Saw it... Liked it... Wanted it... Threw a fit... & Got it!
Group Blog
 
<<
มกราคม 2552
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
10 มกราคม 2552
 
All Blogs
 
เคราะห์ซ้ำ-กรรมซัด กระหน่ำกันไม่หยุด

ลูกป่วยอยู่ 2 วัน หลังจากที่พยายามดูแลรักษาให้ยาลูกอย่างแม่มือโปร ไข้ก็ขึ้นๆ ลงๆ ระหว่าง 99-104.5˚F ไม่ยอมลงมาแบบถาวรตลอด 48 ชั่วโมง ไม่ได้หลับได้นอน ตอนหัวค่ำไข้ก็ลงมาดีเชียว 98˚F เฉยเลย พากันดีใจ แล้วมันก็ดื้อซนได้เหมือนคนไม่ป่วย แต่ไม่รู้เผลหลับไปตอนไหน มาตกใจตื่นมาตอนตี 5 เพราะลูกกระสับกระส่าย แถมตัวร้อนจี๋วัดได้ 104.5˚F เลยต้องแจ้นไปโรงบาลกันตามลำพัง แด้ดดี้ต้องอยู่รอปลุกและขุนบั๊ฟฟี่รอมก่อนไล่มันไปโรงเรียน



ทีแรกไม่อยากพาลูกไปโรงบาลหรอก เพราะไปทีไร หมดวี่หมดวัน บางทีลูกป่วยนิดเดียวไปแกร่วอยู่เป็นวันๆ เลยป่วยหนักทุกที แต่ก็อีกแหละ ถ้าเกิดลูกเป็นอะไรมากมาย (เคาะๆๆ) แล้วไม่พาไปโรงบาล ก็จะต้อง regret ไปจนลมหายใจสุดท้ายของแม่ ในที่สุดก็ตัดสินใจพาไอ้ตัวเล็กไปโรงบาลเด็ก เพราะคิดว่าเกินความสามารถของแม่อู๋แล้ว ขับรถฝ่าทะเลหมอกหนาตึ้บ (ลงใต้ไปประมาณ 25 ไมล์) ตอนเช้ามืดน่ากลัวมากๆ เราไปถึงโรงบาลประมาณ 6 โมงเศษๆ ด้วยความปลอดภัย ช่วงนี้มีข่าวอุบัติเหตุใหญ่ๆ บนท้องถนนทุกวันไง เมื่อวานก็มีแม่ลูกตายในรถชนกันในหมอกไฟลุกด้วย เลยกลัวมากกว่าปกติ วันนี้โชคดีที่โรงบาลคนไม่หนาแน่นอย่างที่คิด ได้เรียกเข้าไปในโซนห้องตรวจเร็ว จำได้ว่าจ้องนาฬิกา 7.00 โมงเป๊ะๆ ตอนเค้าพาเข้าห้องตรวจ ไอ้ตี้แก้มแดงปากแดงเพราะไข้สูง น่าสงสารมากๆ โดนเค้าทำ throat swap เพราะหมอสัณนิษฐานว่าน่าจะเป็น Strep Throat เด็กๆ เป็นกันทั่วอยู่ตอนนี้ พอเค้าสว๊อพ ก็ต้องรอผลจากแลบ 45 นาที


นั่งกะแด่วกอดลูกรอเงกๆ พอผลออกไม่ใช่ สะเตร๊พโตรต ก็ส่งคนมาเจาะเลือด ไอ้ตี้มันเป็น little fighter ไง ดิ้นรุนแรง เจาะครั้งแรกไม่ได้เลือด ต้องโดนแทงอีกครั้ง ร้องซะ…คราวนี้ต้องรอผลเลือด 1 ชั่วโมง เฮ้อ.... ที่แย่เพราะไอ้ตี้มันไม่ยอมนอนบนเตียงคนไข้ รู้มากแล้วไง ขึ้นเขียงที่ไรกรูเจ็บตัวทุกที ไม่ใครก็ใครก็มาทิ่มมาแทงตลอด กาวน์คนไข้ก็ไม่ยอมใส่ ล่อนจ้อนเหลือแต่ไดเป้อร์ อ้อกับรองเท้าบู้ทมัน ถอดไม่ได้ ทำท่าจะถอดแหกปากลั่น มันเตรียมพร้อมวิ่งหนีมั๊ง งอแงจะใส่เสื้อผ้าตัวเองตลอด อยากหนีกลับบ้านมั๊ง สรุปก็นั่งหอบกันกอดกันบนเก้าอี้ที่ไม่สบายเอาเลย


