Unforgetable memories at LA !!!! PART.2

ต่อคะต่ออ ...

หลังจากได้กลิ่นคำว่าหลงลอยมาาาาา

ก็เลยโทรหาคุณญาติของคุนเพื่อนพี่ (ความสัมพันซับซ้อนมาก)

" พี่้คะ นี่ขนมนะค้ะ เป็นน้องพี่ xx ที่เป็นเพื่อนกับพี่ xx ที่มา wat กับ xx ญาิติพี่อ่ะค่ะ "

พี่เค้าก็เงียบไปนานมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

แล้วเค้าก็พูดขึ้นมา งงๆ

" นี่โทรทางไกลจาก New Jersey หรอ "

หนมก็เฮ้ยย ไม่ใช่แล้วค่ะ หนูอยู่ LAX แ้ล้วค่ะ. พร้อมกระเป๋าควายๆอีกสองใบค่ะ

พี่เค้าเหมือนเพิ่งได้สติอ่ะค่ะ เห้ยย ถึงแ้ล้วหรอ ไหนบอกถึงพรุ่งนี้เย็นไง

หนมแบบบ โอ้ยยยยยย ว่าแล้วเชียววว ว่าแล้ว ว่ามันแปลกๆ ทำไมพี่เค้าถึงใจเย็นกันจังเลย

หนมก็ เอ่ออ ไม่ใช่ค่ะพี่ หนูอีเมล์ตั๋วหนูไปให้พี่ xx ที่เป็นเพื่อนของญาติพี่แล้วนี่คะ แล้วตอนนี้หนูก็อยู่ใน LAX ค่ะ

เหมือนพี่เค้าหายไปตั้งสติอ่ะค่ะ ก่อนตอบกลับมาก่อนว่า แล้วน้องนอนไหนอ่ะ
หนมอยากจะเขวี้ยงโทรศัพท์ทิ้งตอนนั้นเลยอ่ะค่ะ แบบโฮ้ยยย หนมผิดเอง
หนมผิดเองที่ไม่ใส่ใจจะหาที่หลับนอนเองงงง หนมผิดเอง .....

หนมก็เลยเล่าใ้ห้พี่เค้าฟังว่า ญาติพี่เค้าบอกว่าเค้าึถึงก่อนหนูแล้วเค้าจะมารับหนูไปหารโรงแรมกับเค้า
หนูก็ไม่รู้ว่าเครื่องพี่เค้าลงกี่โมง แต่ที่แน่ๆ ตอนนี้หนูอยู่ใน LA แล้วค่ะ

พี่สะดวกใจจะมารับหนูมั้ยคะ หรือจะให้หนูทำยังไงคะ ?
พี่เค้าก็พูดเสียงเศร้าแบบ ... พี่ทำงานอยู่ครับ เลิกงานเที่ยงคืน หนมรอพี่ได้มั้ย
ลืมบอกไปค่ะ ขณะนั้นเวลา บ่ายสามโมง หนมก็หืมม รอจนเที่ยงคืน ?

จริงๆก็รอได้นะคะ แต่ก็คือหนมอ่ะ คุยกับแตงว่าเออ รบกวนเค้าไปป่าว เลิกกงานเที่ยงคืน
แล้วยังต้องขับรถมารับพวกเราที่ไม่ได้เป็นญาติอะไรกับเค้าเลย
แล้วพี่เค้าก็ดูไ่ม่สะดวกเอาเสียมากๆ ก็เลยถามเค้าว่าเอางี้หนูจะนั่ง taxi เข้าไป
ให้หนูไปลงตรงไหน

เค้าบอกว่าให้หนมนั่งมาลง ไทยทาวน์ แล้วก็จะเจอป้ายแซนวิชหรือแฮมเบอร์เกอร์อันใหญ่ๆให้เดินชิดซ้ายไว้
จะเห็นโรงแรม เลือกเอาสักที แล้วโทรมาบอกพี่ว่าหนูอยู่โรงแรมไหน

หนมก็โอเคๆก็วางโทรศัพท์ไป

ในตอนนั้นหนมโมโหมากอ่ะค่ะ ที่แบบหลวมตัวไปไว้วางใจคนอื่นจัดการเรื่องต่างๆให้
แล้วดูสภาพตอนนี้นี่แบบโทรมสุดๆอ่ะค่ะ

