|
เข็ดจริงๆ
อยากจะบันทึกเรื่องราวชีวิตการทำงานไว้ ตั้งแต่เริ่ม จนกระทั่งเกษียณ รวบรวมเอาไว้ให้ตัวเองอ่าน และอาจจะมีมีคนอื่นๆ ได้อ่านด้วย ค่อยๆ เขียนไปวันละนิดละหน่อย เป็นการรื้อฟื้นความทรงจำได้ดีทีเดียวนะ...
บล็อกก่อนหน้านี้ ทิ้งดองบล็อกไว้ซะจนเค็มปี๋ จนมีเพื่อนที่เขียนถึงในบล็อก มาหัวเราะ 555 ทิ้งร่องรอยไว้ในบล็อก ทำให้รู้สึกว่า ...ต้องเขียนต่อซะแล้ว เผื่อเพื่อนๆ คนอื่น ที่ไม่ได้เป็นสมาชิกบล็อกแก้งค์จะมาร่วมหัวเราะ กับเรื่องราวในอดีตที่ผ่านมาด้วยกัน ในเดือนตุลาคม 2527 เดือนแรกของการทำงานเดือนนี้จะมีวันสำคัญวันหนึ่ง คือ วันที่ 23 ตุลาคมหรือวันปิยะมหาราชเป็นวันที่ข้าราชการทุกหมู่เหล่า จะต้องมาทำพิธีวางพวงมาลาบริเวณหน้าพระบรมราชานุสาวรีย์รัชกาลที่ 5 หน้าศาลากลางจังหวัด
สมัยก่อนนั้น นิยมเอาธนบัตรหรือเหรียญเงินมาประดับที่พวงมาลาด้วย ถ้าเป็นธนบัตรก็แกะออกง่ายหน่อยแต่ถ้าเป็นเหรียญก็ค่อนข้างจะลำบากนิดนึง เพราะต้องแกะเหรียญกันจนมือเจ็บ
สำนักงานจังหวัด ซึ่งดูแลรับผิดชอบเรื่องงานพิธี รัฐพิธีต่างๆก็จะต้องทำเรื่องนี้ เมื่อแกะหมดแล้วก็จะนำเงินทั้งหมดที่ได้ เข้ากองทุนประจำจังหวัด ไว้ช่วยเหลือเป็นทุนการศึกษาเด็กนักเรียนผู้ยากไร้ ฯลฯ หลังจากเสร็จภารกิจนี้ พี่ๆ ที่สำนักงานจังหวัดก็ชวนน้องๆ ไปเที่ยวเขื่อนภูมิพล อ.สามเงา ตอนแรกๆ เราก็อิดๆ ออดๆ ไม่กล้าไป เพราะไม่มีเพื่อน แต่พอดีมีเจ้าติ๋มกับเจ้าเล็กไปด้วย เจ้าต๋องอีกคน เราก็เลยค่อยเบาใจหน่อย แล้วก็พี่วิโรจน์ เลขาหน้าห้องผู้ว่าราชการจังหวัด พี่วุฒิ หัวหน้าสถานีสื่อสาร แล้วก็จากหน่วยงานอื่นๆ อีกหลายคน เราก็เลยไปกับเค้า เพราะเราก็ไม่เคยไปเที่ยวมาก่อนเหมือนกัน พี่ๆ(ผู้ชาย) บอกว่า เย็นๆ ก็กลับ ไปถึงเขื่อนภูมิพล เค้าก็พานั่งเรือไปลงแพ ก็สนุกสนานกันดี แต่นั่งเรืออยู่ในน้ำนานๆ เราก็ไม่ค่อยชอบเพราะเราว่ายน้ำไม่เป็น พี่ๆ ก็พาขึ้นไปพักบนแพ กลางเขื่อนภูมิพล มีเกาะเล็กๆ เกาะหนึ่งชื่อเกาะวาเลนไทน์ ไปถึงเกาะ โอ้โห.. ไม่เห็นฝั่งเลย พี่ๆ บอกว่าเย็นๆ ก็กลับ แต่ดูท่าแล้วคงไม่ใช่แน่ๆดูเหมือนเตรียมการค้างแรมมาเป็นอย่างดี เฮ้อ...จะกลับก็กลับไม่ได้ ตกกระไดพลอยโจนเพราะความไม่รู้แท้ๆ ตกเย็นก็ทำอาหารกินกันบนแพ พวกพี่ๆผู้ชาย เค้าจับปลากันโดยเอาปืนยาวยิงลงน้ำ ปลามันคงจะหูดับเพราะเสียงปืน ก็เลยตกใจพากันลอยขึ้นมาบนผิวน้ำ เค้าก็เอาสวิงช้อนปลามาทำกับข้าวกินกัน คืนนั้น นอนพักกันอยู่บนแพเหนือเขื่อนภูมิพล รุ่งขึ้น ก็รีบเดินทางกลับ เพราะเป็นวันทำงาน เราก็รีบอาบน้ำแต่งตัวมาทำงานจนสายโด่ง พอเข้าห้องทำงาน