BlogGang.com : : POL_US : ชาตินี้ จะมีคำว่าตรงเวลาไหม

ชาตินี้ จะมีคำว่าตรงเวลาไหม

ผมเริ่มต้น วันคล้ายวันที่แม่ผมต้องได้รับความทุกข์ทรมานฯ เพราะผม (วันคล้ายวันเกิด) ในปีนี้ของผม ด้วยการไปทำงานที่ร้าน Y-Eatery ซึ่งผมทำเป็นประจำในช่วงเปิดเทอมฯ

ดร. มยุรีฯ และคุณโจ ซึ่งเป็นเจ้าของร้าน E-Eatery ที่กรุณาผมมากมาโดยตลอด การที่พี่ฯ เขาให้ผมทำงาน คือ การให้เงินอย่างหนึ่ง เพราะผมทำงานแค่วันละชั่วโมงเศษ และ ได้ค่าแรงมากกว่าคนอื่น ๆ รวมถึงอาหาร ที่ ดร. มยุรีฯ จัดให้ จนผมไม่ต้องทำอาหารเองเลยก็ว่าได้ สบายจริง ๆ ขอบคุณครับ (ต่างจากร้านอาหารไทย อื่น ๆ ที่มักจะเอาเปรียบคนไทยด้วยกัน กดขี่ บางที ไม่ให้ค่าแรงด้วยซ้ำ)

วันเสาร์และอาทิตย์ (๒๘ และ ๒๙ พ.ค.๔๘) ที่ผ่านมาสองวัน ผมก็ไม่ได้ทำรายงานวิจัยอีก เพราะ ดร. มยุรีฯ ให้ผมไปช่วยจัดอาหารแขก ๆ แบบ “มาเลเซีย” ให้กับสมาคมเด็กมาเลย์ฯ ที่จัดการแข่งขันกีฬาเชื่อมความสัมพันธ์ระหว่างเด็กมาเลย์ฯ ในสหรัฐ

สมาคมนักเรียนมาเลฯ แข่งแกร่งมากฯ สามารถเป็นเจ้าภาพจัดการแข่งขันกีฬาสำหรับเด็กมาเลย์ฯ ที่เรียนในสหรัฐฯ ทั้งหมด กว่า ๙๐๐ คน โดยมีรัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาฯ ของมาเลฯ และท่านฑูตฯ จากกรุงวอชิงตัน บินมาร่วมงานถึงเมืองเล็ก ๆ อย่างที่แชมเปญจ์ได้ สำหรับสมาคมนักเรียนไทยฯ ก็ได้รับความกรุณาจาก รองกงสุลไทยฯ นโรตน์ฯ จากชิคาโก้ มาร่วมงานตลอดเหมือนกัน

พวกเราช่วยกันจัดทำอาหารแบบมาเลย์ ซึ่งเป็นอิสลามเสียส่วนใหญ่ อาหารที่จัดทำ ก็คือ ไก่ราดพริก แต่เด็กมาเลย์ ซื้อทั้งไก่ และเครื่องปรุง (seasoning) พร้อมสูตรในการทำอาหารมามอบให้กับ ดร. มยุรีฯ เขากลัวว่า เราจะจัดไก่หลงให้กับเขา คือ ไม่ได้ฆ่าและทำโดยชาวอิสลามด้วยกัน กับอาหารอื่น ๆ อีกสองสามอย่าง รวมถึงขนมไทย ๆ อย่าง ต้มสาคูกระทิ กับข้าวโพดและลำไย แบบไทย ๆ ของเรา วันแรกพิเศษหน่อย คือ เขามีมื้อที่เรียกว่า Tea Time ประมาณบ่ายสี่โมงเย็นด้วย ส่วนวันที่สอง รายการอาหาร คือ ข้าวหมกไก่ กับเนื้อตุ๋น พร้อมขนมหม้อแกงแบบไทย ๆ ของเรา

ผมได้เรียนรู้วัฒนธรรมมาเลฯ เรื่องการกินอาหารของเขา คือ เขาเริ่มมื้อเช้ากันเวลาประมาณ ๙.๐๐ น. หลังจากนั้น ๑๑.๐๐ น. จะมีมื้อก่อนเที่ยง เป็นมื้อเบรกของเขา ส่วนมื้อเที่ยง จะเริ่มประมาณ ๑๓.๐๐ น. จากนั้นอีกไม่กี่ชั่วโมง ก็เริ่มมื้อ Tea time ที่ประมาณเวลา ๑๖.๐๐ น. จนกระทั่ง ประมาณ ๑๙.๐๐ น. จึงเป็นมื้อเย็นของเขา ผมเหนื่อยแทนกับการกินหลายมื้อของเขา ผมนี่เซ่อมานาน นึกไม่ถึงว่า นอกจากจะแค่ละหมาดต่อองค์อันเลาะห์ ๕ ครั้งต่อวันแล้ว ยังรับประทานอาหาร ๕ ครั้งต่อวันอีกด้วย

