~กอดหัวใจให้อุ่นรัก~ รหัส : ISBN 974-93446-5-0 ราคา : 150.00 ฿ ชื่อผู้แต่ง : ญาณา รายละเอียด : แม้นักร้องสาวดาวรุ่งอย่าง อ้อม จะคุ้นเคยกับ คิม น้องชายเพื่อนพ่อ มาตั้งแต่ยังเป็นเด็ก แต่การกลับมาใกล้ชิดกับ ‘อาคิม’ อีกครั้งในยามที่เธอเป็นสาวรุ่น ความรู้สึกของอ้อมก็เปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม คิม อกหักจากคนรักชื่อพิตตี้ เขาจึงมาอาศัยอยู่ที่บ้านพ่อของอ้อมเป็นการชั่วคราวในระหว่างที่หาคอนโดฯ แห่งใหม่ ระยะนั้นอ้อมและผองเพื่อนสมาชิกวงขนุนอยู่ในช่วงซ้อมวงอย่างหนักเพื่อเตรียมบันทึกเทป จึงได้คิมซึ่งมีฝีมือในการทำอาหาร ช่วยดูแลอ้อมและเพื่อนๆ ในเรื่องอาหารการกิน เพราะอ้อมนั้นอยู่บ้านตามลำพังกับพ่อ ไม่มีใครดูแล ด้วยแม่หย่ากับพ่อ และไปมีครอบครัวใหม่ แม้อ้อมจะพยายามเป็นแม่สื่อแม่ชักให้คิมสนใจแองจี้ซึ่งเป็นผู้จัดการวง แต่ก็ไม่สำเร็จ กลับกลายเป็นแพร ญาติทางฝ่ายมารดาของอ้อม ที่เข้ามาพัวพัน ทว่าอ้อมก็พยายามกีดกัน ซึ่งลึก ๆ แล้วคงเป็นเพราะเธอหวงอาคิมนั่นเอง รัถยา แม่ของอ้อมล่วงรู้ถึงความสัมพันธ์ของอ้อมและคิม เพราะพลอยเพื่อนสนิทนำเรื่องนี้ไปฟ้องรัถยา เธอจึงขอให้คิมออกห่างจากลูกสาวของเธอ ประจวบกับอ้อมไปเจอว่าคิมอยู่กับพิตตี้แฟนเก่าในคอนโดฯ เพียงลำพัง อ้อมเย็นชาต่อชายหนุ่ม คิมจึงตัดสินใจไปอยู่รีสอร์ทเพื่อนในต่างจังหวัด เมื่ออ้อมรู้ความจริงจากปากพิตตี้ว่าเธอและคิมไม่ได้มีความผูกพันทางใจกันอีกต่อไป และอ้อมตระหนักถึงความรู้สึกจริงแท้ของหัวใจ เธอจึงออกเดินทางเพื่อไปติดตามหัวใจรักกลับคืนมา ~~~   Create Date : 26 พฤศจิกายน 2548 3 comments Last Update : 30 พฤศจิกายน 2548 15:40:41 น. Counter : 1020 Pageviews. Share Tweet

นวนิยาย เรื่อง กอดหัวใจไว้ให้อุ่นรัก ตอนที่ 1 ภายในห้องนอนสไตล์คลาสสิคสีฟ้าอ่อน ในเวลารุ่งสางยังมืดมิด ด้วยม่านหน้าต่างสีขาวพริ้วกางกั้นแสงจากภายนอก เตียงเหล็กดัดที่ตั้งอยู่กลางห้องนั้น มีร่างของใครคนหนึ่งอยู่ใต้ผ้านวมหนานุ่ม ท่าทางหลับสบายด้วยเสียงกรนดังสนั่น ร่างบางของใครคนหนึ่ง ค่อยๆ แง้มประตู พอร่างรอดผ่านเข้ามาในห้อง ที่ค่อนข้างเย็นจัดด้วยแอร์คอนดิชั่น ย่างก้าวแผ่วเบาไปยังเตียงกว้าง ทันใดร่างบางนั้นก็กระโจนขึ้นไปกอดร่างคนที่หลับไหล “คิดถึงพ่อจังเล้ย” ผู้บุกรุกพูดด้วยน้ำเสียงลิงโลด ก่อนจุ๊บเข้าที่แก้มของคนที่กอดอยู่ รู้สึกแปลกใจเมื่อริมฝีปากนุ่มสัมผัสเข้ากับไรหนวด ด้วยพ่อของเธอเป็นผู้ชายไรขนที่หน้านี่นา ขณะที่นิ่งงันร่างที่กอดอยู่นั้นก็ลุกพรวดพราด มีผลทำให้ร่างบางของผู้บุกรุกผงะ แล้วโคมไฟหัวเตียงก็สว่างขึ้น คนทั้งสองต่างมองกันและกันอย่างตกตะลึง แต่เสียงกรนยังดังสนั่นเช่นเดิม “อาคิม .” คนบุกรุกอุทานเสียงแผ่ว ใบหน้าเกลี้ยงเกลาภายใต้แสงสลัวนั้นแดงเรื่อ ก่อนจะชะโงกหน้ามองไปยังข้างเตียง เห็นร่างของพ่อกำลังหลับไหลและท่าทางจะฝันดี เพราะเห็นรอยยิ้มบางๆ แต้มมุมปาก “เล่นเป็นเด็กๆ!” เสียงดุห้าวนั้น ทำให้คนถูกต่อว่าหน้าเง้าขึ้นทันที “อ้อมไม่รู้ว่าเป็นอาคิมนี่!” เด็กสาวกระแทกเสียง “ออกไปได้แล้ว อาจะนอนต่อ” ชายหนุ่มที่ถูกเรียกขานว่า ‘อาคิม’ ทำหน้าเข้ม มองสบนัยน์ตาคมวาวของเด็กสาวอย่างตำหนิ ผู้บุกรุกจ้องหน้าคมเข้มแววตาดุของอีกฝ่ายอย่างไม่ยี่หระ “ถูกแฟนทิ้งมาละซี่ สมน้ำหน้า!” พูดจบก็กระโดดลงจากเตียงวิ่งจู๊ดออกจากห้องไปทันที เพราะช้ากว่านั้นเธออาจถูกคนหน้ายักษ์หวดเอาแน่ๆ “เด็กบ้า!” นั่นเป็นคำสบถของคนหน้ายักษ์ ก่อนเขาจะล้มตัวลงนอน แต่แปลกที่มันไม่สามารถหลับต่อได้ ‘ถูกผู้หญิงทิ้งมาละซี่ สมน้ำหน้า’ คำพูดเยาะหยันของเด็กสาวเจ้าอารมณ์ ผู้มีศักดิ์เป็นหลานนอกไส้วัยสิบแปดของชายหนุ่มนั้นยังดังก้องหู ใช่ เขาเพิ่งเลิกกับพิตตี้ แต่ไม่ใช่อย่างที่เด็กสาวคิด ~~~~ เด็กสาวเดินไปรูดปิดม่านหน้าต่างสีขาวพริ้ว ที่กั้นแสงจากภายนอกอีกชั้นด้วยม่านบังตา ก่อนจะเดินมาเอนร่างลงบนเตียงนอนอย่างอ่อนล้า ด้วยเพิ่งกลับจากหัวหินกับเพื่อนๆ แต่อ้อมก็ไม่สามารถข่มตาให้หลับได้ เธอรู้สึกแปลกๆ กับการที่ไปจุ๊บแก้มที่มีไรหนวดของผู้ชายที่เธอเรียกเขาว่า ‘อาคิม’ พ่อบอกอ้อมอาทิตย์ก่อนว่าเขาจะมาพักด้วย เพราะเพิ่งเลิกกับแฟน และยกคอนโดฯ ให้ผู้หญิงไป ตอนนี้อาคิมกำลังมองหาที่พักใหม่อยู่ พ่อก็เลยชวนมาพักที่บ้านก่อน เพราะเห็นว่าจิตใจยังฟุ้งซ่าน ไม่อยากให้อยู่ไกลตา อ้อมรู้จักอาคิมมาตั้งแต่เด็ก เพราะเขาเป็นน้องชายเพื่อนสนิทของพ่อ ซึ่งเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุเมื่อห้าปีก่อน อาคิมอายุแค่ยี่สิบแปดปี แต่เป็นคนดุและเงียบ ขรึม จึงดูเหมือนคนแก่ในสายตาของเธอ อ้อมไม่ค่อยกล้าเข้าใกล้เขาถ้าไม่จำเป็น บวกกับเธอเองเป็นเด็กดื้อและซน อาคิมก็เลยไม่ค่อยรักใคร่เอ็นดูอ้อมสักเท่าไหร่ เมื่อตอนเธออายุ 10 ขวบ เคยทำให้เขาโกรธจัด ด้วยการฉีกหนังสือเรียนของเขา