Bloggang.com : kakaman : อากาศมันแปรปรวน

อากาศมันแปรปรวน

เข้าโหมดเซ็งอีกและ

เวลาเข้าหน้าฝนทีไรเรามักจะออกอาการ อารมณ์แปรปรวนทุกที ทั้งๆทีชอบฤดูนี้มากๆ แต่บางครั้งความร้อนอบๆ ฝนตกแฉะๆ มันก็ทำให้อารมณ์เราไม่คงเส้นคงวาได้นะ

สัปดาห์นู้นเลยจิตแตกทั้งสัปดาห์เป็นบ้าอะไรไม่รู้ ทะเลาะกับชาวบ้านเขาไปทั่ว แถมฟังอะไรเป้นไม่เข้าหูไปซะหมด อารมณ์เสียง่ายมาก (ไม่คิดเลยว่ามันจะเข้าโหมดประสาทแดกต่อเนื่องได้นานขนาดนี้) พอปลายๆสัปดาห์เซ็งตัวเองจัดๆก็ออกจากบ้านไปแหกปาก ตากฝนซะงั้นหน่ะ สะใจ..............เอาให้มันหายบ้าไปเลย

*****จำได้ว่าเหตุการณ์ระบายความเซ็งจัดนี้เคยทำตอน ม.3 ถอดรองเท้าวิ่งแหกปาก ตากฝนซะรอบโรงเรียนเลย 5555

---หมายเหตุ:วิธีนี้ไม่แนะนำสำหรับคนมียางอาย และยังไม่บ้าพอนะจ๊ะ

เออ...ปรากฏว่าหลังจากวันนั้นอารมณ์ดีขึ้นแฮะ กลายเป็นว่าอะไรๆๆก็ดีไปหมด

สปดาห์ล่าสุดนี้เลย ได้นอนตี2-3 ตื่นตอน11 โมง หรือกว่านั้น แทบทุกวันเลย กรั๊กๆๆ แถมอากาศเป็นใจ ฟ้าๆฝนๆ อากาศน่านอนเป็นยิ่งนัก บางทีตื่นมาแล้วยังไปนอนต่อ

แหม๋........นานๆจะได้มีโอกาสตื่นเวลานี้แบบสบายใจๆสักที(ปกติถ้าแม่อยู่คงโดนเทศน์แต่เช้า เฮ่อๆๆ)

ที่สำคัญช่วงนี้ไม่ค่อยมีงานที่บ้าน อย่างน้อยก็งานบ้านทั่วไป สบายอยู่แล้ว....แถมไม่ค่อยมีใครอยู่บ้าน ... เสียงชวนผวาหลายเสียงจึงหมดไป ช่วงนี้เลยสุขภาพจิตดี อารมณ์ดีทั้งวัน

ในเมื่อไม่ได้ออกไปไหน ไม่มีงาน ไม่มีเงิน ไม่ต้องการอะไร ปัญหาเรื่องที่ว่า "เมื่อไหร่จะได้งานใหม่สักที(วะ)" ก็เลยไม่เป็นปัญหารบกวนจิตใจเท่าไหร่ กลับสนุกสนานกับการนั่งเปิดเว็บหางานที่ชอบ อัพเดทว่าวันนี้มีงานอะไรใหม่ๆให้คลิกเข้าไปดูมั่ง เหอๆๆๆ กลายเป็นว่าช่วงหางานเนี่ยมันก็ไม่ได้เลวร้ายเท่าไหร่นะ 5555

กิจกรรมยามเย็นก็คือการปั่นจักรยานไปไหนต่อไหน หุๆมีความสุขมาก เป็นพาหนะที่เป็นหน่งเดียวกับเราอ่ะ เหมือนอวัยวะที่ได้ดั่งใจจริงๆ ใจเราอยากไปไหนก็พาไปได้ จะหันกลับตรงนี้ก็ทำได้เลยไม่ต้องเข้าเกียร์นั่นเกียร์นี่ ไม่ต้องกลัวไปปาดชาวบ้านเค้า.....ถ้าขับอย่างดูตาม้าตาเรือหน่อยจัดว่าจักรยานนี่เป็นพาหนะที่เยี่ยมที่สุดสำหรับเราเลยหละ