มื้อที่เรียกว่า Tea time นี่ อย่านึกว่ามีแต่น้ำชาฯ นะครับ เขาให้จัดทั้ง ผัดไทย ขนมแบบมาเลฯ ที่นักเรียนเขียนสูตรการทำมาให้เราจัดการให้ฯ Egg role ชาดำเย็น (Thai ice tea) และกาแฟ ผมทึ่งความสามารถในการกิน เพราะเขาเพิ่งกินมื้อเที่ยงราว ๆ เที่ยงเศษเท่านั้นเอง เหนื่อยแทนครับ

ผมยังได้เรียนรู้อีกอย่างว่า เขามีวัฒนธรรมประเภทหนึ่ง ไม่รู้จะเป็นทุกชาติในเอเชีย หรือเปล่า คือ การต้องให้เด็กมาให้พร้อม แล้วจึงไปเชิญผู้ใหญ่ ซึ่งถือเป็นแขก VIP ของเขามาทีหลังเสร็จ เด็ก ๆ มาถึง ก็มานั่งแก่วรอผู้ใหญ่ของเขา มองอาหารตาละห้อยฯ ห้ามกินจนกว่าผู้ใหญ่จะลงมือฯ แถมยังต้องเดินไปตามเสริฟอาหารให้กับผู้ใหญ่ ทั้ง ๆ เขาขอให้เราจัดอาหารแบบต่างคนต่างตักเองฯ พวกเด็กฯ ที่มาอยู่อเมริกานาน ๆ ไม่รู้เขาคิดอย่างไร แต่เด็กที่มาเลฯ คงจะชิน กับระบบสิทธิพิเศษ ที่เรามักจะเรียกว่า การให้เกียรติผู้ใหญ่ฯ ผมว่ามันก็ดี แต่ผู้ใหญ่ ควรจะทำให้ตัวให้ได้รับเกียรติด้วยเหมือนกัน

คนมาเลฯ ที่มาครั้งนี้ มีวัฒนธรรมอย่างหนึ่ง คือ ทำอะไรตามอำเภอใจ เขานัดว่าจะมากินข้าวเวลาประมาณ ๑๒.๐๐ น. แต่เขามากันเกือบบ่ายสองโมง เอาเป็นว่าถ้าเรานัดหมายอะไรไว้ ก็ “เจ๊งตายห่า” กันพอดี อีกอย่าง ถ้าเราต้องจ้างพนักงานฯ เราก็เสียค่าจ้างเพิ่มอีกอย่างน้อย สองชั่วโมงฯ ซึ่งถ้าทำในวันหยุดด้วย ต้องจ่ายไม่น้อยกว่า ๑.๕ เท่าของค่าแรงปกติอีกต่างหาก ผมละสงสารเด็กที่มานั่งรอฯ เขามาตรงเวลา คือ เที่ยงตรง มารอพวกแขก VIP ยันเวลาบ่ายโมงครึ่งฯ ผมได้แต่ถามตัวเองว่า เมื่อไหร่วัฒนธรรม (ห่วย ๆ )ไม่ตรงต่อเวลานี้ จะเลิกกันเสียที ถ้าท่านผู้อ่านเป็นผู้ใหญ่พอ คงจำเหตุการณ์เมื่อสงครามร่มเกล้า เมื่อประมาณเกือบ ๒๐ ปีที่แล้วได้ เพราะการไม่อาจทำให้ทันเวลาตามยุทธศาสตร์สงครามได้ ทำให้ทหารไทยของเราหายไปเป็นกองพลฯ

