... ปีนี้จะผ่านไป ปีหน้าจะเข้ามา ... แต่ชีวิตจะยังเป็นของเรา
ใครๆเค้าก็ทำบล็อกส่งท้ายปลายปีกันทั้งนั้น งั้นขอลอกเลียนแบบไอเดียของหลายๆท่าน ทำมั่งดีกว่า เอาเป็นว่า เป็นการสรุปไดอารี่รายเดือนของชั้นละกัน... มกราคม ผลจากการสูญเสียรุนแรงเมื่อปลายปีที่แล้วยังคงอยู่ แม้ว่ามรสุมการสอบถาโถมจะผ่านไป แต่กลายเป็นทำให้มีเวลาคิดเรื่องเก่าๆมากขึ้น จิตใจตอนนี้ยังสับสน ทำทั้งสิ่งที่ถูกและผิดมหันต์มากมายอย่างที่ไม่คิดว่าตัวเองจะทำได้ขนาดนี้ขอบคุณ คุณพี่ ที่เป็นกำลังใจ ขอบคุณคุณเพื่อนทั้งรูมเมทและไม่ใช่ ที่คอยรับฟังและยื่นทิชชู่ให้อย่างไม่กลัวเปลือง ขอบคุณน้องชายที่รัก ที่คอยตักเตือน ด่าว่า ซ้ำเติม แต่ก็เพราะไม่อยากให้ไอ้พี่คนนี้มันทุเรศไปกว่าที่เป็น กุมภาพันธ์ เดือนแห่งความรัก แต่วันวาเลนไทน์กลายเป็นความเงียบเหงา เดือนนี้เป็นการกำเนิดบล็อกแรกของเราเอง ช่วงแรกๆมันว่างน่ะ ก็เลยมีเรื่องอยากเขียนอยากเล่าในบล็อกเต็มไปหมดเลย (อะ แล้วตอนนี้ล่ะ ) ถ้าถามว่าทำไมถึงทำบล็อก ก็ขอตอบว่าตอนนั้นมันอึดอัดมากเลยน่ะค่ะ อยากจะระบายอะไรก็ได้ แต่ก็เกรงใจเพื่อนๆที่มันฟังกันมานานหลายเดือนละ ระบายกับตัวอักษรดีกว่า ขอบคุณ ชุน... ที่ทำให้เรารู้จักบล็อกแกงค์และเพื่อนๆในบล็อกทุกคน ขอบคุณท่านทั้งหลาย ที่เข้ามาเยี่ยมชม ไม่ทำให้หน้านี้เหงาเกินไปนัก และก็ ขอบคุณเพื่อนใหม่ๆที่ได้รู้จักในเดือนนี้ ทำให้ชีวิตเราเริ่มมีสีสันขึ้นแล้ว มีนาคม เริ่มต้นจากทริปฮ่องกงกับน้องชายที่รัก ทั้งโหด มัน ฮา เจงๆ แถมทั้งกล้องกะขาตั้งกล้องก็มาหายเอาที่นี่แหละ เลยได้ขาใหม่มาเชยชมพร้อมกระเป๋าแฟบไป เดือนนี้เริ่มเที่ยวแหลก ไปเขาเขียวกับสาวๆหลังจากไม่ได้ไปมาหลายเดือนแถมไม่เคยคิดว่าจะอยากไปอีก แถมยังได้ก๊ง เอ๊ย ก๊วนใหม่มาเติมให้กับชีวิต ขอบคุณ น้องชายอีกครั้ง ชั้นยังจะอยู่ให้แกด่าไปอีกนานล่ะน่า ขอบคุณเพื่อนร่วมอุดมการณ์ทุกท่านที่ได้เจอหน้ากันซะที ไม่น่าเชื่อเลยเนอะ เมษายน อีกเดือนหนึ่งที่ทำให้ชีวิตเราเปลี่ยนแปลงไปทั้งชีวิต เป็นอีกเดือนที่มีหลากหลายอารมณ์มากๆ ทั้งดีใจ สนุก เศร้า ผิด เสียใจ ร้องไห้เป็นวรรคเป็นเวรอีกครั้ง เป็นเดือนที่แอลกอฮอล์เกือบจะได้พาเราไปหาแม่บนสวรรค์ซะแล้ว แต่สุดท้าย เดือนนี้เอง ก็เป็นเดือนแห่งความงดงามที่สุดเหมือนกัน ขอบคุณ ความสวยงามที่เกิดขึ้นในครั้งนี้ และขอโทษที่เราได้ทำผิดลงไป ขอบคุณคุณแม่ ที่ยังไม่อยากให้เราไปอยู่ด้วยเร็วเกินไปนัก