ทุกเย็น(ถ้าไม่ติดฝนตก)ก็เลยออกไปปั่นจักรยานซะ วันไหนไม่ค่อยมีแดดก็ไปไกลหน่อย อย่างวันนี้อาจจะเรียกว่าไปไกลสุดๆเลยมั้ง แถมออกถนนใหญ่ ไฮเวย์ เสียวจะโดนสิบล้อโฉบรำไรๆ เหอๆๆ แต่ก็สนุกดี ไปกลับน่าจะประมาณ 20กิโลเมตร ได้ (ที่จริงอยากจะกลับเร็วกว่านี้แต่หลง กร๊ากๆๆๆ)

กลับมาก็กินข้าวดูทีวี เล่นเนต---------วนๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

กลับมาที่เดิม

แต่ก็ความสุขก็แฝงไปด้วยความน่ากลัวเช่นใดเฉกเช่นเดียวกับหลังคลื่นสงบย่อมมีพายุตามมาฉันนั้น

ความจริงที่น่ากลัวว่า "เลิกเป็นเด็กได้แล้ว รับความจริงเถอะว่าแกมีชีวิตไร้แก่นสารแบบนี้ไม่ได้แล้ว"

นัดสัมภาษณ์งานพรุ่งนี้ คิดว่าคงจะได้นะ เพราะไอ้เราก็เลือกงาน งานที่อยาเขาก็ไม่เรียก ไอ้ที่ไม่อยากดันเรียกอีกและอีกนานาให้ต้องคิด .........เฮ้อ ไกลจัง เฮ้อ... คิดแล้วคิดอีก

......ดีเหรอ ต้องย้ายไปอยู่อีกบ้านเลยนะ .... งั้นก็อดเล่นเนต....จะชอบงานหรือเปล่า..ขี้เกียจตื่นอ่ะ...ทำงานวันเสาร์ด้วยอ่ะ....พ่อบอกจะไปเที่ยวเดือนหน้า แล้วงี้ก็อดไปแล้วอ่ะดิ......โอ๊ยๆๆๆๆ

คิดแล้วไม่อยากไปเลย อยากจะปฏิเสธไปให้หมด.......

จากความสบายใจที่ได้อยู่บ้าน กับการต้องตะเกียกตะกายไปทำงานในบริษัท มันช่างผันผวนแปรปรวนอย่างบอกไม่ถูก อยากจะอ้วกออกมา ------- ด้วยคำถามต่างๆที่วนๆในหัวว่า จบมาขนาดนี้มาทำนาเนี่ยนะ ....... แล้วทำไมหละ จบอะไรๆเราก็น่าจะเลือกทางของตัวเองได้นิ........ไม่เสียดายเวลา เสียดายวิชาบ้างเหรอ..........ก็เสียดายนะแต่ไม่จำเป็นต้องทำงานในบริษัท ในโรงงาน ในที่ๆเราไม่อยากอยู่เลยนิ.....แกรักอิสระ รักความสันโดษ ชอบอยู่บ้าน เล่นกับหมากับแมว ขี่จักรยานตอนเย็น แล้วก็ชอบกลิ่นดินตอนฝนตกใหม่ๆ ฤดูร้อน รุ้งกินน้ำในรอบ 2 ปี ทุ่งข้าวสีเขียวปลายระบัด....เหมือนกำมะหยี่......นี่มันความสุขของแกไม่ใช่เหรอ

........แต่นี่มันความสุขแบบเห็นแกตัวหรือเปล่า....เรามีความสุขอยู่คนเดียวหรือเปล่านะ ความคาดหวังของคนข้างๆไม่คิดจะให้เราต้องมาย้ำรอยเดิมๆของพวกเขาสักหน่อย.............

........เฮ้อ...การโตเป็นผู้ใหญ่มันยากจังนะ.......

.........สุขสันต์วันทำงาน

Create Date : 25 กันยายน 2549

Last Update : 25 กันยายน 2549 2:20:46 น.

26 comments

Counter : 350 Pageviews.

ใช่ๆ เป็นผู้ใหญ่นี่มันยากจริงๆเลยค่ะ

โดย: Chollaphin

วันที่: 25 กันยายน 2549 เวลา:1:48:48 น.

