จากฉัน...ถึงเธอ...บ่งบ๊ง เชฟกระทะหลุดแห่งห้องก้นครัว
เพื่อนบล๊อกคนที่ 3 ที่จะเขียนถึง มีล๊อกอินว่า "บ่งบ๊ง" หรือที่ใครๆ เรียกว่า พี่บี๊ น้องบี๊ ฯลฯ แต่เราเรียกเธอว่า"เพื่อนบี๊" ค่ะ นั่นเพราะว่าเราเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ชั้น ป.1
เราเรียนด้วยกันตั้งแต่ชั้น ป.1 ที่โรงเรียนวาสุเทวี เพื่อนบี๊อยู่สีฟ้า ส่วนเราอยู่สีแดง ตอนเด็กๆ เราก็ไม่ค่อยสนิทกันมากนัก แต่เพื่อนบี๊เป็นคนที่มีอารมณ์ขันมาก ๆ เฮฮาตลอด
หลักฐานยืนยันความเป็นเพื่อนของเราที่มีมาอย่างยาวนานจาก FRIENDSHIP
เราเรียนจบ ม.ศ.3 แล้วต่างคนต่างก็แยกย้ายกันไป แทบไม่น่าเชื่อว่าโลกมันกลมจริงๆ เราสองคนกลับมาเจอกันอีกครั้ง เมื่อแต่ละคนล่วงเลยวัยกลางคนมาแล้ว โดยมีบล๊อกแก้งค์เป็นสื่อ
แรกๆ ที่มาเป็นสมาชิกบล๊อกแก้งค์ก็ไม่รู้จักใครมากเท่าไหร่ เราคุยกับสมาชิกบล๊อกแก้งค์ที่ชอบทำอาหาร และเพื่อนบี๊...ก็เป็นหนึ่งในนั้น ตอนแรกไม่คิดไม่ฝันว่า เราจะเพื่อนเก่ากัน จนกระทั่งเราอัพบล๊อกเรื่องโรงเรียนเก่า เพื่อนบี๊...ก็มาเท้าความย้อนรำลึกถึงความหลังว่า เราใช่เพื่อนเปี๊ยกมั๊ย พอบอกว่าใช่เท่านั่นแหล่ะ พากันดีใจ พาเราเข้าเฟสไปเจอเพื่อนเก่าที่โรงเรียนวาสุเทวีอีกกว่า 40 คน นัดเจอกัน กินข้าวด้วยกัน ไปเที่ยวด้วยกัน ร่วมงานชุมนุมศิษย์เก่าหลายต่อหลายครั้ง
จากกลุ่มเล็กๆ กลายเป็นกลุ่มใหญ๋ ซึ่งแทบไม่น่าเชื่อเลยว่า พวกเราจะรวมตัวกันได้มากมายและเหนียวแน่นเช่นนี้ ตอนนี้เพื่อนบี๊ ได้ทำงานที่ตัวเองรัก มีผลงานอันน่าภาคภูมิใจ มีแฟนคลับมากมาย แต่เพื่อนบี๊ ก็ยังคงเป็นเพื่อนที่ดี ที่น่ารัก และมีน้ำใจของพวกเรา
"ชาววาสุ รุ่น 18 (มงกุฎ)" เสมอ
| Create Date : 17 มิถุนายน 2559 |
| Last Update : 17 มิถุนายน 2559 18:41:44 น. |
|
7 comments
|
| Counter : 1404 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 18 คน [
วาสุเทวีรุ่น 18 (มงกุฏ) อิอิ...
เพื่อน..เป็นแล้วรักษาไม่หายนะคะ
ความสัมพันธ์ยาวนานแน่นแฟ้นมาก ๆ ตั้งแต่ ป.1
โอ้...ไม่อยากนับเลยว่ากี่สิบปี
เพราะนิ้วมิอนิ้วเท้านับรวมกันแล้วยังไม่พอ คริคริ...
ไม่ต้องส่งมาให้ยืมนับนะคะพี่เปี๊ยก 555