จดเพิ่มอีกนิด อาทิตย์ก่อนหน้านั้น ไปตลาดดอนหวาย แวะไหว้หลวงพ่อวัดไร่ขิง แวะนั่งพักและดูพิพิธภัณฑ์ที่วัดท่าพูด...อือม...ขับรถหลงไปหลงมา เมื่อข้าพเจ้าขับเอง...หุหุ..

  

ปีนี้ ฝนมาแรง และมาตรงเวลาดี ..แค่เข้าเดือนพฤษภามาไม่กี่วัน เราก็ได้เห็นเมฆตั้งเค้า..ลมพัดกลิ่นไอดินและความเย็นชื่นใจ..แล้วฝนก็ตกลงมาจั้กๆ ตั้งแต่ต้นเดือน..ไม่ได้ตามข่าวว่าพระโคกินอะไรเข้าไปในวันพืชมงคล ฝนเลยมากอย่างนี้ แต่ดีค่ะดี ฝนตกมาก็ดี ...ทำให้มีวันที่นอนหลับยาวนาน แสนสบายได้โดยไม่ต้องเปิดแอร์ให้เปลืองไฟ

เมื่อก่อนเราไม่ชอบหน้าฝนเลย ฝนตกแล้วก็เฉอะแฉะ ไปไหนก็เปียกปอน แล้วเดินทางในกรุงเทพตอนหน้าฝนมันสนุกซะที่ไหน จำได้ว่าบรรยากาศมันหลอนยังไง เวลาที่ฝนตก แล้วอยู่บนรถเมล์ แล้วถนนก็รถติ้ด..ติด...รถไฟฟ้าตอนนั้นก็ยังไม่มีให้ขึ้น

...หูย...จำได้ว่าเวลาขึ้นรถเมล์นะ ช่วงกลับบ้านตอนเย็นนะ สารพัดสารเพ กลิ่นๆ กลิ่นเหงื่อ กลิ่นจั้กแร้ กลิ่นแย่ๆ กลิ่นอับๆ แล้วแย่กว่านั้น เราจะขยับ เขยิบหนีกลิ่นพวกนี้ไปไหนก็ไม่ได้ด้วย เพราะว่ารถเมล์มันแน่น ยังกะปลากระป๋อง ของแท้ ปกติถ้าฝนไม่ตก ก็ไม่มีเสียล่ะ ที่เราจะทู่ซี้ยืนเบียดจนเกือบแทบจะเป็นผัวเป็นเมียกับคนหน้าแปลก และแปลกหน้าทั้งหลาย แต่พอฝนตก ชะตาชีวิตมันก็ต้องเป็นเช่นนั้น เหม็นแค่ไหน ก็ต้องทนไป...ไม่งั้นก็ลงไปเดินตากฝน ทนเอา...ทางเลือกก็มีอยู่แค่นั้นเองในตอนนั้น...

แหม..ก็เล่าพล่ามไปเรื่อยเปื่อย จะได้รู้ว่าทำไมเราไม่ชอบหน้าฝน ..แต่เดี๋ยวนี้..ก็มีบางที ที่เวลาฝนตก แล้วทำให้รู้สึกเหมือนใจมันหม่นๆ ไม่สดใส แต่คราวนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับการติดอยู่บนรถเมลื ทำงานแล้ว มีรถขับแล้ว ดูเหมือนชีวิตจะดีขึ้นมาอีกนิดนึง แม้จะเป็นรถมือสอง กระป๋องๆ เล็กน้อย แต่มันก็อำนวยความสะดวกให้เราได้มาก รวมถึงพาเราไปเที่ยวในที่ต่างๆ ได้อีกเยอะแยะเลย

แล้วเพราะอย่างนี้ ทำให้เรารู้สึกดีกับหน้าฝน แล้วเชื่อไหมว่าเราเริ่มจะหลงรักการเที่ยวหน้าฝนขึ้นมาแล้วซะด้วยสิ

วันนี้ ก็ขับรถฝ่าฝน อาทิตย์ที่แล้ว ก็ไปเที่ยวป่าหน้าฝน กลับมาก็ยังเจอฝน ..แต่ไม่กลัวและไม่รำคาญมันแล้ว รู้สึกดีซะอีก เที่ยวหน้าฝน คนก็น้อย โรงแรมก็ถูกลง แถมบรรยากาศแสนสดชื่นๆ ...ถ้ามีเวลามากพอที่จะนั่งมองฝนโดยไม่ต้องคิดอะไร จะรู้ว่ามันสบายใจอย่างบอกไม่ถูกเชียวล่ะ

ปีนี้ เริ่มหลงรักหน้าฝน...และหวังว่าฝนจะเอาความชุ่มฉ่ำมาให้หัวใจของใครต่อใคร เหมือนที่ฝนเอาความชุ่มฉ่ำมาสู่ใจเราในวันนี้....

ชอบ..ช่วงเวลาดีๆ
เวลาที่มีฝนพรำๆ
ใจดีๆ มองฝนแล้วคงขำ
ใจช้ำๆ มองฝนแล้วคงขื่น

โฮ่ย..แต่งกลอนสะเปะ สะปะซะจริง...เสียดายตอนที่เขียนบทความนี้ ไม่มีฝน ไม่งั้นคงได้อารมณ์อีกแบบ...

  

หน้าเที่ยวมีทั้งปีนะ
เฮ้อ...แต่วันหยุดมันมีน้อยจังเลย
วันลาก็น้อยอีก
มีค่าเหลือเกิน อุ อุ
ไปเที่ยวภูกระดึงที่บล็อกลุงนะ

อ่อ..ไปดูเตาปิ๊กนิกที่ลุงซื้อด้วยละ ฮ่า ฮ่า

  

ทำงานอะไรน่ะครับ ถึงได้ทดลองขับรถป้ายแดงด้วย

รถรุ่นนี้ผมชอบเสียด้วยซี

  

ง่า...ทำงานบริษัทค่ะ แล้วก็ทำงานแปลหนังสือไปด้วย...เวลาว่างๆ

แหะ แหะ...ไปเทสต์รถนั่น ไม่เกี่ยวกับงานที่ทำในปัจจุบันหรอกค่ะ อาศัยวาสนาบารมีเพื่อน.. ถึงได้ไปด้วย แต่งานเมื่อก่อนก็ได้อะไรฟรี อยู่บ่อยๆ ตอนนี้ไม่ค่อยมีละ..ต้องอาศัยคนอื่นไป ก็ดันเลือกงานเพื่อเงิน......โชคดีที่งานใหม่ก็โอเค เพื่อนดี...โชคดีเรื่องงานอยู่เรื่อย....แต่บางทีก็คิดถึงของฟรีเหมือนกัน..งือ งือ

รถดีนะคุณ ...ราคาก็สมเหตุสมผลดี คุยกับคนที่ใช้อยู่ เขาก็ชื่นชอบมากๆ ประหยัดน้ำมันพอตัว รู้สึกผู้ชายจะให้ใจกับรุ่นนี้ค่อนข้างเยอะ เราว่ามันก็ดูเท่ห์ดีแหละ

ได้ทดลองขับแล้ว รู้สึกว่าช่วงล่างแน่นดี รถฟอร์ดเขาจะทำช่วงล่างดี แต่ว่าความที่ชินกับรถญี่ปุ่นน่ะ ไอ้พวกอุปกรณ์ต่างๆ พวกไฟหน้า ไฟหลัง ที่ปัดน้ำฝนมันกลับข้างกันหมดเลยอ่ะ พอขับจะชินและ ก็ต้องเอารถไปคืนเขา.....กลับมาควบปุเรงๆ คันเดิม