Do you BELiEve In DestiNy ?~~~~~~~สงสัยต้องเปลี่ยนชื่อเป็น love diary ซะแล้ว Do you believe in destiny? +++++++++++++++++++++++++++++++ มันเริ่มจากการนั่งรถเมล์ ... พาหนะโดยสารสุดประหยัดและมีเพียงสายเดียวที่ผ่านหน้าบ้านเรา จะเข้ากรุงเทพฯทีไรก็ต้องนั่งรถเมล์ทุกที และเราสิ่งที่ต้องทำทุกทีเวลาขึ้นรถเมล์เมื่อมีโอกาสก็คือแอบมองพนักงานเก็บค่าโดยสาร หรือพนักงานขับรถ อยู่ร่ำไป หรือไม่ก็นั่งมองคนขึ้นๆลงตรงบันได เรียกว่าเป็นกิจกรรมระหว่างการนั่งรถที่ใช้เวลานานๆเวลาเข้ากรุง แต่มีวันหนึ่งเราไปซื้อของเนี่ยแหละ แต่วันนั้นเย็นๆแล้วมั้งคนเลิกงานพอดี พอรถเมล์สายที่จะกลับมา คนก็ขึ้นมาเพียบเลยก็เลยดันๆๆๆเราจนไปอยู่ด้านหน้าของรถตรงตัวถังของเครื่อง....อ่านั่นหละตรงนั้นแหละ นึกออกใช่มะ ถึงตำแหน่งนี้เราคงมองไปชมวิวทิวทัศน์ข้างทางไม่ได้แล้ว เพราะทัศนวิสัยบีบบังคับการมองเห็นให้มองได้แค่ข้างๆซ้ายขวาภายในรถเท่านั้น ก็คงมองได้แค่ผู้โดยสารข้าง2-3คนแล้วก็พนักงานขับรถเท่านั้น++++++แต่นั่นหละจุดเริ่มต้นของคำถามด้านบนที่เราถามว่า "คุณเชื่อเรื่องโชคชะตาไหม"(ไม่อยากใช้พรหมลิขิตเดี๋ยวมันจะดูเลี่ยนไปหน่อย 555) ตั้งแต่เรามายืนตรงนั้นจนถึงป้ายที่เราต้องลง ----- เราสังเกตและจดจำทุกๆอย่างของพนักงานขับรถคนนั้น ด้วยสาเหตุอะไรก็ไม่รู้ ไม่ใช่ว่าคุ้นๆว่าเคยรู้จักกันมาก่อนหรือเพราะหล่อ หน้าตาดี หรือมีเอกลักษณ์ใดๆ แต่เพราะอะไรก็ไม่รู้---------นึกคำที่ใช้บอกเหตุผลไม่ได้จริงๆ +++เขาเป็นผู้ชายอวบๆเกือบๆจะอ้วนแหละ ขาว จีนๆ หน้าบานๆหน่อย ไว้ผมรองทรงต่ำ หวีแสกกลาง อายุสัก 30กว่าๆและที่สำคัญขับรถได้มันมาก-----5555 ผู้โดยสารคนอื่นอาจจะไม่ชอบนะ เพราะพี่แกขับได้กระชากกระชั้นมาก เวลาเข้าเกียร์ทีหนึ่งต้องเหยียบขั้นเร่ง 2 จังหวะ แถมขับเร็วเสียจนเวลาเบรกหน้าแทบคว่ำ ความจำเราได้เมมโมรี่พี่คนนี้เอาไว้แล้ว แต่ก็แค่จำได้เท่านั้น *** หลังจากนั้นอีกเกือบเดือนที่เราไม่ได้นั่งรถเมลล์ ออกไปไหนเลย แล้วก็อีกหลายเดือนที่เราไม่ได้ขึ้นรถเมลล์คันที่พี่คนนี้ขับ แต่อีกครั้งที่เราได้ขึ้นรถที่พี่คนนี้ขับก็เมื่อต้นเดือนนี้เอง เป็นขากลับ ขึ้นมารถว่างมากๆๆ นั่งสบายตั้งแต่ต้นๆสาย แล้วเราก็เริ่มสำรวจรถ เอ๊ะ-------พี่คนนั้นนิ จำได้ๆๆๆ นึกแบบยิ้มๆว่าดีจังรถโล่ง พี่แกคงซิ่งน่าดู แล้วก็จริงดังคาด ไม่มีผู้โดยสาร+ถนนโล่ง พี่แกเหยียบกระจายยยย แต่นั่นหละ ชอบจังความรู้สึกนี้ เรานั่งเบาะกลางๆรถคนในรถไม่ค่อยมี แล้วเราก็มองๆๆๆ พี่คนนั้นเหมือนเดิม แล้วพี่แกก็ชอบมองกระจกหลังจัง เวลาที่มองขึ้นมาใบหน้าจะสะท้อนในกระจก จนเริ่มซึมๆๆเข้ามาเรื่อยๆๆ *** บอกกับตัวเองว่ารู้สึกดีจังเลย พออีกประมาณ1-2สัปดาห์หลังจากนั้นเราก็ต้องออกจากบ้านมาทำอะไรหว่า+++จำไม่ได้แล้ว เป็นขากลับอีกแล้ว คราวนี้น่าจะบ่ายแก่ๆหน่อย รอรถเมล์เข้าบ้านเหมือนเดิมแต่คนละป้ายกับวันนู้น.......แล้วรถก็มา ก้าวขึ้นไป มีที่นั่ง แล้วก็มองไปรอบๆ ***อีกแล้ว เจอพี่คนนั้นอีกแล้ว +++มีที่นั่ง คราวนี้นั่งแถวเดียวกับเขาแต่กลางๆคันเหมือนเดิม พี่แกก็มองกระจกหลังอีกและ ไอ้เราก็มองดิ 5555 แต่ไม่รู้ว่าเขาจะเห็นเรามองหรือเปล่านะ กระจกมันจะสะท้อนเห็นเราเหรอ +++++ แล้วเราก็รู้สึกเหมือนเดิม มีความสุขกับการนั่งรถเมล์เที่ยวนี้จัง อีกคราวหนึ่งหลังจากนั้น1-2 วัน ขากลับ ป้ายเดิม บ่ายๆเวลาไหนไม่ทราบเพราะไม่เคยจับเวลาสักทีว่ากี่โมง เหมือนข้างบนเลยเหอๆๆๆ ---------------------------------พักไปสัก1สัปดาห์ เพราะฝนตกแทบไม่ได้ออกไปไหน--------------------------- เข้าสู่สัปดาห์ปลายเดือน เมื่อวานซืนได้ออกมาอีกครั้ง ความรู้สึกแปลกๆบางอย่างทำให้เรารู้สึกบางอย่างว่า "อยากเจอพี่คนนั้นอีกจัง" เราออกไปสัมภาษณ์งาน(อีกแล้ว)แล้วก็เป็นขากลับเหมือนเดิม บ่ายๆเหมือนเดิม รอรถจะกลับบ้าน เห็นแล้วหละว่ามีรถมาแล้วคันนึงอยู่ฝั่งตรงข้าม ถ้ากลับรถแค่ท่าพระ(ซึ่งอยู่ถัดไปจากเราอีกป้ายเดียวน่าจะมาภายในเวลาไม่เกิน 5 