ที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข์อิอิ .......รักเหมือนยาขม...ไม่อร่อยเเต่มีประโยชน์นะ.........เเวะมากวนก่อนกลับบ้านครับ

เย้ๆๆคนเเรกของกระทู้ชนะจนได้เราอิอิ

*** สวัสดีคะ แวะมาเยี่ยม ขอให้ทำงานวันนี้อย่างมีความสุขนะคะ ***

... โลกสอนให้มนุษย์รู้จักการจากลา ...
... แต่โลกก็ดันสอนให้มนุษย์ผูกพัน ...

... เราไม่สามารถเปลี่ยนคนอื่นได้ ...
... แต่เราจัดการกับมุมมองความคิดความรู้สึกตัวเองได้ ...
... เช่นกันกับที่เราไม่สามารถย้ายภูเขาที่ขวางได้ ...
... แต่เราสามารถเดินอ้อมไปได้ ...

... ความรักไม่เคยทำให้ใครเจ็บปวด ...
... เราเองต่างหากที่ทำให้ตัวเองเจ็บปวดโดยเอาความรักความผูกพันมาเป็นข้ออ้าง ...
...
... ตัดใจ มันสำคัญที่ว่า จะทำหรือไม่ทำ ...
... บางคนไม่คิดที่จะทำ ไม่อยากลืมเค้า ไม่อยากเสียเค้าไป ...
... แล้วก็พูดว่าตัดใจไม่ได้ ...
... ยังไม่ทันเริ่มเดิน ก็บอกเสียแล้วว่าวิ่งไม่ไหว ...

...

... พี่ไม่เชื่อ ว่ารักนิรันดร์ที่ไม่อาจตัดใจได้ จะมีอยู่ในโลก ...
... ความรักไม่สามารถบังคับให้เกิดขึ้นได้ แต่สามารถหักห้ามใจให้เลิกรักได้ ...
... ไม่ได้ปากดี หรือไม่เคยรู้จักรักแท้ ...
... รักที่คิดว่าเป็นนิรันดร์ของพี่ ก็เคยมีมาแล้ว แต่มันก็จบลงอย่างไม่เป็นท่า และโหดร้าย ...
... มันเจ็บจนรู้ทันทีว่า ตัวเรามีค่ามากกว่านี้ ...
...
... เพราะต้นรักไม่สามารถเติบโตได้ด้วยแรงจากคนๆเดียว ...
... สำหรับพี่ มันจึงจบลงได้ง่ายมาก ...
... แค่เพียงอีกฝ่ายไม่รักกันแล้ว เพียงเท่านั้นพี่ก็ยินดีจะตัดใจโดยไม่มีข้อแม้ ...
... เพราะมันไม่มีประโยชน์อะไรที่จะยื้อ เราบังคับให้ใครมารักเราไม่ได้ ...

...

... ความผูกพัน ความทรงจำ ความคาดหวัง ความฝัน ...
... การพังทลายลงของปราสาททรายย่อมมาพร้อมกับความเจ็บปวดเป็นเรื่องธรรมดา ...
... หากแต่ชีวิตยังคงต้องดำเนินต่อไป มีประโยชน์อะไรที่จะต้องจองจำความสุขเอาไว้ ...
... ด้วยความโศกเศร้า ความเสียใจ ...
... ในเมื่อชีวิตคนเราแสนสั้น จะตายวันนี้ หรือ พรุ่งนี้ก็ไม่มีใครรู้ ...
...
... ใช้เวลาที่เหลือให้มีความสุขที่สุด หยิบยื่นรอยยิ้มให้กับตัวเอง และคนรอบข้าง ...
... อยู่กับปัจจุบัน เลือกจดจำแค่คนดีๆ ช่วงเวลาดีๆ เท่านั้นก็พอ ...
...
... โลกเองยังหมุนรอบตัวเองอยู่ทุกวัน นับประสาอะไรกับคนบนโลกจะไม่เปลี่ยนไป ...
... ที่โลกสอนให้เราผูกพัน ทั้งๆที่ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ...
... อาจเป็นเพราะว่า โลกอยากให้เราแข็งแกร่ง และพร้อมมากกว่า ...
... เวลาต้องจากกันด้วยลมหายใจ ก็เป็นได้ ...

...