พอผลเลือดออก ปรากฎว่า แบคทีเรีย elevate ค่อนข้างสูง เลยมีออเด้อจากหมอให้เอามันไปเอ็กซเรย์ปอด กลัวมันเป็นนิวมอเนีย รอผลอีก พอหมอได้ผลครบ ก็มาปรากฏตัวหลังจากหายหัวไปหลายชั่วโมง มาอธิบายว่าเป็นอะไร บลาๆๆๆ พรุ่งนี้ให้มาใหม่นะ วันนี้จะให้คนมาฉีดยาแอนตี้ไบโอติคให้ รออีกหลายเงก พยาบาล 2 คนก็เข้ามาฉีดยาให้ไอ้ตี้ ที่ต้อง 2 คน เพราะฉีด 2 เข็ม บ้าเน้อ ทำไมต้องแบ่งเป็น 2 เข็ม เจ็บ 2 ที่ ยาตัวเดียวกันแบ่งเป็น 2 หลอด คาใจอิชั้นมากๆ มันนึกว่ามันฉลาด มีแบบนับ 1-2-3 แล้วทิ่มพร้อมก้นที่ต้นขาคนละข้าง my little trooper ก็ดีดดิ้น ถีบยันและร้องแหกปากบ้านแตกเช่นเคย แล้วมีแถมหยอดยาลดบวมที่ช่องคอด้วย เค้าบอกคอมันแดง


จากนั้นก็รอเงกๆๆๆๆ หลายเงก กว่าพยาบาลจะเข้ามา รีลีส-ให้กลับบ้านได้ พอออกมาเวลาในรถก็แบบ 12.00 เป๊ะๆ อีก หมดไปครึ่งวัน ขับรถง่วงนอนมากๆ เพราะไม่ได้นอนมา 2 วัน 2 คืนแล้ว หมายถึงนอนแบบยาวๆ เต็มอิ่มน่ะ ขากลับแวะ แม๊คโดเน่าส์ ซื้อชิคเก้นเซเล็คซะหน่อย เพราะหิวซกเลย พอถึงบ้านกินไก่เสร็จอีก๊อตก็มาไล่ให้ไปนอน กลัวเมียนอนไม่พอจะกรั๊มปี้อาละวาด (หนักกว่าปกติ) สรุปแม่ลูกนอนกันอืดยาวตลอดบ่าย อีแด้ดดี้หนีไปทำงานตอนไหนก็ไม่รู้ อีรอมมากดกริ่งหน้าบ้านแม่ก็ไม่ได้ยิน เหมือนฝันๆ 555 กดอยู่นานแหละจนแม่ลุกไปเปิดประตูให้มันเข้าบ้าน หน้าหักเข้ามาเลย



สักพักอีก๊อตโทรมาแบบตื่นตระหนกบอกว่าแวะไปขนของที่บ้านเก่า (ตามปกติ) บ้านถูกงัด ทุบหน้าต่างข้างๆ บ้าน แล้วเปิดประตูหน้าบ้านทิ้งอ้าซ่าไว้ รวมทั้งประตูกระจกทางออกไปสระว่ายน้ำด้วย ข้าวของกระจุยกระจาย แต่บอกไม่ได้ว่าอะไรหายไป ทุกห้องถูกรื้อ ร่องรอยรถถอยหลังมาที่ประตูหน้าบ้าน แล้วขนขึ้นรถไปเลยแหงๆ มันคงจะกลับมาอีก เพราะประตูเปิดไว้หมด โมโหมากๆ เห็นอีก๊อตบอกว่าต้องไปแจ้งตำรวจทำรีพอร์ท ตำรวจขี้เกียจแถวนี้มันไม่ทำอะไรหรอก อย่างดีก็แค่ไปดูที่เกิดเหตุ อ้อ ไอ้โจรมันลืม bolt cutter (คีมยักษ์ที่ใช้ตัดโซ่ตัดแม่กุญแจน่ะ) ไว้ที่หน้าต่างด้วย แต่ตำรวจมันไม่เอาไปพิสูจน์อะไรหรอก เพราะไม่ใช่ในหนัง ก็แค่ เหรอ เออว่ะ เท่านั้น

พอสก๊อตต์กลับบ้านหลังเลิกงานก็ตาเหลือกไปที่บ้านเก่าแล้วโทรแจ้งความ เชรีฟฟ์เดพิวตี้มากัน ยังมาปากเสียให้เสียใจกันอีก Something seems fishy here!! มันแดกดันทำนองว่าเราทำ Bankruptcy แล้วก็ Foreclosure บ้านด้วย เอาเรื่องมาปะติปะต่อแล้วดูเหมือนเราพยายามจะทำ fraud insurance claim ใช่ป่าว อีก๊อตฉุนกึ๊ก กลับบ้านมาถึงนั่งคุยกันจนตีสาม สรุปนอนไม่หลับทั้งสองคน ยั๊วะมากๆ อ้อ…ตำรวจมันก็เอาไอ้คีมนั่นไป แล้วก็บอกว่าตรวจลายนิ้วมือตามหน้าต่างไม่ได้หรอก หมอกลงจัดทุกวัน มันชื้น เอากะมันสิ …. อย่างที่บอกไง