ตอนผมทำงานอยู่ที่เมืองไทย ผมก็เจอวัฒนธรรมแบบไม่ตรงต่อเวลาเยอะมาก โดยเฉพาะในเรื่องการนัดประชุม คำสั่งให้มาประชุม เวลา ๐๙.๓๐ น. ณ. กองบัญชาการแห่งหนึ่ง ผู้ที่กระตือรือร้น ก็มาตั้งแต่เวลาประมาณ ๐๙.๐๐ น. เพื่อรอประชุมฯ แต่เมื่อถึงกำหนดการฯ ๐๙.๓๐ น. กลับพบว่า ผู้ที่ต้องมาประชุม มีไม่ถึง ๑๐ เปอร์เซ็นต์ฯ ประธานในที่ประชุมฯ ก็ให้เจ้าหน้าที่มาดูว่า ที่ประชุมพร้อมหรือยังฯ แล้วท่านก็รอ จนถึงเวลา ๑๐.๐๐ น. จึงเริ่มประชุมได้ แถมตอนเริ่มประชุมแล้ว ยังมีคนที่สายกว่านั้น เดินเข้าห้องประชุมอีก

ผมคิดในใจ “นี่คือการลงโทษ” บุคคลที่มีความรับผิดชอบ ซึ่งมาตรงต่อเวลาฯ ผมคิดเลยเถิดไปว่า ถ้าประธานในที่ประชุม เป็นคนที่เอาจริงเอาจังฯ ไม่เห็นการประชุม เป็นแค่รูปแบบฯ ไม่มีเนื้อหาแล้ว การตรงต่อเวลาควรเป็นเรื่องสำคัญฯ เมื่อถึงเวลา ประธาน ก็ควรจะเริ่มประชุมทันที หากใครมาสาย ก็ให้รายงานชี้แจงเหตุผลฯ หากไม่มีเหตุผลอันสมควร ก็ต้องพิจารณาทัณฑ์ฯ กันไป ถ้าประธานทำอย่างนี้ รับรองว่า ครั้งต่อไป ไม่มีใครมาสายแน่ วัฒนธรรมดี ๆ ก็จะเกิดขึ้น

การประชุม เป็นเรื่องที่มีความสำคัญมาก เพราะช่วยให้ผู้ร่วมปฏิบัติการเข้าใจนโยบาย แก้ไขปัญหาการสื่อสารที่คลาดเคลื่อน รวมถึงการระดมความคิดในการแก้ไขปัญหาฯ และตรวจสอบการปฏิบัติงานที่ผ่านมาขององค์กรฯ หรือ เจ้าหน้าที่ในสังกัดของตน แต่ในทางข้อเท็จจริง การประชุมที่เมืองไทย จะเน้นที่รูปแบบ มีดอกไม้สวย ๆ มีป้ายงาม ๆ ติดบนเวที ฯลฯ แต่แทบจะหาเนื้อหาไม่ได้ แถมถ้ามีใครเสนอความขัดแย้งกับประธานในที่ประชุมฯ หรือ ผู้หลักผู้ใหญ่ ที่มีตำแหน่งหน้าที่สูงกว่าแล้ว ยังถูกมองว่าไม่รู้จักกาละเทสะ ไม่รู้จักเด็กผู้ใหญ่อีกต่างหาก

ตอนทำงานอยู่เมืองไทย ก็ไม่เคยย่อท้อที่จะแสดงความเห็น เพราะผมยึดหลักว่า ประชุม คือ การถกเถียง ทำความเข้าใจ และแก้ไขปัญหาร่วมกัน หากไม่ต้องการแสดงความเห็น ก็ไม่ควรจะมีการประชุม คนเรามีความเห็นแตกต่างกันได้ ในที่ประชุม ก็ควรจะแสดงความเห็นเต็มที่ แต่หลังจากประชุม เราคือ เพื่อนร่วมงานกัน ไม่มีโกรธเคือง ฯ แต่เมืองไทย กลับไม่เป็นเช่นนั้น มีการผูกอาฆาตพยาบาท “มึงนี่ทะลึ่ง หักหน้ากู” อะไรทำนองนั้น ตอนผมเป็นหัวหน้างาน ก็เรียกประชุมบ่อย โดยพยายามสร้างวัฒนธรรมใหม่ คือ ตรงต่อเวลา และการถกเถียงอย่างเต็มที่ในที่ประชุมฯ ตอนเย็น เราก็ไปกินเหล้า กินส้มตำ ฯลฯ หน้าสถาบันนิติเวช ที่มีราคาถูกมาก ๆ เหมาะสำหรับข้าราชการจน ๆ อย่างพวกเรา หวังว่า ลูกน้องผม ที่เติบโตขึ้นไป จะเอาวัฒนธรรมที่ผมพยายามปลูกฝังอยู่นานไปใช้บ้างฯ ไม่มากก็น้อยฯ

ผมได้แต่ตั้งคำถามกับตัวเองว่า จนกว่าชีวิตผมจะหาไม่ในชาตินี้แล้ว ผมจะได้ยินคำชมว่า ชาติไทย หรือชาติในเอเชีย เป็นคนที่ “ตรงต่อเวลา” หรือไม่

Create Date : 30 พฤษภาคม 2548

Last Update : 18 มิถุนายน 2553 8:05:44 น.

