+++ สวัสดีปีที่ 3 ค่ะแม่ +++ 2 มีนาคม 2551 วันนี้จะเป็นวันที่เราเขียนถึงแม่อีกครั้งนะคะ ไม่ได้จะทำให้เศร้าอะไรหรอก แต่เมื่อวานเป็นวันครบรอบ 3 ปี ที่แม่เสียไปน่ะค่ะ ก็เลยจะอัพบล็อกเรื่องของแม่เก็บเอาไว้ดูน่ะ ชีวิตของเรานับแต่จำความได้ แม่เนี่ยดุ๊ ดุ ดุมากเลย (ฮี่ๆ ขอพูดความจริงนะแม่ ) ก็นั่นแหละ ตอนเด็กๆแม่เรายึดถือคติ "รักวัวให้ผูกรักลูกให้ตี" ใครทำผิด มาๆๆ แม่จะถามว่าเอากี่ชุด (หนึ่งชุดเท่ากับ 12 ครั้ง) ง่ะ แม่.. จูรี่เอา 1 ส่วน 12 ชุดอะ แต่แม่น่ะ รู้ก็รู้ว่าตีผ่านกระโปรงนักเรียนน่ะ เสียงดังแต่ก็ไม่เจ็บร้อก แม่ก็ทำท่าตีให้พี่ๆน้องๆเห็นว่าเท่าเทียมกันไปซะงั้น (ฮี่ๆ แม่ก็แอบใจดีนะ) แม่ชอบเล่าเรื่องราวตอนเด็กๆให้ฟัง ว่ากว่าที่แม่จะเก่งขนาดนี้ได้ แม่ต้องผ่านอะไรมาบ้าง โห ฟังแล้วหยั่งกะนักสู้แน่ะ แม่เกิดในครอบครัวคนจีน คุณตาเป็นหมอจีนที่เก่งมากๆ มีตำราเยอะแยะไปหมด แม่ได้เรียนภาษาจีนด้วย ก็เลยได้อ่านตำราอยู่บ่อยๆ โตขึ้นมาแม่ก็เลยมีอาชีพเป็นหมอจีนคู่กับอาชีพหลักอีกอย่าง แม่สอบได้ใบประกอบโรคศิลป์แพทย์แผนโบราญด้วยนะ เก่งจัง เราเองโตขึ้นมาได้ก็ยาแม่นี่แหละ ไม่เคยกินยาปัจจุบันเล้ย จนมาเข้ามหา'ลัยนู่น แม่ขยันแล้วก็เรียนเก่งมากๆ ทำงานหลายด้านด้วย ช่วงเรียนมัธยมจบ แม่ก็ทำงานหลายอย่าง ทั้งเป็นครูสอนภาษาจีนด้วย ไทยด้วย แล้วก็ไปเรียนตัดเสื้อ เป็นดีเจวิทยุด้วยน้า (แม่ชอบอวดว่าเมื่อก่อนแม่เป็นดีเจเสียงระฆังทอง มีแฟนๆเขียนจดหมายมาหาทุกวันเลย อิอิ) จนได้มาเรียนนิติศาสตร์ธรรมศาสตร์นี่แหละ สุดท้ายแล้วแม่ก็เลยได้เป็นผู้พิพากษาหญิงคนแรกๆของเมืองไทยไปเลยล่ะ อ้อ ระหว่างเรียนเนติฯเลยได้มารู้จักกับพ่อ ฮี่ๆ รักกัน 8 ปี กว่าจะแต่งงาน มีลูกๆตั้ง 5 คน กลายเป็นโรงละครลิงในบ้านไปเลย พ่อกะแม่สวีทกัน วี้ดวิ้ว ก็เพราะเป็นผู้พิพากษาด้วยกันทั้งคู่ ตอนเด็กๆนั่งอยู่ในรถก็เลยฟังพ่อกะแม่ถกปัญหากฏหมายกะคดีความตลอด (ยกเว้นหลังตระเวนรับลูกๆครบทุกโรงเรียนแล้ว จะได้ยินแต่เสียงเด็กๆเจี๊ยวจ๊าวตลอดเวลา ) ตอนเช้าแม่ก็จะสั่งให้พี่ติวหนังสือน้อง ไม่ก็แม่ติวเองระหว่างทางไปโรงเรียน ได้กำไรโข แทบไม่ต้องอ่านหนังสือเองเลยล่ะ กว่าจะโตกันขึ้นมาเป็นผู้เป็นคนได้ ท่าทางแม่คงเหนื่อยน่าดู ทั้งต้องทำงานตัวเอง ตรวจการบ้านให้ลูก เป็นหมอจีน จัดยาให้คนไข้ ก่อนนอนก็ต้องตุ๋นยาจีนให้ลูกๆกินทุกเช้า