คำหวาน : เที่ยวปราณฯ คำหวานสัญจร ครั้งที่ ๒ : วันที่ ๑๔-๑๕ พฤศจิกายน ๒๕๕๒ "คำหวานสัญจร ปราณบุรี" และแล้ว "คำหวานสัญจร ครั้งที่ 2" ก็ผ่านไปได้ด้วยดี ด้วยบรรยากาศอันแสนอบอุ่น สนุกสนาน เฮฮา ตามแบบฉบับ ของ "ชาวคำหวาน" เริ่มต้นด้วยการตรงต่อเวลาของทุกคน ออกเดินทางจากบดินทร์ เวลาประมาณ 8.00 น.ถึงที่พักปราณบุรี ประมาณ 11.45 น. พี่เกรียง พร้อมหวานใจ "พี่อรสา" มารอล่วงหน้าตั้งแต่วันศุกร์ แล้ว ที่พักเป็นบ้านไม้อย่างดีริมทะเล 5 ห้องนอน มีแอร์ทุกห้อง (ยกเว้น ห้องบรรเลงดนตรี) ไปถึงตอนแรก มีอาการสะดุดจมูก เล็กน้อยด้วยกลิ่นปลาหมึกตากแห้งอันอบอวลแต่เมื่ออยู่ไปซักพัก ก็รู้สึกคุ้นชิน แยกไม่ออกว่าเป็นกลิ่นตัวเอง หรือปลาหมึกกันแน่ หลังจากจัดเครื่องดนตรีเสร็จอาหารกลางวัน "ข้าวผัดปู ยำวุ้นเส้น และ แกงจืด" ฝีมือคุณแม่นักปราชญ์ ก็พร้อมเสริฟคงไม่ต้อง บอกว่า แต่ละคนรับประทานกันคนละกี่จาน เท่าที่จำได้ พี่อุดม 3 จาน แน่นอน และไม่รอช้า ทันทีที่รับประทานเสร็จ เพื่อไม่ให้เสียเวลา คุณพิม ชวน (พี่) แก้ว โหมโรงเลย ไอ้เรารึก็เตรียมรับโหมโรงไอยเรศ อันเป็นเพลงโปรดของพี่ท่าน แต่ไหงพี่ท่านขึ้นโหมกระแตซะงั้น หลังจากเพลงขึ้นได้ไม่นานสมาชิกที่ทนฟังเสียงเพลง (อันไพเราะ?) ไม่ได้ก็ทยอยมาร่วมวงจนกระหึ่มเช่นเคย จากนั้นก็ต่อด้วยโหมโรง คลื่นกระทบฝั่ง เพื่อให้เข้ากับบรรยากาศริมทะเล น่าเสียดายที่ห้อง บรรเลงดนตรีไม่มีแอร์ ทำำให้บรรเลงไป เหงื่อตกไปเป็นแถว...... พี่บุญเลิศกับพี่แดง ตามมาทันโหมโรงที่ 4 บ่นอุบเลยว่าหลงอยู่นาน กว่าจะหาบ้านเจอ ประมาณ 5 โมง นักปราชญ์ชวนไปลงทะเลงานนี้ไม่ว่า คุณลุงคุณป้า คุณน้า คุณอา คุณหลาน (ยกเว้นบางท่าน อาทิ คุณพี่แก้ว อจ.วัชระ อจ.บุญส่ง พี่บุญเลิศ ...ที่ขอตัว)ไปเดินย่ำทะเลกันอย่างหนุกหนาน บ้างก็ลงแค่เข่าบ้างก็แค่เอวบางก็แค่คอที่แน่ๆงานนี้เราได้เห็นขาอ่อน ของทุกคนเลย หลายคนไม่เคยเห็น "เคย" ตื่นเต้นกันยกใหญ่จะสนุก แค่ไหน รอดูรูปก็แล้วกันนะจ๊ะ ทันทีที่กลับถึงที่พัก มิรอช้า ต่างคนต่างคว้าเครื่องของตัวเองบรรเลง กันเลย เรียกว่าเอาให้คุ้มกับที่ขนเครื่องดนตรีมาซะไกลแสนไกลแต่ ยังไม่ทัน มันส์... อาหารเย็นพร้อมอีกแล้ว น่ารับประทานทั้งน้านน ไม่ว่าจะเป็น กุ้งปลาหมึกผัดกระเทียม, ต้มยำโป๊แตกทะเล, น้ำพริก ปลาทู ฝีมือคุณแม่นักปราชญ์ แล้วยังมี กุ้งอบวุ้นเส้น และปลาทราย ทอดกระเทียม ฝีมือน้องโอ๋ (เพื่อนของภัทร) แบบว่า ยกภัตตาคาร มาเอง อร่อยมั่กมากกกค่ะ อาหารมากมายลานตาไปหมด จนบางคน ลืมไปว่ายังมีของทะเลปิ้งย่างรออีก บานตะไท....