Group Blog
 
<<
มีนาคม 2550
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
25 มีนาคม 2550
 
All Blogs
 
ภารกิจ " หนีออกจากบ้าน "

เมื่อวาน เหนื่อยอิ๊บอ๋ายเลย

ของอะไร ๆ ก็มาใกล้หมดพร้อม ๆ กัน

ก็เลยออกไปตะลอน ๆ ซื้อของกันทั้งวัน

กลับบ้านก็ค่ำแล้ว เร่งทำกับข้าวเสริฟพ่อลิงอีก

วิ่งไล่ฟัดกับลูกลิง กว่าจะยอมหลับยอมนอน


กว่าโอกาสทองจะมาถึง ....

เปิดคอม เอาก้นหย่อนลงแหมะ..

เสพอินเตอร์เน็ต ยังกะคนติดยา

ซักพักเสียงจากนรกก็แว่วมา

" ม่าม๊า ว่างแล้วก็ไปอาบน้ำก่อนดิ แล้วค่อยมาเล่นเน็ต"

เอ่อนา...แป๊บเดียว ไม่เกินห้าทุ่มก็ไปอาบแล้ว

พอห้าทุ่มมาอีก

" ม่าม๊า ห้าทุ่มแล้ว ใหนว่าไปอาบน้ำไง "

เออ..รู้แล้ว เดี๋ยวไป

ซักพัก

" ม่าม๊า จะเที่ยงคืนแล้วน่ะ ไปอาบน้ำซะทีสิ "

เออ... ไปเดี๋ยวนี้แหล่ะ

" ก็ไปสิ ยังไม่ยอมย้ายก้นเลย "

ก็บอกว่าไปเดี๋ยวนี้ไง

" ม่าม๊า ถ้าไม่ยอมลุก เดี๋ยวป๊าตัดสายเน็ตซะเลยน่ะ "

เอ่อฟร๊ะ..ไปก็ได้ อุรุไซ้..



อาบน้ำเสร็จ ออกมา กะเล่นต่อ

ตำรวจสากลได้ปิดคอมของข้าพเจ้าไปซะแล้ว

" ปิดคอมช้านทำไม??? " พร้อมกับทำหน้าดุ

" นี่มันเวลานอนแล้ว วันนี้พอแค่นี้ พรุ่งนี้ค่อยเล่นใหม่ "

หูย..ทำยังกะตูเป็นนักโทษ

ไม่เล่นก็ได้เว้ย ดูทีวีก็ได้

ว่าแล้วก็ทรุดลงนั่งหน้าทีวี

" มานั่งทำไมตรงนี้ ป๊ามองไม่เห็นทีวี!! "

มาดุใส่เราอีก

นอนลงก็ได้ฟร่ะ อ่ะ.. ทีนี้ดูให้เต็ม ๆ ตานะเพ่..

" เกะกะ!! มานอนทำไมตรงนี้ ไปนอนในห้องไป๊ "

ไล่ตูอีก

ขยับไปอยู่ใกล้ ๆ ซะเลย แบบว่าท้าทายอ่ะ

ให้ตัวติดกันแบบเด็กขาดความอบอุ่น

" อย่ามาอยู่ใกล้น่ะ ทำไมป๊าอยู่ใหนก็ชอบอยู่นั่นด้วย "

ก็บ้านมีอยู่แค่นี้อ่ะ จะให้ตูไปอยู่ใหนฟร่ะ !!

" ไปแปรงฟันสิ แล้วก็ไปนอน "

ทำยังกะตูเป็นเด็กนักเรียนโรงเรียนประจำอีกแล้ว

แปรงก็ได้เว้ย .. ง่วงก็ง่วงแล้วด้วย เหนื่อย


แปรงเสร็จเดินเข้าห้อง

หูย... ลูกลิงนอนหมุนเป็นเข็มนาฬิกา

หมุนสามร้อยหกสิบองศา

ขี้เกียจจัดท่าให้จริง ๆ

หันไปมองเตียงข้าง ๆ

พ่อลิงเพิ่งจะเข้านอน

มีที่นอนข้าง ๆ ว่างอยู่ พอจะเอาร่างเราลงเอนได้

นี่แหล่ะ เหมาะเหม็ง ว่าแล้วก็ฟุ๊บ..มุดลงไปในผ้าห่ม

" มานอนทำไมตรงนี้ ไปนอนที่นอนตัวเองสิ "

เสียงคนมันหวงที่นอน

ก็ลูกลิงมันนอนขวางซะอย่างนั้นอ่ะ

" ปกติก็นอนอย่างนี้ทุกวันนี่นา ก็ย้าย จัดท่าให้ใหม่สิ "

ไม่เอาอ่ะ วันนี้ขี้เกียจ นอนมันตรงนี้แหล่ะ

" ทำไมชอบกวนตลอดเลย ไปนอนเตียงตัวเองไป๊.. "

ไล่ตูอีกล่ะ ตูไม่ไช่แมวนะเว้ย

" ถ้าไม่ไป งั้นป๊าไปนอนข้างนอกน่ะ "

ไม่ไปอ่ะ จะทำไม

ว่าแล้วพี่แกก็เดินออกมาดุ่ม ๆ

ไปนอนนอกห้อง....

เออดี ตูนอนคนเดียวสบาย ๆ



ว่าแล้วก็....

ตูมันเป็นตัวอะไรเนี่ย

ตูเป็นใส้เดือน กิ้งกือเร๊อะ ??

ถึงได้รังเกียจรังงอนกันขนาดนี้

อยู่ใกล้ก็ไม่ได้

ว่าแล้ว โรคคนหัวล้านก็เริ่มกำเริบ

เริ่มคิดมาก น้อยใจ

อย่างงี้จะอยู่ด้วยกันไปทำไมว้า...

ต่างคนต่างอยู่มันซะเลยดีมั๊ย??

ตูมันกวนใจนักไช่มั๊ย??

ตูไม่อยู่ให้เห็นหน้าดีกว่า

พรุ่งนี้ตูจะไป

ตูจะหนีออกจากบ้าน

เอาลูกไปด้วย

ไม่เอา...

ไปมันคืนนี้แหล่ะ

ใหน ๆ ก็ไม่อยากอยู่ร่วมห้องกันแล้ว

ลุกไปจัดกระเป๋า

ตูจะไป

ลูกลิงล่ะ??

หันไปมอง

นอนฝันหวานไม่รู้ไม่ชี้

สงสารลูกหว่ะ... ไม่อยากให้ตื่น

ข้างนอกก็หนาวด้วย

งั้นคืนนี้ม๊าไปคนเดียวก่อน

ให้ม๊าออกไปเผชิญกับความหนาวเย็น

ให้ลูกอยู่ในห้องอุ่น ๆ

พรุ่งนี้เช้าค่อยกลับเข้ามารับลูกออกไป

ว่าแล้วก็เปลี่ยนเสี้อผ้า

ใส่เสื้อกันหนาวอุ่น ๆ

หยิบกุญแจรถ

ไปเปิดประตูบ้าน

หันหลัง....

... ไม่ห้ามตูซักนิดเลยเหรอ ??...

ไปจริง ๆ นะเว้ย

เช๊อะ... ไปสตาร์ทรถ

อุ่นเครื่องแป๊บ ( ข้ออ้าง )

ตูจะไปใหนเนี่ย???

ไปบ้านคุณปู่?

เดี๋ยวก็ได้ตกอกตกใจกันไปหมดหรอก

ไปนอนโรงแรม?

กลัวผีอ่ะ

ไปบ้านเพื่อน ?

มันไกลอ่ะ

โอ๊ย.... ไปใหนดี???

งั้นไปมันเรื่อย ๆ

ไปข้างหน้า

ไปตายเอาดาบหน้าก็ได้ว่ะ


ใส่เกียร์ เดินหน้า เลี้ยวรถออกจากบ้าน

ไปถึงปากซอย

เลี้ยงเข้าไปจอดในแฟมมิลี่มาร์ทก่อน ตรงไฟสว่าง ๆ

คิดก่อน จะไปใหนดี

คิด คิด คิด

หนาวก็หนาว ฝนก็ตก

คนก็เดินเข้าเดินออก

เดี๋ยวเค๊ามอง ว่ายัยนี่มาจอดรถทำอะไร

ย้ายไปตรงที่มืด ๆ หน่อยก็ได้เว้ย

เออ .. ตรงนี้แหล่ะ คนไม่ค่อยพลุกพล่าน

นอนมันในรถนี่ก็ได้นี่หว่า ล็อครถซะ

เป็นไงล่ะ แล้วตูก็หนีออกจากบ้านได้สำเร็จ

( ไปไกลจัง หน้าปากซอย )


ทำไมมันเงียบงี้หว่า??

น่ากลัวฉิบเป๋งเลย

มืดก็มืด

" เมี๊ยว เมี๊ยว ๆ ๆ ๆ "

แว๊ก...แมวผีที่ใหนมาร้องเนี่ย

ไปร้องที่อื่นซิเว้ย ชิ้ว ๆ ... ตูกลัว

ฮือ ๆ คิดถึงลูกลิงจังเลย

คิดถึงผ้าห่มขนนุ่ม อุ่น ๆ

คิดถึงเตียงนอนนิ่ม ๆ

ดูซี้... ผู้ชายใจร้าย

ปล่อยให้ตูต้องมาตกระกำลำบาก

แล้วใจคอจะไม่โทรมาง้อซักนิดเลยเหรอ

โทรศัพท์ก็เอามาด้วยน่ะ

เออ.. ไช่ซี้

ป่านนี้คงหลับปุ๋ย ครอก ๆ

จะมาสนใจใยดีอะไรกับกิ้งกือตัวนี้

ว่าแต่จะไม่โทรมาจริงเหรอ??

ว่าแล้วก็น้ำตาหยดแหมะ ๆ


ตรุ๊ดดดดดด......ตรุ๊ดดดดดด....

เสียงจากสวรรค์

เช๊อะ.. โทรมาจนได้

ไม่ต้องมาง้อให้ยากเลย

ไม่รับว้อย ( เล่นตัว )

ซักพัก...

เงียบ..........

........................


แค่เนี๊ยะ??? โทรมาแค่เนี้ยะ???

โถ่... ไม่รักกันจริงนี่หว่า

แน่จริงโทรมาอีกดิ


เงียบ...................


ตรุ๊ดดดด...ตรุ๊ดดดด.........

น่านไง โทรมาอีกจนได้

คราวนี้รู้รึยัง

ว่าคนอย่างช้านก็มีหัวจิตหัวใจ

ไม่ไช่ใส้เดือนกิ้งกือที่ใหนนะเว้ย

เช๊อะ..ปล่อยให้โทรซะให้เมื่อย

เรื่องไรจะรับ

รับเดี๋ยวก็รู้หมดดิว่าอยู่ใหน

เงียบ...........................

..................................


ไรกัน โทรมาแค่เนี้ย

มีความพยายามแค่นี้เองเหรอ??

แม่ลิงหนีออกไปจากบ้าน

พ่อลิงทำได้แค่เนี๊ยะ??


เงียบ....................

................................


แน่จริงโทรมาอีกดิ


เงียบ.....................

...............................


ไม่โทรมาอีกแล้วเหรอ??


เงียบ...........................

..................................


ไม่ง้อแล้วเหรอ??



เงียบ........................

..................................


ตูหนาวนะเว้ย

ลมมันแรงอ่ะ

ฝนมันก็ตก

มืดก็มืด

น่ากลัวอ่ะ

โทรมาซะทีซิเว้ย....



ไม่เอา...

ไม่เล่นแล้ว

ตูจะกลับบ้าน


ตรุ๊ดดดดดดดดดดดดดดด ตรุ๊ดดดดดดดดดดดด...

โทรมาแว้ว....

โมฉี่โมฉี่ โทรมาทำไม??

" ม่าม๊า อยู่ใหน?? จะบ้าเหรอนี่มันตีสองกว่าแล้ว "

" กลับบ้านเดี๋ยวนี้น่ะ ป๊าเป็นห่วงนะรู้มั๊ย "

เป็นห่วงเหรอ เป็นห่วงรถอะดิ ยังผ่อนไม่หมดนิ

" ยัยบ้า ห่วงเธอนะสิ เธอตัวคนเดียวที่ใหน "

" ใหนจะลูกในท้องอีก "

ฮึ ก็แค่ห่วงลูก

" กลับบ้านมาเดี๋ยวนี้ ข้างนอกมันหนาว "

" อันตรายน่ะ ผู้หญิงตัวคนเดียว มันดึกแล้ว "

เชอะ.. ไม่ต้องมาพูดพล่ำ

" ตะกี้ลูกก็ตื่น ไม่เห็นม่าม๊า ก็เรียกหา "

โถ... เอาลูกมาอ้าง

" ห่วงลูกบ้างสิ กลับบ้านมาหาลูกเดี๋ยวนี้ "

ไม่ต้องมาสั่ง

" ป๊าจะรอ รอตรงหน้าบ้าน จนกว่าจะกลับ "

ไม่ต้องมาใช้ไม้นี้เลย

" เดี๋ยวถ้าลูกตื่นอีก จะอุ้มลูกมารอตรงนี้ด้วย "

แหม...ทำเป็นเอาลูกมาขู่

อย่านะเฟ้ย.. เดี๋ยวลูกหนาว

" รีบกลับน่ะ ป๊ารอ จะได้เข้านอน "

เข้าใจแล้ว ๆ กลับก็ได้


แต่.....