ไม่ได้นอนแล้วก็เหนื่อยเพราะเพิ่งลงจากเครื่อง แล้วของก็เยอะอีกอ่ะ หิวก็หิว

ก็เลยตัดสินใจกับแตงว่า ไม่เอาแล้วเว้ยนั่ง taxi ก็ได้
ปรากฏ ... ใจไม่กล้าพออ่ะค่ะ ไ่ม่กล้า กลัว taxi พาไปฆ่าทิ้ง

พอดีช่วงนั้นเห็นกลุ่มคนไทยกลุ่มใหญ่มากค่ะ ก็เลยเดินเข้าไปทำตัวให้ลีบมากที่สุด

สวัสดีค่ะ คุนน้าพอดีหนูมาจาก New Jersey ค่ะแล้วหนูหลงกับเพื่อนที่จะมารับหนูน่ะค่ะ
หนูอยากถามว่า หนูจะไปนอนโรงแรมแถวไหนได้บ้างคะ แล้วหนูต้องไปขึ้น taxi ที่ไหน

ก็มีคุณอา คนนึง ก็พูดเสียงดังขึ้นมาเลยค่ะ เห้ยอะไรหลงอะไร มาจากไหนเีนี่ย
หนมก็เริ่มจะใจเสียแล้วค่ะ อย่างที่บอก หนมไม่ค่อยได้เจอคนไทย หนมก็เลยมักจะหวังเวลาเจอคนไทย
แต่นี่คือสิ่งที่หนมคิดนะค้ะ ว่า LA คนไทยอยู่เยอะ เค้าคงจะมีอีกวิธีคิดอีกแบบนึง
หนมก็ผิดเองละ่ค่ะ หนมยอมรับทุกอย่างเลย

พอเห็นเค้าพูดจาไม่ดี หนมก็เริ่มเสียงสั่นแล้วอ่ะค่ะ แบบ ... เอ่ออ หนูไม่รู้จริงๆค่ะ คือหนูโทรหาเค้าแล้วเค้าบอกว่าให้หนูนั่ง taxi ไปลงไทยทาวน์
แต่หนูไม่รู้ว่า ไทยทาวน์คือที่ไหน แล้วหนูจะนั่ง taxi ยังไง คือหนูกลัวน่ะค่ะ

เค้าก็ถอดหายใจ เฮ้ออออออออออ.. นี่แหละน้า โง่จริงๆ พวกเด็กไทยชอบโดนหลอกมา
ไปโดนบริัษัทไหนหลอกมาล่ะ โดนเค้าทิ้ง เป็นยังไงล่ะ พวกนี้นะไม่เจอไม่รู้สึก

โห หนมแบบ หน้าชาเลยอ่ะค่ะ คือหนมไม่ได้โดนหลอกมา หนมแค่เกิดแอคซิเดนจริงๆ
ที่เกิดเรื่องแบบนี้อ่ะ

พวกป้าคนอื่นๆในทริปก็เริ่มเอาบ้าง
เนี่ยแหละๆ พวกเด็กๆอ่ะ แค่ได้ยินคำ่ว่ามาเมืองนอกก็เนื้อเต้นรีบมาใหญ่
เค้าโดนหลอกกันทั้งบ้านทั้งเมืองไม่เคยดูข่าวหรอหนู

หนมแบบโอ้ยยยยยยยยย ไม่ได้โดนหลอกกกกกกกกกกกกกไม่้ต้องช่วยก็ได้ค่ะ หนูแค่อยากจะถามว่ามันไปยังไงเท่านั้น

แล้วก็โดนยิงคำถามมากมาย ว่าทำไมถึงหลง หนมก็ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง
สุดท้าย คุณอาคนนั้นก็บอกว่า เอ้านี่เบอร์เพื่อนพี่ โทรติดต่อกันเองล่ะกันนะพี่คุยให้นิดนึงแล้ว

หนมก็รับมาแบบ งงๆ ก็โทรไปหาเค้า เค้าเป็นคุณอาผู้ชายค่ะ คุณคุณอานิค
คุณอานิค ก็ถามว่า หนูอยู่ไหนลูก ใส่เสื้อสีอะไร ประตูไหน ไปยืนอยู่นะ เดี๋ยวอาไปรับ

