พบรักที่Takaka

            มานิวซีแลนด์หนนี้มาพักบ้านบรูซ เพื่อนเอ็ดเวิร์ด (สามีของสาว viva เอง) เป็นคนอเมริกัน แต่มาอยู่นี่ได้ 10 ปีกว่าแล้ว  Bruce แต่งงานกับคนรัสเซียชื่อ Inna มีลูกติดคนนึงชื่อ Genya อายุ 10 ขวบ น่ารักมากทั้งแม่ทั้งลูก  อ้อ! แล้วกำลังตั้งท้องลูกอีกคน จะคลอดเดือนกุมภานี่แหละ

            เดินทางจาก Auckland มา Nelson ใช้เวลาบินชั่วโมงกว่า  เอ็ดเวิร์ด+บรูซมารออยู่แล้ว สนามบิน Nelson เล็กมาก ทำให้นึกถึงสนามบินดอนเมืองเมื่อ 4-50 ปีก่อน จาก Nelson จะไปบ้านบรูซที่ Takaka ยังจะต้องขับรถอีก 2 ชั่วโมงกว่า  และตอนนี้ก็เย็นมากแล้ว ดังนั้นก็เลยพักบ้านเพื่อนอีกคนที่ Nelson นั่นแหละ ซึ่งก็ดีเหมือนกัน เพราะวันรุ่งขึ้นเป็นวันเสาร์ มีตลาดนัด ก็เลยได้ไปเดินดูของ  เจอร้านขายของชำของเอเชีย ก็เลยซื้อน้ำพริกแกงเขียวหวานมาซองนึง น้ำปลาขวดนึง เผื่อจะทำอาหารเลี้ยงเจ้าของบ้านมั่ง

            พูดถึงบ้านเพื่อนที่ Nelson เจ้าของบ้านฝ่ายชายเป็นคนอังกฤษ ส่วนภรรยาเป็นคนอินโดนีเซีย+จีน เขามีธุรกิจที่เมืองไทยด้วย อยู่ที่ระยอง อีตาสามีชอบฟังเพลงไทยมาก  ตอนเข้าไปในห้องเขา กำลังเปิดเพลงอัสนีย์+วสันต์อยู่  โอ๊ะโอ๋! เหมือนกับต้อนรับเราเลย

            เอาละ! แล้วในที่สุดเราก็มาถึงบ้านบรูซจนได้ พอมาถึงบ้านของบรูซ ต้องบอกว่า โอว ว้าว!!!! ช่างสวยอะไรเช่นนี้  มีที่ดินทั้งหมด 40 เอเคอร์ ก็ 100 ไร่ จากที่่ของบรูซมองไปเห็นทะเล เห็นโขดหินริมทะเล สวยมาก

            เขาจัดให้เราพักที่บ้านพักแขก ต่างหากมาจากบ้านใหญ่ ทั้งบ้านไม่ได้ติดม่านเลย  ดังนั้นเห็นวิวทะเลแบบพาโนรามา เต็มจอเลย ตอนกลางคืนนอนอยู่ ก็เห็นพระจันทร์ดวงกลมโตขึ้นมาจากทะเล สวยจริง ๆ

            แล้วพอตอนเช้าตื่นขึ้นมา ก็มีขนมปังอบใหม่ ๆ ส่งมาให้ถึงบ้าน ยังอุ่น ๆ กรุ่น ๆ อยู่เลย ว้าว!!! เขาอบขนมปังกินเอง ดีจังเลยเนอะ  นอกจากนั้นก็ปลูกผักกินเองด้วย มีแปลงผักตั้งหลายแปลง มื้อเย็นเรากินสลัดผักกันทุกวัน เด็ดมาสด ๆ จากแปลงผักนั่นแหละ

            เขาปลูกผักตั้งหลาย ๆ อย่าง ทั้งพวกผักกาดของฝรั่ง แล้วก็ยังมีต้นหอม ผักชี เบซิล ผักชีลาว-dill มะนาว โอ๊ย! เยอะแยะไปหมด ผลไม้ก็มีตั้งหลายอย่าง อย่างว่าแหละนะ ที่เขาเยอะ คิดจะปลูกอะไรก็ได้  

            ก่อนเราจะมาบรูซไปสั่งซี่โครงหมูจากร้านในเมืองมา 30 ปอนด์แน่ะ (ยังกับจะเลี้ยงคนทั้งกองทัพ) ปรากฏว่าพอไปรับของ ก็ต้องประหลาดใจมาก เพราะว่า import มาจาก Finland นู่นแน่ะบรูซเองก็งงมาก ว่าทำไมต้องส่งมาจากที่ไกลถึงปานนั้น ซี่โครง 30 ปอนด์ ก็ราว ๆ 13 กก. ดูว่าเยอะเหลือเกินสำหรับคนไทยเรา แต่ บรูซเขาก็เอามาทำบาร์บีคิวทั้งหมดนั่นเลย

