วันนี้ฝนตกหนักก่อนรุ่งสาง ถ้าเป็นเมื่อก่อนคงนอนซุกผ้าห่มหลับสบาย
แต่วันนี้ไม่ใช่วันก่อน
ก็เลยลุกมานั่งดูต้นไม้กิ่งใบไหวสะบัดตามความแรงของทั้งลมและฝน



ต้นแก้วริมระเบียงบ้านสะบัดใบสดชื่น ลำต้น ใบ ดอก พลิ้วไหวเหมือนเด็ก ๆ ดีใจได้เล่นน้ำฝน

ในขณะที่แสงไฟจากริมทางเดินทำให้เห็นต้นปีบที่สูงชะลูดโอนไปทางนั้น สะบัดกลับมาทางนี้
น่ากลัวจะหักพับครึ่งเสียให้ได้
โชคดีที่เจ้าปีบต้นเก้งก้างเริ่มแข็งแรงอยู่ตัว
ลมแรงเท่าไหร่ก็ยืนต้นสง่าแบบผอม ๆ ชะลูดตัวสูงอยู่หน้าบ้านได้เหมือนเดิม



ไม่เหมือนต้นจิกน้ำที่ลำต้นล่ำสันแข็งแรง
แต่กิ่งใบกลับโดนลมสยบจนห้อยหน้าใบพลิกคว่ำลงพื้น
มองแล้วเหมือนนักมวยใกล้จะแพ้น็อคยังไงยังงั้น
โชคดี ที่เวลานานปีที่อยู่ด้วยกันมาบอกให้รู้ว่า
ความล่ำสันแข็งแรงที่เห็นไม่ใช่แค่ภาพลวงตา
เจ้าจิกยังเป็น “ของจริง”
เพราะเพียงแค่ฝนหยุด แสงสว่างเริ่มเยี่ยมหน้า ลมไล้มาหลังฝนนิดหน่อย
ทั้งกิ่งทั้งใบของพี่ใหญ่ประจำบ้านก็ระบัดใบ เชิดหน้าขึ้นมาได้เองตามปกติ
เป็นร่มเป็นเงาเป็นหน้าเป็นตาให้คนดูแลสวนได้อมยิ้มถอนใจโล่งอกไปได้




ส่วนน้องกลางอย่างเทียนหยด
ทั้งต้น กิ่ง ใบ ดอก และลูกเทียนอยู่ในสภาพที่คนสวนต้องยืนกลืนกล้ำทำใจ
ก็โถ… เมื่อวานเพิ่งลงหลักปักฐาน
ผูกมัดรัดแต่งให้น้องเทียนหยดเธองามหยดย้อยสมกับรูปร่างหน้าตาที่โตเต็มวัยสวยได้ที่



ความสูงของสาวเจ้าเทียบเท่าระเบียงห้องชั้นบนแล้ว
เมื่อวานเพิ่งมัดแต่งให้งามสวยเชิดหน้าชูตา
พอลมฝนมาทีเดียว คุณเธอก็หมดสวย ลำต้นเอนพับ ปลายกิ่งหนัก ๆ เพราะลูกเทียนหยดย้อยทั้งหลายถ่วงหนักจนแทบจะจูบดิน
คนสวนเห็นแล้วเข้าใจซึ้งถึงคำว่า “เสริมแต่ง” อันมิใช่ “ของจริง” ขึ้นมา
จนแทบจะดวงตาเห็นธรรม!!

เทียนหยดต้นนี้อยู่ในที่ที่เหมาะสมแก่ตัวเอง
และระยะนี้อยู่ในวัยเติบโต กิ่งก้านเริ่มยืดตัว
แต่สมบูรณ์จนผลิดอกออกใบมากมายก่อนที่ลำต้นและกิ่งก้านจะเติบโตแข็งแรงเต็มที่
คนสวนก็ช่างงก -ดอก-ผล และใบ- จนเกินกว่าจะตัดทิ้งเพื่อมิให้เป็นภาระหนักแก่ลำต้น
เมื่อเลือกเข้าไปยึดไม้ปักพยุงเป็นการ “ช่วย” ระหว่างทางของการเติบโตแล้ว
ก็ต้องยอมรับผลที่เกิดขึ้นยามไม้อ่อนต้องลมฝนลำต้นเอนโอนล้มลง

ช่างเหมือนเด็กน้อยกำลังเติบโต….
กำลังเรียนรู้ สะเปะสะปะไปหลายทิศทาง
ถ้าไม่ยอม “ตัด” อะไรที่ถ่วงรั้งการเติบโตบ้าง
ถ้าไม่ยอมเลือกรับเอาบางอย่าง ตัดทิ้งบางอย่าง
เด็กน้อยก็คงซึมซับแบกรับความคิด การกระทำ และจริตนิสัยที่ไม่เหมาะสมกับตัว
พ่อแม่คงไม่สามารถเป็นเสาไม้ค้ำยัน ผูกมัดรัดตรึงให้อยู่กับที่กับทางได้ตลอดเวลา