ตอนนั้นหนมแบบบบ โอ้วววววววววว คุณอา เหมือนสวรรค์มาโปรด
แต่หนมจะบอกว่า ถึงว่าคุณอาคนแรกกับกลุ่มคุณป้ากลุ่มนั้น
จะพูดจาทำร้ายจิตใจหนมมาก แต่สุดท้ายเค้าก็ให้ความช่วยเหลือหนมอ่ะ
แบบ คนไทยไม่ทิ้งกันจริงๆค่ะ นับถือนับถือ อยากจะกราบขอบพระคุณมากจริงๆคะ่

พอคุณอานิค มาถึงก็ขึ้นรถไป คุณอาก็อธิบายลักษณะคร่าวๆของ LA วิธีการขับรถใน LA การสังเกตุป้ายจราจร
รวมถึงวิถีชีวิตของคนใน LA
นับว่าเป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่หนูเจอใน LA เลยค่ะคุณอานิค อาเป็น the best

พอนั่งรถมากับคุณอาสักพัก คุณอาเริ่มถาม
แล้วนี่ เรียนมหาลัยอะไรกัน ชอบการเมืองมั้ย ?
และแล้ว คุณอาก็สวมวิญญานเสื้อเหลืองวิจารณ์การเมืองอย่างเมามัวแบบไม่เปิดช่องว่างให้พูดเลยค่ะ

พอใกล้ๆจะถึงไทยทาวน์คุณอาก็ถามว่าแล้วนี่นอนไหนกัน หนมก็บอกว่ายังไม่มีที่นอนค่ะ
เค้าก็บอกว่า จะพาไปบ้านคุณ ... จำชื่อไม่ไ้ด้อ่ะค่ะ

พอไปถึงบ้านคุณ .... นี่อ่ะค่ะ เจ๊แกแบบ ปฎิเสธแบบสุดโต่งเลยอ่ะค่ะ

ไม่ได้นะๆๆ ไม่ว่าง บ้านชั้นไม่ว่าง ชั้นไม่พร้อมเอาไปที่อื่นเถอะ

หนมก็อยากจะบอกคุณอานิคมาก ว่าแบบไม่ต้องหรอกค่ะ หนูอยู่โรงแรมกระจอกๆได้ แค่คุณอามีพระคุณไปรับนี่
ก็ดีใจมากๆแล้ว สุดท้ายมันทนกิริยารังเ กียจของเจ๊คนนั้นไม่ไหว หนมก็เลยพูดออกไปว่า หนูนอนโรงแรมข้างๆนี่ไ้้ด้ค่ะ

ว่าแล้วก็มีคุณป้าอีกคน พาเดินไปจองห้องโรงแรมแถวๆนั้น หนมก็เฮ้ออมีที่นอนแล้ว
แล้วคุณอานิคก็ขับรถตามเอากระเป๋ามาส่ง

พอมาถึงหนมก็ไม่กล้าจะุุถามเรื่องค่ารถ ก็เลยพูดแบบเบาๆว่า

คุณอาค่ะ ค่ารถเท่าไหร่คะ

คุณอาก็ เห้ยย ไม่เอาไม่ต้องมาให้ เก็บเงินไว้กินข้าวเถอะนะ อาไม่ได้คิดเงินหรอกที่ไปรับเนี่ย
ส่วนขากลับอ่ะ ให้เดินไปเอาเบอร์แท็กซี่คนไทยที่บ้านคุณ ... นะ

หนมแบบโห้ยยย คุณอา คุณอาคือสุดๆจริงๆอ่ะ สำหรับเหมือนน้ำมาชะโลมใจในช่วงที่หนมกำลังอ่อนแรง
(เว่อร์มาก)

แล้วคุณอาก็แบกกระเป๋าไปส่งที่ห้องให้
่อ่อลืมบอกคะ่ไปอยู่ Motel ค่ะ ไม่ใช่๋ Hotel 5555555
แล้วคุณอาก็ยกน้ำขวดมาให้อีกแพ็คนึง


