Bloggang.com : นางสาวมินิ : Lust for live No.2

Lust for live No.2

...ไม่รู้จะได้ทันสังเกตกันบ้างหรือเปล่า

ว่าบัดนี้ จำเนียรกาลผ่านเลยมาได้จะร่วมปีหนึ่งแล้วนะ

หลายสิ่งในชีวิตก็ยังคงดำเนินต่อไป ...มีจุดหมาย แต่ยังไม่รู้ทิศทาง

ไม่อาจคาดเดาความเป็นไปในอนาคต ไม่อาจคำนวณความถูกต้องที่จะเกิด

กับเวลาผ่านไปในแต่ละวัน คนเรามันก็มักจะได้เจอสิ่งต่างๆ ไม่ว่าจะดี-ร้าย

และก็รู้สึกไปกับวันๆ หนึ่ง เสียใจก็ร้องไห้ อึดอัดใจ ฟูมฟาย หรือบ้าคลั่งอยู่

เป็นพักๆ เวลาที่ดีใจก็หัวเราะ ยิ้มแย้ม มีความสุข

ความเศร้าอาจมีวันหาย เฉกเช่นดียวกับความสุขนั้น ก็ย่อมมีวันเลือน

แต่ใช่ว่าทุกสิ่งจะเลือนหายไปได้โดยง่ายดายเสียเมื่อไหร่

แม้ว่าอาจจะใช่ในสักวันหนึ่ง...หากแต่มันก็ต้องใช้เวลา

แต่รู้สึกไหมว่า คนเรามักจมกับความเศร้า และนึกถึงมันมากกว่าสุข

นั่นคงเป็นเพราะเราคิดว่าความทุกข์มันมากมายหนักหนา

จนกระทั่งลืมนึกถึงความสุขที่แท้จริงแล้วมันอาจทวีคูณ

..........................

เคยอ่านหนังสือเล่มหนึ่ง ที่เค้าเขียนถึงวิธีการจับลิง

โดยการใช้มะพร้าว เจาะรู และ ขูดเนื้อข้างในออกมาให้หมด

และใส่ถั่วเข้าไปในรูมะพร้าวนั้น

ให้ลิงเห็น พอลิงมันเห็น ลิงมันก็เอามือล้วงเข้าไปในรูลูกมะพร้าวนั้น

มันกำเอาถั่วขึ้นมาหวังจะกินถั่วให้ได้ แต่ด้วยรูที่มันเล็ก

และมือที่มันกำถั่วอย่างเต็มที่ จึงทำให้มือมันออกจากรูลูกมะพร้าวนั้นไม่ได้

มันเลยต้องติดแหงกกับลูกมะพร้าวนั้น และโดนจับตัวไป
----------------------------------------------------------

สิ่งที่หนังสือเค้าต้องการจะบอกก็คือ

ถ้าไอ้ลิงตัวนั้น มันคิดปล่อยถั่วออกไป ก็คงไม่ถูกจับง่ายๆ หรอก

เช่นเดียวกัน หากคนมัวแต่กำความทุกข์ ไม่ปล่อยมันออกไป

มัวแต่เก็บและแบกมันเอาไว้ คุณก็จะติดอยู่กับสิ่งนั้นไปตลอด

..............................

จริงไหม???

ก็นั่นสิ...ทีก่อนนี้ ไอ้ลิงยังเอามือเข้าไปได้ แล้วจะเอาออกมาไม่ได้ ได้ยังไง

ชั้นเองก็เคยเป็นหนึ่งในนั้น ที่จมอยู่กับความทุกข์ ความทรมานของใจ

แล้วทุกครั้งชั้นก็มักจะพูดกับตัวเองเสมอว่า "แล้วมันก็จะผ่านไป"

...โคตรเศร้าเลยว่ะ อยากร้องไห้มากเลยว่ะ ...สักพักก็จะบอกตัวเองอีกครั้ง

"แล้วมันก็จะผ่านไป"

ใช่...... ทุกๆ อย่างมันเปลี่ยน เปลี่ยน เปลี่ยน และ เปลี่ยน

แล้วมันก็จะผ่านไปอย่างที่บอกนั่นแหละ

แม้วันนี้เศร้า พร่งนี้ก็จะหัวเราะ อีกวันก็อาจจะเศร้าใหม่ได้

แต่ ...ก็แล้วจะยังไง .. .. เพราะถึงอย่างไร มันก็จะผ่านไปอยู่ดี

จนวันหนึ่ง เราก็จะลืมมัน และหายดี

ไม่มีหรอกที่ความสุข หรือทุกข์ จะอยู่กับเราตลอดไป

อย่างน้อยเทพธิดานำโชค มันน่าที่จะอยากอยู่กับเราบ้าง...สักวัน

และบางวัน เจ้าความทุข์ก็อยากแวะเวียนมาบางครั้งบางคราว

ทุกวันเราก็ได้แต่ยิ้มกับทุกสิ่ง

เฮ้ย....กูลืมได้จริงๆว่ะ

เฮ้ย....กูหายแล้วจริงๆว่ะ

เฮ้ย....กูไม่รู้สึกอะไรแล้ว

เฮ้ย....ดีจังเลยว่ะ

เฮ้ย....กูมีเรื่องเศร้าใหม่อีกละ

เฮ้ย.... เฮ้ย เฮ้ย และเฮ้ย ....

ก็นี่แหละ ชีวิตคน จะมีอะไรไปมากกว่านี้ละ จริงไหม ....

Create Date : 15 พฤศจิกายน 2551

Last Update : 15 พฤศจิกายน 2551 23:46:44 น.

0 comments

Counter : 425 Pageviews.