เจอสายตาที่ตำหนิติเตียนของพี่ๆ ทั้งพี่เหน่ง พี่แมวและอีกหลายๆ คน พี่ๆ บอกว่า ไปกับเค้าได้ยังไง เราก็อ้อมแอ้มๆ บอกว่า ก็เค้าบอกว่า เย็นก็กลับค่ะ แต่หนูก็กลับไม่ได้ เพราะอยู่กลางน้ำ ไม่มีเรือมา เพราะพอส่งขึ้นแพแล้ว เค้าก็ไปเลย มารับอีกทีตอนเช้า พี่ๆ บอกว่า ทีหลังอย่าไปอีกนะ ถ้าจะไป ก็ควรจะมีพี่ๆ ผู้หญิงไปด้วย ครั้งนั้นเราเข็ดไปนานเลย แถมมารู้ทีหลังว่า หัวหน้าเรียกพี่ๆ ที่ชวนน้องๆไป มาตักเตือน บอกว่า ลูกเค้าเป็นอะไร ใครจะรับผิดชอบ รู้สึกขอบคุณพี่ๆ ทุกคนที่เป็นห่วงเราจริงๆ เพราะว่าเราเป็นน้องใหม่ รับราชการครั้งแรกเมื่อปี 2527 เงินเดือนในระดับปริญญาตรีที่ได้รับคือ2,765 บาท สมัยก่อนรับเงินเดือนเป็นเงินสดจ้ะ ไม่มีโอนเข้าบัญชีเหมือนสมัยนี้ ใครเงินเดือนเยอะๆ ก็รับเงินเป็นกอบเป็นกำ ของเราได้ 2,765 บาท ก็ว่าเยอะแล้ว จ่ายค่าเช่าหอพัก 250 บาท ค่าห้องเดือนละ 500 บาท แต่อยู่กับพี่ที่ทำงานอยู่สรรพากรจังหวัด เลยออกกันคนละครึ่ง แต่บรรจุใหม่ๆยังเบิกค่าเช่าบ้านไม่ได้ ให้แม่เดือนละ 500 บาท ยังเหลืออีกตั้ง 2,000 บาทแน่ะ แถมไปทำงานใหม่ๆ ไม่ค่อยได้ใช้ตังค์ เพราะเป็นน้องใหม่มีแต่คนเลี้ยงข้าว ก็ดีไปอย่างเนอะ สิ้นเดือนนั่งรถทัวร์กลับบ้านซึ่งมีอยู่ 2 บริษัท คือ ถาวรฟาร์มกับทันจิตต์ทัวร์ ค่ารถก็คนละประมาณร้อยกว่าบาท ออกจากตากช่วงสี่ทุ่ม ระยะเวลาเดินทางก็ประมาณ6 ชั่วโมง ประมาณสี่ร้อยกว่า กม. ไปถึงหมอชิตก็ประมาณตีห้าก็ยังไม่เช้าเกินไปนัก อยู่บ้านได้แค่วันเสาร์ พอวันอาทิตย์สายๆ ก็ต้องกลับแล้วเพราะนั่งรถเที่ยวบ่าย หกโมงเย็นๆกว่าๆ ก็ถึงตากแล้ว นั่งรถสามล้อกลับหอพัก แรกๆ เรากลับบ้านทุกสองอาทิตย์ พอหลังๆ เริ่มมีเพื่อนเยอะขึ้นก็กลับบ้านเดือนละครั้ง ครั้งแรกที่กลับบ้าน แม่ทักเลยว่า ทำไมผอมลงขนาดนี้ ก็อ่ะนะ...เป็นการจากบ้าน ไปอยู่ต่างถิ่นครั้งแรก อาหารการกินก็ไม่ถูกปาก กินไม่ค่อยเป็น ไม่มีเพื่อน กลับหอก็อยู่คนเดียว ขับรถมอเตอร์ไซต์ก็ไม่เป็น เป็นเด็กเทพฯ แท้ๆ ถ้าไม่มีใครใจดีมารับออกไปข้างนอก ก็นอนก่ายหน้าผากไปเถอะ ตอนทำงานใหม่ๆ ช่วงเวลาทำงานชอบมากๆ เลย เพราะได้เจอคนโน้นคนนี้ ได้คุยบ้าง แม้จะไม่ใช่คนคุยเก่ง ชอบฟังเค้าซะมากกว่า แต่มันก็ไม่เหงา พี่ๆ บอกว่า เป็นคนเรียบร้อยจริงๆ เรามีความรู้สึกว่า ใคร ๆ ก็เอ็นดูและเมตตา เกิดความรู้สึกอบอุ่นในใจ แม้จะต้องจากบ้านมาไกลก็ตาม...
| Create Date : 21 ธันวาคม 2559 |
|
12 comments |
| Last Update : 19 มิถุนายน 2561 13:28:27 น. |
| Counter : 1219 Pageviews. |
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 18 คน [