            วันที่ทำบาร์บีคิวกินกัน เขาก็ชวนเพื่อนบ้านสามีภรรยามาด้วย 1 คู่ ทุกคนกินกันเยอะมาก คนละเกือบ 2 กิโลได้มั้ง  ยกเว้นสาวไทย ที่กินพอเป็นพิธี  แล้วปรากฏว่าแขกที่มา คือ Richard เรียนโรงเรียนเดียวกับน้องพีท (ลูกชายของสาว viva เอง) ที่แคนาดา แต่เป็นรุ่นก่อนน้องพีทนานมาก คง 40 ปีได้ละมั้ง  หลังอาหาร Genya ก็สีไวโอลินให้ฟังเป็นที่เพลิดเพลิน 

            วันแรก ๆ ที่มา อากาศไม่ค่อยดี ทั้งหนาว ทั้งฝน อากาศผิดปรกติมาก ทั้ง ๆ ที่เป็นหน้าร้อนแล้ว แต่กลับเย็นผิดปรกติ สองสามวันแรก อุณหภูมิสูงสุดแค่ 18 องศาเอง มีวันท้าย ๆ ที่อุ่นขึ้นหน่อย 24 องศา ตอนที่ 18 องศา ก็ค่อนข้างเย็น แต่ไม่ใช่หนาวเยือก แค่เย็น ๆ แบบอากาศตอนใกล้รุ่งของเรา โดยรวม ๆ ถือว่าอากาศสบายดี ดีว่าตอนจัดกระเป๋าเสร็จ นึกยังไงไม่รู้ หยิบเสื้อแจ็คเก็ตมาด้วยตัวนึง ก็พอช่วยได้อยู่

            พอวันที่อากาศดีบรูซ ก็พาเราไปเที่ยว วันแรกไปดู Dune สวยมาก ลวดลายของ Dune สวยจริง ๆ มีหลากหลาย แล้วแต่ธรรมชาติจะสร้างสรรค์ แปลกมาก ความจริง Dune ก็อยู่ติดทะเลนั่นแหละ พอน้ำลดก็กลายเป็น Dune ไป ก่อนจะไป Bruce ก็เช็คเวลาน้ำขึ้น-น้ำลงก่อน เขาเลือกพาเราไปเวลาน้ำลงจะได้เห็น Dune แล้วในทะเลก็มีแมวน้ำด้วย เป็นครอบครัวใหญ่เลย มันไม่กลัวคนด้วยนะ

            อีกวันนึงบรูซ พาเราไปเก็บหอยแมลงภู่ริมทะเล เป็นของธรรมชาติ ไม่ใช่ฟาร์มเลี้ยง  เราเตรียมถังไปใบนึงไปใส่หอย เพิ่งรู้ว่าเก็บได้เท่าไหร่ก็เก็บไป ไม่ห้ามไม่หวง  เราเก็บมาเต็มถัง (ขนาดถังถูบ้าน) เราก็ว่าเยอะแล้วนะ แต่ยังไม่ได้ 1 ส่วน 100 หรืออาจจะส่วน 1000 ของที่มีอยู่เลย  มันมีเยอะมากจริง ๆ แล้วตัวก็โตมาก ๆ ด้วย อยากจะสรุปว่า นอกจากประชากรแกะจะมากกว่าคนแล้ว ประชากรหอยแมลงภู่ก็มากเกินกว่าที่คนจะกินได้ทันด้วย

            ทั้งหาดมีแต่เราสามคนเท่านั้นที่ไปเก็บหอย ไม่เห็นมีใครอีกเลย หรือไม่อีกที เขาก็คงกินจนเบื่อกันแล้ว เพราะมันมีมากล้นเหลือ แม้แต่คนเดินเล่นที่หาดก็ไม่มี ทั้ง ๆ ที่หาดช่างสวยเสียเหลือเกิน ทรายก็ละเอียด นุ่ม น่าเดินเล่นมาก

            เย็นวันนั้นก็เอาหอยมาทำกินกัน ปรากฏว่ากินไม่หมด สาววีว่าก็เลยแพ็คหอยที่เหลือ (ปรุงสุกแล้ว) กลับมาเมืองไทยด้วย เอากลับมาแล้วก็ลืมไปเลย จนวันนึงเด็กที่บ้านเอามาทำหอยทอดให้กิน สาวviva ก็กินอย่างเอร็ดอร่อย ขนาดผ่านไปตั้งสิบกว่าวันแล้วก็ยังอร่อยดีอยู่ จนวันนี้ก็ยังฝันถึงอยู่เลย :P

Create Date : 30 มกราคม 2553
Last Update : 30 มกราคม 2553 12:03:25 น.		8 comments
Counter : 1842 Pageviews.
Share Tweet