อิ่มเหลือเกิน ..... ทำอย่างไรดี... ใครที่อิ่มก่อน ก็ขึ้นไปบรรเลงรอก่อน ทำให้พวกที่ยังไม่อิ่มต้องรีบอิ่ม ไม่งั้นไม่ทันขบวน จากนั้นเป็นการเล่นเกม "ทายคำถามของสมาชิกที่ เกี่ยวกับดนตรี" งานนี้หนุกหนานมากกกกกก สารวัตรแกละคนเดียว กวาดรางวัลไปหลาย (เผอิญตอบถูกทั้งๆ ที่ไม่รู้ว่าถามอะไร) คำถาม มีทั้งยาก ทั้งง่าย แต่ก็ตอบกันได้หมด แบบว่า เจ้าของคำถามอยาก แจกรางวัล บางคำถามยังถามไม่จบเลย ก็ตอบกันได้ละ มีที่ยากที่สุด เห็นจะเป็นของ พี่เกรียง กว่าจะตอบได้ เล่นเอาเหนื่อย เกมนี้ทำให้เรา รู้จักสมาชิกของเรามากขึ้นมาหน่อยนึง รู้ว่าใครเป็นคุณครูคนแรก ใครชอบเพลงอะไร ใครต่อเพลงอะไรเป็นเพลงแรก ใครชื่นชมครู ท่านใด ใครเรียนเครื่องดนตรีอะไรเป็นเครื่องแรก ...ฯลฯ เสร็จจากคำถาม ก็เป็นการมอบถ้วยรางวัล (เป็นถ้วยจริงๆ) ให้กับ Web Master "คุณรุ่ง" คนเก่งของเรา ที่เสียสละเพื่อพวกเรามา โดยตลอด สรรค์สร้าง web จนทำให้ชื่อเสียงของคำหวานเราขจร ขจาย ทราบมาว่า คุณรุ่ง ของเรากำลังเรียนทำ Web เพิ่มเติมอยู่ ต่อไปคำหวานเราจะมี web เป็นของเราเองซะที (ไม่ต้องอาศัย Web block แล้ว) คุณรุ่ง เป็นปลื้มกับถ้วยมาก surprised เพราะเป็นรูปโปรดของคุณรุ่ง กับลูกสาวสุดที่รัก "น้องพลอย" สมัย เด็กๆ ที่ (พี่) แก้วแอบขอกับน้องพลอย พร้อมกำชับว่า ห้ามบอก คุณแม่นะ .... จากนั้น (พี่) แก้ว ได้เตรียมของขวัญปีใหม่มาแจก เป็นผ้าขนหนูเช็ดหน้า ปักโลโก้คำหวาน พร้อมกับพระยอดธง จาก วัดทองทั่ว จ.จันทบุรี เป็นการขอบคุณในน้ำใจไมตรีของชาวคำหวาน ทุกท่านที่มีต่อกันเสมอมาโดยตลอด คงไม่ต้องกล่าวต่อนะคะ ว่าจากนั้นทำอะไรกันต่อ ก็บรรเลงต่อสิคะ แบบเพลงต่อเพลง ไม่ให้มีช่องว่าง ลงลูกหมดปุ๊ป ขึ้นเพลงใหม่ปั๊ป ไม่ได้ให้หายใจ หายคอ ช่วงนี้บางคนสลับกันไปอาบน้ำ บางคนสู้ ไม่ไหวก็นอนตรงเครื่องเลย สรุปที่อยู่ยงคงกระพันมีแต่ผู้สูงอายุล้วนๆ อาทิ พี่บุญเลิศ พี่แดง อจ.วัชระ อจ. บุญส่ง สารวัตรแกละ คุณพิม พี่ธีระ ป้าวรรณา พี่แก้ว (คนนี้ไม่สูงอายุ) มองซ้ายมองขวา .... เด็กๆ หนีไปนอนกันหมดแล้ว....แหะๆ พี่แก้ว คนสุดท้าย ตามคาด ดูนาฬิกา ตีหนึ่งครึ่ง เกรงใจ อจ.ทั้งหลายที่นอนตรงเครื่องดนตรี อ้าว!! ยังไม่ได้อาบน้ำเลยเรา .... ว่าแล้ว ราตรีสวัสดิ์ดีก่า ........ เช้า 6.00 น. เสียงขิม เพลงจระเข้หางยาวก็ดังมาจากข้างล่าง ดั่งนาฬิกาปลุกชั้นยอด ฝีมือป้าวรรณา นั่นเอง อยู่เฉยไม่ได้แล้วเรา ลุกดีกว่า ลงมาข้างล่าง บรรดาอจ. ทั้งหลายตื่นกันหมดแล้ว (เด็กๆ ยังไม่ตื่นซ้ากกกกกกก คน ทั้งๆ ที่นอนก่อน ฮึ..) ไม่พูดพร่ำทำเพลง หน้าก็ยังไม่ล้าง คิวห้องน้ำก็ยาว โหมโรงปลุกสมาิชิกดีกว่า ปรากฏว่า ได้ผล สมาิชิกค่อยๆ ทยอยมาประจำเครื่องทีละคน สองคน ใครที่รอ ต่อคิวห้องน้ำ ก็บรรเลงกันไปก่อน ว่างเมื่อไหร่ก็สลับกันไปเข้าห้องน้ำ บ้าง รับประทานชากาแฟ ขนมปังปิ้งบ้าง...หลังจากโหมโรงก็บรรเลง เพลงเถาหวานๆ แต่ยังไม่มีนักร้อง คาดว่าคงจะยังไม่ตื่น.... บรรเลง กันได้สักพักใหญ่ๆ เสียงตะโกนมาจากข้างล่าง....."ทานข้าว"...... (อีกแล้ว).... มื้อเช้านี้ เป็นข้าวต้มทะเล อร่อยตามเคย ลงไปช้านิดเดียว ต้องงมหา กุ้งกันละ คนขับรถตื่นมาทีหลัง ถามหาข้าวต้ม ปรากฏว่าหมดแล้ว เลย บอกให้ไปทานชากาแฟ ขนมปังข้างบนแทน หลังจากรับประทานข้าว ต้มเสร็จ (พี่) แก้วก็ตามเคย ขึ้นไปบรรเลงเรียกสมาชิกเลย แบบว่า เวลาเหลือน้อย กลัวจะไม่ได้เล่น ช่วงนี้ต้องเข้าสู่ "โหมดมันส์" แล้ว เสียงเรียกร้องเพลงเขมรราช สมหมายไม่อยู่ อจ.ม้าเลยร้องเองเพราะ เป็นเพลงโปรด ... (พี่) แก้วบอกให้สารวัตรตีระนาด และก็เช่นเคย (ที่แสนเบื่อ.......) สารวัตรแกละต้องบอกว่า "....พี่น่ะแหละ.... ตีเลย .....พี่ได้อยู่แล้ว.....ฯลฯ" (เป็นคำตอบประจำที่แสนเบื่อของ สารวัตรแกละ เวลาขอให้ตีระนาด ) เราเลยใช้ไม้ตาย....ลุกเลย บอก จะอาบน้ำ (อ้าว!! ยังไม่ได้อาบน้ำรึนี่) เสียงแว่วๆ ว่า ไม้แข็งเลย เรา ก็เลยยึดไม้นวม แล้วหยิบไม้แข็งให้สารวัตร แล้วเข้าห้องน้ำเลย อาบ น้ำไป ก็ฟังไป.....สักพัก....อ้าวววววววว ไหง..ท่อนหนึ่ง ล่มซะแล้ว ไม่เป็นไร ขึ้นใหม่ก็ได้ .... คราวนี้ไปโลดดดดดดด มันส์มากกกกกค่ะ แต่ละคนใส่เกียร์ 5 ว่ากันเต็มสตีม แบบไม่ต้องเกรงใจคนระนาดแล้ว เพราะรู้ว่า ถ้าเป็นสารวัตรแกละตีระนาด ยังไงสารวัตรก็ทัน (แต่มีบาง คนไม่ทันสารวัตรแฮะ) พอเพลงจบ ทุกคนปรบมือกันเกรียว ทั้งปรบ ให้กันเองและให้คนระนาดด้วย พี่บุญเลิศชมแล้วชมอีกบอกหาคนระนาด ผู้หญิงมือดีๆ อย่างนี้ หาได้ยากเต็มทน นี่ขนาดพวกเราเห็นสารวัตรตอน นี้นะใครที่เคยเห็นตอนสาวๆ (ก่อนหน้านี้ประมาณ 15 ปี)จะอึ้งทึ่งกว่านี้ สิบเท่าเรียกว่าสะกดผู้ฟังทั้งฮอลล์ หาตัวจับยากสมเป็นศิษย์เอกของ ครูอุทัย แก้วละเอียด จริงๆ ไปสัญจรครั้งนี้ มีกิจกรรมหลักๆ อยู่แค่ 2 อย่างเท่านั้น คือ บรรเลง และ รับประทาน เรียกว่าเป็นภาระที่หนักอึ้งพอๆ กัน เพราะขณะที่กำลังมันส์ กับเพลงทยอยอยู่ อาหารกลางวัน (อันเป็นมือสุดท้ายของทริปนี้) ก็พร้อม อีกแล้ว มื้อนี้เป็นขนมจีน น้ำยาไก่ และเขียวหวานหมู .......