จระเข้ และ หาดใหญ่

สองสัปดาห์ก่อนนู๊น ครูแป๋วไปทำบุญกับคุณป้ามีมี่ พี่ปลาดาว และคุณแฟนใหม่ ที่วัดป่ารัตนวัน วังน้ำเขียว  ตอนแรกกะว่าจะอยู่ทำวัตรเย็นและนอนวัดใกล้เคียง (ที่วัดป่าไม่อนุญาตให้นอนค่ะ) ปรากฏว่าวันนั้นหลวงตามหาบัวมาเทศน์ที่วัดนี้ค่ะ คนเยอะมากๆกลัวว่าจะไม่เหลือที่นอน ก็เลยไปกางเต็นท์นอนกันบนเขาใหญ่ ตั้งเต็นท์กันแถวลำตะคอง อยู่ใกล้ๆกับผากล้วยไม้และน้ำตกเหวสุวัต เต็นท์เราอยู่เกือบติดลำน้ำ ตกกลางคืนบรรยากาศดีมาก ลมเย็น มีหิ่งห้อยวิบวับเยอะใช้ได้เลย แป๋วแหววลากถุงนอนมานอนเล่นหน้าเต็นท์ ในใจก็คิดว่าไม่มีหมีไม่มีเสือหรอก ถ้าจะมีก็คงเป็นจระเข้ คิดไปมองหิ่งห้อยไป หลับเฉยเลยค่ะ ตื่นมาอีกทีเที่ยงคืนกว่าเพื่อนเรียกให้เข้าเต็นท์ จับถุงนอน ว๊า น้ำค้างลงเปียกไปหมดเลย หลับไปได้ไงเนี่ย ...

ตอนเช้าก่อนลงเขาเราเดินลงไปดูน้ำตกเหวสุวัต น้ำเยอะมากค่ะ ตอนเดินลงนี่สนุกดี แต่ตอนขึ้นน่ะเหนื่อยใช้ได้เลย พอถึงตรงตีนเขาเราแวะทานไข่กระทะ แวะซื้อข้าวโพดหวานที่ไร่อะไรน๊า ที่เค้าชอบแวะกันอ่ะค่ะ จากนั้นก็บึ่งรถกลับบ้านแต่วัน เพราะวันจันทร์รุ่งขึ้นแป๋วแหววมีสอนแต่เช้า ปกติบ่ายวันอาทิตย์ครูแป๋วต้องเตรียมสอนค่ะ ... จากนั้นอีกสามวันก็มีข่าวขึ้นหน้าหนึ่งว่าเจ้าหน้าที่เจอจระเข้ตัวเบ้อเริ่มแถวๆที่เราไปตั้งเต๊นท์ และตรงน้ำตกเหวสุวัต ... ยังมานั่งหัวเราะกับเพื่อนที่ไปด้วยกันเลยว่า เอเพิ่งพูดไปแหมบๆเรื่องจระเข้ มาจริงๆด้วยแฮะ