และแล้วปฏิบัติการเอาคืนก็เกิดขึ้นค่ะ
พาเอาของเก็บแล้วหนมก็วิ่งงไปตู้โโทรศัพท์โทรกลับไปบอกญาติของคุณพี่
ปรากฏว่าเค้าปิดเครื่องค่ะ ติดต่อเค้าไม่ได้ หนมก็รอสักชั่วโมงออกมาโทรใหม่
ก็ยังปิดเครื่องอยู่ ตอนนั้นแบบโกดมากค่ะ
ก็เลยรีบโทรกลับไทยเลยค่ะ
หนมก็บ่นๆๆๆๆๆให้ที่บ้านฟัง ว่าแบบบ เพื่อนหนุนอะ่หลอกหนมมาหลง
บ่นๆๆๆ ยาวมาก
เท่านั้นไม่พอค่ะ วิ่งเข้าร้านเนตอีเมล์ไปหาพี่เค้ายาวเป็นพรืดด
ตอนนั้นไม่รุไปเอาคำพูดมาจากไหน ภาษาอังกิดด้วยนะค้ะ ยาวมาก
พิมไประบายความรู้สึกของคนถูกทิ้งให้พี่คนนั้น

และก็อีเมล์อีกอันไปหาพี่สาวตัวเอง ว่าเอออยู่โรงแรมนี้นะถ้าชั้นไม่ติดต่อไปมารับศพด้วย

ตอนนั้นคือคิดยังงั้นจริงๆค่ะคือกลัวตายมาก กลัวตายแล้วไม่มีไครู้

และหลังจากนั้นก็ออกไปลัลล้ากับแตง หาอะไรกินบ้างและก็กลับมานอนโรงแรม เช้ามาอีกวันนึง
ก็โทรหาพี่เค้าอีก เค้าก้อปิดเครื่องอีก

หนมแบบชัวร์แระ แม่งทิ้งกรู ... ก็บอกแตง เห้ยไม่เอาแล้วเว้ยเที่ยวเองได้เว้ยยยยย
(อวดเก่งไปอย่างนั้นแหละค่ะ)

ตรงข้าม motel จะมีป้าย subway
ก็เลยนั่ง subway ไปลงสถานีที่ชื่อว่า Hollywood Highland จริงๆแลว้ไม่มีความรู้มาก่อนเลยน้ะค้ะ
เห็นชื่อสถานีน่าเที่ยว เลยลง 555555555่่55

นี่เป็น subway map นะคะ
//laist.com/attachments/la_zach/LA%2BSubway%2BSchematic%2BMap%2B3.gif

สถานีที่หนมอยู่คือ hollywood western คือ สถานีไทยทาวน์นั้นเอง
ถ้าคนไหนอยากมาเที่ยวไทยทาวน์ก็ลงสถานนีนี้ค่ะ ของกินตรึม

แต่แอบเสียดายตอนนั้นค่ะคือไม่ได้หาข้อมูลเลย ไปตายเอาดาบหน้าอย่างเดียว
ถ้ามีโอกาสนะ ไปเที่ยว santa monica กับ korean town ค่ะ
(อ้อมี เบเวรี่ฮิลด้วยเพิ่งเห็น)


แต่ว่าพอไปถึงสถานี hollywood highland
ปรากฏว่า ว้าวววๆๆ ไม่รุเค้าเรียกว่าอะไรค่ะ ที่จะมี kodak theather Ripley's และก็มีสถานที่ช้อปปิ้งถ่ายรูปเยอะแยะมากมาย

และที่พื้นถนนจะเป็น รูปมือพวกดาราฮอลลีวูดอยู่ค่ะ
ถ่ายรูปมันมากๆๆๆ ไปถ่ายรูปกับคนที่แต่งตัวคล้ายๆคอสเพยด้วยค่ะ
แต่ว่าต้องให้เค้าคนละ 1 เหรียญ หนมถ่ายกับ ดาร์กเวเดอร์กับเจ้าหญิงเพดเม่

เสร็จแล้วก็ขึ้นไปตรงที่เค้าเรียกว่า highland อ่ะ่ค่ะ ก็เดินไปเรื่อยเปื่อยไม่ได้คิดอะไร
ปรากฏว่า มันคือจุดชมวิวของ Hollywood Sign ไอ้ป้ายคำว่า HOLLYWOOD นั้นแหละค่ะ