รอแป๊บนึงก่อนดีกว่า

อย่าเพิ่งกลับตอนนี้

เดี๋ยวรู้หมดว่าไปแค่ปากซอย

รอซักพัก ให้ดูเหมือนว่าไปไกล ๆ

ฮึ..แผนสูงจริงตู


ขับรถกลับ

ถอยรถเข้าบ้าน

ชะโงกหน้าขึ้นไปมองชั้นบน

เห็นคนแง้มผ้าม่านแอบดู

ทำเป็นโรคจิตไปได้

สงสัยกลัวตูถอยรถชนประตูบ้านคนอื่น

เปิดประตูบ้าน

แว๊ก... ตกใจ

มาอยู่ทำไมตรงนี้มืด ๆ ไฟก็ไม่เปิด

" โอไกริ " ว่าแล้วก็ตรงเข้ามาหา

เงื้อมีดอีโต้ ที่ติดมือมา สับลงไปบนหัวตูโฉ๊ะ ๆ ๆ

ม่ายช่าย....

พี่แกตรงเข้ามา

ถอดเสื้อกันหนาวให้

" ยัยบ้า ไปใหนมา ดูสิ ตัวเย็นหมด "

ไปเปลี่ยนชุดนอน ไปนอนได้แล้ว

พี่แกเปิดประตูห้องนอนให้

" ไป๊.. ไปนอน "

เดินตาม ไปนอน แบบว่าง่าย

กระโดดลงเตียง

ลูกจ๋า...... ม๊าคิดถึงหนูโคตร ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

ผ้าห่มจ๋า

เตียงจ๋า

ตูไม่ไปใหนอีกแร้ววววว










Create Date : 25 มีนาคม 2550
Last Update : 25 มีนาคม 2550 22:39:41 น. 11 comments
Counter : 598 Pageviews.

 
โอยๆๆๆๆ อ่านไปลุ้นไป ดีที่จบแบบแฮปปี้เอ้นดิ้งนะ ทีหลังอย่าทำแบบนี้อีกนะจ๊ะ ถ้าจะหนีหนีไปตอนเช้าดีกว่า กลางคืนอันตรายจะตายไป (แนะนำดีไหมนี่)


เคยเป็นบ่อยๆอารมณ์นี้ เข้าใจอย่างยิ่งเลย แต่ปุ้ยมีลูกในท้องด้วย คิดว่าฮอโมนน์คงทำงานหนัก เลยน้อยใจเยอะ แต่เห็นไหมล่ะ สุดท้าย ก็รู้แล้วว่า จริงๆป๊าห่วงม๊าจะแย่ มีแอบดูด้วย


บ้านเราก็เหมือนกัน ผลัดกันนอนคนละกะ อย่างกะยามเลย เขานอนเราตื่น เขาตื่นเรานอน อาจจะมีปีละครั้งมั้ง ที่เข้านอนพร้อมกันทั้งบ้าน


ตอนนี้สบายใจแล้วใช่ไหมจ๊ะ อย่าหนีอีกนะ เป้นห่วงจริงๆ


โดย: นู๋โนริ วันที่: 25 มีนาคม 2550 เวลา:22:35:41 น.  

 
น่ารัก น่าเอ็นดูนะเนี่ย ครอบครัวนี้
พ่อแง่แม่งอน ลูกงง อิอิ


โดย: สะติมม๊อนโสสะโตเบ้ว วันที่: 25 มีนาคม 2550 เวลา:23:24:09 น.  

 
แม่ปุ้ยมีน้องให้พี่มิกิแล้ว ยินดีด้วยจ้า
ต้องดูแลรักษาสุขภาพดีดีนะคะ
อย่าทำแบบนี้อีกน๊า

อารมณ์ขุนช้างเข้าสิงแบบนี้ก็เป็นบ่อยค่ะ
แต่ไม่กล้าหนีออกจากบ้านตอนกลางคืนแบบนี้
เพราะขี้กลัว


โดย: katase วันที่: 26 มีนาคม 2550 เวลา:7:55:05 น.  