แม่ต้องหอบแฟ้มคดีมาเขียนที่บ้านแทบทุกวันเป็นตั้งๆเลย ตอนเด็กๆแม่พยายามเอาพวกเรามาสอนภาษาจีนอยู่พักนึง หลังจากเห็นว่าไอ้พวกนี้โค-ตะ-ระ ไร้แวว มัวแต่เล่น ก็เลยเลิกสอนไป โรคภัยเริ่มมาเยือนแม่ ก็ตอนที่แม่เริ่มปวดท้องบ่อยๆ เข้าโรงพยาบาลหลายครั้ง จนครั้งสุดท้ายต้องผ่าตัด ช่วงนั้นเราเป็นคนนอนเฝ้าแม่ที่โรงพยาบาลทุกวันเลย กลางคืนก็ไม่ค่อยได้นอนเพราะแม่ปลุกบ่อย เล่นเอาอ่านเพชรพระอุมาจบไปหลายเล่ม พอผลการผ่าตัดออกมา เราก็รีบวิ่งไปขอดู "CANCER" มะเร็ง... คำที่เราเคยใช้ เคยพูด เคยฟังโดยไม่รู้สึกอะไร ตอนนี้มันเหมือนสายฟ้าฟาดลงมาข้างหน้าเรานั่นเอง เดินกลับมาห้องน้ำตาคลอเบ้า แม่ถามก็ไม่ยอมบอก แต่สุดท้าย บ้านเราก็ถือคติว่า คนไข้ต้องรู้ทุกอย่าง ... ไม่ต่างจากที่คิดเลย แม่ต่อสู้กับโรคนี้ได้สบายมาก หลังผ่าตัดแม่ก็ออกกำลังกาย กินเยอะๆ ไปเดินสวนรถไฟ เล่นโยคะ โอ๊ย เยอะแยะ จนอ้วนท้วนเหมือนเดิม แถมยังเที่ยวแหลก ไปเมืองจีน ไปต่างจังหวัด ไปเที่ยวเกาะ ไปทะเล เพียบ แม่นี่เก่งไม่เปลี่ยนเลยจริงๆ นี่รูปตอนไปเที่ยวเกาะเหลายา แม่รำไท้เก๊กทุกเช้าเลย ตอนน้องชายบวช แม่ดีใจสุดๆ เจ้าเพชรกับเจ้าโตโต้ หมาที่บ้านที่แม่รักมาก เจ้าโตโต้ตายไปก่อนตั้งแม่แม่ไม่สบายมากๆ ส่วนเจ้าเพชร หลังจากแม่เสียได้ 2 วัน ก็ไปพบมันนอนนิ่งอยู่ข้างบ้าน จากไปอย่างสงบตามไปดูแลแม่ต่อบนสวรรค์ 5 ปีถัดมา แม่เข้ารับการผ่าตัดอีก 2 ครั้ง ไม่น่าเชื่อว่าแม่ก็ยังเข้มแข็งอยู่ได้ตลอด ความจำยังเฉียบคมเหมือนเดิม พวกเรารู้ดี ว่าแม่จะต้องเจ็บแค่ไหน แม่เองก็เข้าใจโรคของตัวเองเป็นอย่างดี ศึกษา อ่านหนังสือ จนเอามาพูดกับพวกเราได้เป็นฉากๆ เอ้อนะ แม่ก็ยังเป็นแม่อยู่นั่นแหละ หลังผ่าตัดครั้งที่ 3 แม่ทรุดลงเรื่อยๆ และเร็วมาก วันนึง เราไปค้นๆรูปเก่าๆ เจอรูปของแม่สมัยสาวๆ แม่สวยจัง ก็เลยเอาไปบอกแม่ว่า "แม่ๆ รูปนี้จูรี่ขอนะ" "อื้อ เอาไปสิ เอามาๆ เดี๋ยวแม่เซ็นชื่อให้" หลังจากนั้นไม่นาน แม่ก็จากไปโดยไม่มีวันกลับอีก . . . เมื่อวาน ครบรอบวันเสียของแม่ เราก็เลยไปทำบุญ ไหว้พระที่วัดเบญจฯ วัดที่พี่ชายกับน้องชายบวช ได้แต่บอกกล่าวแม่บนสวรรค์ว่า "แม่คะ พวกเรายังรักแม่ ยังคิดถึงแม่ตลอดเวลา แต่ไม่ต้องห่วงนะคะ พวกเราจะพยายามทำชีวิตของตัวเองให้ดีที่สุด รักแม่ค่ะ"   Create Date : 03 มีนาคม 2551 25 comments Last Update : 3 มีนาคม 2551 22:17:38 น. Counter : 543 Pageviews. Share Tweet