ถ้ามีใครมาบอกว่าอาจารย์มหาวิทยาลัยไม่สนิทกับเด็ก ครูแป๋วเถียงหัวชนฝาเลยค่ะ เด็กๆชอบมาเคาะประตูคุยนั่นคุยนี่ บางทีต้องไล่ “ไปไป๊ เดี๋ยวครูทำงานไม่เสร็จ” ก็ยังยื้อไม่ยอมไป ไม่ใช่อะไร ห้องครูแป๋วแอร์เย็นดี ขอเข้ามานั่งแช่แอร์หลังทานข้าวรอเรียนต่อตอนบ่ายไงคะ ... ตอนนี้คิดว่าสินค้าโอทอปประจำแต่ละตำบลนี่ครูแป๋วลองมาเกือบหมดแล้ว เด็กๆเวลากลับบ้านจะชอบเอามาฝาก โรตีกรอบเอย ข้าวหลาม ไข่เค็ม กะยาสารท ขนมเปี๊ยะ โอยเยอะจนจำไม่ได้หมด รายขนมเปี๊ยะนี่ตลกดี เด็กไม่เจอครูแป๋วเลยวางแหมะไว้บนโต๊ะพร้อมกับโน๊ตว่า “อาจารย์กินแล้วอย่าลืมมาบอกหนูนะคะว่ามันเป็นขนมเปี๊ยะที่อร่อยที่สุดในประเทศไทย” ล่าสุดที่ได้มาวันนี้คือกล้วยตากจากพิษณุโลก ... นี่ไม่นับที่คุณแม่นิสิตให้เอามาฝาก ส่วนมากจะเป็นเค๊กและผลไม้ ท๊อฟฟี่เค๊กนี่บ่อยมาก  ล่าสุดเป็นแก้วมังกรถุงเบ้อเริ่ม ต้องหิ้วกลับมาให้แม่ตัวเองปอกให้กิน อ้อ นึกถึงเด็กอีกคน ชอบเอากูลิโกะมาให้ค่ะ ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน จะโผล่มายื่นให้แล้วก็ไป ... ใครเป็นแฟนใคร ใครเลิกกะใครนี่ ครูแป๋วรู้หมด เด็กๆจะผลัดกันเอามาเม๊าท์ให้ครูแป๋วฟัง ฟังแล้วก็ใสๆดี คิดถึงเราตอนเป็นวัยรุ่น

อืมม ผลข้างเคียงอีกอย่างคือ ตอนนี้บันเทิงเกาหลีได้เข้ามาสู่ชีวิตครูแป๋วอย่างช่วยไม่ได้ เด็กๆชอบเอาเพลงเกาหลีมาใส่ในคอมพ์ที่ทำงาน พร้อมข่มขู่ว่า “อาจารย์อย่าเพิ่งว่าสิ อาจารย์ต้องลองฟังดูก่อน” เพลงเกาหลีเต็มเครื่องครูแป๋วเลยค่ะ ฟังจนชอบไปแล้ว จำได้หมดแล้วใครอยู่ดงบัง ใครเป็น SUJU ไม่อยากจะเชื่อตัวเองเลยค่ะว่าชีวิตจะเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ ... และด้วยความที่เป็นนักวิเคราะห์ แม่หมอแป๋วขอฟันธงไว้ ณ ที่นี้ว่า อีกภายใน 1-2 เดือนจะมีไอดอลเกาหลีที่ดังสุดๆในไทย ชื่อว่า “คิม ฮยอน จุง” โปรดจำชื่อนี้ไว้ให้ดี ฟันธง!

เกริ่นไปครั้งก่อนว่าครูแป๋วทำวิจัยด้วย ทำอยู่ 2-3 เรื่อง เรื่องใหญ่สุดที่ทำอยู่ตอนนี้คือ เกราะกันกระสุน ค่ะ ... สนใจทำเพราะอยากมีส่วนช่วยทหารภาคใต้ คุยเรื่องนี้แล้วคิดถึงแต่ก่อนที่ทำวัสดุทดแทนกระดูก (เป็นสารจำพวกไฮดร๊อกซี่อะพาไทต์) ตอนนั้นก็คิดว่าทำวิจัยเรื่องนี้ได้บุญนะ ได้ช่วยคนกระดูกหัก ที่ไหนได้ ลืมคิดไปว่าก่อนจะเอากระดูกเทียมที่เราสังเคราะห์ได้มาช่วยคน เค้าต้องเอาไปลองกะน้องหมาก่อน คิดดูซิคะ หมาน้อยเดินอยู่ดีๆก็ถูกจับมาวางยาสลบเอาแท่งกระดูกเทียมใส่เข้าไปในตัว จากนั้นก็ถูกขังเพื่อดูอาการ ... พอจบก็ไม่ทำต่อเรื่องนี้อีกเลยค่ะ ไม่ใช่ว่างานนี้ไม่ดีหรอก เป็นใจเราที่คิดมากไปเอง จิตไม่แข็งพออ่ะค่ะ ...

