คริสต์มาสที่บ้านบุญ

ป้าไปฉลองความเหน็ดเหนื่อยปี 2009 และขอมอบความรักความสุขให้ตัวเอง (สไตล์ป้าๆ) ด้วยการปฏิบัติธรรม ที่บ้านบุญ ปากช่อง ก่อนเล่าเกร็ดเล็กเกร็ดน้อย ขอบอกเพื่อนๆหลานๆไว้ก่อนว่าป้าเป็นเพียงผู้ฝึกหัด มิใช่ผู้รู้แต่อย่างใด ฉะนั้นจึงขอเล่าแบบบ้านๆนะจ๊ะ

สถานที่ๆไปสวยงาม สะอาด เป็นระเบียบ ใจที่มันร้อนมันก็เย็นลงโดยอัตโนมัติ  แถมอาหารที่จัดมาภาษาธรรมะเค้าบอกสัพพายะ  แต่ป้าจะบอกว่าอร่อยมั่กๆค่ะ  แถมเป็นมังสวิรัติด้วย  คนอื่นเค้ามาลดละความอยากกิน  แต่ป้ามาแล้วเจริญอาหารยิ่งนัก  มีความรู้สึกว่าต้องกินเยอะๆเพราะท่านอาจารย์ให้ทำงานหนัก  เดี๋ยวผอมจะดูไม่สวยวันถ่ายรูป 555+

ท่านอาจารย์ที่สอนกรรมฐานชื่อ พระอาจารย์ปสันโนค่ะ  ที่มาเข้ากรรมฐานกะท่านมีที่มาว่าจริงๆก็เห็นท่านมานาน  นามกระเดื่องเพราะเป็นถึงอดีตเจ้าอาวาสวัดป่านานาชาติมาสิบกว่าปี  ท่านเป็นพระที่มีเมตตาสูง แต่ก็มีกิติศัพท์ว่าท่านเคร่งครัดมาก  เรียบร้อย มีวินัยสูงมาก  อันนี้เหมาะกะอุปนิสัยที่ไม่เรียบร้อย ไม่มีระเบียบของป้าพอดี๊พอดี คิดมานานว่าใครหนอจะมาดัดสันดอนสันดานของเราได้  สองปีก่อนฝึกกะท่านแล้วนิสัยดีขึ้นเล็กน้อย แปลกแต่จริง  คนไม่ดุเราแต่สามารถทำให้เรายำเกรงได้  เช่น ถ้ามีอบรมตอนสิบโมง ท่านจะมารอแล้ว  และเวลาที่ฝึกท่านจะนั่งสมาธิเดินจงกรมกะพวกเราตลอด  ไม่มีทิ้งให้ว้าเหว่แต่อย่างใด  สังเกตดูว่าทุกคนตั้งใจฝึก แม้ขาแทบหักก็ยอมทน ตีสี่ครึ่งมากันแทบหมดแล้ว  เนื่องจากมีคนมาเยอะห้องชั้นสองจะเต็ม  ลามมาถึงข้างล่างสำหรับท่านสว.(สูงวัย)ที่นั่งเก้าอี้ทั้งหลาย

มางวดนี้ท่านอาจารย์เทศน์เรื่องจิตเยอะค่ะ  เช่นให้สังเกตการคิด  เมื่อจิตคิดจะมีปฏิกิริยาในร่างกายต่างกันไปขณะที่คิดกุศลและอกุศล รวมทั้งการไม่คิด จิตที่ฉลาดก็จะเลือกสิ่งดีๆท่านยังได้เล่าถึงหลวงปู่ชา ครูบาอาจารย์ของท่านด้วยว่าหลวงปู่บอกว่ามนุษย์คือผู้ชอบหาเรื่อง(มาใส่ตัว)  สุดท้ายท่านว่าให้เราฝึกแยกจิต(ผู้รู้)ออกจากอารมณ์  อันนี้ป้าพยายามฝึกไม่ให้จิตตกเป็นทาสอารมณ์อยู่(เชื่อฟังมันมาหลายสิบปีแล้ว)  รายละเอียดที่ท่านสอนคงไม่สามารถเอามาบอกได้หมด  ใครต้องการได้หนังสือธรรมะของท่านติดต่อได้ที่รร.ทอสีนะคะ (นอกจากนี้ยังหนังสือดีๆ จากหลายพระอาจารย์สายลูกศิษย์หลวงพ่อชา)

          ที่ประทับใจอีกอย่างคือการเดินจงกรมไปตามบริเวณแถวนั้น โฮ้ ! แดดแรงมาก  พวกเราต้องเดินสามรอบถ้าจำไม่ผิด เช้า กลางวัน ดึก เดินไกลพอควร  แต่การเดินถ้าใครนั่งสมาธิมานานจะชอบค่ะ เพราะแก้เมื่อย  สติก็ตื่นตัวดีกว่าด้วย  บางคนชอบเดินจงกรมมากกว่านั่งอีกนะคะ มื้อดึกนอกจากเดินเราจะได้ฟังเพลงจากขาซิ่งบนเขาแถมให้ด้วย  แล้วเค้าก็เผื่อแผ่ไปจนถึงมื้อดึกตอนนอนด้วยล่ะ  เพลงอะไรป้าไม่รู้นะเพราะหลับปุ๋ย

          บ้านที่ป้าพักคือบ้านรังสีอยู่แถวๆบ้านบุญ เจ้าของชื่อคุณเอ็กซ์ เป็นผู้ใจบุญอนุญาตให้พวกเรานอนพัก  แถมส่งคนมาเสริฟน้ำท่า  ไม่ต้องทำความสะอาดบ้าน  รู้สึกว่าเป็นเทวดาเล็กน้อย  บ้านนี้มีหมาน่ารักมาก ชื่อขนุนกะมังคุด เค้าฉลาดค่ะ เป็นมิตรมากแต่ไม่ทำท่าประจบ  ดูเป็นตัวของตัวเอง  เช้าๆก็มาเดินเล่นตัวเดียว ดูจากพฤติกรรมหมาแล้วบอกว่าเค้าสุขภาพจิตดี มีความสุข  อนาคตถ้าจะเลี้ยงหมาขอเลี้ยงพันธุ์ขนุนนี่แหละ

       ท้ายสุดนี้ขอส่งบุญกุศลทั้งหลายให้ญาติมิตรแฟนๆหลานๆ  ให้มีแต่ความสุขความเจริญ  รวยๆ ขอให้มีสุขภาพกายใจแข็งแรงสมบูรณ์  คิดทำสิ่งใดขอให้สำเร็จค่ะ

ปล.

1. ป้าไปครั้งนี้กะครูแป๋ว  บอกให้เธอเขียนเธอก็รับปาก  เพราะชอบมาก  ป้ารอจนนานสงสัยครูคงธุระยุ่ง  ไว้เวอร์ชั่นคุณครูน่าจะสนุกกว่าเพราะเธอมาครั้งแรกคงมีเรื่องเล่าไม่น้อย  อดใจคอยหน่อยนะคะ ^ ^

2. ขอขอบคุณคุณนงนาถ เพ็ญชาติ  เจ้าของบ้านและเจ้าภาพ คุณจุ๋ง ครูอ้อนและคณะครู รร.ทอสี คุณแตม(วิบูลย์กิจการพิมพ์) คุณเอ๊กซ์  และผู้อำนวยความสะดวกทุกท่าน

Create Date : 06 มกราคม 2553
Last Update : 6 มกราคม 2553 11:48:16 น.		6 comments
Counter : 1697 Pageviews.
Share Tweet