ลูกลิงตัวกลางก็ต้องสู้ต่อไปนะ   โดย: เซียวฯ IP: 202.60.203.182 3 มีนาคม 2551 22:24:08 น.

ดีจังที่มีโอกาสได้ถ่ายรุปกะแม่ จนถึงวันนี้แล้ว จะไปต่างบ้านแล้ว ซิ่วเองยังไม่มีโอกาสได้บอกรักแม่เลย   โดย: zalitalin 3 มีนาคม 2551 22:48:56 น.

ปล. หงส์มักเป็นเช่นนี้ เล่นดีตอนเปิดฤดูกาลให้มีความหวัง แล้วก็เล่นดีอีกทีตอนปลายฤดูกาลพอให้ได้ไปเล่นบอลยุโรป ...   โดย: rebel 3 มีนาคม 2551 23:54:48 น.

อ่านแล้วเศร้า . . . . . . . . เพราะแม่เราก็เป็นเหมือนกัน   โดย: The White Rider 4 มีนาคม 2551 1:20:24 น.

คุณแม่คุณจูรี่เข้มแข็งมากเลยนะคะ เก่งด้วย คุณจูรี่ก็สู้ๆนะคะ มีความสุขเผื่อคุณแม่ด้วย ท่านจะได้ดีใจที่ทุกคนมีความสุข   โดย: The White Rider 4 มีนาคม 2551 1:21:58 น.

คารวะท่านแม่... ไม่ต้องห่วงลูกสาวนะคะ ชีแข็งแรงดี แต่ขี้เมา =)   โดย: hunjang 4 มีนาคม 2551 7:51:23 น.

แม่หนูเก่งจัง ชื่นชมค่ะ เชื่อว่าหนูคงเก่งไม่แพ้แม่   โดย: ดา ดา 4 มีนาคม 2551 16:20:37 น.

เซียวฯ ลูกลิงอะไรยะ สาวน้อยน่ารักตะหาก คุณซิ่ว บอกเถอะค่ะ ไม่ต้องอายหรอก แข เอาเหอะ เชียร์กันต่อปายย คุณเอ็ม สู้อยู่แล้น ฮันจัง คร้ายย ครายขี้เมา ไม่มี้ ไม่มี ย่าดา ขอบคุณค่า   โดย: juriojung 4 มีนาคม 2551 19:16:55 น.

เรื่องราวระหว่างแม่กะลูกแบบนี้อ่านแล้วประทับใจจัง คุณแม่เก่ง คุณลูกก็ต้องเก่งด้วยเชื่อแบบนั้นอ่ะจ้ะ   โดย: JewNid 4 มีนาคม 2551 20:17:11 น.

อ่านเร็ว เม้นท์เร็ว และก็กดเร็ว ... แง ๆ เลยลืมตอบ เรื่องมือถือเลย ของพี่ใช้ N72 อ่ะจ่ะ ซื้อตอนเดือน เมษาปีแล้วนี้กับราคาตอนนี้ โหเ เจ็บใจเลย ก็อย่างนี้อ่ะเน๊าะ ใหม่หน่อยมันก็ราคาแพง พอนานๆ ไปราคาลงให้ เจ็บใจเล่น แต่ว่ากล้องของรุ่นนี้ไม่ดีเลยค่ะ บอกตามตรงเลยว่าไม่ชอบสีอย่างแรง งอีกอย่างก็คือ การตั้ง function หลายๆ อย่างมันไม่ได้ดั่งใจน่ะคะ แต่เห็นเค้าบอกว่า N95 สวยกว่า .. เอ่อ อันนี้ก็ไม่รับรอง เพราะว่าไม่เคยใช้ แต่ว่าก็น่าลองเพราะชอบรูปทรง เค้าเหลือเกิน แต่คงอีกนานกว่าจะได้เปลี่ยนเพราะว่า ตั้งปฏิญาณแล้วว่า ถ้าตัวนี้ไม่เสียก็ไม่ซื้อใหม่ล่ะ ... เก็บเงินเก็บเงิน   โดย: JewNid 4 มีนาคม 2551 20:20:28 น.

อ่านแล้วปลื้มในความเก่ง ของคุณแม่ ของคุณจูรี่จังเลย ต้องบอกว่าเป็นคุณแม่ตัวอย่างจริงๆ เห็นลายเซนต์หลังรูปคุณแม่แล้วแอบซึ้ง ด้วยค่ะ   โดย: VA_Dolphin 5 มีนาคม 2551 12:06:22 น.

ขอบคุณค่าพี่ภู่ เก็บตังค์ซื้อใหม่อยู่   โดย: juriojung IP: 202.28.182.130 5 มีนาคม 2551 12:15:55 น.

คิดถึงแม่จัง   โดย: GreaTO IP: 118.173.239.60 5 มีนาคม 2551 14:57:01 น.

