Bloggang.com : ทำอะไรแล้วสบายใจก็ทำไป : Story I ; ปลายทางของหัวใจ ตอนที่ 2 (yuri)

Story I ; ปลายทางของหัวใจ ตอนที่ 2 (yuri)

เช้านี้จะมีการประชุมใหญ่ประจำปีของบริษัทวันนี้สองพี่น้องจึงตื่นเช้าเป็นพิเศษเพื่อเตรียมตัว เตรียมข้อมูลให้พร้อมเมื่อถึงเวลาการประชุมแล้วจะได้ไม่เกิดข้อผิดพลาดขึ้นได้ พวกเขาชอบความสมบูรณ์แบบและความเรียบร้อยมากที่สุด ตรีและน้ำมาถึงบริษัทตั้งแต่เช้าซึ่งก็ยังไม่ทันคุณฝนเลขาคนเก่งอยู่ดี เขาจึงหยุดพูดคุยเล็กน้อยก่อนที่จะเดินเข้าไปพร้อมน้องชาย

" คุณฝนเอกสารการประชุมวันนี้เอาไปวางใว้ให้ตรีด้วยขอดูอีกนิดนึงเดี๋ยวจะได้ไม่พลาด เออแล้วขอกาแฟด้วยน่ะค่ะ "

“ ของผมขอโกโก้ร้อนๆสักถ้วยด้วยนะครับ คุณฝน “

" คะคุณตรี คุณน้ำ สักครู่น่ะค่ะ "

แล้วร่างสูงในชุดสูทดูภูมิฐานก็เดินเข้าไปยังห้องทำงานพร้อมกับน้องชายที่ยิ้มทักทายเล็กน้อย สักพักเลขาก็เดินเข้ามาพร้อมเอกสารการประชุมและกาแฟ

" มีเวลาทบทวนอีกชั่วโมงกว่าน่ะค่ะคุณตรี " เลขาเอ่ยพลางยื่นเอกสารต่างๆให้เจ้านายของเธอ

" แล้ววันนี้หลังจากจบการประชุมมีเอกสารให้คุณตรีเซ็น 2-3 อย่าง ด้วยนะคะ "

" โอเคค่ะ งั้นใกล้เวลาประชุมแล้วคุณฝนช่วยเตือนด้วยแล้วกันเดี๋ยวจะอ่านเพลินแล้วลืมเวลา "

" ค่ะ "

หลังจากเลขาออกไปจาห้องแล้วร่างสูงก็นั่งอ่านเอกสารพลางถกเถียงเรี่องราวต่างๆกับน้องชายไปด้วยเพื่อเป็นการเตรียมความพร้อมไปในตัว สักพักน้องชายฝาแฝดตัวดีก็เอ่ยขึ้น

" พี่ตอนเย็นอย่าไปไหนนะกลับบ้านด้วยมีเรื่องจะบอก " หยดน้ำพูดแล้วยิ้มกวนๆ

" อ้าวแล้วทำไมบอกที่นี่ไม่ได้ละ มีความลับอะไรเยอะนักหนาเนี้ย “ พูดไปแต่สายตายังจับจ้องอยู่กับเอกสาร

“ โถ่....พี่ก็คุยกันที่นี่มันไม่ค่อยสะดวก กลับถึงบ้านแล้วเราค่อยคุยกันนะคร๊าบ “

เสียงเคาะประตูทำให้ทั้งสองหยุดพูดคุยกันชั่วขณะ เลขาสาวปิดประตูแล้วเดินเข้ามาเชิญทั้งสองไปยังห้องประชุมเพราะบรรดาผู้ถือหุ้นทุกท่านมากันครบหมดแล้ว ทั้งคู่จึงมุ่งหน้าไปทันทีการประชุมดำเนินไปจนถึงช่วงบ่ายจึงเสร็จสิ้น พวกเขามีท่าทีเหนื่อยอ่อนแต่ก็คุ้มค่าทุกคนพอใจกับผลงานของบริษัทที่ทำกำไรได้อย่างต่อเนื่อง เขายิ้มให้กันก่อนจะแยกย้ายกันไปทำงานของตัวเองต่อ

หลังจากนั้นตรีก็เข้ามาสะสางงานที่ค้างอยู่จนเวลาล่างเลยมาถึงเวลาเลิกงาน ไวจังเเหะ เฮ้อไหนว่ามีสองสามอย่างหว่านี่คุณเธอขนมาซะเต็มโต๊ะเชียว ร่างสูงมองกองเอกสารต่างๆแล้วพลางส่ายหน้าน้อยๆ พรุ่งนี้ค่อยมาทำต่อแล้วกัน ว่าแล้วก็ลงมีอเก็บเอกสารแล้วเดินออกไป

" เออ คุณฝนหยดน้ำกลับไปรึยังค่ะ "

" อ๋อคุณน้ำออกไปได้สักพักแล้วละค่ะ "

