ชวนชมสวนสี่ทิศ (รอบบ้าน++++)
แวะไปเที่ยวสวน (บล็อก) คุณแมลงมาเมื่อต้นเดือน เห็นชวนชมสวนต่างมุมเกิดความรู้สึกอยากชวนชมสวนแบบนั้นบ้าง แต่งานก็รุมเสียจนหน้าจอไม่มีที่ว่างให้สีเขียว อิ อิ เคยทำสวนแบบมือสมัครเล่นเมื่อสองปีก่อนค่ะ จริง ๆ ก็ไม่ใช่สมัครเล่นเพราะอยากทำหรอก เป็นเพราะต้องทำมากกว่า แต่ก็เป็นช่วงเวลาพิเศษที่สอนให้ชีวิตได้เรียนรู้จักความอ่อนโยนในใจตนเอง แบบ.. ไม่น่าเชื่อว่า คนกระด้างแบบเราจะมีจิตใจที่นุ่มนวลขึ้นได้เพราะต้นไม้ใบไม้สีเขียว ๆ ที่เคยคิด (เอาเอง) ว่า จะจัดแต่งปลูกตัดตามใจอย่างไรก็ได้ช่วงเวลาไม่กี่เดือนในการทำสวนเล็ก ๆ รอบบ้านเป็นเหมือนการเยียวยาชีวิตจากความขมึงตึงเครียดของสถานการณ์รอบตัว เป็นช่วงเวลาที่เปิดประตูใจของตนเองให้พร้อมที่จะเรียนรู้จักชีวิตที่ผ่านเลยมาโดยไม่รู้เนื้อรู้ตัวกว่าครึ่งค่อนชีวิตแล้วงานก็กระชากเวลาในสวนออกไปเหมือนเดิม หลายครั้งที่นั่งมองพื้นที่ในสวนที่เริ่มเหี่ยวโรยไร้ชีวิตชีวา แล้วรู้สึกเสียใจที่ไม่สามารถหาเวลามาเยียวยาสวนได้ เพราะต้องเดินทางขึ้นล่องเป็นเจ้าไม่มีศาล ..สุดท้าย ความร่มเย็นขณะรดน้ำให้ต้นไม้ใบหญ้าในสวนอื่นที่อยู่ในสภาพที่เหี่ยวเฉากว่า ก็ดึงชีวิตข้างในออกมาดูแลต้นไม้ได้เหมือนเดิมอีกครั้ง ชีวิตข้างในนี้ช่างสดใสเหมือนต้นไม้คอยเติมพลังให้ วันนี้เลยขอชวนคุณแมลงฯ มาชมสวนสี่ทิศรอบบ้านกังสดาลดูบ้างค่ะ ดูเป็นภาพแทนก็แล้วกันนะคะนี้คือสวนหน้าบ้าน (ของคนอื่น) ต้นฉนวนนี้ผลิใบอ่อนเมื่อต้นเดือนนี้เอง สีเขียวอ่อนใสเป็นเสน่ห์ที่นั่งมองได้ไม่รู้เบื่อ แต่เผอิญคนมองข้างตัวชอบมองของจริงมากกว่าผ่านเลนส์ เขาจึงไม่เก็บสีเขียวใสนั้นไว้ให้ เพิ่งกลับบ้านมาถ่ายรูปนี้ไว้เมื่อเช้านี้เอง สีเขียวอ่อนใสเริ่มเข้มแล้ว เหมือนใบไม้เริ่มเข้าวัยรุ่น (ยังสดชื่นอยู่) ต้นไม้นี้ปลูกอยู่บ้านตรงข้ามค่ะ แต่ตรงระเบียงห้องนอนคนชอบมองพอดี เห็นใบจิกแซมอยู่นี่ ขอบอกว่าคนละฝั่งถนนกันนะคะ รูปนี้ถ่ายจากระเบียงห้องนอนสองรูปข้างบนนี้เป็นอีกต้นไม้หนึ่งของบ้านติดกันด้านข้างขวา เมื่อปีก่อนเหลืองปรีดิยาธรต้นนี้ก็ขึ้นตรงสวยงามดี ปีนี้ยืนต้นแตกกิ่งก้านใหญ่ข้ามมาแค่เอื้อมมือคว้า อีกนิดก็ถึงระเบียงหน้าห้องนอนเลย ดูสิคะ อยู่ใกล้กว่าต้นจิกน้ำในบ้านด้วย เจ้าของต้นไม้คงงง ๆ ที่ต้นไม้มันยื่นล้ำเสนอหน้าออกไปไกลถึงอีกบ้านหนึ่ง แต่ไม่เป็นไรค่ะ ขอชมดอกใกล้ ๆ เป็น "ค่าจ้าง" แทนการเป็นฝ่ายกวาดฝักและใบที่ร่วงหล่นมาเมื่อปีก่อน ๆ ก็แล้วกันรูปนี้เป็นของสวนหลังบ้านค่ะ (ยกเว้นกาหลงไม่ใช่ "ของเขา" แต่เป็น "ของเรา" ในเชิงรูปธรรมแห่งดินแดน-แต่ไม่ใช่-ในความหมายแห่งอาณาจักรใจและสายตา) เปิดม่านหน้าต่างห้องนอนออกมาก็เจอสีเขียวเหล่านี้ให้สบายตาได้ เมื่อปีก่อนยังมองเห็นต้นหูกระจงของอีกฟากถนนได้สวยงาม แต่ปีนี้โดนไม้บ้านนี้ปิดหมดแล้ว แต่ปิดด้วยสีเขียวก็ยังดีกว่าด้วยอาคารทึบทึมนะคะมาดูหูกระจงติดบริเวณลานบ้านด้านห้องครัวดีกว่า ต้นนี้เป็นของเพื่อนบ้านด้านซ้ายมือ พี่เขาปลูกต้นหูกระจงนี้ชิดริมรั้ว ต้นขึ้นตรงเชียว กิ่งก้านที่แผ่ออกเป็นรัศมีโดยรอบก็คือ ครึ่งหนึ่งเข้ามาในบ้านติดกัน ก็ไม่เป็นไรอีกนั่นแหละค่ะ เพราะต้นนี้ดูใกล้ ๆ แล้วสวยมาก ถือเสียว่ามีร่มไม้งามหลังบ้านโดยไม่ต้องปลูกไม่ต้องรดน้ำ..แต่แหม โลกนี้ไม่มีอะไรฟรีนะคะ เพราะใบหูกระจงร่วงเยอะมาก และอยู่ชิดติดรั้วซะปานนี้ ใบทั้งหลายทั้งปวงจึงเป็นหน้าที่ของเพื่อนบ้านที่ไม่ได้รับสิทธิให้ชม ฟรี
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [
