Group Blog All Blog
|
วันนี้มีโมโห ปลายปีที่แล้วหลานสาว (ลูกของพี่ชาย) มาสมัครสอบเข้ามหาลัย มารอบแรกอาอย่างเราก็ดูแลอย่างดีเท่าที่จะทำได้ เพราะรู้ว่าพ่อแม่เขาห่วงและหวงลูกสาวมาก ต้องไปรับ-ไปส่งที่สถานีรถไฟ จ่ายค่าใช้จ่ายที่จำเป็นต่อการดำรงชีวิตประจำวันให้ทุกอย่าง จองตั๋วรถสปริ๊นเตอร์ขากลับให้อีกต่างหาก แต่ไม่ไปส่งที่มหาลัยที่จะไปสมัครสอบนะ เพราะเป็นวันทำงาน บอกแค่ข้อมูลเส้นทางและจุดสังเกตให้เท่านั้น แล้วก็เรียก taxi ให้ พร้อมกับบอกข้อมูลขากลับให้เรียบร้อย เข้าเซเว่นซื้อของใช้ที่จำเป็น ถามหลานว่าเอาอะไรไหม หลานสาวก็หยิบขนมขบเขี้ยว หมากฝรั่ง ฯลฯ ซึ่งล้วนแล้วแต่เป็นสิ่งที่ ไม่ใช่ความจำเป็น..แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร มาอยู่ด้วย 2 วัน หมดค่าใช้จ่ายให้กับการดูแลลูกสาวให้พี่ชายไปพันหนึ่ง ก่อนกลับหลานไปช๊อปตลาดได้เสื้อผ้าใหม่กลับไป 3-4 ตัว ไม่ได้ถามว่าพ่อให้ตังค์มาเท่าไหร่ หลังจากนั้นไม่ถึงเดือน หลานก็เดินทางมาสมัครสอบอีกที่หนึ่ง คราวนี้พาเพื่อนมาด้วยคนหนึ่ง มาค้าง 1 คืน กับ 1 วัน กลับมาจากทำงานตอนเย็นถามหลานว่ากินอะไรกันหรือยัง หลานบอกว่าไปกินก๋วยเตี๋ยวหน้าเซเว่นแล้ว ไม่อร่อยเลย ก็เลยกินนิดเดียว ตกดึก 3 ทุ่มบ่นหิว แล้วก็พากันออกไปเซเว่นกับเพื่อน กลับมาพร้อมถุงขนมขบเคี้ยวคนละ 3-4 ถุง มาครั้งนี้มีโครงการจะเป็นแม่ค้าขายซื้อเสื้อผ้าที่โรงเรียน (หลานอยู่โรงเรียนประจำ) ก็เลยจะไปซื้อเสื้อผ้าที่ตลาดโบ้เบ้ไปขายให้เพื่อน ๆ ที่โรงเรียน แต่ตอนที่พ่อมารับไปส่งขึ้นรถพ่อไม่ได้เอาเงินมา พ่อให้เอาเงินกับอา ก็เลยให้ไป 1,000 บาท หลานกับเพื่อนตื่นแต่ไก่โห่ไปซื้อเสื้อผ้าที่โบ้เบ้ กลับเข้ามาตอนเช้า หลานบอกว่า "พ่อบอกให้อาจองตั๋วให้ด้วย" "อาทำงานไม่มีเวลาไปหรอก วันนี้อยู่บ้านเฉย ๆ ก็ไปจองกันเอง" "ค่าตั๋วพ่อให้เอากับอา" "ก็ที่อาให้ไปเมื่อวานพันหนึ่ง" "ซื้อเสื้อผ้าหมดแล้ว" "อ้าว!!! แล้วทำไมไม่แบ่งไว้เป็นค่าตั๋วกลับด้วยล่ะ" "ก็พ่อบอกว่า ให้อาจองตั๋วให้" "เออ...ดีมากน่ะพ่อเอ็ง" "แล้วเหลือตังค์อยู่เท่าไหร่" "เหลือร้อยหนึ่ง" ต้องเสียตังค์ค่าตั๋วให้หลานไปอีก 400 เมื่อคืนพี่สะใภ้โทรมาบอกว่าหลานจะมาสอบสัมภาษณ์วันนี้ ขึ้นรถไฟ 4 ทุ่ม มาถึงตี 5 มารับหลานด้วยน่ะ ตี 5 ตรูกำลังหลับสบายเลยแหละ เลยพูดแหย่ ๆ ไปว่า "มันโตแล้วให้มาเอง มันเคยมา รู้ทางอยู่แล้ว" พี่สะใภ้ก็เลยโทรไปหาพี่สาวเรา ออกแนวเป็นห่วงลูกสาวว่าเราจะไม่ไปรับ พี่สาวเราเลยบอกว่า "ไม่ต้องเป็นห่วงมันหรอก แค่ 3 ป้ายรถเมล์เอง" "มันจะรู้ทางเหรอ ยิ่งเซ่อ ๆ ซ่า ๆ อยู่ เดี๋ยวก็หลงทาง" "จะประคบประหงมอะไรกันนักหนา ไม่รู้จักลูกสาวตัวเองซะแล้ว ว่ามันซ่าแค่ไหน" เหอ เหอ เหอ.... ตี 5 หลานสาวโทรมาบอกว่าใกล้ถึงแล้ว ก็เลยบอกว่า