วันนี้เห็นต้นไม้เอนล้มหลังพายุแล้ว อดคิดถึงชีวิตคนไม่ได้
โดยเฉพาะเมื่อเห็นต้นทับทิมริมรั้วที่เมื่อวานยังชื่นชมว่าลูกดกเหลือใจ
โดนลมฝนเข้าไปโครมใหญ่
คุณแม่ลูกดกล้มลงไปนอนกับพื้น รากหลุดลอย
ตอนพยุงเธอกลับสู่ที่เดิมจึงได้ตระหนักว่า
รากเธอไม่สามารถหยั่งลึกลงดินได้มากนัก
เมื่อเทียบกับระยะเวลาที่ผ่านมา
ก็ดันปลูกเธอไว้เหนือท่อระบายน้ำ!!



เธอยืนต้นสูงออกลูกให้ได้ขนาดนี้ก็นับว่าเธอเป็นต้นไม้สุดอึดแล้ว…..

ทับทิมไม่ใช่ต้นหญ้านี่ ลมฝนมาเท่าไรไม่มีสะท้านสะเทือน
เพราะเหล่าต้นหญ้ามีชะตาชีวิตที่เจ้าของสวนกำหนดไว้ให้ตั้งแต่เริ่มปลูก
ว่าไม่ยอมให้ยืนต้นสูงแน่นอน (ยกเว้นสวนขี้เกียจ อิ อิ)

คนยังโชคดีกว่าต้นไม้
ตรงที่เลือกเติบโตในเส้นทางของตัวเองได้
ไม่ใช่ว่าแล้วแต่ใครจะจับไปวางไปตั้งไว้ตรงไหน
แต่บางอย่างในชีวิตของคนและต้นไม้ก็คงเหมือนกัน
“ความเป็นชีวิต” ในแบบของแต่ละคน
เหมือนกับความเป็นต้นไม้ในแบบของต้นไม้แต่ละชนิด แต่ละต้น
ในสวนเล็ก ๆ เดียวกัน ยังมีทั้งแก้ว ปีบ จิกน้ำ เทียนหยด ทับทิม ต้นหญ้า และอีกสารพัดต้นไม้ใบดอก



คนสวนปลูกต้นไม้ต้องรู้จักต้นไม้และเลือกสถานที่ปลูกแต่งและดูแลรักษา
คนเราก็ต้องรู้จักตัวเองและเส้นทางที่ตัวเองเลือกเดิน…
ฝนฟ้าดินแดดช่วยให้ต้นไม้เติบโต งดงาม
แต่ถ้าปลูกไม่ถูกที่ ดูแลไม่ถูกลักษณะของต้นไม้
ธรรมชาติที่เคยช่วยสร้างและส่งเสริมชีวิต
ก็อาจทำร้ายให้ล้มหายตายจากไปได้

ในบางแง่มุม ชีวิตเราอาจไม่ต่างไปจากต้นไม้
หากเราไม่เข้าใจธรรมชาติในตัวเรา
เราอาจจะเติบโตหรือดูแลเลี้ยงดูให้ใครเติบโตโดยไร้ราก
ไร้ความมั่นคงแข็งแรง
เราอาจจะสวยงามเหมือนภาพลวงตา
แต่ไม่ใช่ของจริงที่ทนทานต่อการพิสูจน์

แต่คนไม่ใช่ต้นไม้
ไม่ต้องรอถึงเวลาที่พายุโหมกระหน่ำมาหรอกนะ
แค่วันที่ลมแรงนิด ฝนพรำหน่อย
เราก็อาจรู้ตัวได้ว่า
ธรรมชาติในตัวเรา
คืออะไรและเหมาะกับอะไร………



หมายเหตุ:
ภาพประกอบเรื่องไม่ค่อยทันสมัยเท่าไหร่เพราะ(เพิ่ง)ถ่ายไว้เมื่อปีที่แล้ว (เอง) เมื่อเช้าจัดการต้นไม้เข้าที่เข้าทางหลังฝนตกกว่าจะเสร็จก็หมดแรงอยากถ่ายรูป ขอเปลี่ยนเป็นเขียนแบบสด ๆ แทนภาพก็แล้วกันเนอะ

Create Date : 26 เมษายน 2552
Last Update : 26 เมษายน 2552 20:14:17 น.		25 comments
Counter : 2553 Pageviews.
Share Tweet