 
น้องกาปุ้ย...ไม่ได้คุยกันนานๆๆๆมากเข้าบล๊อคไม่ได้มานาน วันนี้ไม่รู้มีแรงใดดลใจคลิกมาเจอ

ดีใจด้วยจ้าสำหรับทายาทน้อยอีกคน พี่อ่านเรื่องแล้วลุ้นสุดๆเช่นกัน เขาว่าคนท้องหงุดหงิด? เพื่อนพี่ก็หลายคนที่เป็นเช่นนี้ แต่พี่กลับตรงกันข้ามกับคนอื่น หงุดหงิดทีไร สมาชิกที่บ้านพากันเตลิดคนละทางสองทางพี่เป็นคนขี้กลัว หงุดหงิดเพียงใดเอาความปลอดภัยไว้ก่อน

ต่อไปเป็นคุณแม่ลูกสองแล้วอารมย์คงจะเย็นลง ขอให้รักษากายรักษาใจนะจ๊ะเพื่อตัวเองและลูกสุดที่รัก พี่ช่วยเป็นกำลังใจให้จ๊ะ


โดย: พี่นารุ (naruน้องใหม่ ) วันที่: 26 มีนาคม 2550 เวลา:20:36:29 น.  

 
คาดว่าฮอร์โมนคนท้องกำลังพุ่งพรวด..
แต่มันก็น่าจะน้อยใจเน๊อะ
ตัวเองก็เป็นบ่อยๆ..แต่ไม่ออกจากบ้าน
มานนนต้องออก..ไม่ใช่เรา..ฮ่าฮ่าฮ่า
คือ...อย่าใช้บ่อย..เดี๋ยวเคยตัว
ไม่ชอบอะไร..บอกไปเลย..
บางทีผู้ชายมักจะคิดน้อย..คิดแต่เรื่องใหญ่ๆ
ไม่คิดเรื่องเล็กๆ น้อยๆ เหมือนเราๆ
(บางคนมานก็ไม่คิดทั้งเรื่องเล็กและเรื่องใหญ่)
เอาเป็นว่า..อย่าออกจากบ้านเลย
ตึง ๆ อยู่ในบ้านนี่แหละ..

ปล. ทำเป็นพูดดีไป
นี่ไม่ได้พูดกับคนที่บ้านสามวันแล้ว


โดย: iamname วันที่: 28 มีนาคม 2550 เวลา:16:14:34 น.  

 
สวัสดีค่ะ ..

ท้องอยู่ใช่ไม๊คะ คาดว่าอาการน้อยใจนี้เกิดจากฮอร์โมนด้วยค่ะ...

ยังไงก็ใจเย็นๆ นะคะ

อาการติดคอม พ่อบ้านก็เคยมาปิดคอม มาไล่ให้เข้านอนบ่อยไปค่ะ

ยังไงก็รักษาสุขภาพ คิดถึงเจ้าตัวน้อยให้มากๆ นะคะ..

( ขอเป็นเพื่อนด้วยคนนะคะ ขอแอ๊ดบล๊อคด้วยนะคะ )


โดย: LilyAi วันที่: 28 มีนาคม 2550 เวลา:17:50:06 น.  

 
คาดว่าอาการน้อยใจเกิดจากฮอร์โมนคนท้องแน่ๆๆเลยค่ะ อ่านไปแล้วก็กังวลเหมือนกัน
ว่าตัวเองถ้าท้องแล้วจะเป็นไงเนี่ยเพราะขนาดไม่ท้องก็ขี้งอนขี้น้อยใจอยู่แล้ว

คุณปุ้ยแพ้ท้องเยอะมั้ยคะท้องคราวนี้
ยังไงก็รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
อย่าขับรถไปข้างนอกคนเดียวมืดๆล่ะคะ อันตราย สงสารพ่อบ้านกะลูกสาวด้วนเน้อ


โดย: แม่บ้านณ.โตเกียว วันที่: 29 มีนาคม 2550 เวลา:7:28:47 น.  