กลับมาเรื่องเกราะต่อดีกว่า เกราะสมัยก่อนจะทำจากโลหะ ซึ่งทนน่าดูเลยแต่มันหนักมาก ทหารลาดตระเวนใส่ได้ไม่นานก็ไม่ไหวแล้ว แอบถอดทิ้งกัน ... เกราะปัจจุบันจะมีหลายเลเยอร์ ส่วนหน้าสุดเป็นวัสดุที่แข็งเพื่อจะได้บี้หัวกระสุนให้แตก ชั้นกลางจะเป็นวัสดุที่มีความยืดหยุ่นเพื่อช่วยกระจายแรงไปด้านข้าง ไม่ให้แรงพุ่งตรงไปทำร้ายคนถูกยิง และชั้นในสุดจะเป็นวัสดุที่ทำหน้าที่เก็บสะเก็ด ... เล่าให้ฟังคร่าวๆนะคะ เอาเป็นว่าเราต้องมานั่งออกแบบว่าจะมีกี่ชั้น แต่ละชั้นใช้วัสดุอะไร และก็ผลิตให้ได้ตามนั้น ทีมวิจัยมีกันหลายคน ชำนาญกันคนละด้าน มีทั้งที่เก่งทางพอลิเมอร์ ด้านโลหะ ด้านเซรามิก ด้านการจำลองแบบ และยังมีทหารตำรวจที่ช่วยให้ข้อมูลกับเราในด้านการใช้งาน ทำงานนี้ได้เจอคนหลายวงการมาก ล่าสุดครูแป๋วได้เจอนายทหารที่เป็นด๊อกเตอร์ตอนนี้อยู่กรมอู่ ทำวิจัยสร้างเรือดำน้ำอยู่ คุณทหารด๊อกเตอร์ท่านนี้จะมาช่วยเราออกแบบโครงสร้างเรือที่เราจะเอาเกราะไปติดค่ะ ...

ปกติครูแป๋วจัดเวลาไปทำงานวิจัยที่ สวทช. สัปดาห์ละวัน แต่สัปดาห์นี้เราลงใต้ไปที่มหาวิทยาลัยสงขลา ไปเครื่องบินเช้าไปเย็นกลับ ไม่เคยไปม.สงขลามาก่อน บรรยากาศน่าเรียนมากค่ะ ครูแป๋วไปดูการผลิตเกราะในส่วนของวัสดุผสม (composite) ในส่วนนี้เราใช้โครงเป็นซิลิกอนคาร์ไบด์ที่มีรูพรุนเล็กๆเยอะ จากนั้นเราจะฉีดอะลูมิเนียมเข้าไปอยู่ในรูพรุน ทำไปทำไมนี่ อธิบายยากอ่ะค่ะ เอาเป็นว่าไปหาดใหญ่เรื่องงานวิจัย และก็ได้เที่ยวนิดหน่อย อาจารย์ที่นั่นพาไปทานข้าวบนเขาคอหงส์ บนนั้นมองเห็นทั้งตัวเมืองและทะเลสาปสงขลา วิวสวยลมเย็น เจ้าบ้านชวนทานแกงเหลืองทั้งสองมื้อ เปรี้ยวปรี๊ด เผ็ดมาก แต่อร่อย อาจารย์เจ้าบ้านชวนให้มาอีก หลอกล่อว่าครั้งหน้าจะพาไปตลาดกิมหยง ขากลับที่สนามบินครูแป๋วซื้อมะม่วงเบาแช่อิ่มมาเยอะเลยเพราะหม่อมแม่สั่งมา (มะม่วงเบาเป็นมะม่วงของทางใต้ ลูกเล็กเป็นพวง อร่อยค่ะ) วันรุ่งขึ้นเอามะม่วงไปฝากให้นักเรียนทานในชั้นเรียน เห็นกรี๊ดกร๊าดชอบกันใหญ่ J ขอจบมันด้วนๆอย่างนี้แหละ แล้วจะกลับมาเล่าอีกเรื่อยๆค่ะ

Create Date : 12 กันยายน 2552
Last Update : 12 กันยายน 2552 11:24:47 น.		8 comments
Counter : 970 Pageviews.
Share Tweet