First Love ของเราเกิดขึ้นตอนเราอายุ 16 ย่าง 17 ค่ะ ตอนนั้นพ่อส่งให้ไปเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนภาษาและวัฒนธรรมที่อเมริกา 1 ปี แล้วคนพิเศษของเราคนนี้ก็เป็น..ลูกชายของโฮสท์ที่เราไปพักอยู่ด้วยค่ะ แล้วครั้งนั้นมันก็เลยกลายมาเป็นจุดเปลี่ยนครั้งใหญ่ในชีวิตของเราเลยค่ะ..

ทีแรกก่อนที่เราจะไปถึง เราก็จินตนาการแบบไปไกลมากค่ะ ว่าต้องน่ากลัวแน่ๆ จะต้องโดนแกล้งแน่เลย เพราะก่อนหน้าที่จะไปโดนพี่ๆรุ่นก่อนๆเตือนมาเยอะ แล้วก็แสดงละครให้ดูประมาณว่าเด็กแลกเปลี่ยนต้องเจอความทุกข์ยากลำบากอะไรบ้าง เช่น ลูกชายโฮสท์เปิดประตูห้องน้ำเข้ามาตอนทำธุระส่วนตัวอะไรงี้.. แล้วยิ่งโฮสท์เรามีลูกชายวันเดียวกัน เรายิ่งแบบเริ่มกังวลเพราะโตมากับครอบครัวที่มีแต่ผู้หญิง (ยกเว้นพ่อที่เป็นผู้ชาย) ก็เลยรู้สึกลำบากใจค่ะ โฮสท์เรามีลูก 3 คน คือ ลูกชายคนโต (อายุเท่ากันกับเรา) ลูกสาว 2 คน ห่างกับเรา 1 ปี และ 3 ปี ค่ะ ปกติแล้วจดหมายจากโฮสท์จะต้องมาถึงก่อนที่เราจะไปถึงอเมริกา ซึ่งในนั้นจะเป็นProfile ของครอบครัวอุปถัมภ์อ่ะค่ะ จะมีรูปภาพ แนะนำครอบครัว ประมาณนี้ แต่ไม่รู้ช้าที่อะไร Profile ก็ส่งมาที่บ้านเราประมาณ 1 อาทิตย์หลังจากที่เราถึงอเมริกาแล้ว เราเลยไม่รู้ว่าโฮสท์เราจะเป็นยัง หน้าตาแบบไหน อย่างแรกเรานึกก่อนเลยค่ะ อ้วน! 55 ต้องอ้วนแน่ๆ ดำ! ต้องเป็นคนดำแน่นอน เพราะได้รัฐฟลอริดาค่ะ คือตอนนั้นไม่รู้อะไรจริงๆ ไม่ได้คิดดูถูกอะไรนะคะ คิดแค่นั้นจริงๆว่ารัฐนี้ African American คงจะเยอะมว๊ากกกก แต่พอมาเห็นโฮสท์ตัวจริงที่สนามบิน... กลับกันโดยสิ้นเชิงเลยค่ะ

Dad หน้าตาดี เป็นผู้ชายบุคลิกท่าทางใจดี มีอารมณ์ขัน

Mom สวย (ไม่ถึงกับจัดแต่ดูแล้วรู้ว่าสวย) ผมบลอนเป็นลอน ท่าทางใจดีมากเช่นกัน

น้องๆทั้งสองคน ขอเรียนสั้นๆว่า C กับ M นะคะ สวย น่ารัก หุ่นดี (กว่าเรา 55) ทั้งสองคนเลยค่ะ

สรุป... บ้านนี้หุ่นดี ขาว(ไปทางแทนนิดๆ)และหน้าตาดีกันทั้งบ้านเลยค่ะ!!!!!

ยังค่ะ ยังเหลืออีกคน ลูกชายคนโตของบ้านค่ะ รายนี้ไม่ได้มารับที่สนามบิน ไปเจอกันที่บ้านค่ะ 

พอถึงบ้านโฮสท์ก็แนะนำว่า นี่ห้องนั่งเล่น น้องนอน ห้องครัว ห้องน้ำ สระว่ายน้ำ อันนี้หมานะชื่อทิโก้ เสร็จปุ๊บเราก็ไปจัดของออกจากกระเป๋าในห้องนอน สักพักได้ยินเสียงDadตะโกนเรียกใครสักคนว่า "มานี่เร็ว มา say hi กับยุ้ยสิ" ส่วนเรากำลังวุ่นอยู่กับของกิน(ที่แม่ยัดใส่กระเป๋าให้) และของฝากในกระเป๋าเดินทางของตัวเอง หันหน้ามาทางประตูก็ตกใจ เจอผู้ชายคนหนึ่ง ในใจคิด 'เฮ้ยยย ใครวะ น่ารักอ๊าาาาา' กรี๊ดในใจแต่ก็แอบเก็บอาการไว้ 555555 แล้วผู้ชายคนนี้ก็ทักมาคำเดียว "Hello" แล้วก็ยิ้มให้เราค่ะ เน้นว่า.. ยิ้มให้เรา ผ่านไป 1 นาที ก็ยังจ้องหน้าแล้วยิ้มให้เรา เราก็แบบจากรอยยิ้มที่ให้ไปตอนแรกกลายเป็น เหอๆ เริ่มทำตัวไม่ถูกค่ะ เลยหันไปหาDad ยิ้มให้ Dad แล้วหันหน้ากลับมา ก็ยังเห็นเค้ายิ้มและจ้องมาที่เรา เหมือนโชคช่วยค่ะ Dad เหมือนจะรู้เลยตัดบทซะก่อน ก็เลยแนะนำให้เรารู้จักลูกชายคนเดียวของบ้านค่ะ เราขอเรียกผู้ชายคนนี้่ว่า 'จิงโจ้' นะคะ เพราะเป็นฉายาที่เราตั้งไว้ให้เค้าในใจ ไม่ได้สื่ออะไรค่ะ แค่นึกขึ้นได้ตอนนั้นแล้วคิดว่ามันน่ารักดีแค่นั้นเอง

เอาไว้พรุ่งนี้มาเล่าต่อนะคะ วันนี้ง่วงมากเลยย เริ่มเบลอๆแล้วค่ะ ฝันดีค่ะทุกคน ^_____^