วันนี้ที่นี่ฝนตกพรำๆ เหงาจัง ก้ออากาศมันแปรปรวน

โดย: ตี๋น้อย (Zantha

) วันที่: 25 กันยายน 2549 เวลา:7:04:57 น.

ไม่เคยทำงานประจำค่ะ แล้วก็อยู่รอดมาได้(ไงเนี่ย) หุหุ

โดย: p_tham

วันที่: 25 กันยายน 2549 เวลา:7:14:05 น.

กร๊ากกกกกกกกกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ชอบมวากกก โดนใจมาก
ความสุขของชีวิต คือการได้ทำใจตัวเอง
แต่การที่เรายังใช้ชีวิตในสังคม เราจึงต้องแคร์สิ่งรอบข้าง

>> ตอน ม.3 ถอดรองเท้าวิ่งแหกปาก ตากฝนซะรอบโรงเรียนเลย
ขำโคด เมิงนี่บ้าของแท้เลย

ขอให้มีความสุขในทุกการกระทำนะ

โดย: enuging IP: 58.8.92.215 วันที่: 25 กันยายน 2549 เวลา:12:04:28 น.

สวัสดีค่ะ
ไม่ได้หลงเข้ามา แต่จงใจเข้ามา
มาจากกระทู้สอนภาษา
อิอิ เจอคนออกเสียงภาษาฝรั่งเศสตัว r เป็น ค.เหมือนกัน
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
Au revior

โดย: ป่ามป๊าม (ป่ามป๊าม

) วันที่: 25 กันยายน 2549 เวลา:20:01:25 น.

น่าแปลก

วันนี้นั่งรถเลยไปเลย ไม่ได้ไปสัมภาษณ์สักที่....เอาแต่ใจหวะ กร๊ากๆๆๆ

--------นั่งเลยไปถึงพาหุรัด..แล้วก็นั่งรถกลับมา 5555

หรืออยากเป็นกระเป๋ารถเมลล์หว่า

โดย: kaka (kakaman

) วันที่: 25 กันยายน 2549 เวลา:21:40:28 น.

ฮ่วย
ใจเมิงยังไม่อยากอะดิ
แล้วทำไม ไม่ออนนนนนนนน

โดย: enuging IP: 202.90.127.9 วันที่: 25 กันยายน 2549 เวลา:21:47:55 น.

เออ เอาแต่ใจจริงๆนะป้า
แต่ทำอะไรที่ป้าทำแล้วมีความสุขเถอะ
ถ้าป้าพร้อม ก็คงถึงเวลาเองแหละ...

โดย: KjkGs IP: 58.136.94.26 วันที่: 25 กันยายน 2549 เวลา:21:54:09 น.

เพิ่งจะได้ฟังเพลง
วันนั้นที่ไปสวนสันติ พี่บอยก็ร้องเพลงนี้

โดย: enuging IP: 202.90.127.9 วันที่: 25 กันยายน 2549 เวลา:22:01:34 น.

พอเห็นกิ่งตอบก็เลยไปกดเพลงฟังมั่ง
ไม่เคยได้ยินมาก่อน แต่พอฟังแล้วมัน...

โดย: KjkGs IP: 58.136.84.190 วันที่: 25 กันยายน 2549 เวลา:22:40:30 น.

เอาแต่ใจและเลือกมาก

***เหลืออีก 2 ที่ คงไม่นั่งรถเล่นแล้วหละ 555

โดย: kaka IP: 58.9.96.153 วันที่: 25 กันยายน 2549 เวลา:23:04:44 น.

พอดีผ่านมาเจอ ..
สัมภาษณ์งานเป็นงัยบ้างฮับ

โดย: หมีเซอะ

วันที่: 26 กันยายน 2549 เวลา:11:53:24 น.

เนอะ เพลงนี้อ่ะตอนฟังแรกๆก็เฉยๆ ตอนนี้กลับมาฟังแล้วมัน..............เห้อออออ โดนจาย

เหลืออีก 2 ที่ พรุ่งนี้กับวันพฤหัส เห้อๆๆๆๆๆ คงไม่เบี้ยวแล้วหละ ทำใจด้ายแระ