เพราะตอนนั้นเธอชวนเขามาเล่นซ่อนแอบ แต่เขาไม่ยอมเล่นและเอาแต่อ่านหนังสือ อ้อมเลยกระชากหนังสือในมือเขาและฉีกทิ้ง จากนั้นอาคิมก็ไม่ค่อยมาบ้านของอ้อม หรือถ้ามาก็พยายามเลี่ยงที่จะเจอกับเธอ เหตุผลนั้นทำให้อ้อมมีปฏิกิริยาโต้ตอบเขาเช่นกัน ว่าเธอก็ไม่ได้ชอบเขานัก! และนึกสมน้ำหน้าที่ถูกแฟนทิ้ง ทำหน้าเดียวตลอดวันอย่างนั้น ผู้หญิงที่ไหนเขาจะไปทนได้ ยิ่งผู้หญิงคนนั้นเป็นถึงนางแบบสุดฮอตและเปรี้ยวขาดใจอย่างพิตตี้ คงทนไม่ได้ที่จะอยู่กับผู้ชายน่าเบื่ออย่างเขา อ้อมคิดเรื่อยเปื่อยเกี่ยวกับอาคิมกระทั่งหลับไปในที่สุด สะดุ้งตื่นขึ้นมาอีกที ก็เพราะรู้สึกมีคนมาหอมที่แก้มแรงๆ งัวเงียลืมตาขึ้นมา ก็เห็นพ่อกำลังส่งยิ้มทะเล้น ในชุดที่เตรียมจะออกไปข้างนอก “พ่อจะเข้าบริษัทน่ะ เลยมาดูลูกสาวผู้น่ารักว่าเป็นไงมั้ง ไปเที่ยวมาสนุกมั้ย ไม่น่าถามเนอะตัวดำขึ้นขนาดนี้ คงเล่นวินเซิร์ฟมันส์ไปเลยสิ” อ้อมยิ้มกับคำพูดพ่อ แต่ตาก็ปิดลงไปอีกครั้ง “ไปนะลูก ค่ำนี้จะกลับมากินข้าวด้วย ตอนเที่ยงอาคิมอยู่ คงทำอาหารอร่อยๆ ให้อ้อมกิน” พัทบอกลูกสาว ก่อนจะพาร่างท้วมเดินออกจากห้องไป พัทเดินมายังห้องรับประทานอาหาร ก็เห็นชายหนุ่มที่เขารักเหมือนน้องชายแท้ๆ กำลังก้มหน้าอ่านหนังสือพิมพ์ มีกาแฟวางอยู่บนโต๊ะสองที่ คิมเงยหน้าจากหนังสือพิมพ์ มองคนที่นั่งอยู่ตรงข้าม “ตอนนี้แต่งเพลงให้ใครอยู่ล่ะพี่” “เออ .เป็นนักร้องใหม่น่ะ แต่ก็ไม่ใหม่ในวงการหรอก เคยเป็นนายแบบมาก่อน ชื่อเจมี่ ” ชื่อนั้นทำให้ชายหนุ่มถึงกับนิ่งงัน “คิมรู้จักเหรอ เออ ลืมไปว่าเจมี่เคยถ่ายแบบนิตยสารมาหลายเล่ม อาจจะเคยโพสท่าให้คิมกดชัตเตอร์มาบ้างล่ะ” พูดจบ พัทก็ยกกาแฟขึ้นดื่ม ไม่ได้สังเกตสีหน้าของชายหนุ่มรุ่นน้อง ที่กำลังขบกรามจนขึ้นเป็นสันนูน และดวงตาคมเข้มนั้นก็ดุดัน “เออ พี่คงกลับตอนเย็นๆ ยังไงคิมช่วยดูแลเรื่องอาหารเที่ยงให้ยัยอ้อมด้วยนะ” พัทเอ่ยปาก ขณะที่สายตายังไล่ไปตามหน้ากระดาษตรงหน้า บ้านของพัทมีคนทำงานบ้านอยู่สองคน และแม่ครัวอีกคนหนึ่ง ซึ่งตอนนี้ลาไปเยี่ยมญาติที่ป่วยต่างจังหวัด คงไม่กลับมาง่ายๆ คิมเลยต้องกลายเป็นพ่อครัวประจำบ้านไปก่อน “ครับพี่ ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก เดี๋ยวผมจะผัดซีอิ้วไก่อาหารโปรดของอ้อม” “งั้นพี่ไปนะ ” “ครับ ” คิมมองร่างท้วมของผู้ชายที่เขารักเหมือนพี่ชาย กระทั่งอีกฝ่ายเดินไปยังรถและขับออกจากบ้านไป