เสียงเรียก ให้ทานข้าวตอนกำลังจะขึ้นเพลงเชิดจีนพอดี เลยขอบรรเลงก่อน แบบว่า ติดพัน แล้วจึงค่อยลงไปรับประทาน ........พอทานเสร็จ เหลือเวลาอีก ประมาณ 2 ชั่วโมง เพราะกำหนดเวลาจะบรรเลงกันถึง 14.00 น. เพื่อ จะใช้เวลาเก็บของ 1 ชั่วโมง แล้ว 15.00 น. ล้อเคลื่อนออกเดินทางกลับ ช่วงนี้เวลาเหลือน้อย ไม่เอาเพลงหวานๆ กันแล้ว ว่ากันแต่โหดๆ อย่างเดียว เลย (พี่) แก้วชักไม่ไหวเพราะพี่ๆ น้องๆ เล่นกันไหวเหลือเกินข้อมือบวมตุ่ย ขอยอมแพ้ดีกว่า เมื่อได้เวลา จึงลาด้วย "อกทะเล" (ก็เรามาทะเลนิ) เสียง เรียกร้องอยากได้เพลงลาที่ว่าดอก จะได้ฟัง ลุงธีระว่าดอกสำเนียงพม่า แต่ เวลาหมดซะก่อน จากนั้นช่วยกันเก็บข้าวของ ขนเครื่องดนตรีขึ้นรถ ขากลับ นี้พี่ชีพใช้เวลาเก็บเครื่องแป๊ปเดียว เพราะมีประสบการณ์จากขามาแล้ว แต่ก็ ยังเห็นเหงื่อหยดติ๋งๆ เหมือนเดิมก่อนกลับคุณรุ่งให้ถ่าย"รูปหมู" ก่อนเป็นที่ ระลึก เสียดาย ขาดพี่เกรียงที่กลับไปก่อน และขาดนักปราชญ์ที่อยู่บ้านน้า... อ้าว 1.... 2..... 3..... แชะ ก่อนหน้านี้ได้เชิญคุณแม่นักปราชญ์มาที่บ้านพัก เพื่อที่จะได้ทำพิธีขอบคุณ ที่ท่านกรุณามาช่วยทำอาหารให้พวกเราได้รับประทานอย่างเอร็ดอร่อย แต่ คุณแม่คงเหนื่อยเลยไม่ได้มา พวกเราเลยยกโขยงกันไปขอบคุณถึงที่ เป็น โอกาสได้ไปชื่นชมบ้านของคุณน้าของนักปราชญ์ด้วย ใหญ่โต โอ่โถง บรรยากาศดีเหลือเกิน จนอยากจะขนเครื่องดนตรีมาบรรเลงต่ออีกสักยก.... พี่บุญเลิศได้เป็นตัวแทนพวกเราขอบคุณคุณแม่ พร้อมมอบถ้วยให้คุณแม่เป็น ที่ระลึก คุณแม่ชอบใจใหญ่ เห็นว่าจะเอาไปฝากหลานที่เมืองนอก ...... ก่อนแยกย้ายกันกลับ ถ่าย "รูปหมู" ไว้เป็นที่ระลึกกันอีกครั้ง เสียงตะโกน "ใครรู้ตัวว่าอาวุโสนั่งเก้าอี้" (พี่) แก้วรีบนั่งพื้นเลย แล้วหาคนมานั่งข้างหน้า บังพุง.... กลับถึงกรุงเทพฯ เวลาไล่เลี่ยกันโดยสวัสดิภาพ พร้อมรอยยิ้ม และความเหน็ด เหนื่อยกันถ้วนหน้า เสียงเรียกร้องว่าเมื่อไหร่จะได้สัญจรกันอีก สนุก และมี ความสุขเหลือเกิน ขณะนี้ยังตอบไม่ได้ค่ะว่าเมื่อไหร่ บอกได้แต่เพียงว่าที่ไหน เพราะพี่อุดม อาสาจองบ้านพักของกสิกรไทยที่ "หัวหิน" ไว้ให้พวกเราแล้ว