"คนดีของสมเด็จย่า"

คนดีของฉันรึ จะต้องเป็นคนที่ไม่พูดปด ไม่สอพลอ

ไม่อิจฉาริษยา ไม่คดโกง และไม่มีความทะยานอยากบ้าๆ

แต่พยายามทำหน้าที่ของตนให้ดี ในขอบเขตของศีลธรรม

(พระราโชวาทในสมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนี

"โอวาทธรรม"

สิ่งที่ล่วงไปแล้วไม่ควรไปทำความผูกผัน เพราะเป็นสิ่งที่ล่วงไปแล้วอย่างแท้จริง

แม้จะทำความผูกพัน และมั่นใจในสิ่งนั้นกลับมาเป็นปัจจุบัน..ก็เป็นไปมิได้

ผู้ทำความสำคัญมั่นหมายนั้นเป็นทุกข์แต่ผู้เดียว โดยความไม่สมหวังตลอดไป

อนาคตที่ยังไม่มาถึง ก็เป็นสิ่งที่ไม่ควรยึดเหนี่ยวเกี่ยวข้องเช่นกัน

อดีต..ก็ควรปล่อยไว้ตามอดีต อนาคต..ก็ควรปล่อยไว้ตามกาลของมัน

ปัจจุบันเท่านั้นที่จะทำสำเร็จประโยชน์ได้ เพราะอยู่ในฐานะที่ควรทำได้ ไม่สุดวิสัย

( หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต )

" พ่อแก่-แม่เฒ่า "

พ่อแม่ก็แก่เฒ่า จำจากเจ้าไม่อยู่นาน จะพบจะพ้องพาน เพียงเสี้ยววารของคืนวัน

ใจจริงไม่อยากจาก เพราะยังอยากเห็นลูกหลาน แต่ชีพมิทนทาน ย่อมร้าวรานสลายไป

ขอเถิดถ้าสงสาร อย่ากล่าวขานให้ช้ำใจ คนแก่ชะแรวัย คิดเผลอไผลเป็นแน่นอน

ไม่รักก็ไม่ว่า เพียงเมตตาช่วยอาทร ให้กินและให้นอน คลายทุกข์ผ่อนพอสุขใจ

เมื่อยามเจ้าโกรธขึ้ง ให้นึกถึงเมื่อเยาว์วัย ร้องไห้ยามป่วยไข้ ได้ใครเล่าเฝ้าปลอบโยน

เฝ้าเลี้ยงจนโตใหญ่ แม้เหนื่อยกายก็ยอมทน หวังเพียงจะได้ยล เติบโตจนสง่างาม

ขอโทษถ้าทำผิด ขอให้คิดทุกทุกยาม ใจแท้มีแต่ความ หวังติดตามช่วยอวยชัย

ต้นไม้ที่ใกล้ฝั่ง มีหรือหวังอยู่นานได้ วันหนึ่งคงล้มไป ทิ้งฝั่งไว้ให้วังเวง