28 comments

Counter : 643 Pageviews.

ในช่วงชีวิตที่ผ่านมาของผม..

เท่าที่เคยร่วมงานกับคนเอเชียด้วยกัน

สิงคโปร์ ญี่ปุ่น จีนไต้หวัน เป็ฯชนชาติที่เคร่งครัดในเรื่องเวลามากครับ....

ความมีวินัยและเอาจริงเอาจังของพวกเค้าคงเป็นปัจจัยหลักอย่างนึงที่ผลักดันให้ประเทศเหล่านี้พัฒนาก้าวไปไกลกว่าชาติอื่นๆในเอเชีย

ไม่ต้องไปเทียบไกลมาก

ย้อนหลังไปเมื่อช่วงรัชกาลที่ 5 ไทยกับญี่ปุ่นไม่ต่างกันมากเท่าไหร่แต่ในช่วงเวลาหลังจากนั้น...ไม่ต้องพูดถึงเลยครับ

โดย: กุมภีน

วันที่: 30 พฤษภาคม 2548 เวลา:12:52:03 น.

อ่านสนุกดี แถมได้แง่คิดด้วยค่ะ วันหลังจะแวะมาอ่านใหม่นะคะ ขออนุญาต add ด้วยได้มั้ยคะ

โดย: แม้ว (montagio

) วันที่: 30 พฤษภาคม 2548 เวลา:12:54:36 น.

บอกตามตรงนะคะว่าตั้งแต่อ่าน Blog และรู้จักตำรวจมา นี่คือครั้งแรกที่ทำให้รู้สึกว่าใน Blog และการได้อ่านความคิดของคนที่เรียกตัวเองว่าตำรวจนั้น มันได้อะไรมากกว่าที่เราคิด
ชีวิตปกติห่างไกลกับตำรวจมากค่ะ เพราะหลังจากที่เคยมีแฟนๆเป็นนักเรียนนายร้อยตำรวจสมัยสิบปีก่อน ชีวิตก็ไม่ได้ใกล้หรือเฉียดๆกับตำรวจอีกเลย ดีใจค่ะที่ได้มาอ่านทั้งความคิดของคุณและของเพื่อนๆคุณที่แวะเวียนมาแลกเปลี่ยนประสบการณ์
คุณอาจไม่ใช่ทั้งหมดที่ทำไปลี่ยนความคิดที่มีกับตำรวจแต่คุณคือส่วนหนึ่ง ขอบคุณมากๆค่ะ คงได้มาทักทายกันใหม่ ส่วนเรื่องราวใน Blog ของเรานั้นที่คุณบอกว่าคุณไม่รู้ เพราะ Innocent เอาเป็นว่ารู้ไว้เท่าทันเสือๆทั้งหลายดีมั้ยคะ

โดย: แม้ว (montagio

) วันที่: 30 พฤษภาคม 2548 เวลา:13:20:38 น.

ซักพักค่ะ ถ้าความคิดยังไม่เปลี่ยน
เอาอะไรไปครอบ ก็ยังไม่เปลี่ยนหรอกค่ะ

ปล. เข้ามาแล้วเดินหน้าจ๋อยๆ ออกไปเล็กน้อย
จะพยายามแก้นะคะ เฮ้ออออ

โดย: cocoa butter

วันที่: 31 พฤษภาคม 2548 เวลา:0:52:12 น.

วันนี้ได้ข้อคิด...จากบล๊อคคุณ POL_US ค่ะ

ทำอะไรตามอำเภอใจ เขานัดว่าจะมากินข้าวเวลาประมาณ ๑๒.๐๐ น. แต่เขามากันเกือบบ่ายสองโมง เอาเป็นว่าถ้าเรานัดหมายอะไรไว้ ก็ “เจ๊งตายห่า” กันพอดี

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมนะคะ คิดว่าจะเข้ามาอ่านสาระประโยชน์จากแนวคิดคุณ POL_US เรื่อย ๆ ยอมรับว่าคุณเขียนได้มีสาระจริง ๆ ดูมีความตั้งใจเขียน และเขียนอย่างมีหลักการน่ะค่ะ

โดย: srisawat

วันที่: 31 พฤษภาคม 2548 เวลา:4:00:50 น.

