ความรักที่ยิ่งใหญ่น่ะมี แต่เก็บไว้ในใจ เพราะชีวิตต้องดำเนินต่อไป

เมื่อคืนไปชนแก้วกับลูกค้าในร้านคนนึง โดนทักว่าสองวันมานี้ทำไมไม่อัปเดตอะไรยาวๆอีก (ยาวเท่า A4 ไม่รู้ชมหรือประชด -*-) มีแต่กลอนเปล่ารักๆใคร่ๆ อกหัก พลัดพราก เวิ่นเว้อ เพ้อเจ้อ แห่ะๆๆ ขอสารภาพว่าสองวันมานี้ต๊อแต๊ฮ่ะ รันทด หดหู่ อ่อนเพลีย ละเหี่ยหัวใจ กินไม่ลง (ข้าวเหนียวสอง ตำปู ลาบหมู น้ำตกหมู) นอนไม่หลับ (เพราะเมา นอนกลางบ้านกับหมา ตื่นขึ้นมา ขึ้นห้องนอนเลยนอนต่อไม่หลับ)


สองวันมานี่ มีเรื่องเกิดขึ้นพร้อมๆกันสองเรื่อง จะว่าไกลตัวก็ไกล จะว่าใกล้ตัวก็ใกล้ แต่ที่แน่ๆน่ะใกล้หัวใจตัวเองเหลือเกิน สองเรื่องสองกรรมสองวาระ เรื่องแรกเป็นเรื่องการจากลา ลาแบบดีๆแต่น้ำตาน่ะอาบหน้า อีกเรื่องเป็นการจากลาเหมือนกัน อาบหน้าเหมือนกัน แต่อาบด้วยเลือดและน้ำตานะ จะมีใครตายหรือเปล่ายังไม่รู้ ยังอยู่ใน ICU (ชาวบ้านเค้าทั้งนั้น ไม่ใช่ข้าพเจ้า และข้าพเจ้าไม่ได้ทำ ไปสาระแนรับรู้เฉยๆ เค้ามาเล่าให้ฟังอีกที) แต่บทสรุปเป็นประโยคสุดท้ายเดียวกัน "รักไม่ได้ครอบครอง"


ทั้งสองเรื่อง เป็นเรื่องของสองเพศ สองเคส สองชนิดกัน มีความรักเป็นเครื่องดำเนิน มีคน ซ้าย-ขวา-หน้า-หลัง เป็นตัวช่วยขับเคลื่อน และใช้หัวใจทั้งหมดที่มีเป็นขุมพลัง พลักดันเรื่องให้แล่นไป ผ่านสุข ผ่านเศร้า ผ่านยิ้ม ผ่านหัวเราะ รักไคร่หัวชนกัน ประชดประชัน แดกดัน หึงหวง มีหมด ตอนรักก็รักกันปานจะกลืนกิน จ๊ะจ๋าอี๊แอๆ จุดบุหรี่แทบจะป้อนให้ด้วยปาก กระซิบเย้าแหย่บนเตียง หยิบหมอนมาไล่ฟาดกันน่ารักเหมือนในมิวสิควีดีโอ แล้วยังไง!! ตอนนี้ไอ้หมอนคู่น่ะตั้งวางนิ่งสงบอยู่บนหัวเตียง เตียงที่ไม่มีใครนอน บุหรี่น่ะดับสนิทอยู่ในที่เขี่ยบุหรี่แล้ว ไม่เหลือควันกรุ่นๆที่เคยลอยนิ่งเป็นสายยาวๆเหมือนที่ครั้งหนึ่งมีคนจุดมัน และตัวละครทั้งหมดแยกย้ายหายไปหมดแล้ว...


ไม่มีใครได้ครอบครองใครในชีวิตนี้ บอกตัวเอง สอนตัวเองเถิด ตอนที่เรื่องกำลังดำเนินอยู่ ทำในสิ่งที่คิดว่าดีที่สุด ถ้ามันเดินทางมาถึงตอนจบแล้ว จะได้ไม่มีอะไรให้ต้องเสียใจค้างคา สิ่งหนึ่งที่ทำ ไม่ช้าก็เร็ว มันย่อมกระทบถึงอีกสิ่งหนึ่ง บางเรื่องในชีวิตก็มาเร็วเกินไป บางเรื่องก็มาถึงช้าเกินไป แต่ก็ภูมิใจนะ มานึกถึงตอนนี้ก็อดจะยิ้มไม่ได้ (ถึงจะยิ้มเปื้อนน้ำตาก็เถอะ) ว่าชั่วขณะเวลาหนึ่ง เคยเป็นคนที่ได้รัก และเป็นคนที่ถูกรักอย่างเต็มหัวใจมาแล้ว


วันนี้มาเศร้าและปลงผิดสูตรต้นตาลไปหน่อยฮ่ะ เพราะมาอารมณ์นี้จริงๆ แต่ไม่ต้องกังวลใดๆ ยังไม่คิดบวชหรือไปถือศีลอะไรหรอกฮะ ยังกินเหล้าเป็นน้ำ ยังกินข้าวเป็นผีปอบ และมือยังโอบเอวผู้ชายหนุ่มๆอยู่ รักน่ะไม่ได้ครอบครอง แต่ตอนนี้ปากน่ะ ยังครอบอยู่ที่ซอกหูชายหนุ่มอีกคนหนึ่งอยู่ ความรักที่ยิ่งใหญ่น่ะมี แต่เก็บไว้ในใจ เพราะชีวิตต้องดำเนินต่อไป ก็เพราะถือคติไงฮะ ทำตอนนี้ให้ดีที่สุด ฮิๆๆ

 

Create Date : 26 พฤศจิกายน 2554		2 comments
Last Update : 26 พฤศจิกายน 2554 14:25:26 น.
Counter : 1746 Pageviews.
Share Tweet