นาทียืนรอสักพักยังไม่มา แต่ก็คิดว่าไม่อยากพลาดคันนี้ ขี้เกียจยืนรออีก แต่อีกใจก็หิวน้ำแล้วก็กะจะซื้อขนมกลับบ้านด้วยก็เลยตัดสินใจเดินเข้าเซเว่นด้านหลังป้ายรถเมล์ เดินเลือกของ สักแป๊บนึง เดินมาที่เคาท์เตอร์จ่ายตัง ---------ฟิ้ววว รถไปแล้ว---------------- หงะ เพียงเสี้ยววินาที อดเลย รอต่อไป---------------------15 นาทีได้มั้ง เราก็ชะเง้อชะแง้ อ่า........ รถมาอีกคันแล้ว คราวนี้ยืนรอแบบไม่ให้พลาด --- ดีจังคันนี้กลับรถแค่ท่าพระ รถโล่งแน่ๆ เอ่ ---- แต่รู้สึกกลิ่นทะแม่งๆแฮะ คุ้นๆแฮะ พอมาจอดเทียบป้าย -------โอ้ววววว เจออีกแล้ว มันชักจะบ่อยเกินไปแล้วนะ ออกมาทีไรต้องกลับรถพี่คนนี้ทุกที คราวนี้ได้เลือกที่นั่งอีกแล้ว นั่งตำแหน่งเดิมคือแถวเดี่ยว กลางๆคัน แทบจะไม่ได้มองข้างๆทางเลย จนคนขึ้นรถมาแน่นๆรถเนี่ยแหละถึงได้ละสายตาได้ แต่มีความสุขจริงๆเลย ฮิๆๆๆๆๆๆ เมื่อวาน ออกมาสัมภาษณ์อีกแล้ว ไปถึงไหนต่อไหนก็มาลงป้ายเดิม คราวนี้หวัง และอธิษฐานว่าอยากจะเจอพี่คนนั้น อยากเจอ อยากเจอๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แต่คราวนี้เราต้องไปลงที่เดอะมอลล์ก่อน แล้วค่อยกลับบ้าน เลยตั้งใจว่าคันไหนมาก็ไป เฮ้อ----ป้ายเดิม แต่คนละคัน นั่งสายอื่นขึ้นมา ---มาลงที่เดอะมอลล์ ----ไปไหนต่อไหน ------ เดินๆๆๆแล้วก็เสร็จธุระ ซื้อของ เดินกลับมาป้ายหน้าเดอะมอลล์ รอรถกลับบ้าน ++++++ เอาแล้วรถมาแล้ว++++ คุ้นๆอีกแล้ว แถบเหลืองตรงกระจกหน้ารถ คงไม่ผิดแน่ๆ ----แต่ถ้าให้แน่ใจต้องก้าวขึ้นไป แล้วก็+++เจอพี่คนนั้นอีกแล้ว เย่ๆๆๆๆๆๆๆๆ ยิ้ม ดีใจ รู้สึกดีเหมือนเดิม พี่แกยังขับกระชากเหมือนเดิม เร็วและแรงเช่นเดิม แต่เราชักไม่แน่ใจกับความคิด บอกไม่ถูกว่ามันคืออะไรกันแน่ โชคชะตา แรงอธิฐาน หรือความบังเอิญ หรืออาจจะผสมผสมกัน *** ตกลงมันคืออะไรเนี่ย   Create Date : 29 กันยายน 2549 18 comments Last Update : 2 ตุลาคม 2549 23:19:49 น. Counter : 498 Pageviews. Share Tweet