เงินพร้อม เวลาพร้อม เมื่อไหร่ ไปเร้ยยยยยยยยย !!!!!! เสียดาย ที่คราวนี้หลายคนไปไม่ได้ ไม่ว่าจะเป็น - "อจ. บุญเสริม" ที่ยกเลิกกะทันหัน เนื่องจากญาติเสีย ต้องเผาวันอาทิตย์ - "สุวิทย์" ที่ธุรกิจกำลังฟูเฟื่อง เปิดสาขาใหม่ ต้องอยู่ดูแล - "สมหมาย" ที่ติดสัมมนาต่างจังหวัด ยกเลิกกะทันหันเช่นเดียวกัน - "ต่อ" ที่ทางมหาวิทยาลัยเลื่อนทริปเขมร จากปลายเดือน มาเป็นกลางเดือน ตรงกับคำหวานสัญจรเป๊ะ - "พี่มี้" ที่ติดสอนเสาร์อาทิตย์ และ สุดท้าย ท้ายสุด "ตู๋" ที่ยกเลิกกะทัน (แจ้งเอาวันเสาร์ก่อนออกเดินทาง) เพราะติดงานด่วน ขอบคุณ - "นักปราชญ์ และ คุณแม่" ที่กรุณาเป็นธุระเรื่องอาหารให้พวกเรา ทั้งหาซื้อ ทั้งทำ ทั้งส่ง ทั้งเก็บ ทั้งล้าง ฯลฯ ฯลฯ ให้พวกเราได้อิ่มท้อง โดยไม่ต้องเป็น กังวลเรื่องรับประทาน - "พี่ชีพและพี่ติ๋ม" ที่กรุณาขนเครื่องดนตรี จน "เหงื่อหยดติ๋งๆ" ให้พวกเรา ได้ไปบรรเลงกันอย่างสนุกสนาน - " พี่เกรียง และ พี่อรสา" ที่กรุณาล่วงหน้าไปเตรียมสถานที่พัก เสื่อ หมอน ให้พวกเราไว้ก่อน ตลอดจนเป็นธุระในการจัดเตรียมอาหารเช้า - " คุณรุ่ง และน้องพลอย" ที่กรุณาจัดทำ CD เป็นที่ระลึกให้ชาวคำหวาน พร้อมทั้งจัดเตรียมชากาแฟ - "พี่ไพศาลและพี่อมรา (ภรรยา)" สำหรับขนมปังไส้เขียวหวานไก่ที่แสนอร่อย โดยพี่ไพศาลเป็นคนผัดเขียวหวาน พี่อมราเป็นคนอบขนมปัง - "พี่แดง ชยุดี" ที่เป็นกำลังใจให้ชาวคำหวานเสมอมา - "พี่วรรณา" ที่ช่วยเก็บล้างจาน ให้พวกเราได้เ่ล่นดนตรีกันอย่างไร้กังวล - " ภัทร และน้องโอ๋" สำหรับกุ้งสดๆ จากบ่อทำให้พวกเราได้รู้ว่า "กุ้งอบวุ้นเส้น" ที่อร่อย มันต้องอย่างนี้้้้้้้้้...... - "อจ. วัชระ" ที่เป็นหลักให้กับวงคำหวาน ให้ได้มีที่พักพิงเป็นหลักแหล่ง จนเป็น คำหวานทุกวันนี้ และสุดท้าย สำคัญที่สุดดดดดดดด ขอขอบคุณ "ชาวคำหวานทุกๆ คน" ในความรัก ความเสียสละและความสามัคคี ที่เรามีให้กันและกัน ที่จะทำให้คำหวาน เป็นวงดนตรี ที่แข็งแรง เติบโตอย่างงดงาม และมั่นคงยิ่งๆ ขึ้น และตลอดไป                           Create Date : 04 ธันวาคม 2552 1 comments Last Update : 18 ธันวาคม 2552 21:10:22 น. Counter : 1072 Pageviews. Share Tweet

คุณรุ่งเก็บรูปได้หมดเลย ดูทีไรก็ยังมีความสุขทุกครั้ง เป็นทริปที่สนุกและมีความสุขมากค่ะ ขอบคุณคุณรุ่ง และชาวคำหวานทุกคนค่ะ   โดย: พี่แก้ว IP: 203.144.144.164 1 กุมภาพันธ์ 2553 17:03:07 น.