ยังเป็นบันทึกตอนต่อมา ระหว่างการถามตอบกับผู้รู้นะคะธรรมะสวัสดีค่ะวันนี้ขอมาส่งการบ้านด้วยคนค่ะ แม่ชียังไม่ลงนั่งสมาธิตามรูปแบบค่ะ (ต้องขอเรียกตามที่หลวงพ่อปราโมทย์เทศน์ใน CD) แต่ว่าเดินจงกรมอยู่เป็นปกติ พร้อมกับดูกาย ดูใจไปด้วย งานที่วัดค่อนข้างเยอะ ก็เลยใช้โอกาสที่เราทำงานไปด้วยดูใจไปด้วยค่ะ เมื่อวานไปกวาดตาด ระหว่างที่กวาดใจก็เป็นปกติไม่ได้ตั้งท่ารอว่าจะเกิดอะไรขึ้น แม่ชีพบว่าตอนหนึ่งเรากวาดไปโดนใบไม้แล้วเรานึกว่าเป็นตัวอะไร เราก็ตกใจ เห็นอาการตกใจและใจมันแยกออกมาจากตัว ถ้าเปรียบเหมือนๆ กับที่เคยฟังหลวงพ่อพูดว่า เรานั่งดูตัวละครเล่นอยู่บนเวที แล้วเราเป็นผู้ดูอยู่ข้างล่าง อย่างไรอย่างนั้นเลยค่ะ แต่จะเห็นแค่ชั่วแป๊บเดียวเท่านั้นนะคะ หลังจากนั้นก็เข้าสู่ภาวะปกติ ตรงนี้ใช่เป็นสติที่เกิดขึ้นอย่างอัตโนมัติหรือเปล่าคะ ทีนี้จะคอยสังเกตว่า ถ้าตรงไหนดูใจแล้วใจมันเบาๆ สบายๆ น่าจะทำถูก แต่ว่า ถ้าไปดู แล้วใจมันกลับหนักๆ ทื่อๆ น่าจะเป็นอาการไปเพ่ง ไปประคองระวังไว้ ใช่ไหมคะโดยคุณ ปล่อยวาง [วันที่ 12/10/2008 10:40] ความคิดเห็นที่ 1 แต่จะเห็นแค่ชั่วแป๊บเดียวเท่านั้นนะคะ หลังจากนั้นก็เข้าสู่ภาวะปกติ ตรงนี้ใช่เป็นสติที่เกิดขึ้นอย่างอัตโนมัติหรือเปล่าคะ...จากที่แม่ชีเล่ามาก็น่าจะใช่การเกิดสติเองครับถ้าตรงไหนดูใจแล้วใจมันเบาๆ สบายๆ น่าจะทำถูก แต่ว่า ถ้าไปดู แล้วใจมันกลับหนักๆ ทื่อๆ น่าจะเป็นอาการไปเพ่ง ไปประคองระวังไว้ ใช่ไหมคะ...ใช่ครับ โดยคุณ สุรวัฒน์ [วันที่ 12/10/2008 12:47] ความคิดเห็นที่ 2 ขออนุญาตถามต่อเลยนะคะ เวลาเรามีความสุข ก็มีสติตามรู้ว่ามีความสุข บางทียิ้มไปด้วย พอรู้ตัว มันกลายเป็นเราหุบยิ้มทันทีเมื่อเรารู้ตัว เหมือนบางทีกำลังหัวเราะ รู้สึกตัวว่าหัวเราะ เบิกบาน เราจะหยุดหัวเราะทันทีเลยน่ะค่ะ แล้วกลายเป็นนิ่งเฉย เอ...แบบนี้มันผิดปกติหรือเปล่าคะ โดยคุณ ปล่อยวาง [วันที่ 12/10/2008 16:01] ความคิดเห็นที่ 3 ปกติแล้วถ้าจิตเป็นกุศลแล้วไประลึกรู้จิตที่เป็นกุศลจิตที่เป็นกุศลไม่จำเป็นต้องดับไปแต่อาการหุบยิ้ม หยุดหัวเราะทันทีนั้น ก็เป็นไปได้ครับแต่ต้องดูว่าจิตเป็นอย่างไร ถ้าหยุดแล้วจิตนิ่งเฉยไปก็อาจเพราะพอรู้ตัวแล้ว จิตก็วางฟอร์มนักปฏิบัติที่ต้องทำเป็นเคร่งขรึมยังไงแม่ชีต้องสังเกตเอานะครับเพราะผมบอกไปตามหลักการเท่านั้นไม่ได้ทราบเลยว่าแม่ชีเป็นอย่างไรกันแน่นะครับ โดยคุณ สุรวัฒน์ [วันที่ 12/10/2008 20:04] ความคิดเห็นที่ 4 Quote:ถ้าหยุดแล้วจิตนิ่งเฉยไปก็อาจเพราะพอรู้ตัวแล้ว จิตก็วางฟอร์มนักปฏิบัติกำลังสังเกตเหมือนกันค่ะว่า พอรู้ตัวว่าเบิกบาน ก็หยุดยิ้มทันที จะตั้งท่าปฏิบัติ แม่ชีรู้สึกว่า มันเหมือนๆ กับจะมี"อาการแช่" อยู่กับการรู้สึกตัว ยังไม่ค่อยเป็นธรรมชาติว่า รู้แล้วก็สักว่ารู้ ทีนี้มันรู้แล้วก็ไม่ยอมละ พอเกิดการรู้ตัว มันมักจะคอยตามรู้อารมณ์ที่เกิดขึ้นหลังการตามรู้ทันที คิดว่ามันไม่น่าจะถูกต้องใช่ไหมคะ ถึงแม้ว่าใจมันจะไม่ได้พากย์ออกมาว่า ต่อไปอย่าเผลอนะ หรือ อย่าหลงนะ แต่อาการแช่นิ่ง ตามหลังการรู้สึกตัวจะมีบ่อยๆ ค่ะ มีวิธีทางแก้ไขอย่างไรคะโดยคุณ ปล่อยวาง [วันที่ 13/10/2008 08:28] ความคิดเห็นที่ 5 อาการแช่นิ่ง ตามหลังการรู้สึกตัวจะมีบ่อยๆ ค่ะ มีวิธีทางแก้ไขอย่างไรคะ[QUOTE]แม่ชีไม่ต้องหาทางแก้หรอกครับให้ใช้หลักที่หลวงพ่อปราโมทย์บอกเสมอๆ ว่า"จิตเป็นอย่างไร ก็ให้รู้ว่าจิตเป็นอย่างนั้น"พอจิตไปแช่นิ่ง ก็แค่รู้ว่าจิตแช่นิ่งอยู่แล้วขณะนั้นแมีชีทำกิจกรรมอะไรอยู่ก็ทำกิจกรรมนั้นตามปกติแล้วก็ตามดูจิตต่อไปครับ โดยคุณ สุรวัฒน์ [วันที่ 13/10/2008 09:24]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [
