เมื่อเช้าฟัง สินเจริญ breakfast
เค้าให้โทรไปเล่า เรื่องที่อยากขอบคุณ ใครๆ
แต่ โทรไม่ติดอ่ะ

ทำให้คิดถึงเรื่องเนี้ย   เหตุเกิดสมัยเรียนอ่ะค่ะ

วันนั้นน่ะ เลิกเรียน ก็ค่ำแล้ว
ก็นั่งรถบขส.แดงกลับบ้าน(อยู่นครปฐมน่ะ เลยไปกลับค่า)
แล้วก็หลับ ....เป็นเรื่องปกติ

ตื่นขึ้นมา...ถึงไหนแล้วหว่า
เฮ้ย ทำไมมันไม่คุ้นเลยหว่า
เลยเดินไปหาคนขับรถ บอกเค้า

   : พี่คะ เดี๋ยวจอดที่ ...จุด A... ด้วยนะคะ (แบบบอกไปก็ไม่รู้จักน่ะ)
  : เลยมาแล้วล่ะ น้อง
   :  งั้น จอดที่...จุด B...ก็ได้ค่ะ
  : เลยมาแล้วเหมือนกัน
   :  เริ่มซีด(แล้วจะทำไงดีหว่า)
  : น้อง เอางี้แล้วกัน เดี๋ยวพี่จอดให้ ที่โพธาราม ละกัน มันสว่างดี
   : ขอบคุณค่ะ

...นี่ เราหลับเลยมาไกลขนาดนี้เลยเหรอฟะ จากนครปฐม ถึงโพธาราม กรรม

แล้วสมัยนั้นน่ะ มือถือยังไม่แพร่หลายเลยน่ะ

ตอนนี้พ่อก็ออกมารอรับแล้วด้วย (บ้านกะป้ายรถเมล์ไกลกันมากน่ะค่ะ)

พอลงจากรถบขส.ก็หาป้อมตำรวจ ก็ไม่มี (โธ่ กะจะพึ่งคุณตำรวจซะหน่อย)
มองไปมองมา ก็เห็นมีมอไซค์กับผู้ชายคนนึง อยู่ในศาลารอรถ

ไอ้เราก็คิดว่า เค้าเป็นมอไซค์รับจ้าง เลยจะให้เค้าไปส่ง
  : พี่คะ ไป...จุด B...มั๊ยคะ
เค้าก็หันมามองเรา (ตอนนั้นใส่ชุดนักเรียนน่ะ...เลยดูน่าสงสารมั้ง)
  :  เค้าพยักหน้า หงึกๆ
ดีอกดีใจ กระโดดขึ้นรถเค้าไปเลย

พอถึง จุด B เค้าก็จอดรถ
  :  น้อง พี่ว่ามันมืดไปนะ แล้วน้องจะเข้าบ้านยังไงล่ะ
  :  ก็เดี๋ยวหา รถมอไซค์รับจ้าง นั่งไปที่ จุด A ก็ได้ค่ะพี่ เพราะพ่อมารอรับอยู่
  :  ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวพี่ไปส่งให้ที่นั่น
  :  ใจดีจัง พี่มอไซค์ คนนี้

ถึงแว้ว........
  :  เท่าไหร่ คะพี่
  :  .......(พี่เค้าหันมามอง แล้วสั่นหน้า แบบไม่เป็นไร  แล้วก็ขับรถออกไปเลย)

งง ๆ อ่ะ  มองตามพี่เค้าไป อ้าว เค้าไม่ได้ใส่เสื้อวินนี่หว่า เค้าคงไปรอใครแถวนั้นมั้ง
รู้สึกแย่มากเลยน่ะ  ที่ไม่ได้ขอบคุณซักคำ

เรื่องนี้มันเกิดมาประมาณ 12-15 ปีแล้วน่ะค่ะ
แต่ยังจำรายละเอียดได้อย่างแม่นยำ เพราะประทับใจมาก

ถ้าคุณพี่ได้มาอ่าน จะจำได้รึเปล่าไม่รู้ แต่ขอบอกไว้ตรงนี้ละกัน
ขอบคุณมากนะคะ ขอบคุณจริงๆค่ะ

ขอให้คุณพี่ ร่ำรวย ๆ  มีความสุขสุดๆ นะคะ

Create Date : 09 กรกฎาคม 2551
Last Update : 9 กรกฎาคม 2551 10:39:34 น.		0 comments
Counter : 546 Pageviews.
Share Tweet