การทำงานครั้งแรกในชีวิต

การทำงานครั้งแรกในชีวิตของฉันเอาแบบแรกสุดก่อน ก็จะเป็นพวกงานpart-timeต่างๆ งานแรกที่ทำก็คือ.... เป็นคุณครูสอนภาษาอังกฤษค่ะ

ดูจากหน่วยก้าน ท่าทางตัวเองแล้วก็ไม่อยากจะเชื่อว่า หน้าอย่างนี้จะไปสอนใครได้ สงสารเด็กๆเหลือเกินค่ะ ตอนนั้นนึกยังไงก็ไม่ทราบเห็นโรงเรียนนี้เปิดที่ห้างแถวบ้าน ก็เลยโทรไปถามแล้วก็เข้าไปสมัคร ได้ค่าจ้างชั่วโมงละ100บาท ก็เอาวะ เนื่องจากห้างกับบ้านเนี่ยอยู่แสนจะใกล้กันเหลือเกิน ขับรถประมาณ10นาทีก็ถึงแล้ว

เราสอนทุกวันเสาร์ตั้งแต่8โมงถึง10โมง บางช่วงก็จะมีรอบบ่ายด้วยนะคะ แล้วแต่ว่าช่วงนั้นมีนักเรียนเยอะไหม เป็นโรงเรียนเล็กๆค่ะ รู้จักกันหมดเลยทั้งโรงเรียน ช่วงนั้นเราจะตื่นตัวในการสอนมากๆ เราชอบทำเกมส์ไปให้เด็กๆเล่นนะ มีความรู้สึกว่า ภาษาอังกฤษสำหรับบางคนมันเป็นสิ่งที่น่าเบื่อ (เหมือนกับเราที่เบื่อวิชาเลขมากๆ) ถ้าไม่มีแรงดึงดูดในการเรียนเราก็จะไม่อยากเรียน เกมส์ของเราเด็กๆชอบมากค่ะ เนื่องจากว่าเราชอบวาดรูปมาก และเป็นคนที่วาดรูปสวยสุดๆ(ประชด) เราก็วาดรูปไปแล้วใหเด็กทายคำศัพท์

ครั้งแรกที่ทำไป วาดรูปจิงโจ้ 5555++ เด็กนักเรียนทายเป็นหมีซะงั้น ขำก็ขำ อายด้วย สุดท้ายเลยคิดได้ว่า ใช้คอมทำดีกว่าสบายด้วยไม่ต้องวาดเองอายเอง บางทีเราก็เอาเพลงไปให้นักเรียนแปล ร้องเพลงกันสนุกดีค่ะ จะสังเกตได้เลยว่าถ้ามีเกมส์หรือเพลงหรือนิทาน น้องๆนักเรียนจะมีความสุขมากมาย ถ้าเข้าเนื้อหาเรียนปุ๊บ น้องๆจะเริ่มตาปรือ หน้าเซ็งประมาณว่าท้องผูกมาสองอาทิตย์ แรกๆก็ไม่รู้เรื่องค่ะ สอนไปๆน้องๆก็ไม่เข้าใจ ยิ่งสอนยิ่งโมโห 5555++ ตอนหลังเลยเอาไอ้ที่เป็นเนื้อหามาประยุกต์เป็นเกมซะ คราวนี้ตื่นตาตื่นใจไม่ง่วงเลย

มีครั้งนึงที่โรงเรียนจัดงานวันปีใหม่ ก็เอาของขวัญมาจับฉลาก มีเกมส์ให้เล่น เราก็หัวโจกเล่นเกมส์เลยค่ะ เป็นเกมส์หาของประมาณว่าให้โพยมา1ใบแล้วให้หาว่าซ่อนอยู่ห้องไหน โอ้โห ห้องมีประมาณ10ห้อง วิ่งกันหัวหกก้นขวิด ชนกันไปกันมา หกล้มซะงั้น เข่าเขียวเลย จนพี่ผู้จัดการบอกว่า นี่คุณครูหรือนักเรียนคะเนี่ย ทะโมนพอๆกัน(เอ่อ....พี่คะ แอบด่าหนูนี่นา)

การทำงานที่นี่เราได้ประสบการณ์มากมายเลยค่ะ ได้รู้จักผู้ปกครองของน้องๆหลายคนด้วย ซึ่งบางคนก็เป็นเพื่อนของพ่อกับแม่เราเอง5555++ ทำให้เราได้รู้จักเพื่อนที่มหาลัยเดียวกันคนนึงซึ่งหลังจากนั้นก็สนิทกันและยังทำให้เราได้สนิทกับเพื่อนที่อยู่สาขาเดียวกับมันอีกด้วย (ดีใจๆเพราะสาขามันคนหล่อเยอะ) อิอิ

แต่สิ่งที่สำคัญเลยนะคะ ทำให้เราเป็นคนใช้เงินประหยัดมากขึ้นค่ะ เพราะทำงานหาเงินมาได้เอง และก็เราก็เอาไปให้ป๊าด้วยนะ แต่ป๊าบอกเราว่า "ไม่เอาหรอกเงินได้มานิดนึงเก็บไว้ใช้ดีกว่าถ้าทำงานจริงๆจังแล้วค่อยเอามาให้ป๊านะ" อิอิ ถึงไม่ได้ให้เพราะป๊าไม่เอา แต่ก็ภูมิใจนะคะที่ได้ให้

แต่หลังจากที่เราสอนไปได้ประมาณปีนึง โรงเรียนก็ปิดลงเพราะมีแต่คุณครูบ๊องๆแบบเรา(ซะที่ไหน) คือจริงๆไม่ทราบว่าเพราะเหตุผลอะไรแต่จำได้ว่า พี่เขาบอกว่า จะปิดปรับปรุงซักระยะหนึ่ง แต่พอเรากลับไปดูอีกทีมันปิดตายไปเลย แปร่วๆ จนมาถึงทุกวันนี้ก็รวมระยะเวลาได้ 4-5ปีแล้วล่ะค่ะ

Create Date : 04 ธันวาคม 2551		1 comments
Last Update : 4 ธันวาคม 2551 20:28:32 น.
Counter : 314 Pageviews.
Share Tweet