พัทเลิกกับภรรยามาตั้งแต่อ้อมอายุได้เพียง 5 ขวบ อยู่กันสองพ่อลูกเพียงลำพังในบ้านซึ่งเต็มไปด้วยเสียงเพลงและดนตรีที่แตกต่างระหว่างคนสองคน เพราะพัทคือนักแต่งเพลง และหนึ่งในทีมโปรดิวเซอร์นักร้องแนวป๊อบของค่ายยักษ์ใหญ่ ในขณะที่ลูกสาวคนเดียวเป็นนักร้องนำของวงดนตรีวัยรุ่นแนวอัลเทอร์เนทีฟ ร็อคในสังกัดแรบบิทมิวสิก ค่ายเพลงอินดี้แห่งหนึ่ง ซึ่งกำลังจะมีอัลบั้มชุดแรกในเร็ววัน เสียงโทรศัพท์มือถือที่วางอยู่บนโต๊ะดังขึ้น เมื่อเห็นชื่อคนที่โชว์หน้าจอก็กดรับทันที “พี่คิม มีลูกค้าสาวสวยไฮโซฯ คนหนึ่งอยากให้พี่ถ่ายรูปให้มาก บอกว่ายินดีจ่ายไม่อั้น” “พี่บอกว่าเดือนนี้จะไม่รับงานไง จ่ายแค่ไหนก็ไม่เอา ฟังไม่รู้เรื่องกันหรือไง” คิมบอกเสียงหงุดหงิด “ลองถามพี่ดูน่ะ ขอบอกนะพี่ว่าผู้หญิงคนนี้สวยมาก และเขาอยากให้พี่ถ่ายรูปของเขาจริงๆ เขาบอกว่าเห็นแฟชั่นในหนังสือที่พี่ถ่ายแล้วชอบน่ะ” “แค่นี้นะอั้น .” คิมตัดบท ก่อนจะกดปิดการสนทนาทันที คิมเป็นช่างภาพอิสระ มีสตูดิโอรับถ่ายภาพทั่วไป แต่งานที่คิมรับลงมือถ่ายภาพเองนั้น ส่วนใหญ่เป็นงานถ่ายแฟชั่นของนิตยสารชื่อดังซึ่งมีอยู่สองฉบับ ส่วนงานถ่ายภาพในสตูดิโอ จะมีช่างภาพดูแลอยู่ 2 คน เขาวางโทรศัพท์ไว้ที่เดิม ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องนั่งเล่น ซึ่งมีทีวีจอใหญ่วางอยู่กลางห้อง กวาดสายตาไปรอบๆ ห้องที่มีผนังสีฟ้าเข้ม ม่านหน้าต่างสีเดนิมและเฟอร์นิเจอร์ไม้ โซฟายาวผ้าบุสีน้ำตาล มีกีตาร์โปร่งวางอยู่ แต่สิ่งที่สะดุดตาชายหนุ่มก็คือ รูปเขียนสีน้ำในกรอบรูปไม้ที่ติดอยู่บนผนังห้อง เป็นรูปของผู้ชายจูงมือเด็กผู้หญิง ลายเซ็นที่อยู่ด้านล่างของภาพนั้นทำให้คิมคิดถึงคนที่วาดรูปนี้ ป่านนี้คงยังหลับฝันดี คิมเดินไปดูชั้นหนังสือ และตู้เก็บแผ่น DVD .ก็นึกค่อนขอดในใจ ‘หึ เข้าคอนเซ็ปท์เด็กแนว ดูหนังเป็นเอก ชอบปราบดา อ่านอะเดย์และแน่นอนคงเที่ยวถนนข้าวสาร’ เด็กสาวสะดุ้งตื่นทันที เมื่อได้ยินเสียงนาฬิกาปลุก ที่ตั้งอยู่บนโต๊ะไม้ตัวเตี้ยหัวเตียงนอน เอื้อมมือกดปิดเสียงที่รบกวน พอดีกับโทรศัพท์ภายในห้องดังขึ้น “ฮัลโหล .” เสียงยังงัวเงีย “ตื่นหรือยังล่ะ” เสียงใสๆ ของเพื่อนสนิทดังมาตามสาย “ตื่นแล้วล่ะ จะมากันแล้วเหรอ” “คงอีกชั่วโมงน่ะ ว่าจะหาอะไรทานก่อนค่อยเข้าไป เพราะรู้ว่าแม่ครัวใหญ่บ้านแกไม่อยู่” “แต่อาคิมอยู่นี่” อ้อมพึมพำ เพราะรู้ว่าเขาทำอาหารเก่งไม่แพ้แม่ครัว “อาคิม! อาคิมมาเหรออ้อม” เสียงจากปลายสายนั้น ไม่ปกปิดอาการตื่นเต้นเลย “เออ อยู่บ้านนี่แหละ แกอย่าทำเสียงตื่นเต้นเกินเหตุหน่อยเลย อาคิมคงอยู่บ้านฉันนาน เพราะเพิ่งถูกแฟนทิ้งมา!” อ้อมไม่วายกระแทกเสียง “ต๊าย! โง่จังนะแกยัยพิตตี้ ผู้ชายหล่อๆ ดีๆ ยังทิ้งได้” “สงสัยอาคิมจะดีเกินไปน่ะปริม!” อ้อมแดกดัน “เอ๊ะ! อ้อมนี่ประชดอาคิมอยู่ได้” “เออ ว่าไม่ได้เลยใช่มั้ย แค่นี้นะแกหิวข้าวแล้ว” “จ้า งั้นจะรีบไปเร็วๆ นะ อยากเห็นหน้าอาคิม ไม่ได้เจอตั้งนานล่ะคิดถึง” อ้อมเบ้ปากกับคำพูดของเพื่อน “นี่แกจะมาซ้อมดนตรีกันนะโว้ย ไม่ได้ให้มาดูหน้าอาคิม!” “ก็ไปซ้อมดนตรีนั่นแหละ แต่อยากเห็นหน้าอาคิมไปด้วยนี่” “เออๆ แค่นี้แหละ” อ้อมวางสายทันที ด้วยรู้สึกทนไม่ได้ที่เพื่อนสาวทำท่าดี๊ด๊ากับการที่อาคิมถูกผู้หญิงทิ้ง แล้วมาพักบ้านเธอ ปริม พลอยและแดน เพื่อนทั้ง 3 คนของอ้อม คบหากันมาตั้งแต่สมัยมัธยมต้น และร่วมกันตั้งวงดนตรีชื่อ ‘วงขนุน’ ขึ้นมาเมื่อตอนเรียนอยู่ชั้นมัธยมปลาย เล่นกันในงานโรงเรียน และบางครั้งก็ตามงานวันเกิดของเพื่อนๆ โดยอ้อมมีตำแหน่งนักร้องนำ ปริมกีตาร์โซโล่ ส่วนพลอยเล่นกีตาร์เบส และแดนเด็กหนุ่มคนเดียวในวงเป็นมือกลอง แนวทางดนตรีของวงขนุน เป็นอัลเทอร์เนทีฟ ร็อค เคยเข้าไปเทสต์เสียงในค่ายเพลงใหญ่ที่พ่อของเธอทำงานอยู่ ซึ่งพอใจกับความสามารถในการร้องเล่นและแต่งเพลงของวงขนุน แต่ทางค่ายเห็นว่าเด็กวัยรุ่นอย่างพวกเธอควรจะออกอัลบั้มแนวป๊อบหรือไม่ก็แดนซ์ วงขนุนเลยยังต้องไล่ตามความฝัน กระทั่งวงขนุนได้เซ็นสัญญากับค่ายเพลงอินดี้เล็กๆ แต่มีชื่อเสียงเรื่องคุณภาพงาน ด้วยสามารถส่งเด็กหนุ่มกลุ่มหนึ่งในชื่อวงโดนัท ซึ่งเป็นวงโมเดิร์นร็อคโด่งดัง จนเป็นที่รู้จักของวัยรุ่น และวงขนุนก็กำลังจะมีงานเพลงออกมาในเร็วๆ นี้ อ้อมเชื่อว่าวงขนุนจะไปถึงจุดของความฝันได้ไม่ยากเย็น เพราะความมุ่งมั่นในแนวเพลงและการซ้อมอย่างหนักมาตลอด ~~~   โดย: จูนิ (จูนิตา ) 26 พฤศจิกายน 2548 15:52:22 น.

อืม ไว้จะอุดหนุนนะค่ะ (รอนู๋มีทรัพย์ก่อนนะ)   โดย: oreocream 9 ธันวาคม 2548 22:32:38 น.

โห...เช่าร้านก็ได้จ้า อิอิ วันนั้นไม่รู้นี่นา ว่าจะเจอน้องอ้อม...(หน้าตาน่ารักอีกต่างหาก อิจฉาน่ะ) ไม่งั้นจะติดกระเป๋าพร้อมยัดเยียดลายเซ็นยุ่งๆ โทษฐานชื่อ...เหมือนนางเอกเรื่อง....ซะนี่ อิอิ...   โดย: จูนิ (จูนิตา ) 11 ธันวาคม 2548 3:30:29 น.