" ค่ะงั้นเจอกันวันจันทร์ค่ะคุณฝน " แล้วส่งยิ้มน้อยๆไปให้เลขาสาว

เมื่อตรีกลับถึงบ้านก็เจอกับน้ำที่นั่งรออยู่ที่ห้องรับแขกแล้ว ตรีจึงเดินเข้าไปหาแล้วนั่งลงข้างๆน้องชาย

" เอาว่ามามีไรบอกพี่อย่าโยกโย้เดี๋ยวจะโดนมิใช่น้อย " คนพูดเก็กหน้าขรึมราวกับบอกคนที่นั่งอยู่กลายๆว่าถ้าไม่สำคัญจริงละก็เองน่าดูแน่

" โธ่พี่ตรีค๊าบเรื่องนี้สำคัญจริงๆน้า " ว่าแล้วก็เกาะแขนพร้อมกับส่งสายตาอ้อนๆไปยังเป้าหมาย หากแต่อีกคนไม่เล่นด้วยกลับส่งสายตาดุๆมาให้อีก คนเกาะแขนอยู่เลยรีบพูดเพราะถ้าไม่พูดละก็ตายแน่ไอ้น้ำเอ้ย พี่แกทำไมโหดงี้ว้าเสียว

" คือ...ว่า....พี่จำน้องขลุ่ยลูกลุงพิชัยได้ไหม๊ แบบ..ว่า...เมื่อคืนเนี้ยลุงแกโทรมาบอกว่าน้องเค้าจะมาเที่ยวที่เมืองไทยสักพักเลย ขอร้องพวกเราให้ดูแลให้หน่อยนะครับพี่ "

" แล้วงัย เค้าจะมากี่วันละ " เรื่องแค่เนี้ยนะสำคัญน้ำเอ้ย เฮ้อ

" พี่ก็ น้องขลุ่ยเค้าจะมาพักด้วยสักเดือนนึงครับคุณลุงบอกให้ผมกับพี่ช่วยพาน้องเที่ยวด้วย " พี่ตรีค๊าบอย่าทำหน้านิ่งๆสิผมกลัว

" อืม แล้วน้องขลุ่ยเค้าจะมาวันไหนละ " ตรีถามแล้วเปรยตามองน้องชายที่นั่งข้างๆ แกล้งมันสนุกดีเก๊กไว้ๆอย่าหลุดน่ะตรีเอ้ย

" เออ จะมาถึงวันศุกร์หน้านี้แหละครับ งั้นเดี๋ยวผมโทรบอกคุณลุงเลยนะครับว่าพี่ตกลงแล้ว "

" อืม ถ้าไม่มีอะไรแล้วพี่ขึ้นไปข้างบนก่อนน่ะ "

ร่างสูงลุกขึ้นแล้วเดินออกไป พลางลอบมองดูน้องชายที่ทำหน้าจ๋อยๆแล้วก็ขำแทบกลั้นไม่อยู่ จนต้องปล่อยเสียงหัวเราะออกมาจนทำให้น้องชายหันมาทางที่พี่สาวตัวเองยืนอยู่ เขามองคนที่ยืนหัวเราะอยู่

" พี่ตรีแกล้งเก๊กขรึมหน้าโหดใส่น้ำอีกแล้วน่ะ " อายจริงๆโดนหลอกทั้งปีเมื่อไหร่พี่ตรีจะเลิกแกล้งซักทีน้อ

" 555 โอยขำ ยั่วพี่เองน่ะน้ำ 555 โอยกรามจะค้างไหม๊เนี้ย "

" โหพี่อ่ะผมอายน่ะเนี้ย ไม่พูดแล้วไปนอนดีกว่าฮึ " พอพูดเสร็จก็เดินกระฟัดกระเฟียดขึ้นไปข้างบน

หากแต่คนที่อยู่ข้างล่างกลับยังหัวเราะไม่ยอมหยุดยิ่งเมื่อเห็นท่าทางของน้องชายด้วยแล้วยิ่งทำไห้ตลกเข้าไปอีก เฮ้อ นิสัยไม่เคยเปลี่ยนเลยนายน้ำเนี้ย หลังจากพายุเสียงหัวเราะสงบลงตรีจึงเดินขึ้นไปยังห้องนอน แล้วก็อดคิดถึงญาติเพียงคนเดียวของเขาไม่ได้ว่ายัยขลุ่ยจะมาเหรอจะเปลี่ยนไปขนาดไหนน่ะเนี้ยไม่เจอกันตั้ง10ปีแล้วสงสัยจะโตเป็นสาวแล้วมั้งไม่งั้นลุงเค้าคงไม่าปล่อยไห้มาคนเดียวหรอก ไม่เอาแล้วนอนดีกว่า