บุพเพอาละวาดดดดด   โดย: ตี๋น้อย (Zantha ) 29 กันยายน 2549 7:57:19 น.

น้าน พิมพ์คำหยาบไม่ได้ ... เอาใหม่ เอ่อ .... กรูว่าทั้งอู่อาจจะมีรถเมล์แค่สองคันนะ มันก็ไม่แปลกนะ ถ้าขึ้นสายนี้อยู่สายเดียวแล้วจะเจอเค้าบ่อยๆ เพราะกรูก็จำหน้ากระเป๋ารถเมล์สายที่กรูขึ้นได้ แต่มันแปลกตรงที่เจอถี่เหลือเกิน แถมยังเจอทั้งไปและกลับ (หรือเมิงล็อคเวลาไว้) ความต้องการเมิงแรงกล้ามาก ชาติที่แล้วเมิงอาจจะเป็นคนขับรถให้เค้าก็ได้นะ   โดย: enuging IP: 58.8.92.148 29 กันยายน 2549 10:55:26 น.

กิ้วๆ คิดอะไรอยู่   โดย: ด้วยรักและปลาทู 29 กันยายน 2549 12:40:55 น.

พรหมลิขิตแน่นอน 555 แต่เชื่อนะเรื่องแบบนี้ พรหมลิขิต โชคชะตา แรงอธิษฐาน หรือความบังเอิญก็ตาม....... แต่อ่านแล้วขำ อ่ะ เห็นภาพเลย ชอบจริงๆคนขับรถแบบนี้ ถูกใจ พาไปขึ้นมั่งดิ ไม่ได้ขึ้นนานแระ โรคจิตเนอะ บอกแล้วว่า....บล๊อกว่างเปล่า 555   โดย: blueberry_nap (blueberry_nap ) 29 กันยายน 2549 16:12:45 น.

........นี่ๆๆๆ รถเมล์สายไหนมีทั้งอู่แค่ 2 คันฮ้า......... นี่ๆๆ 189 ที่ผ่านบ้านเราอ่ะ มาลองนั่งได้เลย 55555 **อัพบ๊อกกันได้แล้ว   โดย: kaka IP: 58.9.103.173 29 กันยายน 2549 19:38:00 น.

เสี๊ยงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง รถด่วน ขบวนสุดท๊ายยยยยยยยยย เอาเลยเว๊ย เพื่อนกรูจะได้เป็นกระเป๋ารถเมล์ อีก 1 อาชีพ ที่น่าสนุก อย่าลืมทำประกันชีวิตด้วยนะแก   โดย: tanlek IP: 58.8.186.10 30 กันยายน 2549 0:27:08 น.

กรูละ อยากเห็นหน้าเค้าจริงๆเล๊ย   โดย: enuging IP: 124.120.144.180 30 กันยายน 2549 16:59:35 น.

อีกหน่อยคงได้นั่งรถเมล์ฟรีแหละ... พรหมลิขิตบันดาลชักพา....   โดย: "ลิงลิง" IP: 58.8.49.112 30 กันยายน 2549 18:43:04 น.

เหอๆๆๆ นึกถึงอาตี๋เขียงหมูแล้วกัน หน้าโหดๆหน่อย(ขนาดโกนหนวดนะเนี่ย) ***ขึ้นฟรีไม่ฟรีไม่เป็นไร แต่ช่วยสร้างที่พักรอรถเมล์ให้กรูหน่อยเถอะ----มันร้อน---มีสะพานลอยก็ดีนะ แน่ะ---ว่าไปนั่นเหอๆๆๆ   โดย: kaka IP: 58.9.91.22 30 กันยายน 2549 20:16:52 น.

อ่า...   โดย: KjkGs (KajuakungWahaha ) 1 ตุลาคม 2549 2:25:07 น.

