*** พื้นที่ส่วนตัวของ พันตำรวจเอก ดร. ศิริพล กุศลศิลป์วุฒิ รองผู้บังคับการกองคดีอาญา สำนักงานกฎหมายและคดี นี้ จัดทำขึ้นเพื่อยืนหยัดในหลักการที่ว่า คนเรานั้นจะมีความเป็นมนุษย์โดยสมบูรณ์ได้ ก็ต่อเมื่อมีเสรีภาพในการแสดงความคิดโดยบริบูรณ์ และความเชื่อที่ว่าคนเราเกิดมาเสมอภาคและเท่าเทียมกัน ไม่มีอำนาจใดจะพรากความเป็นมนุษย์ไปจากเราได้ ไม่ว่่าด้วยวิธีการใด ๆ และอำนาจผู้ใด ***
*** We hold these truths to be self-evident, that all men are created equal, that they are endowed by their Creator with certain unalienable rights, that among these are life, liberty and the pursuit of happiness. That to secure these rights, governments are instituted among men, deriving their just powers from the consent of the governed. That whenever any form of government becomes destructive to these ends, it is the right of the people to alter or to abolish it, and to institute new government, laying its foundation on such principles and organizing its powers in such form, as to them shall seem most likely to effect their safety and happiness. [Adopted in Congress 4 July 1776] ***
Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2550
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930 
 
1 พฤศจิกายน 2550
 
All Blogs
 
ทำตัวเป็นประโยชน์ซะบ้าง .....

ตามหัวเรื่องนี้ ... ไม่ได้ตั้งใจจะด่าใคร หรือตำหนิใครหรอกครับ แต่ว่าจะมาเล่าว่า ช่วงปิดเทอม December 2007 นี้ ผมมีแผนครับ




สืบเนื่องจากที่ University of Illinois College of Law มีกลุ่มนักเรียนกฎหมาย จัดโครงการอาสาสมัคร ไปช่วยเหลือประชาชนที่ประสบภัยจาก พายุเฮอริเคน แคทริน่า ที่เมืองนิวออร์ลีน รัฐหลุยส์เซียน่า ตั้งแต่เมื่อสองปี โดยจะไปรับรู้ รับฟังปัญหาทางกฎหมายที่เขาประสบอยู่ และ ไปช่วยเหลือในด้านกายภาพ ปรับปรุง สภาพแวดล้อม ฯลฯ ที่อยู่อาศัยของพวกเขา ผมจึงอาสาไปกับเขาด้วย

เพื่อนคงจะรู้สึกแปลกใจ เหตุการณ์ พายุถล่มนี้ เกิดขึ้นตั้งแต่สองปีเศษก่อนหน้านี้ บัดเดี๋ยวนี้ ยังไม่ได้รับการช่วยเหลือที่เพียงพออีกหรือ ที่จริงรัฐบาลสหรัฐฯ น่าจะได้ช่วยเหลือประชาชนในเมืองนิวออร์ลีน ให้เรียบร้อยไปได้นานแล้ว แต่ว่า การณ์ไม่ได้เป็นไปเช่นนั้น สาเหตุส่วนหนึ่ง ก็มาจากปัญหาทางการเมืองนั่นเอง เพราะ รัฐบาล และผู้แทน ในรัฐหลุยเซียน่า และนิวออร์ลีน นั้น ส่วนใหญ่ จะเป็น เดโมแครต ไม่ได้เป็น รีพลับบริกัน คือ เป็นฝ่ายค้าน นั่นเอง

ผลลัพธ์ คงจะเป็นประมาณว่า เหมือนภาคใต้ บ้านเรานั่นแหละครับ (ผมเดาเอาเอง) คือ แม้ว่ารัฐบาลไม่ว่าจะมาจากพรรคเทวดาที่ไหน และไม่ว่าจะทุ่มเท งบประมาณลงไปในภาคใต้มากเท่าใด ชาวใต้ ก็ยังคงจงรักภักดีต่อประชาธิปัตย์ อย่างไม่สนใจใยดี คุณงามความดี ของพรรคเทวดาอื่น ๆ ทั้งนั้น ยังคงเลือกผู้แทนจากพรรคเก่าแก่นี้ตลอดไป แม้เขาจะได้เรียนรู้แล้วว่า แม้จะได้เป็นรัฐบาลกี่สิบสมัย ก็ไม่ได้ทำให้ชีวิตของเขาดีขึ้นมาเลยก็ตาม เขาก็ยังจงรักภักดี ไม่สร้างซา (แต่ทั้งนี้ ไม่ได้หมายความว่า พรรครัฐบาล พรรคอื่น จะปล่อยปละละเลยไม่สนใจพัฒนาภาคใต้นะครับ ผมว่า ควรจะต้องพิจารณา พัฒนาให้เสมอภาคกันในทุกภูมิภาคด้วย )

