ว่างเปล่า พิทักษ์ เสริมราษฎร์
สายลมผ่านพัดพาหัวใจเหน็บหนาว ทำฉันเศร้าเหงาเพราะคิดถีงเธอ ผ่านมานานก็อยู่อย่างนี้เสมอ ไม่เคยได้เจอสิ่งที่หวัง ค้างคาในใจ ร้องเพลงรอเรื่อยไปไม่มีจุดหมาย ในหัวใจเธอไม่เคยมีฉัน โง่จริงหนอที่รอความหวังอย่างนั้น ทั้งคืนและวันได้เจอแค่ความว่างเปล่า
* ทนไม่ไหวหัวใจช้ำเกินเยียวยา ต้องรักษาให้หายคลายความอับเฉา บอกตัวเองเข้มแข็งเอาไว้ตัวเรา หยุดความเศร้าแล้วเดินจากไปซะที
** ฉันไม่อยากเหงาไปจนตายอย่างนี้ พอซะทีพอแล้วความงมงาย ต่อไปนี้ฉันจะเริ่มต้นชีวิตใหม่ แม้ยังเสียดายคนใจร้ายขอไปดีกว่า
(*,**)
เมื่อไม่มีใจก็ไปซะเลยดีกว่า คิดมากทำไมก็ไปซะเลยดีกว่า
|