ให้นั่งมอไซด์มา 30 บาท เที่ยงหลานแวะเข้ามาเอากุญแจห้องที่ออฟฟิศ พร้อมกับถุงเสื้อผ้าที่เพิ่งไปช็อปมาอีก 2 ถุง และบอกว่า "พ่อให้อาจองตั๋วขากลับให้ด้วย" "อาทำงานไปจองไม่ได้ ให้ไปจองเอง" "พ่อให้ตังค์มาเท่าไหร่" "1,000 บาท" "เหลือเท่าไหร่" "200 บาท" "ทำไมไม่เก็บไว้ซื้อตั๋วกลับด้วยล่ะ" "พ่อให้เอากับอา" "ถ้าอาไม่มีแล้วจะเอาที่ไหนให้" พ่อให้มาพันหนึ่งค่ารถขามาก็ไม่ได้จ่าย พ่อซื้อไว้ให้อยู่แล้ว ค่ามอไซด์ 30 บาท ค่าแท๊กซี่ไปสอบ 90 บาท ขากลับ 50 บาท ค่าใช้จ่ายที่จำเป็นจริง ๆ ไม่นับค่าอาหาร ก็มีเท่านี้ แต่เหลือเงินอยู่ 200 จากที่พ่อให้มา 1,000 อืมมมมมม.... ครั้งนี้ก็เลยให้หลานไปแค่ 200 พอค่ารถแน่ ๆ แต่อาจจะไม่ได้สปริ๊นเตอร์ ให้เท่านี้แล้วก็ไปจัดการตัวเองเอาเอง คิดคร่าว ๆ แล้วบวกกับที่มีอยู่แล้ว 200 ก็น่าจะพอค่าตั๋วชั้น 2 กับค่าอาหาร 2 มื้อ แต่อาจจะไม่พอค่าขนม ซึ่งก็ไม่ได้จำเป็นอะไร รู้ว่าพี่ชายพี่สะใภ้อาจจะรู้สึกไม่พอใจแน่ ๆ แต่ก็ช่าง....... รู้สึกโมโหกับพฤติกรรมการใช้เงินของหลานสาวตัวแสบเหลือเกิน และไม่เห็นด้วยกับการเลี้ยงลูกแบบนี้จริง ๆ เลย แต่ไหนแต่ไรมา ตัวเราเองพ่อแม่ไม่เคยให้ตังค์ใช้เกินความจำเป็น ตอนเรียนก็กู้เงินเรียน หางานทำไปด้วย ไม่อยากจะรบกวนแม่ เพราะแม่ไม่มีเงินเดือน แม่ต้องทำงานลำบากกว่าจะได้เงินมา ทุกวันนี้แม้จะทำงานแล้ว มีเงินเดือนเป็นของตัวเอง แต่ก็ไม่ได้ใช้เงินอย่างสบายมือ พยายามจะไม่ฟุ่มเฟือย ใช้เท่าที่จำเป็น เรายอมงดหลายอย่างที่เกินความจำเป็น เพื่อจะแบ่งให้แม่ได้ใช้มากขึ้น อยากให้แม่สบาย ไม่อยากให้แม่ทำงานหนักเหมือนเคย และมากไปกว่านั้น แทบจะไม่เึคยเห็นพี่ชายให้ตังค์แม่ใช้ แต่ก่อนเวลาเดือดร้อนเงิน พี่ชายจะโทรหาแม่ โทรหาพี่สาว ตอนนี้พี่ชายมีอันจะกินมากขึ้น มีเงินให้ลูกใช้อย่างสบายมือ แต่ไม่ค่อยจะเห็นแบ่งให้เแม่ใช้บ้าง หรือเอื้อเฟื้อให้พี่สาวเลยสักครั้ง ไม่ได้อยากจะเรียกร้องให้พี่ชายต้องส่งเงินให้แม่ใช้หรอกน่ะ แต่ถ้าพี่ชายมีพฤติกรรมให้เงินลูกใช้แบบนี้ แต่ทีกับแม่ทำไมไม่ดูแลบ้าง แล้วอย่างงี้จะไม่ให้มีโมโหได้อย่างไรกันล่ะ.....
เห็นด้วยค่ะ
โดย: I_am_umami
 วันที่: 15 มกราคม 2556 เวลา:16:12:26 น.อย่าโมโหเลยค่ะ คุณโมโหแต่ก็ส่งเงินให้ คราวหน้าหลานมาถึงบอกให้เขาเตรียมค่าใช้จ่ายและค่ารถกลับเองบอกอาจะไม่จ่ายแล้ว ถึงพ่อให้เอากับอาแต่อาไม่จ่าย เขาจะใด้เตรียมงบประมาณของเขาเองฝึกวินัยเด็กด้วย ไม่จ่ายคือไม่จ่าย
โดย: สบายใจ IP: 118.172.68.42 วันที่: 15 มกราคม 2556 เวลา:19:41:35 น.
|
Wueng
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?] If life was easy, Where would all the adventures be? . . All is well.
Friends Blog
Link |
|||||||||||||
~~เขียนบันทึกเก็บไว้ในความทรงจำ~~
