เคยคิดว่าจะพิมพ์นามบัตรค่ะ
กระดาษเล็ก ๆ ข้อความสั้น ๆ ที่บอกให้คนรับไปรู้ว่าเราเป็นใคร
ทำอะไร ติดต่อได้ที่ไหน

แต่รู้สึกอึกอักในใจเมื่อคิดถึงว่า
เราจำเป็นต้องใส่ตำแหน่งงานของเราไหม
ถ้าเราทำนามบัตรเพื่อใช้ในการติดต่องาน สิ่งนี้คงจำเป็น
แต่ตอบตัวเองไม่ได้เลยว่างานที่ทำอยู่นี้มันคือ "อาชีพ" อะไร

ทบทวนไปมาแล้วก็นึกขำตัวเอง
หลายอย่างในชีวิต
เรามักยึดติดกับกรอบหรือนิยามที่คนอื่น ๆ ใช้อยู่
ที่สังคม (อยู่ตรงไหนก็ไม่รู้) ประทับตรารับประกันว่า (สำเนา) ถูกต้อง!

รู้ตัวว่าตนเองไม่สามารถจัดสถานะตนเองอยู่ในตรงไหนที่มัน "ถูกต้อง"
ในนิยามที่มี หรืยอมรับกันโดยพื้นฐานว่า "ใช่"
แม้วันมันแสนจะใกล้เคียง...
ก็เลยคิดว่าจะพิมพ์อาชีพและตำแหน่งงานสั้น ๆ ให้ตัวเองว่า
"นักเขียนอิสระ"

แต่แล้วก็อดคิดต่อไปไม่ได้ว่า คนที่เราติดต่อด้วยเขาจะหัวเราะขำแค่ไหน
คำว่า "อิสระ" ในวงการงานที่ทำก็พอจะรู้กันอยู่
ว่าไม่มีสังกัด (และตามด้วยความไม่แน่นอนของงานและเงิน อิ อิ)
แต่เขาไม่ได้อยากได้ "นักเขียน" ในความหมายที่เราใช้อยู่ในวงการของเขา

พอมามองในมุม "นักเขียน" คนในวงการหนังสือก็คงหัวเราะ
เพราะรู้ว่างานที่เราทำมันไม่ใช่
และคำว่า "อิสระ" ของนักเขียนคงมีอะไรมากมายกว่าการไม่มีสังกัด

นักเขียนอิสระจริง ๆ คืออะไร
คงเป็นคำถามที่ต้องใคร่ครวญแลกเปลี่ยนกันอีกยาวนาน
เพราะทั้งคำว่านักเขียนและคำว่าอิสระมีความหมายที่ลึกซึ้ง
และยากที่จะสรุปสั้น ๆ ลงตรงไหนสักแห่ง

นึกทบทวนไปมาก็ลบคำว่า "นักเขียนอิสระ" ออกจากร่างนามบัตร
พร้อม ๆ กับชื่อ ที่อยู่ และเบอร์โทรศัพท์....

ไม่มีความจำเป็นใด ๆ เลยที่จะตีกรอบตัวเองลงในกระดาษแผ่นเล็ก ๆ
การได้เขียนชื่อและที่อยู่ตัวเองด้วยลายมือ
ในกระดาษโน้ตหรือในสมุดของคนที่ติดต่อด้วย
มีความหมายและบอกอะไรได้มากกว่านั้น

เพราะได้ทั้งเขียน และ อิสระ ในรูปแบบที่เขียน
แม้ว่าบางครั้งไม่ค่อยสวยงามเท่าที่ควรก็ตาม

Create Date : 26 กันยายน 2552
Last Update : 26 กันยายน 2552 7:52:24 น.		12 comments
Counter : 944 Pageviews.
Share Tweet