พรรครัฐบาลของสหรัฐฯ ก็คงจะเช่นเดียวกัน เอาเงินไปทุ่มเท กับการสงครามในอิรัก และ "การสร้างประชาธิปไตย" ซึ่งจะน่าเป็นการหวังและแสวงประโยชน์จากประเทศในภูมิภาคตะวันออกกลางมากกว่า ชาวบ้านใน นิวออร์ลีน ซึ่งส่วนใหญ่ สองในสาม จะเป็นชาวผิวสี (ดำ) จึงยังต้องรับทุกข์ทรมานต่อไป

นักเรียนกฎหมายที่ โรงเรียนของผม จึงได้ร่วมกับ นักเรียนกฎหมายทั่วประเทศสหรัฐ ไปช่วยเหลือรับฟังปัญหาทางกฎหมาย และการช่วยเหลือในด้านอื่น ๆ ในช่วงเดือนธันวาคม ๒๕๕๐ ที่จะถึงนี้ ในส่วนของมหาวิทยาลัยของผม ได้สนับสนุนเงินทุน จำนวนหนึ่งแก่กลุ่มอาสาสมัครที่ผมจะไปร่วมนี้ แต่ไม่เพียงพอ ทางกลุ่มที่ผมร่วมด้วย จึงได้ออกอุบาย ขายลูกปัดสี ประจำโรงเรียน มหาวิทยาลัยต่าง ๆ ในช่วงที่มีการแข่งขันอเมริกันฟุตบอล สองสามเดือนผ่านมานี้ ซึ่งได้เงินไปสนับสนุนเยอะพอสมควร

ผมได้ประสบการณ์อย่างหนึ่งในระหว่างการขายลูกปัดสี (ที่นำมาร้อยเรียงเป็นสายสร้อย) คือ มีชาวอเมริกันไม่น้อยที่มีน้ำใจ พอรู้ว่าเรามาขายลูกปัดสี เพื่อระดมทุนไปช่วยเหลือชาวบ้านในนิวออร์ลีน ก็ช่วยเหลือ บริจาคเงินเกินกว่าราคาลูกปัด ( ๒ เหรียญ) ที่เราตั้งไว้ แต่มีจำนวนไม่น้อย ไม่ช่วยแล้วยังกวน(ตีน) อีก เป็นต้นว่า จะหาเงินเองหรือเปล่า หรือ จะไปช่วยอะไรเขา ไกลขนาดนั้น ตัวพวกคุณเอง ต้องการไปเที่ยวเองหรือเปล่า ฯลฯ

ก็แล้วแต่จะคิดกันไป ห้ามกันไม่ได้ แต่ที่แน่ ๆ ผมว่า มันเป็นประสบการณ์ดีมาก ที่จะได้ไปช่วยเหลือชาวบ้านจริง ๆ แม้จะเป็นส่วนเล็ก ๆ น้อย ๆ แต่ถ้าทุกคน ทำคนละเล็กละน้อย แล้วลองงานที่ทำคนละไม้คนละมือมารวม ๆ กันเข้า มันก็คงจะมีประโยชน์ต่อเพื่อนร่วมโลกไม่น้อยเลยทีเดียวครับ แต่ผมละกลัวจริง ๆ คือ เขาเป็นชาวผิวสี(ดำ) ซึ่งผมฟังคนผิวสี ไม่ออก ......... เอิ๊ก เอิ๊ก .... จะไปรอดไหมเนี่ย พี่น้องคร๊าบ




สุดท้าย ลองมาโหวต กันหน่อยนะครับ ......
ถ้าพี่น้อง เพื่อน ๆ มีโอกาส จะไปร่วมเป็นอาสาสมัครไหมครับ





ปล. เพื่อน ๆ หรือ ท่านผู้มีเกียรติที่ได้บังเอิญอ่าน blog ผม หรือ หากท่านอยู่ในนิวออร์ลีน จะมาช่วยกัน หรือ แนะนำ หรือ ให้ข้อคิด ข้อควรระวังแก่ผมบ้าง ผมจะเห็นคุณค่าในคำแนะนำฯ ของท่านเป็นอย่างยิ่งครับ



Create Date : 01 พฤศจิกายน 2550
Last Update : 2 มิถุนายน 2553 14:43:45 น. 9 comments
Counter : 543 Pageviews.