กรี๊ดด ไม่ได้ตั้งใจเจอนะเนี่ยยยยย ก็เลยถ่ายๆซูมๆ เอาเ้ข้าไปค่ะ

และก็นั่ง subway ไปลงสถานที universal studio เ พื่อจะไปเที่ยว Universalนั้นเอง

แต่ปรากฏว่า !!! ไอ่เจ้าโรงถ่ายคิงคองไฟไหม้ เค้าออกข่าวกันโครมๆ เราไม่รู้เรื่องเลย
เพราะว่าไม่ได้เปิดทีวี

พอเดินๆไปมีฝรั่งที่เป็นนักท่องเที่ยวเหมือนกัน เดินสวนมาก็บอกว่ ไม่มีอะไรเิปิดเลยไม่ต้องไปหรอก
ตอนนั้นเห็นตำรวจเต็มเลยค่ะ รถนักข่าวด้วย ตื่นเต้นดีไปอีกแบบค่ะ

ก็เลยกลับไปที่ motel ค่ะไปตั้งหลักกันใหม่
พอไปถึงหน้า้ห้องก็มี note เป็นภาษาไทยเขียนไว้ว่า

" ติดต่อพี่ด้วย "

เอ้าาาเห้ยย พี่ไหนอ่ะแล้วรู้ไ้ด้ไงอ่ะ ว่าอยุ่ที่นี่
ก็เลยโทรไปใหม่ พอพี่เค้ารับสายปุ๊บบ น้องขนมปะครับ
น้องขนมโทรไปที่เบอร์ิอีกเบอร์นะ
ตอนนั้นหนมถอดใจแระอ่คะ่ะ อีกสองวันจะกลับไทยแระ เที่ยวเองได้ เที่ยวไม่ได้ก็นอนโรงแรม
หนมก็บอก ไม่เป็นไรค่ะพี่ เหรียญหนมหมดพี่มีอะไรก็มาหาที่ห้องละกันน้ะค้ะ คืนนี้ไม่ได้ไปไหน
พี่เค้าบอก เห้ยๆไม่เปนไรเด่วพี่โทรกลับไป ... เราก็ งง เอ้ะโทรศัพท์สาธารณะ โทรเข้าได้ด้วยหรอ

ปรากฏว่าได้ !!!! มันได้จริงๆด้วย เหมือนในหนังเลย 5555555555
แต่ว่าเค้าจะไม่ได้ยินเราพูด จนกว่า .. เราจะหยอดเหรียญ



สุดท้ายก็ต้องจ่ายเงินอยู่ีดี .... พี่เ้ค้าก็บอก เออเนี่ยยพี่ขอโทษพี่แบตหมด
พี่ติดต่อน้องไม่ได้เลย พี่เที่ยวโทรถามคนนู้นคนนี้จนรู้ว่าน้องมาอยู่โรงแรมนี้ พี่เลยไปทิ้งโน้ตไ้ว้
เดี๋ยวพี่ไปหานะครับอยู่ที่ห้องก่อน

ตอนนั้นแบบ โห.... พี่เค้าลงทุนตามหาเรา นี่เราช่างมีความสำคัญกับเค้าขนาดนี้เลยหรอ
ตอนนั้นเลยหายโกด แบบบ เทิดทูนพี่เค้ากับแตงแบบ โอ้วววมีคนตามหาเราด้วยอ้ะะะะะ

พอมารู้ตอนหลัง หลังกลับมาไทยแล้ว พี่สาวหนมบอกว่า ก็ชั้นนเนี่ยแหละโทรจิกให้
แกอีเมล์มาฟูมมฟายจะเป็นจะตายที่บ้านเค้าก็เป็นห่วงกัน ก็เลยโทรหาญาติๆที่ไทยจนติดต่อได้
และก็บอกไปว่าหนมอยู่โรงแรมชื่อนั้นชื่อนี้ ห้องนั้นห้องนี้

หนมก็โด่วววววววววววววววว เราก็นึกว่าเค้าตะเวรขับหาเรา

ชิชิ


เด่วมาต่อ PART.3 ค่ะ

Create Date : 17 เมษายน 2552		3 comments
Last Update : 17 เมษายน 2552 21:47:17 น.
Counter : 725 Pageviews.
Share Tweet