เสาร์ อาทิตย์นี้ตรีและน้ำยุ่งอยู่กับบ้านทั้งวันเนื่องจากเตรียมการต่างๆเพื่อต้อนรับหญิงสาวที่จะมาพักอาศัยด้วย พอวันทำงานทั้งสองคนก็มีเรื่องวุ่นวายเกี่ยวกับบริษัทจนทำให้ตรีลืมนึกถึงใครบางคนไปเลยทีเดียว เมื่อเช้าวันศุกร์มาถึงทั้งสองคนพี่น้องก็ตั้งใจรีบเคลียงานช่วงเช้าจนเสร็จแล้วตกลงกันว่าบ่ายนี้จะเลื่อนนัดที่มีอยู่ให้ไปเป็นวันอื่นแทน ทั้งตรีและน้ำต่างรู้สึกดีใจที่ขลุ่ยจะมาหาเพราะความที่ไม่ได้พบกันมานานจึงทำให้พวกเค้ารู้สึกดีที่จะไม่ได้อยู่บ้านกันเพียงลำพังสองพี่น้องอย่างเคย เมื่อทั้งสองคนมาถึงสนามบินเพื่อรอเวลาที่คนเดินทางมาจาเเดนไกลมาถึง แล้วทั้งคู่ก็สังเกตุเห็นร่างบางเดินสะพายกระเป๋าแล้วมืออีกข้างก็ลากกระเป๋าเดินทางมาอีกใบ โบกมือยิ้มให้แล้ววิ่งถลาเข้ามากอดทั้งสองคน

" พี่ตรี พี่น้ำขลุ่ยคิดถึงพี่ๆจังเลย นี่พี่ค่ะขลุ่ยมีของมาฝากด้วย พ่อก็ฝากมาน่ะค่ะ "

" เบาๆหน่อยยัยขลุ่ยวิ่งมากอดซะเต็มแรงพี่จุกน่ะเนี้ย "ตรีพูดจนแล้วก็เอามือกุมท้อง

" เออ...ขลุ่ยขอโทษค่ะ ขลุ่ยไม่ได้ตั้งใจน่ะค่ะแค่ดีใจมากไปหน่อยแค่นั้นเอง " คนพูดเสียงอ่อยๆทำให้คนแกล้งกลั้นยิ้มไว้ไม่อยู่

“ พอๆ มัวแต่คุยกันเดี๋ยวก็ทิ้งไว้ที่สนามบินซะเลยนิ “

“ ปะขลุ่ยเราเอากะเป๋ามาเดี๋ยวพวกพี่ถือให้ “ สองพี่น้องก็แย่งสัมภาระของขลุ่ยมาถือซะหมด แล้วจึงเดินไปยังรถที่จอดอยู่ เมื่อจัดการเอาของทั้งหมดขึ้นรถเรียบร้อบแล้วจึงมุ่งหน้าไปยังบ้านของพวกเขาทันที

ขลุ่ยมองไปตามสองข้างทางที่รถเคลื่อนตัวผ่านไปตึกสูงๆเต็มไปหมด การจราจรก็คับคั่ง สภาพแวดล้อมเปลี่ยนไปมากพอควร สองคนมองขลุ่ยที่นั่งมองนู้นมองนี่แล้วถามเรื่องราวต่างๆอยู่ไม่หยุดแล้วก็ได้แต่ยิ้มแล้วตอบคำถาม สักพักก็ไม่ได้ยินเสียงจากน้องสาวตัวเล็กอีกน้ำจึงหันไปดูปรากฏว่าแม่คุณหลับซะอย่างงั้นคงจะเหนื่อย พวกเขาปล่อยให้ขลุ่ยหลับตามสบายถึงบ้านแล้วค่อยปลุก

Create Date : 28 มิถุนายน 2550

Last Update : 28 มิถุนายน 2550 17:45:20 น.

11 comments

Counter : 643 Pageviews.

ตอนที่ 2 มาแว้ว คาดว่าอีกสักพักตอนที่3จะมาเพราะข้าพเจ้าจะย้ายบ้านเน็ตต่อได้เมื่อไหร่มะรู้ emo

ขอบคุณทุกคนที่ยังติดตามกันอยู่เสมอนะจ๊ะ แล้วเจอกันเมื่อเน็ตพร้อม emo

โดย: satiga

วันที่: 28 มิถุนายน 2550 เวลา:17:57:51 น.

เข้ามาอ่านต่อครับ และขอให้การย้ายบ้าน
เสร็จไวๆ นะครับ จะได้เข้ามาอัพต่อ

โดย: เจ็บY

วันที่: 28 มิถุนายน 2550 เวลา:22:28:49 น.

หุหุหุ อ่านง่ายก่าเดิมหน่อย แต่ก็อย่างที่บอก ขอตัวใหญ่ขึ้นอีกได้ป่ะค่ะ ขี้เกียจนั่งเพ่งอ่ะค่ะ

โดย: โดนจัง IP: 124.120.9.76 วันที่: 28 มิถุนายน 2550 เวลา:23:41:58 น.

ฮ่า ฮ่า ฮ่า
ขำให้กับความฉลาดของตัวเอง

หลงไปเมนท์ของตอนที่ 1

เอ่อ... ฮาซะให้พอ

กลับไปอ่านเองนะพี่หงอก ขึ้เกียจพิมพ์ใหม่

อิ อิ อิ อิ เจอกานนนน ตอนที่ สามค่า