พอวันนี้ตื่นขึ้นมาเลยพาไอ้ตี้ไปดูบ้าน (เก่า) ซะหน่อย ดูจากภายนอกก็ตะลึง สก๊อตต์ให้เค้าเอาไม้อัดมาตีปิดตามหน้าต่างหมด เพราะมันพังหมด พอไขกุญแจเข้าไป I was burst into tears. เป็นอะไรที่ไม่เคยคิดว่าจะได้เห็นกับตา หรือเกิดขึ้นในชีวิตเราจริงๆ เหมือนในหนังเลย ข้าวของกระจุยกระจายแตกหัก เดินเข้าไปไม่ได้เลย ข้าวของที่แพ๊คไว้มันก็เทออกจากลัง ขว้างปา ทำให้แตกหัก มันคงขนไปได้เยอะแยะแหละ แต่ตอบยังไม่ได้ว่าเป็นอะไรบ้าง เพราะมันเละเทะไปหมด มันรื้อคุ้ยแม้กระทั่งเตาผิง ดีที่มันไม่ได้เผาบ้าน ไม่งั้นตำรวจจะหาว่าเราวางเพลิงบ้านตัวเองเอาประกันแน่ๆ กลับมาถึงบ้าน (ใหม่) นั่งร้องไห้แบบกลั้นไม่อยู่ เสียใจ กลัว เจ็บใจ โกรธ ระคนกันไปหมด เมื่อไหร่ฝันร้ายของเราจะจบเสียที ตอนนี้เลยเป็นอะไรที่เศร้าๆ เซ็งๆ ก็ได้แต่ให้กำลังใจกันและกันว่าเราโชคดีที่ทุกคนปลอดภัย ไม่มีใครอยู่ในบ้านนั้นตอนพวกมันมา ยังมีชีวิตอยู่ครบทั้ง 4 คน ชีวิตก็ต้องดำเนินต่อไป




Create Date : 10 มกราคม 2552
Last Update : 10 มกราคม 2552 17:20:06 น. 4 comments
Counter : 633 Pageviews.

 
โหหหห เป็นกำลังใจให้นะค่ะ
โชคร้ายจัง แต่เห็นด้วยกับคุณ จขบ. ดีที่ทุกๆ คนไม่เป็นไร สาธุ คุณพระคุ้มครองค่ะ


โดย: beuysliv วันที่: 10 มกราคม 2552 เวลา:7:21:29 น.  

 
อืมมม นั่นสิคะ โชคดีที่สุดแล้ว ที่ทุกคนปลอดภัย
มีปัญหาก็ต้องแก้ไขกันไปนะคะ

(อย่างตัวเอง ปัญหาบางอย่างแก้ไม่ได้ 100% บางเรื่องมีปัจจัยภายนอกมาเกี่ยว ที่เราควบคุมไม่ได้ แต่ได้แค่ไหนก็แค่นั้น สุดท้ายต้องทำใจยอมรับสภาพ ว่าโลกนี้มันไม่มีอะไรแน่นอน เด๋วเกิด-เด๋วดับ)

เห็นพูดถึงหมอกลง จนเกิดอุบัติเหตุไฟลุก .. น่าสงสารจังนะคะ

ช่วงปีใหม่นี้ ที่เมืองไทยมีข่าวโศกนาฏกรรมหลายครั้ง
ไฟไหม้ผับ (ที่เคยไปกะเค้าด้วย ยังเจี๋ยวสันหลังอยู่เลย)
ไฟไหม้พลาซ่า
เมื่อวานก็มีข่าว รถชนกัน คันนึงเป็นรถผู้ปกครอง+นร. กลับจากงานวันเด็กที่จัดล่วงหน้า เห็นภาพข่าว มีไฟลุกท่วมเลย มีผู้เสียชีวิต น่าสงสารมากๆ เฮ้ออ

ป.ล.
สำนวนเล่าเรื่อง ดีจังค่ะ
คุณลูกน่ารักมากค่ะ "ป๋มจะป่วยยังไง ก็ขอใส่บูท เท่ไว้ก่อง"



โดย: แม่ส้มแป้น วันที่: 10 มกราคม 2552 เวลา:8:33:38 น.  

 
ขอบคุณ beuysliv และคุณแม่ส้มแป้น ที่แวะมาเยี่มบล๊อกค่ะ
และขอบคุณอีกครั้งสำหรับกำลังใจที่ส่งให้ค่ะ


โดย: กากี่นั๊ง IP: 75.10.115.228 วันที่: 10 มกราคม 2552 เวลา:13:31:27 น.  

 
สู้ๆน่ะค่ะ คุณพระคุ้มครองค่ะ


โดย: katik (wasmb ) วันที่: 10 มกราคม 2552 เวลา:16:57:41 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

กากี่นั๊ง
Location :
Somewhere on Earth Martinique

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]





ป้าแก่ปีเถาะอยากสวย
ป้าแก่ปีเถาะอยากสวย
ป้าแก่ปีเถาะอยากสวย
ป้าแก่ปีเถาะอยากสวย



MusicPlaylist
Music Playlist at MixPod.com
Friends' blogs
[Add กากี่นั๊ง's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.