"ผมนี่เซ่อมานาน นึกไม่ถึงว่า นอกจากจะแค่ละหมาดต่อองค์อันเลาะห์ ๕ ครั้งต่อวันแล้ว ยังรับประทานอาหาร ๕ ครั้งต่อวันอีกด้วย"

ละหมาดต่อองค์อันเลาะห์ ๕ ครั้งต่อวันน่ะใช่ค่ะแต่ดิฉันก็รับประทานอาหาร 3 มื้อเท่านั้น รู้จักคนอินโดก็เห็นเขารับประทานเหมือนคนไทย ไว้จะถามคนมาเลย์ให้เรื่องวัฒนธรรม 5 มื้อ แต่มุสลิมกันเองก็ได้ยินบ่นๆกันเรื่องการตรงต่อเวลานะคะ
"Punctuality is the politeness of kings"
Louis XVIII of France quotes

Another thing that attracts foreigners to Islam is its emphasis on tolerance. Then the daily prayers teach one punctuality and the one month of fasting enables one to exercise self-control over oneself and without doubt punctuality and self-discipline are two of the most important attributes of a good man and a great man.

โดย: Aisha

วันที่: 31 พฤษภาคม 2548 เวลา:5:36:41 น.

สุขสันติ์วันเกิดครับท่านนายพล 27พฤษภาคม2548

ตำแหน่ง ลาภ ยศ สรรเสริญ เงิน ทอง สุขภาพ ความสุข ความสบายใจ อย่างไหนสำคัญที่สุดครับ?

อย่างงั้น ยกให้ท่านทั้งหมด เลยครับ!!!!

อ่านBlogวันนี้แล้ว รู้สึกเหมือนคนอื่นเลยว่า ………..ไม่ขอชม

………..ไม่ได้แล้ว

เขียนดี มีประโยชน์ต่อทุกคนครับ

ตอนผมไปบรรยายที่ป.ต.ท. ผู้ว่าการเลื่อน(สมัยนั้น)มากล่าวเปิด ตอนใกล้เที่ยง ท่านก็มาพูดคุยกับผู้เข้าฝึกอบรมอีกรอบ พร้อมกับร่วมรับประทานอาหารเที่ยงแบบบุฟเฟ่ต์ด้วย มีคนเตรียมอาหารมาให้ท่าน จัดเป็นโต๊ะแล้ว แต่ท่านก็ยังไม่ยอมกินสักที ท่านบอกว่าจะรอดูอาหารที่โต๊ะบุฟเฟ่ต์ว่าจะพอหรือเปล่า? และท่านจะรอกินอาหารพร้อมๆกับคนตักอาหารรายท้ายๆ ด้วยนะครับ

โดย: yyswim

วันที่: 31 พฤษภาคม 2548 เวลา:11:24:21 น.

**นั่นจิ จะมีคนที่ตรงต่อเวลามากแค่ใหน**

**แต่ที่แน่ๆๆ บางที่ ชาว ยุโรปเอง**

**ก็ยังไม่ตรงต่อเวลาเหมือนกันอะ**

โดย: จอมแก่นแสนซน

วันที่: 31 พฤษภาคม 2548 เวลา:12:56:20 น.

ขอบคุณที่แวะเข้าไปเยี่ยมที่ blog นะคะ...

เป็นคนค่อนข้างซีเรียสเรื่องเวลานะคะ (จริงๆ น้า) และติดนาฬิกาข้อมือมาก ไม่ใส่ไม่ได้เลย พยายามทำให้เป็นนิสัยอยู่ค่ะ เพราะบางทีเวลาที่เพื่อนๆ มาสาย ทำให้เราเบื่อหน่าย และสายตาม เพราะคิดว่า ยังไงมันก็มาสาย เราจะรีบทำไม (เป็นความคิดที่แย่มาก!) ถ้าทำเป็นนิสัยได้ จะดีมากๆ เลยเนอะ...

ปล.สุขสันต์วันครบรอบวันเกิดนะคะ... ขอให้คุณ POL_US รวมถึงคุณแม่ และครอบครัว มีความสุขมากๆ นะคะ...

โดย: pinkypuppypopularpoopuu

วันที่: 31 พฤษภาคม 2548 เวลา:19:18:41 น.

ผมก็หวังว่าสักวันจะเป็นอย่างนั้นครับ คือ การตรงต่อเวลาอยู่ในสายเลือดของคนไทย

โดย: เจไอ

วันที่: 31 พฤษภาคม 2548 เวลา:20:46:54 น.