... ท่านพุทธทาสบอกว่า ทุกสิ่ง คือ ธรรมชาติ ...
... ฟ้าร้อง ก้อนหินร้าว ฝนตก ตึกถล่ม คือธรรมชาติ ...
... มีคนรัก มีคนเกลียด มีคนเปลี่ยนจากรักมาเป็นเกลียด หรือจากเกลียดมาเป็นรัก ...
... ทุกอย่างคือ "ธรรมชาติ" ...
...
... ยอมรับ ทำความเข้าใจ แล้วยิ้มให้กับมันเท่านั้นพอ ...
... สิ่งใดเกิดขึ้นแล้ว สิ่งนั้นดีเสมอ ...
... ถอยออกมาก้าวหนึ่ง เอาตัวเองออกมาจากความวุ่นวายเหล่านั้น ...
... แล้วค่อยมองกลับเข้าไปใหม่ แบบที่เราไม่เกี่ยวกับมันแล้ว จะเข้าใจได้ง่ายขึ้นว่ามันคือ ธรรมชาติ ...
...
... เลือกที่จะอยู่อย่างมีความสุขในทุกๆวัน ...
... เราบังคับให้อะไรๆเกิดขึ้นไม่ได้ แต่เราบังคับให้ความสุขเกิดขึ้นที่ใจได้จ้ะ ...

:)

เหมือนเรื่องของเราเด๊ะเลยค่ะ เศร้าจัง
คนที่เคยบอกรัก กลับกลายเป็นคนบอกลา

ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคะ...

คุณอู๋ (ฟ้าสีส้ม)-- เย้ๆๆ ด้วย อุตส่ามาเป็นคนแรก เลย ขอบคุณนะค่ะ ฮืม ... รัก เหมือน ยาขม น่าคิดๆๆ
คุณหน่อยอิง -- สวัสดีค่ะ ขอบคุณ ที่มาเยี่ยมนะค่ะ

คุงพี่ pixel -- ขอบคุณมากค่ะ หลายครั้งที่มุมมองพี่ไม่ต่างจากโอ๋ แต่เมื่อ ความทุกข์มาบังก็ ทำให้ลืมบางอย่างไป ทุกวันนี้พยายามยิ้มค่ะ ยิ้มสู้ทุกอย่าง ถึงแม้ว่าวันนี้การยิ้มจากหัวใจ ที่เคยทำได้ กลับทำได้ ยาก แต่ก็ ยังอยากจะทำ จะยิ้มเพื่อ คนรอบข้างและ ยิ้มเพื่อตัวเองค่ะ ขอบคุณมากนะค่ะ



คุณmimoza -- ขอบคุณมากค่ะ และเป็นกำลังใจให้คุณmimoza ด้วยนะค่ะ

วันนี้นึกงัยก้อไม่รู้ เปิด blog โอ๋ซะงั้น ทั้งๆที่ไม่ได้เข้ามาตั้งนาน (เค้าแอบแอด favorites ไว้ละตัวเอง)

สู้ๆนะคะคนสวย ผ่านมันไปให้ได้นะ..พี่เป็นกำลังใจให้เสมอเลย ^_______^

คิดถึงจ้าา แทคแคร์ด้วยนะ

เเวะมาวัดดีตอนเช้าครับ
ปล.อัปบล๊อกเเล้วไปดูกันเร็วอิอิอย่าลืมเม้นด้วยน้าครับ

เเวะมาเดินเล่นครับเอ ท่าจะหลงทาง............ออกจากบล๊อกนี้ทางไหนน้อ............เอ

ฮั่นแน่ คุณอู๋ หลงมาแถวนี้บ่อย มากระตุ้น ให้ เราต้องอัพบล๊อกเปล่าเนี่ย

นี่คุณกาบ หลายวันเเล้วนะมิอัปบล๊อกซะทีอิอิงั้นเเวะไป
โวตบล๊อกผมมะอิอิ
เอทำไมกระทู้มีเเต่เราหว่าเเฟนพันธ์เเท้คุณกาบเเน่อิอิ

เเวะมาทักก่อนกลับบ้านครับ

ยังไม่ได้อัพอ่ะ คุณอู๋ งานเยอะมากมาย คิดม่ะออกด้วย อยากตายย หุหุ ...

ไว้เดี๋ยวจะไปโหวต ให้น๊า...

กลับบ้านเเระน้า