ทำให้เรายังเบรครถทันตอนตื่นจากหลับใน พฤษภาคม วันเกิดเราเองเดือนนี้ มีอะไรดีๆหลายอย่างเลยน้า แต่สถานการณ์หลักก็ยังลุ่มๆดอนๆ น้ำตายังไม่หมดไปเพราะใจที่ยังตัดไม่ลง ช่วงนี้จะกลายเป็นสาวกลางคืน เพราะต้องอยู่เวรเที่ยงคืนถึงเช้าทุกวัน แต่กลางวันก็เที่ยวอีก สรุปว่ากลายเป็นซอมบี้ ช่วงต้นเดือนได้ไปเที่ยวเกาะกูดเป็นครั้งที่ 2 ทั้งสถานที่ ทั้งผู้คนยังน่ารักเหมือนเดิมเลย เป็นครั้งแรกที่ไปดำน้ำแล้วอ้วกแตกกลางทะเล ทุเรศสุดๆ ช่วงวันเกิด ฉลองกันสามคืนกับเพื่อนสามกลุ่ม ทั้งกินทั้งฮาทั้งร้องเพลงจนคอแหบ สนุกสุดยอดพร้อมน้ำหนักเพิ่มขึ้นอีกหลายขีด ขอบคุณ ของขวัญทุกชิ้นที่พวกแกมอบให้ กะคาราโอเกะฟรีอีกหนึ่งมื้อ ขอบคุณช่วงเวลาสนุกที่สุดในวันเกิดปีนี้ ที่เพื่อนๆมอบให้นะ มิถุนายน เริ่มต้นการเรียนปีสุดท้าย เย้ๆ แต่แค่เดือนแรกก็เจองานหนักสุดๆ โดนอาจารย์ด่าแทบทุกวันกับเรื่องไร้สาระ คราวนี้กลายเป็นร้องไห้กับอาจารย์ไป ทั้งเสียใจทั้งเจ็บใจจนต้องไปทำบุญโลงศพอุทิศส่วนกุศล ฮ่าๆ แต่ก็ยังไม่วายโดนด่าอยู่ดีแหละ เวลาว่างจากการทำงานคราวนี้ก็เลยเที่ยว กิน อ่านการ์ตูน พักผ่อนเต็มที่ เออ ก็ดีเหมือนกันแฮะ ช่วงปลายเดือนได้ไปรีสอร์ทที่ปราณบุรีกับเพื่อนสาวสุดเลิฟ โรกะติกที่ซู้ดดดด..ขอบคุณ คำสัญญาคำหนึ่งที่ชั้นจะพยายามรักษามันเอาไว้ ขอบคุณเพื่อนๆและรุ่นน้องที่ช่วยเหลือเป็นอย่างดี ทำให้การโดนอาจารย์ด่ากลายเป็นเรื่องขันเวลาเล่าให้พวกแกฟัง กรกฎาคม ควันหลงจากเดือนที่แล้ว เดือนนี้เที่ยวแหลก เที่ยวทุกอาทิตย์ ขึ้นเหนือล่องใต้ ทั้งขึ้นดอย เที่ยวทุ่งดอกกระเจียว เข้าไปหลงป่า เดินท่อมๆท่ามกลางอารยธรรมและชาวต่างชาติ ตบท้ายด้วยการเที่ยววัด เดินจนเส้นเลือดขอดเพิ่มขึ้นอีกหลายเส้น แต่ก็รู้สึกดีสุดๆ มันจะแย่อย่างเดียวตอนที่เห็นเงินเหลือในบัญชีกะสลิปบัตรเครดิตเนี่ยแหละ โอวว ตอนต้นเดือนคุณน้องชายรับปริญญานึกไปถึงตอนรับปริญญาเมื่อ 5 ปีก่อน โอ ตอนนั้นหน้ายังเอ๊าะไร้เดียงสาอยู่เลยนี่นะ น้องยังมีอุดมการณ์กล้าแกร่ง ไม่อยากบอกว่า ทำงานแล้วมันจะรู้เอง ไอ้น้อง!!! เหอๆๆ ขอบคุณ พ่อแม่ของเพื่อนที่ให้พวกเราไปบุกบ้านตะลุยดอกกระเจียวกัน แม่ทำอาหารอร่อยมากอะค่า แถมยังต้องมานั่งฟังเพื่อนๆดู AF ไป กรี๊ดไปลั่นบ้านอีก ขอบคุณที่เราได้ไปเที่ยวด้วยกัน สิงหาคม เรื่องไม่เป็นเรื่อง บางทีก็ทำให้ขุ่นมัวกันได้เหมือนกัน แต่สุดท้ายก็จะผ่านไปด้วยดีแค่ใช้ความอดทนบ้างอะนะ เดือนนี้เป็นอะไรที่เรื่อยๆเอามากๆ มาเจอเอางานโดนอาจารย์ด่าอีกแล้ว มีอยู่ครั้งนึงเกือบทนไม่ไหวนึกในใจว่า "ถ้า'จารย์ด่าหนูต่อหน้ารุ่นน้องต่อไปอีก 10 นาทีนะ ชั้นจะทิ้งชาร์ตที่ถืออยู่แล้วเดินออกมาเลย จะไล่ออกก็เอาสิวะ ตรูไม่กลัวโว้ย!!" โชคดีที่เค้าด่าต่ออีกแค่ 5 นาทีไม่งั้นมีเฮ แต่สุดท้ายก็ออกมานั่งควบคุมสติแล้วส่งเพื่อนผู้เสียสละเข้าไปรองรับพายุอารมณ์แทนพร้อมกับหัวหายเป็นรายต่อไป ขอบคุณ ไอ้เพื่อนคนนั้นแหละ ที่แกเข้าไปรับช่วงโดนด่าต่อจากชั้น ขอบคุณน้องๆที่ร่วมงานด้วย ที่ทำงานกันหัวหกก้นขวิดเคียงบ่าเคียงไหล่ (เอ๊ะ เราไปออกรบหรอเนี่ย) อ้อ ขอบคุณร้านที่พวกเราไปนั่งดูบอลกัน ช่วงนั้นหงส์แรงเจงๆ (อย่าพูดถึงตอนนี้ดีกว่า) กันยายน ช่วงต้นเดือนได้ออกไปร้อง'เกะกะเพื่อนๆ ได้แหกปากแล้วค่อยยังชั่วหน่อย เดือนนี้เป็นวันเกิดคุณแม่กับน้องชาย ก็เลยได้ทำบุญอีกครั้ง ช่วงนี้เริ่มต้องเตรียมตัวพรีเซนต์งานใหญ่ เพื่อนๆก็เลยไม่ค่อยได้ไปเที่ยวกันเลย กล้องเก็บจนมันเริ่มจะน้อยใจนิดๆ แหะๆ ช่วงนี้คิดถึงคุณแม่เยอะ ในไดอารี่จะเขียนถึงแม่เต็มไปหมด แม่คงจะรับรู้ได้ล่ะน่า ว่าลูกสาวคนนี้ยังมีชีวิตดีอยู่นะแม่ คิดถึงนะ...ขอบคุณ คุณแม่ ที่คอยเฝ้าดู คอยช่วยเหลือเป็นกำลังใจให้ลูกคนนี้ตลอดมา แม้ว่าจะไม่ได้เห็นหน้ากัน แต่ยังรู้สึกได้ว่าแม่ไม่ได้ไปไหนเลย เราเชื่อว่าเพราะแม่นี่แหละ ที่คอยช่วยให้เราได้เจอทางสว่างอีกครั้ง ตุลาคม ช่วงต้นเดือนไปเที่ยวปายแบบฉุกละหุก ได้เห็นอีกมุมนึงของปายที่ไม่ใช่ตามหนังสือท่องเที่ยว (แหงดิ ก็มันยังร้อนอยู่ ไม่ค่อยมีหมอกเลยนี่หว่า ) แต่ก็สนุกดีนะ ช่วงนี้เทศกาลกินเจมาแล้ว เริ่มกินเมื่อปีที่แล้ว ปีนี้ก็เลยกินอีก แต่เจแตกตอนวันแรกกับวันสุดท้ายนี่แหละ หลุดจากเจปุ๊บก็กินเจ...แปนีสฟู้ดต่อทันที โฮ่ๆ แต่ตกลงไว้ว่าปีหน้าจะกินอีก เวลากินเจแล้วมันขับถ่ายดีน่ะ (อ้าว เค้ากินเพราะจะได้ทำบุญไม่ใช่หรอ ) เดือนนี้ก็เลยได้เอากล้องออกมาถ่ายกับเพื่อนร่วมก๊วนอีกครั้ง ที่งานกินเจเยาวราช ที่นี่ยังมีสีสันเหมือนเดิมทุกปีเลย ปลายเดือนมีงานพรีเซนต์ครั้งสำคัญ ทำให้รู้ว่าตัวเองนี่อ่อนภาษาอังกฤษจริงจริ๊งงงขอบคุณ ตบะของชั้นเอง อุตส่าห์กินเจได้ตั้งหลายวัน แม้จะไม่ครบสิบก็เถอะ พฤษจิกายน เดือนนี้เริ่มเที่ยวอีกแล้ว เพราะงานมันว่างขึ้น กระเป๋าเลยแฟบเข้าไปอีก ช่วงนี้มีคนมาปรึกษาปัญหาหัวใจเยอะ ทำไมคนรอบข้างเราเจอแต่ผู้ชายแบบนี้ว้า.. บางทีฟังแล้วก็อยากเข้าไปต่อยปากมันแก้แค้นให้เพื่อนๆ แต่บางทีก็อยากด่าเพื่อนเราเองนั่นแหละ ที่ไม่เข็ดซะที ชีวิตมันก็อย่างนี้ล่ะเฮ่อ!! งานลอยกระทงของที่ทำงานต้องมีอันยกเลิกไปอีกหนึ่งปีเพราะเหตุผลบางอย่าง โอกาสได้ประกวดนางนพเป็นปีสุดท้ายเลยหลุดลอยไป แถมสุดท้ายไม่ได้ไปลอยที่ไหนอีก ขี้เกียจเบียดผู้คนเลยไปหาอะไรกินดีกว่า เอาไว้ปีหน้าละกันนะ ช่วงปลายเดือนเริ่มหนาวแล้ว ทำให้การอาบน้ำเย็นเฉียบที่หอเริ่มเป็นการทรมานตัวเอง ขอบคุณ โลชั่นทาตัว ทำให้ผิวชั้นไม่เหมือนดินแตกระแหงแถบภาคอีสานเกินไปนัก แต่ก็ขอบคุณลมหนาวๆเหมือนกัน ทำให้ยังรู้ว่าเมืองไทยก็ยังสามารถใส่เสื้อหนาวได้ล่ะน่า ปีนี้ไม่มีเสื้อหนาวน้องชายให้จิ๊กใส่ เพราะมันดันไปทำงานซะไกล งัดของเก่ามาใส่ก็ได้วะ ธันวาคม เดือนที่กำลังจะผ่านไปพร้อมปีใหม่ที่กำลังจะเข้ามา ช่วงต้นเดือนได้ไปเที่ยวอำลาอากาศหนาวเป็นครั้งสุดท้าย เพราะจากนั้นจนบัดนี้ก็ร้อนสุดๆ ออกไปข้างนอกตอนกลางวันยังกะแดดมันจะเผาให้ละลายกันไปข้าง มันเยิ้มเชียว เดือนนี้ได้มาเที่ยวต่างจังหวัดทุกวัน เพราะต้องมาทำงานที่นครปฐม 1 เดือน แต่ก็ขับรถไปกลับเกือบทุกวัน เล่นเอาเดือนนี้ขับรถไปกว่าพันกิโลแล้ว เหนื่อยสุดๆ เดือนนี้ท่าทางจะเป็นฤกษ์งามยามดีที่สุด เพราะพี่ชายแต่งงาน แถมยังมีเพื่อน กะรุ่นพี่อีก ไม่ได้ไปทุกงานหรอก มันเหนื่อยอะ เห็นเค้าแต่งงานหวานแหววกันแล้วหมั่นไส้จริงจริ๊ง แต่เห็นพี่ชายแต่งงานแล้วรู้สึกว่า ตั้งแต่อยู่กันมาก็เห็นมันยิ้มมากที่สุดก็งานนี้แหละ เออนะ... สุดท้ายแล้ว ปีนี้เป็นอีกปีหนึ่ง ที่มีเรื่องราวผ่านเข้ามามากมาย มีสีสันทุกสีเลย จนบางทีก็ไม่อยากเชื่อว่าเราได้ผ่านมาอีกหนึ่งปีแล้วนะ โดยที่เราก็ยังอยู่ได้และก็มีความสุขด้วยนี่นา อนาคตเป็นสิ่งที่กำหนดไม่ได้ แต่พอจะนำทางได้ด้วยการกระทำของเรา ถ้าเราทำวันนี้ให้ดีที่สุดแล้ว อนาคตข้างหน้าจะเป็นอย่างไร ก็ขอให้ยอมรับเถอะ เพราะมันเป็นสิ่งที่เราได้เลือกแล้ว แต่ถ้าทำอะไรผิดลงไปแล้วมันจะเกิดผลจากการกระทำนั้น ก็จงก้มหน้าก้มตารับผลกรรมของมัน และบอกตัวเองไว้ว่าคราวหน้าพยายามเข้าอีก แล้วเวลาแห่งความสุขมันจะเข้ามาทดแทนเอง ขออวยพรสำหรับปีใหม่ปีนี้เลยนะคะ ขอให้ทุกคนมีความสุขมากๆในปีที่จะถึงนี้และตลอดไปเลยนะคะ
Create Date : 28 ธันวาคม 2550
35 comments
Last Update : 29 ธันวาคม 2550 16:45:55 น.
Counter : 513 Pageviews.
ปีนี้ครบรสเลยเรา...
-- หวัดดีปีใหม่...
ขอให้สุขกายสบายใจ...
ไข้หวัดนกหวัดเป็ดไม่กล้ำกลาย
=)