 
ก่อนอื่น เมื่อวานพึ่งพูดกับพี่ไป ดีใจมากที่สองวันได้อ่านสองเรื่อง วันนี้ได้อ่านอีก ดีใจมากครับ

ถ้าเป็นผมเหรอครับ ผมไปครับ ผมคิดว่าเป็นสิ่งนี้เป็นสิ่งที่มีประโยชน์มาก น่าจะยังไม่มีกลุ่มคนกลุ่มใดทำ และจะเป็นการช่วยเหลือชาวบ้านจริงๆ

ผมเห็นว่า การดูแลสังคมเล็กๆน้อยๆในลักษณะนี้ เป็นสิ่งที่สถาบันการศึกษาฯที่มีความพร้อมควรจะสนับสนุนในเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องครับ

ขอจบการ comment ครั้งแรกของผมไว้เท่านี้นะครับ แล้วจะเข้ามา comment อีกนะครับ

ด้วยความเคารพ


โดย: J IP: 130.126.146.77 วันที่: 1 พฤศจิกายน 2550 เวลา:6:45:47 น.  

 
ไปค่ะไป ถ้ามีโอกาศ อยากทำงานอาสาสมัครมากๆเลย...


โดย: ปลายฟากฟ้า วันที่: 1 พฤศจิกายน 2550 เวลา:9:32:36 น.  

 
ช่วงปิดเทอม December 2007 นี้ ผมมี "แฟน" ใหม่ครับ?!?!?!?!?!?!!? 55555555555555 แซวเล่นครับลุง หุหุ


โดย: เมื่อลมแรง...ใบไม้ก็ร่วง วันที่: 1 พฤศจิกายน 2550 เวลา:9:33:39 น.  

 


ยกมือ อีก คน คร้าบบบ !!! ถือว่าได้ตอบแทน U.S.A. ด้วย


โดย: นิรมาณ วันที่: 1 พฤศจิกายน 2550 เวลา:17:50:02 น.  

 

คุณพลเป็นยังไงบ้างค่ะ ไม่ได้แวะมาคุยนานมากแล้ว
ก่อนคุณพลจะกลับไปอเมริกา ก็ตั้งใจว่าจะโทรไปร่ำลา แต่ก็มัวยุ่งๆ
มาคิดได้อีกทีคุณพลกลับไปแล้ว

หาโอกาสจะแวะมาทิ้งโน๊ตที่บล็อคคุณพลก็ไม่ว่างซักที หวังว่าคงสบายดีน่ะค่ะ


โดย: พ ริ ก ขี้ ห นู @ UK วันที่: 1 พฤศจิกายน 2550 เวลา:21:31:38 น.  

 
Before Catrina, New Orleans was a very dangerous place. When my wife and I were there for a presentation, we were advised to be within the French Quarter for our own safety.

Anyway, we really liked the city... you know, the French Quarter, Cafe Du Mont, the River Walk, jazz music, Jackson Square, French-styled architectures, lively street shows, and much more... All of these may not be easily seen in any other US cities.

It's just simply charming.

Too bad, at that time, we didn't have much time and money to explore any other Southern charms such as gumbo foods, city tours, bayoo outside New Orleans...

If you have a chance, these are also worth your time and money.

On top of that, you have opportunity to see grief and sorrow of people of New Orleans.... which I don't think that the city would be able to fully recovered any time soon.

If you don't mind, take lots of pictures, narrate and share your experiences with us.. Myself, at least, looks forward to reading them through.

Best,
A.T.



โดย: A.T. (amatuer translator ) วันที่: 2 พฤศจิกายน 2550 เวลา:3:45:35 น.  

 
อธิบายเรื่องการเมืองเห็นภาพเลยครับ


โดย: ต่อตระกูล วันที่: 2 พฤศจิกายน 2550 เวลา:23:34:49 น.  

 
คิดดี ทำดี แค่นี้ก็มีความสุขแล้วครับผม อิอิ


โดย: Duke of York วันที่: 3 พฤศจิกายน 2550 เวลา:4:59:57 น.  

 
ยกมือด้วยคน


โดย: เ ม ฆ ค รึ่ ง ฟ้ า วันที่: 3 พฤศจิกายน 2550 เวลา:15:22:48 น.  

POL_US
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 82 คน [?]




คลิ๊ก เพื่อ Update blog พ.ต.อ.ดร. ศิริพล กุศลศิลป์วุฒิ ได้ที่นี่
https://www.jurisprudence.bloggang.com






รู้จักผู้เขียน : About Me.

"เสรีภาพดุจดังอากาศ แม้มองไม่เห็น แต่ก็ขาดไม่ได้ "










University of Illinois

22 Nobel Prize & 19 Pulitzer Prize & More than 80 National Academy of Sciences (NAS) members







***คำขวัญ : พ่อแม่หวังพึ่งพาเจ้า

ครูเล่าหวังเจ้าสร้างชื่อ

ชาติหวังกำลังฝีมือ

เจ้าคือความหวังทั้งมวล



*** ความสุข จะเป็นจริงได้ เมื่อมีการแบ่งปัน :

Happiness is only real when shared!














ANTI-COUP FOREVER: THE END CANNOT JUSTIFY THE MEANS!






Online Users


Locations of visitors to this page
New Comments
Friends' blogs
[Add POL_US's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.