไม่รู้เหมือนกันครับว่าเป็นปรากฎการณ์ธรรมชาติหรือป่าว ใครเป็นบ้างอ่ะครับ หรือว่าเป็นเพราะมีกุมารทองจริงๆ มาดูดอ่ะ งง อีกอย่างมีอยู่วันนึง กวาดขยะเสร็จแล้ว จะเอาไม้กวาด กับที่โกยไปเก็บ ปรากฎว่ามีกองทรายเล็กๆอยู่ ซึ่งก็งง เพราะว่าเรากวาดแล้วนี่หน่า เป็นไปได้เหรอ ที่เราจะมองไม่เห็นกองทรายอันนั้น แล้วมันก็กองอยู่อย่างดี เหมือนกับมีใครมากวาดอีกที แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมากครับ เพราะอยู่ในบ้านเรา บางครั้งเขาอาจจะมาช่วยเราก็ได้
พูดถึงเรื่องนี้ก็ให้นึกได้ ที่บ้านหลังเก่า ผมเองก็เคยเห็น ... (คิดว่าเป็นผีบ้าน ผีเรือนอ่ะครับ) เดินลงมาฉี่กลางดึก ก็ฉายไฟฉายไปตรงลานไม้หลังบ้านครับ ก็เห็นเป็นเงาสีขาว เป็นรูปผู้หญิงผมยาว นั่งสางผมอยู่ครับ พอเราเดินไปใกล้ๆ ก็หายไปเสียแล้วครับ ก็ไม่ได้กลัวอะไรเหมือนกัน เพราะเราไม่ได้มีเจตนาร้ายใส่เขา และอยู่ในบ้านก็คิดว่าคงจะไม่มีอันตรายอะไรครับ (สยิวกิ้ว )
เรื่องงานก็เบื่อเพื่อนร่วมงานคนนึงครับ มาจากกทม. เด็กกว่าเพื่อน เป็นผู้หญิง ไม่ช่วยอะไรเลย แถมลูกค้าของตัวเองก็ไม่สนใจเช่นกันครับ มาทำงานก็สายแล้วนะ เกือบ 9 โมง มาถึงแทนที่จะอ่านข่าว หรือบทวิเคราะห์ ( เวลาลูกค้าถาม ก็หันมาถามคนอื่น ) ออกไปหาอะไรกินครับ หรือไม่ก็ออกไปไหนก็ไม่รู้ กว่าจะกลับเข้ามาอีก ก็เกือบเวลาตลาดเปิดแล้วหล่ะ มาถึงก็ไม่ค่อยโทรหาลูกค้าหรอกครับ เขาโชคดีที่ลูกค้ากระตือรือร้นที่จะโทรมาเอง (ไม่เหมือนลูกค้าของผมที่ต้องโทรไปหา) พอตลาดไม่ดี หรือว่าเขาเบื่อๆก็เปิดเพลงฟังครับ โดยที่ไม่เกรงใจเลยว่าคนอื่นจะชอบ หรือไม่ชอบเพลงที่เปิดออกมา เฮ้อ มีเพื่อนร่วมงานแบบนี้ก็แย่นะครับ แถมผู้จัดการก็ไม่ว่าอะไรเสียด้วยสิ เราก็เลยไม่อยากจะพูด ดีเหมือนกันจะได้เป็นการทดสอบความอดทนไปด้วยในตัวเลย
ช่วงนี้เพื่อนอีกคนที่เคยเป็นผจก.ร้านแล้ว แต่ลาออกไปเพื่อทำงานประกันชีวิตครับ (ไปช่วยพี่สาวของเขาที่ได้เป็นระดับผจก.ของประกันชีวิตแล้ว) คิดว่าเขาคงจะอยากจะกลับไปอยู่กับพ่อแม่ของเขาด้วยมั้ง ก็มาชวนให้ผมเป็นตัวแทนด้วย ครั้งแรกไปสอบ ไม่ผ่านครับ (ก็อ่านเนื้อหาแค่ครั้งเดียวก่อนสอบ) ข้อสอบมีการหลอกไว้เยอะ แล้วซีดีที่เขาให้มา จะบอกว่ามีการหลอกแบบไหน แต่เราก็ไม่ได้ดูซีดีนี่เอง ล่าสุดเขาจะส่งของอะไรมาให้เพื่อนอีกคนก็ไม่รู้นะ กลายเป็นว่าผ่านไปตั้ง หลายวันแล้ว เพิ่งมาบอกว่าจะมาภูเก็ตเอง ไม่ได้ส่งของมาทางไปรษณีย์ ไอ้เราก็อุตส่าห์รอ เพื่อจะที่จะได้เอาไปให้เพื่อนอีกคน ก็เลยประชดเขาไปว่า "ให้มันผ่านไปสักเดือนก่อนสิ แล้วค่อยบอกก็ได้" มันก็เงียบไปสักพัก แล้วก็บอกว่า "ขอโทษ เดี๋ยวจะปรับปรุงตรงนี้" ก็เป็นอย่างนี้ตั้งแต่ไหน แต่ไรแล้วหล่ะครับ ไม่ follow ตามเลย แล้วชอบให้เพื่อนรอ โดยที่บางครั้งผิดนัด เพราะติดงานอะไร หรืออย่างอื่นก็ไม่บอกกันเลย บางทีมันก็เสียอารมณ์เหมือนกันนะครับ
แค่นี้ก่อนดีกว่าครับ ยิ่งเขียน อารมณ์มันจะขึ้นครับ นี่ดูสิ ขนาดนั่งในห้องแอร์ ยังรู้สึกเลยว่าตัวมันร้อนขึ้นมาเลยครับ คิคิคิ อารมณ์โกรธ กำลังเผาตัวเองอยู่ครับ ไว้มาเขียนใหม่นะครับ
Create Date : 23 มกราคม 2550 |
|
22 comments |
Last Update : 24 มกราคม 2550 15:35:26 น. |
Counter : 884 Pageviews. |
|
|
|
อย่าคิดมากเลยค่ะ ก่อนนอนสวดมนต์อุทิศส่วนกุศลให้เจ้ากรรมนายเวร หากเราไม่ได้คิดทำร้ายใครคงไม่มีใครทำร้ายเราได้ เป็นบางช่วงเหมือนกันที่บางครั้งทำอะรดูเหมือนจะติดขัดไปหมด ค่อย ๆ แก้ค่ะ