ทำอะไรตามใจคือไทยแท้ นี่คือเรื่องจริงแน่นอนที่สุด การไม่ตรงต่อเวลา การไม่มีวินัย และการไม่มีน้ำใจนักกีฬา นี่แหละทำให้คนไทย คุณภาพของคนในชาติจึงต่ำกว่าชาติที่อารยะแล้ว ทางออกก็ไม่ยาก ครับ กฏต้องเป็นกฏก่อน ถ้ากฏไม่เป็นกฏแล้ว วินัยกับตรงต่อเวลา เป็นเรื่องที่เป็นไปได้ยากครับ และสูงที่สุดคือวัฒนธรรมในการแลกเปลี่ยนความเห็นครับ เริ่มที่ละขั้นครับ โดยเฉพาะผู้รักษากฏหมายและกติกาทางสังคมอย่างคุณ POL_US สำคัญที่สุด ถ้าทำกฏและกติกาทางสังคมให้เสมอภาคกัน นี่แหละคือหัวใจพื้นฐานของการยกระดับทางสังคม

โดย: ปริเยศ (Pariyed

) วันที่: 31 พฤษภาคม 2548 เวลา:21:57:24 น.

**แวะมาเล่นด้วยพร้อมเอาดอกไม้มาฝากอะจ้า**

**ขอบคุณมากนะจ้าที่แวะไปเล่นด้วยอะจ้า**

โดย: จอมแก่นแสนซน

วันที่: 1 มิถุนายน 2548 เวลา:3:00:35 น.

สุขสันต์วันเกิดนะพี่

โดย: pattaya IP: 203.185.131.3 วันที่: 1 มิถุนายน 2548 เวลา:8:53:43 น.

พยายามเริ่มต้นที่ตัวเองก่อนเลยค่ะ

ที่ใช้คำว่าพยายามเพราะว่ามีหลายครั้งที่ทำไม่ได้

แต่ก็จะพยายามต่อไป เอาใจช่วยด้วยนะคะ

สุขสันต์วันเกิดค่ะ ถึงจะช้าไปนิดหนึ่งนะ

แต่ก็จากใจค่ะ

โดย: Xenosaga

วันที่: 1 มิถุนายน 2548 เวลา:10:35:49 น.

เอ๊า ถึงวันแก่ เอ้ย วันเกิดอีกคนแล้วหรอืครับนี่
อืม

งั้นก้องอวยพรให้ มีแต่ความสุขนะครับ
รู้ว่าเป็นไปไม่ค่อยได้

งั้นขอให้มีความทุกข์ น้อยกว่าความสุขครับ

ผมว่านะ การตรงต่อเวลา มันขึ้นอยู่กับจิตสำนึกและการเอาใจใส่ของเรามากกว่าครับ
ว่าเรามีให้แก่กันและกันแค่ไหนครับ

มันมองได้ถึง การใส่ใจกันและกันได้ดีครับผม

ที่
Anan Anee Anoon Anai

โดย: อันนั้น อันนี้ อันนู้น อันไหน (อันนั้น อันนี้ อันนู้น อันไหน

) วันที่: 1 มิถุนายน 2548 เวลา:11:08:50 น.

**GoedMorgen สวัสดีตอนเช้าตรู่ของ เนเธอร์แลนด์ จ้า**

***แม้ว่าเราจะห่างกันสักเพียงไหน***

***ขอแค่ว่าดวงใจยังคิดถึง***

***ส่งความรักมาหาห่วงคำนึง***

***คงตราตรึงหัวใจไม่ลืมเลือน***

Ps.. มีความสุขเช่นทุกๆๆวันนะจ้า

***Happy Birthday ***

...Wishing you love, Happiness and Cheer...Today and All Through The Year...

โดย: จอมแก่นแสนซน

วันที่: 1 มิถุนายน 2548 เวลา:11:53:11 น.

อวยพรวันเกิดย้อนหลังครับ

คุณPOL_US สุขสันต์วันเกิดมากๆนะครับ

โดย: ปริเยศ IP: 61.91.152.161 วันที่: 1 มิถุนายน 2548 เวลา:13:03:44 น.

ผมเห็นด้วยกับคุณ กุมภีนฯ จริง ๆ คนญี่ปุ่นนี่ตรงเวลาจริง ๆ นัดเวลาไหนเวลานั้นจริง ๆ ผมชอบจริง ๆ ไม่เหมือนนักเรียนไทยเรา โอ๊ย เป็นคุณนายสายเสมอ.ตลอดทุกงาน ไม่ว่างานเล็กงานใหญ่ ต่างกันแบบฟ้าเหวจริง ๆ

ขอบคุณทุกท่านที่อวยพร วันเกิดให้ผม เหอ เหอ ความจริง อยากจะแจกเคกฯ ออนไลน์ ไปให้ทุกท่านเลยครับ โดยเฉพาะท่าน พัทยาฯ ที่เป็นเพื่อนร่วมทุกข์ร่วมสุข สมัยเรียนโทนิติฯ ที่ มธ. ตอนนี้ เธอได้ดิบได้ดี เป็นคุณนายไปแล้วฯ เรื่องการแจกเคก คงเป็นไม่ได้ เอาเป็นว่า ท่านเกิดวันไหนกันบ้าง บอกผมด้วยนะครับ เพราะท่านทั้งหลาย หลายคน ไม่ยอมลงรายละเอียดเกี่ยวกับตัวเองไว้เลย แต่ผมก็เข้าใจมันคือ โลกไซเบอร์ ที่หาความจริงใจและความเชื่อใจกันได้ยาก

เรื่องการบังคับใช้กฎหมายนั้น ในทางอุดมคติ เราจะต้องพยายามบังคับให้เสมอภาค แต่ในทางข้อเท็จจริง เราจะมีสิ่งที่เรียกว่า ดุลพินิจ (Discretion) ที่บางที่ มันก็อาจจะแตกต่างกันไปแต่ละสถานการณ์ ในข้อเท็จจริงที่คล้าย ๆ กัน แต่มีปัจจัยบางสิ่งที่แตกต่างกัน การวินิจฉัยปัญหา และผลสรุป ก็อาจจะแตกต่างกันได้ ถามว่าจะควบคุม Discretion อย่างไร คำตอบที่ง่าย แต่เข้าใจยาก คือ หลักReasonable และ Proportional คือ ถ้าการใช้ดุลพินิจ ยังอยู่ในตรงกลาง ระหว่างขาวกับดำ คือ ยังเป็นสีเทา ๆ ๆ แต่ไม่ถึงกับหลักสมเหตุสมผลแล้ว ย่อมถือเป็นดุลพินิจที่ชอบด้วยกฎหมาย ไม่มีถึงกับเป็น Abuse of Discretion ครับ

ผมขอยกตัวอย่างที่ชัดเจน คือ อะไรคือ “ภาพโป๊” “ลามก อนาจาร” ถ้าใครมอง ภาพวัด เป็นภาพลามก อันนี้ อยู่ในพื้นสีดำแน่ ๆ คือ ผิดชัดเจน หรือ ใครมองภาพ คนร่วมเพศกัน เป็นภาพไม่ลามกอนาจารย์ อันนี้ ก็ผิดชัดแจ้งอีก แต่ถ้าเป็นภาพ หญิงสาว มีสายบัวพาดตามร่างกาย และปิดอวัยวะสำคัญ เช่น ปิดโยนีหรือถันไว้ อันนี้ ก็แล้วแต่เหตุการณ์และดุลพินิจที่อาจจมองได้แตกต่างครับ เฮ้อ ผมขอจบแล้วกัน เดี๋ยวกลายเป็นเรื่องอื่น

ขอบคุณคุณ Aisha ที่เข้ามาให้ข้อมูลครับ ท่านเป็นนักปราชญ์จริง ๆ เลย ขอบคุณคุณศรีสวัสดิ์ฯ ที่เข้ามาชมครับ ขอบคุณท่านกีฬาว่ายน้ำ คุณ.yyswim .มากครับ ที่แวะมาเยี่ยมและชมบล๊อกผม ความจริง บล๊อกของทุกท่าน เนื้อหาดีจริง ๆ ผมเข้าไปบ่อย แต่ไม่ได้เขียนคอมเมนท์ไว้ เพราะบางที ผมก็ไม่มีความรู้พอ เลยไม่ได้เขียนอะไรไว้ครับ ผมเข้าไปถาม ท่าน Pink ………….ว่าทำไมชื่อยาวจัง วันนี้ ท่านแวะมาเยี่ยมผม ขอบคุณครับ ผมเห็นด้วยเลย ถ้าเราไม่เริ่มที่ตัวเรา เรื่องตรงต่อเวลา แล้วคงยากที่เราจะหวังให้คนอื่นทำให้ตรงเวลาได้ ท่านน้อง Xenosaga และคุณ แจ้นด้วยฯ ก็พยายามเข้าครับ ต้องมีสักวันละครับ เหอ เหอ

ยินดีกับน้อง เจ ไอ จะไปเป็น Freshman ของสำนักนิติฯ ธรรมศาสตร์ แล้ว เรียนแล้ว ก็หลงตัวเองว่า วิเศษ เลอเลิศ กว่าใครนะครับ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ เป็นใบเบิกทางที่ดี แต่ไม่ใช่ทุกสิ่งทุกอย่างที่จะแสดงว่าเราเหนือกว่าคนอื่นครับ มีสิ่งใด ให้กระผมช่วยเหลือในทางวิชาการฯ ที่ผมพอมีอยู่น้อยนิด ยิงตรงมาที่บล๊อกนี้ได้เลย (ผมงง กับคำว่า Freshy จริง ๆ มันมาจากไหนฟะ)

ขอบคุณท่าน ก้องฯ สำหรับภาพนางแบบสวย ๆ และคำอวยพรฯ ว่าเป็นวันแก่ของผม จริง ๆ ผมแก่ไปเยอะจริง ๆ ตั้งแต่มาเรียนที่สหรัฐฯ หน้าตาแก่ขึ้นประมาณ ๑๐ ปี เมื่อก่อน คนนึกว่าผมอายุ ๑๘ ปี ผมดีใจแทบแย่ (แต่มันบอกว่า เป็นอายุสมองครับ) แต่ใบหน้าคนเอเชีย ยังหลอกฝรั่งได้เสมอครับ เขายังนึกว่าผม อายุ ๒๐ ต้น ๆ อยู่เลย (สงสัยมันโกหก)

ขอบคุณ ท่านน้องจอมแก่นฯ ที่มีภาพสวย ๆ มาฝากได้ทุกที เหมือนกัน แล้วพบกันใหม่ในบล๊อกหน้าครับ ผมกะว่า จะเอาเรื่องลามกในหัวของผม มาลงในบล๊อกผมต่อไป เหอ เหอ

โดย: ไม่หล่อ แต่จน (POL_US

) วันที่: 3 มิถุนายน 2548 เวลา:8:27:34 น.

มาแอบอ่านเหมือนเดิม
แฮ่ะๆ จี้ใจดำเล็ก เพราะเป็นคนประเภทไม่ตรงเวลาเหมียนกัน

โทษทีนะพี่ ไม่ค่อยได้ แต่งบล็อกบ่อยๆ แต่เกมส์แก้เซ็งมีเยอะ แต่เวลานี่ดิ๊ดันไม่มี T_T

โดย: เกิดมาราศีมีน

วันที่: 5 มิถุนายน 2548 เวลา:20:32:52 น.

สมัยอยู่เมืองไทย..แหะๆสายเสมอเลยค่ะ ติดเป็นนิสัย พอมาอยุ่ที่นี่ กลายเป็นว่าต้องไปก่อนเวลาครึ่งชั่วโมง ปรับปรุงดีขึ้นมาหน่อยนึงเนาะ :) เดี๋ยวนี้กลายเป็นว่า ถ้าใกล้จะถึงเวลาแล้วยังไม่ถึงที่นัดหมายจะเริ่มเครียด 555 รู้สึกว่าจะต้องมีคนไปรอแล้วอ่ะค่ะ

โดย: chirala (chirala

) วันที่: 5 กรกฎาคม 2548 เวลา:4:44:17 น.

ทันเวลาเสมอค่ะ ^^

...

โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie

) วันที่: 5 กรกฎาคม 2548 เวลา:7:39:25 น.

เพิ่งได้เข้ามาอ่าน ฮ่า

ไม่เป็นไรนะคะ คุณตำรวจ

แต่เราอ่านครบทุกหน้าในบล๊อกนี้แล้วนะ

เรื่องตรงต่อเวลา เราเองก็มีความคิดเหมือนคุณมาตั้งแต่อยู่เมืองไทยแล้ว

ต้องคุมคนหลายสิบคน มาประชุม แต่หาคนร่วมมือด้วยยากเหลือเกิน

สุดท้ายก็ต้องพ่ายแพ้

มาอยู่ที่นี่ ก็ทำตัวไม่ให้ใครเค้าดูถูกได้ ตรงต่อเวลากว่าฝรั่งบางคนซะอีก

อีกเรื่องของเมืองไทย ก็คือเรื่องต่อคิว

เกือบถูกประชาทันณ์หลายหนแล้ว เรื่องที่ไปต่อว่าคนที่เค้าไม่เข้าแถวกันนี่แหละ

คนทีไม่เข้าแถวเป็นร้อย มีเราเข้าแถวอยู่คนเดียว ฮ่า