Bloggang.com : เป็นอิสระแล้วจ้า : สมดุลหาย

สมดุลหาย

สมดุลหาย
คัดลอกมาจาก SMART MONEY แฟมิลี่โนฮาว

สัปดาห์นี้ ขอชวนคุยชวนคิดเรื่องของเวลากับเทคโนโลยีต่อ ในช่วงปลายปีแบบนี้ ข่าวคราวการเปลี่ยนแปลงของโลกนับวันยิ่งรุนแรงมากขึ้น สรุปโดยรวมเรากำลังเผชิญกับปัญหาใหญ่ใน 3 ด้าน เริ่มต้นจากปัญหาความความไม่สงบในพื้นที่ต่าง ๆ ซึ่งไม่ว่าสาเหตุจะเกิดจากอะไร

จากการถูกกดขี่จนรู้สึกว่าไม่สามารถจะอยู่ร่วมกันอย่างสันติหรือจากความรู้สึกที่ตนเองนั้นมีความแตกต่างจกาคนอื่นจนอยากแยกตัวเป็นอิสระอะไรก็ตามแต่ วันนี้เรามีปัญหาความขัดแย้งของคนในเชื้อชาติในพื้นที่ต่างๆทั่วโลก(ไม่เว้นแต่ในประเทศไทย)มีการใช้กำลังมากขึ้น เจรจาน้อยลงจนเหมือนกับว่าความแตกต่างหรือความขัดแย้งนั้นไม่สามารถอยู่รวมกันได้

ปัญหาถัดมาก็คือปัญหาโรคภัยไข้เจ็บ ในช่วงไม่ถึงสิบปีที่ผ่านมา มนุษย์เราเผชิญกับโรคภัยไข้เจ็บที่เกิดขึ้นเร็วมาก ไม่ว่าจะเป็นด้านการแพร่กระจายที่รวดเร็ว หรือความรุนแรงของโรคที่รุนแรงมากขึ้น

เรากำลังพบกับโรคอย่างไข้หวัดนก ที่แพร่กระจายมาทางอากาศอย่างรวดเร็วจากพื้นที่หนึ่งไปยังอีกพื้นที่หนึ่ง ใครจะเชื่อด้วยเครื่องบินโดยสารเพียงหนึ่งลำ ก็ทำให้โรคนี้กระจายไปทั่วโลกได้

สุดท้ายเรากำลังเผชิญกับปัญหาภัยพิบัติจากธรรมชาติ ที่นับวันรุนแรงขึ้นถี่ขึ้น ใครจะเชื่ออีกว่าเชียงใหม่จะเกิดน้ำท่วมติดๆ กันได้ถึง2-3ครั้งและรู้สึกสะเทือนใจไม่น้อย ที่นับจากสึนามิมาเราก็พบเห็นข่าวแผ่นดินไหว พายุเฮอร์ริเคนเกิดขึ้นและพรากชีวิตผู้คนและความเสียหายที่รุนแรงขึ้นเสียหายมากขึ้น

เมื่อมานั่งวิเคราะห์กันดีๆก็จะพบว่า สาเหตุหนึ่งเราควบคุมไม่ได้แต่อีกสาเหตุหนึ่ง ก็เกิดจากการเสียความสมดุลของธรรมชาติไป
ทั้งหมดสรุปได้อย่างว่า มนุษย์เรามีเวลามากขึ้น ก็ใช้เวลาที่มากขึ้นนั้นเร็วขึ้นอย่างน่าใจหาย เราใช้ทรัพยากรมากขึ้นจนไม่ได้มีการทยอยเก็บ ทยอยใช้ ไม่มีการเฉลี่ยให้เพียงพอเฉพาะแค่ความต้องการเราจึงบริโภคส่วนเกิน ซึ่งก็คือการดึงเอาทรัพยากรที่เตรียมไว้สำหรับวันพรุ่งนี้มาใช้รวมกันในวันนี้

วันนี้เราใช้เกินความพอดีและกลายเป็นว่าวันพรุ่งนี้เราจึงขาดหรือไม่ก็เสียความสมดุลไป
การรักษาความสมดุลจึงเป็นสิ่งสำคัญในการดำรงชีวิตไม่ว่าจะเป็นธรรมชาติ หรือในตัวผู้คนอย่างเรา ถ้าเราไม่ใช้จ่ายจนเกินที่เรามี เราก็จะไม่มีหนี้ ขณะเดียวกันถ้าไม่ใช้มากไปเราก็ไม่ขาดแคลน เพราะถ้าเราไม่สามารถรักษาสมดุลในการดำรงชัวิตได้ เราก็จะพบเห็นคนกลุ่มหนึ่งที่ดีสุดขั้ว ขณะที่อีกกลุ่มหนึ่งแย่สุดขั้ว ล้มเหลวและสิ้นหวัง

เหมือนกับที่เราเห็นเด็กวัยรุ่นในปัจจุบัน ที่กลุ่มหนึ่งเต็มไปด้วยความกระตือรือร้น มีอนาคต มีเป้าหมายในการดำรงชีวิตที่ชัดเจน ขณะที่อีกกลุ่มกลายเป็นเด็กที่ไร้อนาคต เพราะใช้ชีวิตอย่างฟุ่มเฟือย ไม่รักษาสมดุล

Create Date : 16 เมษายน 2554

Last Update : 16 เมษายน 2554 11:56:12 น.

0 comments

Counter : 292 Pageviews.