พุทธพาณิช...ช่องทางการค้าของใคร สนามพระวัดราชนัดดา ช่องทางการค้าของ...ใคร พระพุทธศาสนาเป็นสิ่งที่อยู่คู่กับคนไทยมาช้านาน ถึงแม้ว่ากาลเวลาจะผ่านไปหรือแปรเปลี่ยนไปมากเพียงใด ศาสนาก็ยังคงเป็นสิ่งที่ดีงาม สวยงามอยู่ในใจของคนไทยทุกคน โดยเฉพาะในขณะนี้ ศาสนาถือว่าเป็นสิ่งที่สำคัญมากที่สุด ด้วยเพราะปัจจุบันมีปัญหาที่เข้ามารุมเร้ามากมาย ศาสนาจึงกลายเป็นที่ยึดเหนี่ยวจิตใจของคนไทยทุกคน แต่ถึงกระนั่นก็ยังมีคนที่ฉวยโอกาสหากินทางพระพุทธศาสนา โดยนำพระพุทธศาสนามาเป็นช่องทางการค้า หรือที่เราเรียกว่า “พุทธพาณิช” วัดราชนัดดารามวรวิหาร (วัดราชนัดดา) เป็นวัดที่เก่าแก่ซึ่งสร้างขึ้นสมัยต้นกรุงรัตนโกสินทร์ จุดเด่นของวัดราชนัดดาอยู่ตรงที่โลหะประสาท ซึ่งหากใครผ่านไปแถวถนนราชดำเนินก็จะเห็นโลหะปราสาทตั้งอยู่อย่างสวยงาม แต่วัดราชนัดดาไม่ได้มีเพียงแค่นั่นที่น่าสนใจ เพราะปัจจุบันภายในวัดยังกลายเป็นสนามพระ หรือที่เราเรียกกันว่า “สนามพระวัดราชนัดดา” “สนามพระวัดราชนัดดา” ปัจจุบันกลายเป็นย่านเศรษฐกิจช่องทางการค้าขายทางพระพุทธศาสนา ซึ่งเห็นได้จากร้านค้าแต่ละร้านภายในสนามพระวัดราชนัดดาจะขายเกี่ยวกับพระเครื่องทั้งหมด ตั้งแต่สิ่งๆจนถึงสิ่งใหญ่ๆ อาทิ เช่น สายสิทธิ์สีสันต่าง สร้อยคอลูกประคำ พระพุทธรูปตั้งแต่ขนาดเล็กไปถึงขนาดใหญ่ รวมทั้งจัตุคาม ฯลฯ ซึ่งทั้งหมดล้วนจัดทำขึ้นเพื่อการค้าทั้งนั้น มิได้มีการทำพิธีกรรมทางศาสนาแต่อย่างไร ที่น่าแปลกใจที่สุดคือ บริเวณรอบๆสนามพระราชนัดดา เกือบ 80 % เป็นพระสงฆ์ทั้งนั้น ที่มาซื้อสิ่งของสำเร็จรูปทางพระพุทธศาสนาเหล่านี้ไป ซึ่งความจริงแล้วไม่ใช่กิจของสงฆ์เลยที่ต้องมาซื้อของพวกนี้ นอกเสียจากว่าพระสงฆ์เหล่านั้นเขากำลังทำธุรกิจทางการค้าอยู่ ย้อนกลับไปเมื่อสมัยก่อน หากทางวัดใดวัดหนึ่งประสงค์ที่จะจัดทำวัตถุมงคลขึ้นมาทางวัดนั้นๆจะเป็นคนสร้างวัตถุนั้นขึ้นมาเองโดยที่ไม่ได้ไปซื้อมาจากที่อื่น เพื่อสร้างความเลื่อมใส ความศรัทธาให้กับประชาชน แต่ปัจจุบันไม่ใช่อย่างนั้นแล้ว ไม่รู้ว่าเกิดสิ่งใดขึ้นกับทางพระะพุทธศาสนา ขนบธรรมเนียม ประเพณี วัฒนธรรมถึงได้เปลี่ยนแปลงไป รวมทั้งจิตใจของคนเราก็ด้วยที่คิดแม้แต่จะหาผลประโยชน์จากทางพุทธศาสนา จากการสังเกตพบว่าสนามพระวัดราชนัดดา แม่ค้าพ่อค้าส่วนใหญ่จะให้ความสำคัญกับลูกค้าที่เป็นพระสงฆ์ที่มาซื้อมาก เนื่องจากพระสงฆ์ที่มาซื้อส่วนใหญ่จะมาซื้อของเป็นจำนวนมาก ทำให้ได้ขายกำไรดี หรือแม้แต่จัตุคามที่ตอนนี้กระแสนิยมกำลังลดลง แต่ก็ยังมีพระสงฆ์บางรูปที่ไปรับซื้อจัตุคามจากที่นั่นเป็นจำนวนมาก บางรายถึงกับต้องมีลูกวัดมาช่วยถือของตาม นอกจากนั้นตามร้านต่างๆ ยังมีป้ายติดไว้ว่า จำหน่ายและรับสั่งทำของทุกชนิด แม่ค้า พ่อค้าต่างก็ใช้ศาสนาเป็นเครื่องมือในการค้าขายและหารายได้ ยิ่งไปกว่านั่นอีก พระสงฆ์ที่มาซื้อกลับกลายเป็นพ่อค้าคนกลางที่ส่งต่อสินค้าไปยังไปประชาชนอีกถอดหนึ่ง โดยที่ประชาชนไม่รู้เลยว่าวัตถุสิ่งนั้นเป็นมาอย่างไร จะว่าไปแล้วมนุษย์เราเห็นค่าของเงินมากกว่าสิ่งใด พอมีช่องทางไหนที่สามารถฉกฉวยโอกาสหารายได้ได้ก็จะทำ โดยที่ไม่ได้คิดเลยว่าสิ่งเหล่านั้นมันเป็นสิ่งที่ถูกหรือผิด เพราะมั่วแต่เห็นคุณค่าของเงินมากกว่าการรักษาขนบธรรมเนียมประเพณี ไม่ใช่แต่เพียงพ่อค้าแม่ค้าเท่านั้น เพราะขณะนี้บางคนก็ยังคงอาศัยผ้าเหลืองในการหารายได้ เกร็งกำไร จากประชาชน ลวงหลอกประชาชนให้ซื้อวัตถุมงคลต่างๆ โดยอ้างสรรพคุณสารพัดทั้งๆที่มันไม่ใช่หน้าที่ของสงฆ์ที่จะต้องมาป่าวประกาศเร่ขายวัตถุมงคล ซึ่งเราเองก็ไม่แน่ใจได้เลยว่าวัตถุชิ้นนั้นเป็นของที่ถูกสร้างขึ้นมาด้วยความศรัธาทางพระพุทธศาสนาหรือว่าถูกสร้างมาเพื่อค้ากำไรกันแน่ ถ้าหากยังเป็นเช่นนี้อยู่อนาคตพระพุทธศาสนาของเราจะเป็นอย่างไร? นับวันศาสนาเราเริ่มมีอะไรแปลกมากขึ้น เห็นได้จากข่าวหน้าหนึ่งของหนังสือพิมพ์ที่มีพิธีกรรมการปลุกเสกที่แปลกๆและพิสดารออกไปเลยๆ บางครั้งดูแล้วรู้สึกว่าไม่เหมาะสม คือบางอย่างมันมากเกินไป จนเกินคำว่าพอดี ซึ่งเราไม่รู้เลยว่าจุดประสงค์ที่แท้จริงของเขาคืออะไร หลายคนอาจจะวุ่นวายอยู่ในสังคมเมืองจนลืมคิดถึงเรื่องเหล่านี้ไป ซึ่งอาจจะไม่เห็นความสำคัญตรงจุดนี้ หรืออาจจะมองว่าเป็นเรื่องปกติที่ต้องเกิดขึ้นในสังคมอยู่แล้ว แต่หากมองย้อนกลับไปเมื่อหลายสิบปี การค้าแบบนี้ไม่มีให้เห็น เครื่องรางของขลังสมัยก่อนไม่สามารถตีค่าได้ด้วยซ้ำ เป็นการให้ด้วยความศรัธาจริงๆ ด้วยเพราะมนุษย์เราในอดีตมิได้ลุ่มหลงวัตถุ ข้าวของ เงินทอง หากเปรียบเทียบกับสมัยนี้แล้วจากพระเครื่องที่ไม่เคยมีราคาในสมัยก่อน พอมาถึงปัจจุบันสามารถตีราคาได้ถึงหลักหมื่น หลักแสน นั่นเป็นเพราะอะไรกัน สิ่งที่ดีที่สุดตอนนี้ คือ บางสิ่งบางอย่างที่เรามองว่าเป็นเรื่องเล็กๆในวันนี้ หรือเกิดการเปลี่ยนแปลงอะไรบางอย่างรอบๆตัวเรา อย่านิ่งดูดายถ้ามันเป็นสิ่งไม่ดี เพราะผลที่ตามมาจะตกอยู่กับตัวเรา จนบางครั้งมันอาจจะทำลายวัฒนธรรมเก่าแก่ที่มีมาแต่ครั้งอดีตสูญหายไป โดยที่คนรุ่นหลังไม่รู้ และคิดว่าเป็นเรื่องปกติ   Create Date : 15 ตุลาคม 2550 15 comments Last Update : 15 ตุลาคม 2550 13:10:53 น. Counter : 3990 Pageviews. Share Tweet

ค่านิยมที่เป็นวัตถุ มีความสำคัญมากมายจริงๆ สังคมเมืองพุทธ กับ พุทธพาณิชย์ ดูช่างเหมาะสมอะไรกันเช่นนี้.. ปล.ประชด   โดย: กระต่ายน้อย (tai_kko ) 15 ตุลาคม 2550 15:49:52 น.

ว่าแต่...เพื่อนเราจ่ายค่า connection แล้วหรือ???   โดย: ต่ายน้อย (tai_kko ) 15 ตุลาคม 2550 15:53:39 น.

ข่าวเสียๆ หายๆ ออกมาเยอะ ทำให้คนศรัทธาในพระพุทธศาสนาน้อยลง   โดย: โรมรัน (zikou ) 15 ตุลาคม 2550 16:05:58 น.

ความศรัทธาอันแรงกล้าของชาวพุทธ บางทีก็กลายเป็นช่องทางหาเงินสำหรับชาวพุทธด้วยกันเอง   โดย: วลีรมย์ 16 ตุลาคม 2550 22:45:01 น.

โดย: Darksingha 20 ตุลาคม 2550 13:27:27 น.

Use this picture.   โดย: cherryhip 21 ตุลาคม 2550 1:44:05 น.

มาเยี่ยมมาเยือน   โดย: วลีรมย์ 21 ตุลาคม 2550 11:39:34 น.

โดย: คนเคยดื้อ (คนเคยดื้อ ) 21 ตุลาคม 2550 20:10:52 น.

โดย: คนเคยดื้อ (คนเคยดื้อ ) 21 ตุลาคม 2550 20:10:53 น.

พุทธพานิชย์ค่ะ   โดย: กระพรวนน้อยเสียงใส 23 ตุลาคม 2550 21:24:19 น.

Use this picture.   โดย: cherryhip 2 พฤศจิกายน 2550 21:50:40 น.

แวะมาเยี่ยมค่ะ   โดย: cherryhip 2 ธันวาคม 2550 20:56:04 น.

Merry Christmas And Happy New Year 2008 Wishing you prosperity, success and good fortune.. Song : Puff the Magic Dragon Artist : Peter, Paul & Mary I have loved this song since I was a little gal, it is a very special song to me.   โดย: คนเคยดื้อ (คนเคยดื้อ ) 22 ธันวาคม 2550 22:57:11 น.

สวัสดีปีใหม่จ้า   โดย: วลีวิไล 1 มกราคม 2551 13:15:40 น.

ดีใจจังเลยที่ได้เจอข้อมูลดีๆ แบบนี้ เห็นด้วยอย่างยิ่งเลยล่ะกับคำว่า "พุทธพาริชย์" เนี้ย   โดย: victor_tower23 IP: 58.9.34.143 30 สิงหาคม 2551 16:56:48 น.