 
เมย์ค่ะ ขอขคุณค่ะที่เป็นห่วง หายงอนตั้งแต่ตอนกลัขแล้วค่ะ ทำใจค่ะ พี่แกเย็นชาเป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว

คุณ สะติมม๊อนโสสะโตเบ้ว ขอขคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะ

แม่ฟ้า ปุ้ยก็กลัวเหมือนกันค่ะ แต่อารมณ์งอนมันพาไปอะค่ะ แต่ก็ไปใหนได้ไม่ไกลหรอกค่ะ

พี่นารุ ขอขคุณค่ะ ปุ้ยไม่ได้เขียนขล็อคนานมากค่ะ เลยปิดไว้ก่อน เพิ่งได้โอกาสมาเขียนอะไรได้ไม่นานนี่เองค่ะ แต่ปุ้ยก็ยังแอขไปอ่านขล็อคพี่อยู่ตลอดเลยนะคะ

พี่โอ๋ จริงค่ะผู้ชายมักเข้าไม่ถึงอารมณ์ผู้หญิง ขางครั้งเราพูดอะไรไป พี่แกฟังแล้วงง ๆ ว่า เราคิดไปนู้นเลยเหรอ?? แต่ไม่พูดกันสามวันนี่อารมณ์คงเหมือนปุ้ยตอนนี้แน่เลย อึไม่ออกมาสามวันแล้ว อึดอัดจัง แอร๊ยย์ .... เกี่ยวมั๊ยเนี่ย ...

คุณ LilyAi ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักเป็นอย่างยิ่งค่ะ ขอขคุณที่เข้ามาเยี่ยมชมนะคะ

คุณปุ้ย แม่ข้านณ.โตเกียว ท้องนี้ไม่ค่อยแพ้เยอะเหมือนตอนท้องแรกค่ะ แต่ท้องโตเข้อเร้อเฮิ่มเลย


โดย: กาปุ้ย วันที่: 29 มีนาคม 2550 เวลา:17:11:37 น.  

 
กริ๊ดดด คุณกาปุ้ยหายไปไหนมา บล็อคก็ปิด กลับมาคราวนี้สบายใจขึ้นแล้วใช่เป่าคะ oO(เดาว่าคงมีเรื่องไม่บายใจหง่ะ)งั้นขอแอ่ดบล็อคหน่อยน๊า คนดี..

เรื่องติดเนตนี่ใครๆก็คงเป็นค่ะ แต่ว่าคุณกาปุ้ยอย่าลืมว่ากำลังท้องอยู่นะคะ คุณสามีคงเป็นห่วงนั่นแหล่ะ อย่าคิดเป็นอื่นเลยค่ะ การนั่งเล่นเนตนานๆตอนท้องไม่ใช่ว่าไม่ดีนะคะ ดีค่ะ คุณแม่ได้เพลิดเพลิน หาดูของสวยๆงามๆ ให้จิตใจสนุกสนานค่ะ แต่อย่าเล่นดึกดื่นค่ะ ยิ่งใกล้คลอดแล้วจะแย่ค่ะ

อันนี้เคยกับตัวเองมาแล้ว เล่นเนตจนวันสุดท้ายที่จะคลอดเลยค่ะ พอลูกสาวออกมา เขาขาแบะเลยค่ะ มีนอนท่าแบะท่าเดียว ต้องดัดขากันน่าดูค่ะ ที่สำคัญตอนจะคลอดหมดแรงค่ะ ไม่มีแรงเบ่งเลยค่ะ อิดโรยสุดๆ เพราะนอนดึกนั่นเองค่ะ คุณกาปุ้ยก่อนคลอดควรพักผ่อนให้มากๆนะคะ อยากเตือนเลยค่ะ

ส่วนเรื่องสามีขี้บ่น อาจเพราะเขารักครอบครัวมากมาย เป็นห่วงทุกคนในบ้าน แฟมมิลี่แมนน่ะค่ะ คุณกาปุ้ยคะ ครอบครัวเราสำคัญที่สุดค่ะ วันนี้กราบขอโทษคุณสามีที่อกนะคะ แล้วปรับความเข้าใจกันค่ะ บีบน้ำตานิดหน่อย ขี้คร้านสามีจะโอ๋ไม่หยุดค่ะ มารยาหญิงน่ะ ทำกับสามีเราเถอะค่ะ ..เพราะทำกับใครไม่ได้แล้ว เอ๊ย ม่ายช่าย ฮ่าๆๆ


โดย: เด็กหัดเดิน วันที่: 30 มีนาคม 2550 เวลา:8:01:56 น.  

 


โดย: คนเดินดิน (หน้าใหม่อยากกรอบ ) วันที่: 9 สิงหาคม 2554 เวลา:13:04:50 น.  

 


โดย: คนเดินดิน (หน้าใหม่อยากกรอบ ) วันที่: 12 สิงหาคม 2554 เวลา:15:22:45 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

กาปุ้ย
Location :
Ibaraki Japan

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



















Friends' blogs
[Add กาปุ้ย's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.