... มองไปหาสิ่งดีๆในอดีตอย่างดื่มด่ำในวันชื่นคืนสุขแล้ว ก็ต้องมุ่งมั่นกับปัจจุบันของตัวเองด้วยนะครับ แล้วอย่าลืมล่ะว่า...ลูกไม้ไม่ควรจะหล่นไกลต้น ป.ล. มีญาติผู้ใหญ่คนหนึ่ง ไปตรวจที่ รพ.แล้วหมอบอกว่าเป็นมะเร็ง แกบอกว่า...ไม่เชื่อ กรูสบายดี ไม่เป็นอะไรสักหน่อย แล้วทุกวันนี้แกก็ดันแข็งแรงกว่าคนที่ไม่เป็นมะเร็งซะอีก จิตเป็นนาย กายเป็นบ่าว จริงๆนะเนี่ย (ในกรณีที่ไม่เกินเหตุหรือร้ายแรงเกินไปอ่ะนะ)   โดย: The Legendary Midfielder 5 มีนาคม 2551 15:28:13 น.

อ่านแล้วซาบซึ้งมากๆค่ะ ขอชื่นชมในความเก่งของคุณแม่นะคะ ทั้งเรื่องงานและเรื่องครอบครัว ขอให้ลูกๆทั้งห้าของแม่เข้มแข็งนะคะ แม่ไม่ไปไหนหรอกค่ะ แม่จะอยู่ในใจของลูกๆตลอดไป   โดย: jj IP: 222.123.233.145 6 มีนาคม 2551 7:52:23 น.

4-0   โดย: rebel IP: 203.155.129.130 6 มีนาคม 2551 8:18:59 น.

งี้แหละ นานน๊านนนนนนนนนนจะยิงได้ขนาดนี้ สกอร์เยี่ยงนี้ผียิงจนชินแระ =)   โดย: hunjang 6 มีนาคม 2551 21:47:23 น.

greatเออ เหมือนกันอะ นัท-คุง เห็นด้วยกับคำกล่าวนี้ คุณ jj ค่ะ ขอบคุณค่ะ แข อิอิ ฮันจัง แหม แต่ก็ยังได้แค่"รอง"จ่าฝูงไม่ใช่หรอ   โดย: juriojung 7 มีนาคม 2551 14:15:42 น.

มาร่วมรำลึกถึงคุณแม่ น้องจูรี่ด้วยคนค่ะ ^_^ อ่านแล้วซึ้งจัง   โดย: Beee (Beee_bu ) 7 มีนาคม 2551 14:46:42 น.

Happy Ending = จบลงด้วยความสุข ... ไม่จำเป็นว่าจะต้องอยู่ด้วยกันนิ... ถ้าจบแบบที่แกคิด ชั้นอาจไม่ชอบมากขนาดนี้ก็ล่าย -- พรุ่งนี้มีคิวลุยกะเจ้าแมวแขสองเรื่อง ไว้จะมาเม้าท์.... =)   โดย: hunjang 7 มีนาคม 2551 23:26:49 น.

ว้า หอยตกรอบซะละ แย่หน่อยนะ บาร์นลีย์ นี่ของเค้าดีเจงงงงงงงง คุ้นๆ ว่าเคยถีบบางทีมตกรอบมาเหมือนกัน =)   โดย: hunjang 9 มีนาคม 2551 21:00:52 น.

สวัสดีค่ะ ... วันนี้แวะมาหาและแวะมาบอกค่ะว่า จิตตกหายแล้วล่ะคะ รู้สึกดีๆ เมื่อเวลาเรา ห่างหายสิ่งจำเจแล้วก็ไปทำอะไรที่เราไม่ค่อยได้ทำ บ่อยๆ หรือว่าอยากทำ ... ตอนนี้กลับมาเหมือนเคย ดีใจจังเลย เพราะว่า ได้กำลังใจดีๆ จากเพื่อนๆ น้องๆ นี่ด้วยล่ะคะ แวะเข้ามาอ่านบล็อก "จิตตก" แล้วก็เห็นว่า แม้แค่ตัวหนังสือ ก็ทำเอาเราปลื้มใจได้เหมือนกันนะ   โดย: JewNid 10 มีนาคม 2551 7:46:55 น.

... Torres Gerrard Liverpooooooooooo...l   โดย: The Legendary Midfielder 10 มีนาคม 2551 14:07:25 น.

^ อ่านผ่านๆ เป็น... Liverfoooooooooooooo...l =)   โดย: เรื่องจริงมะได้โม้ (hunjang ) 10 มีนาคม 2551 16:10:47 น.

อ่านแล้วซึ้งมากเลยครับพี่ ผมยังจำได้วันที่ไปเยี่ยมแม่พี่กะ เกร๊ทที่ ตึก 72 ปี คุณแม่เป็นคนที่น่านับถือมากครับ   โดย: กอล์ฟ IP: 125.25.62.55 25 มีนาคม 2551 19:09:58 น.