วันนี้........ออกไปข้างนอก มีงานธงฟ้าที่สนามหลวง 2 แถวๆบ้าน วันนี้ออกไปเก็บเสบียงสะสม เพราะเมื่อวานคุณเจ๊(แม่)ยังช็อปไม่พอ เราก็เลยต้องไปเก็บแทน วันนี้เลยต้องนั่งรถเมล์ออกไป เหอๆๆๆในใจก็อยากเจอนะ คิดๆว่าถ้ามันเป็นเรื่องบังเอิญคงไม่เจอหรอก.....แต่ถ้าเจออีกก็ไม่รู้จะว่ายังไงแระ ว่าแล้วก้อเดินๆๆออกมารอรถยังไมทันถึงป้าย เหลืออีกประมาณ100 เมตร จะให้วิ่งไปถึงภายในเวลา 10 วินาทีคงไม่ไหว..........ฟิ้ววว ผ่านไปคันนึงต่อหน้าต่อตา....เลยต้องรอต่อไป มาแล้วว แต่ไม่ใช่คันของพี่คนนั้น เป็นคันของน้องกระเป๋าผู้หญิงคนนึง คนนี้เราก็ชอบมอง 555(เริ่มไปกันใหญ่แล้วกรู ชีวิตจะผูกพันอะไรกะรถเมล์นักหนาวะ) ไม่สวยหรอก ผิวคล้ำๆ มีสิวประปราย แต่ที่สะดุดตาเพราะว่าดูแล้วอายุน่าจะประมาณ17-18ได้ แต่งตัวได้แนวมาก ผมซอยสไลด์ยาวแบบสาวสก๊อย กระโปรงเอวต่ำ แต่ก็ดูถูกระเบียบนะ เจอมาประมาณ2ครั้งมั้ง วันนี้มาเจออีกที ท่าท่าเรียบร้อยขึ้น แล้วก็นึกในใจว่าวันนี้เจอน้องคนนี้คงไม่ได้เจอพี่คนนั้นแล้วหละ ว่าแล้วก็เลยแถ่ดไปเดอะมอลล์ก่อน ว่าจะไปดูอะไรสักหน่อย แต่ไม่มีอ่ะ ก็เลยต้องข้ามฝั่งมาขึ้นรถ ต้องรอรถเมล์อีกสายนึง เพื่อเข้าสนามหลวง 2 ระหว่างนั้นก็นึกๆเล่นๆว่าถ้ากลับออกมาจากสนามหลวง2แล้วจะฟลุ้กเจอมั้ยนะ ระหว่างคิดไปเรื่อยเปื่อย ฟิ้ว.........189......พี่คนนั้น ขับปาดรถที่ซ้อนตรงที่เรายืนรอรถอยู่จากเลน2เข้าเทียบป้ายตรงหน้าเรา.......... ตกใจ---อึ้ง-----จริงๆนะ ขาจะวิ่งตามไปแระ แต่นึกขึ้นได้ว่า "บ้าป่าว จะกลับบ้านเหรอไง" เห้อ-----ได้แต่มองตาม วันนี้แอบเฉา--------------------   โดย: kaka IP: 58.9.102.62 1 ตุลาคม 2549 19:11:51 น.

อะฮ้า...มนต์รักรถเมล์ป่าวจ๊ะ เป็นกำลังใจให้นะ แต่ขับเร็วแบบนี้อย่ามัวเคลิ้มนะจ๊ะ ระวังด้วยจ้า โชคดีนะ   โดย: ชีพชีวิน 2 ตุลาคม 2549 2:43:48 น.

ราชรถมาเกยถึงที่เชียว ถ้าเป็นรถไฟละก็ รีบๆขึ้นไปซะนะ เด๋วมันจะไม่มาอีก   โดย: enuging IP: 58.8.91.143 2 ตุลาคม 2549 17:42:18 น.

กรูบ้าไปแล้ว หลอน ......... วันนี้นั่งรถเมล์ มองฝั่งตรงข้ามตลอด .... เห็นรถแดง มองหน้าคนขับตลอด .... สุดท้าย ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั้น ..... รถจอดพร้อมกันถึงแม้จะคนละฝั่ง ...........เจอจังๆ หันหน้ามามองรถเรา ... สัก10 วิ........อุแม่เจ้า หัวใจหล่นไปอยู่ตรงตาตุ่ม หง่า.........ไม่อยากเป็นแบบนี้แล้วอ่ะ ทรมานตัวเองชิบ เวลานั่งรถเมล์ รอรถเมล์ คอจะหัก ......   โดย: kaka (kakaman ) 2 ตุลาคม 2549 22:51:29 น.

ลองเข้าไปคุย ทักทายดิครับ เค้าอาจคิดแบบเดียวกับคุณก็ได้ อิอิ   โดย: tpipe 3 ตุลาคม 2549 11:28:18 น.

เป็นเอามาก (แต่รู้สึกว่า กรูก็เคยเป็นนะ) ตราบใดที่พี่เค้ายังขับรถเมล์สายนี้ ตราบใดที่เมิงยังต้องใช้บริการ เมิงก็ต้องทรมานต่อไป แต่ก็ทรมานด้วยความเต็มใจไม่ใช่เหรอ (อ้วกกกก)   โดย: enuging IP: 58.8.83.236 3 ตุลาคม 2549 12:09:01 น.

"ทรมานด้วยความเต็มใจ..." อา...นี่สินะ   โดย: KjkGs (KajuakungWahaha ) 3 ตุลาคม 2549 21:07:55 น.

เจอทุกวัน.............   โดย: ก้า (kakaman ) 3 ตุลาคม 2549 22:29:31 น.