เสียมเรียบ....ครั้งแรกของพี่หมีใหญ่

มาถึงเสียมเรียบในวันที่จะมีสุริยุปราคาแบบเต็มดวงที่เสียมเรียบ แต่เราไม่เห็นมันจะมืดเหมือนแบบที่เคยมีในบ้านเราเลย แค่มีเงา ๆ ทับอยู่ในพระอาทิตย์เท่านั้นเองค่ะ ค่อนข้างผิดหวังน่ะ

ห้องพักที่นี่โอเคค่ะ มีสระว่ายน้ำเล็ก ๆ อยู่ด้วย พี่หมีเลยได้ว่ายน้ำเล่นพอหายร้อนได้บ้าง ตอนที่เราเช็คอินมันค่อนข้างเย็นแล้ว บุญเถื่อน (เด็กเขมรเจ้าของรถที่จะมารับ-ส่งเราตลอดเวลาที่อยู่เสียมเรียบ) เลยแนะนำว่าให้ไปซื้อตั๋วเข้าดูนครวัดตอนสี่โมงครึ่งเย็น เพราะจะสามารถนำมาใช้ในวันรุ่งขึ้นได้อีก พอถึงเวลาปุ๊บ โอ้โห ! รถทัวร์มาจากไหนไม่รู้เต็มไปหมดนักท่องเที่ยวก็กรูกันลงมาตั้งแถว ถ่ายรูปทำบัตรเข้าชมนครวัดกันเต็มไปหมด

นครวัดที่เราเข้าไปดูตอนเย็นแล้ว เค้าให้ดูได้ถึง 6 โมงเย็นเท่านั้น คนโล่งดีค่ะ เดินดูแบบมีสมาธิมาก ๆ

บรรยากาศภายนอกค่ะ





พี่หมีใหญ่ ตรงทางเดินเข้าไปในเขตนครวัดค่ะ













พระอาทิตย์วันที่มีสุริยุปราคา กำลังจะตกดินแล้วค่ะ แต่ข้างในนครวัดยังสว่างอยู่เลยค่ะ





ภาพนางอัปสราตามมุมต่าง ๆ ในตัวปราสาท โปรดสังเกตุว่าตรงหน้าอกจะมันมะเมื่อมเชียว เค้ามีความเชื่อว่าใครอยากมีลูกให้ไปลูบเต้าของนางอัปสราแล้วจะได้ลูกสมใจ ก็เลยลูบกันจนเป็นมันเงาเชียว อิ อิ







สระน้ำกลางนครเลยค่ะ อันนี้เป็นคติของพราหมณ์ที่จะต้องมีสระน้ำสำหรับใ้ช้ทำพิธี ต่าง ๆ ซึ่งก็ถือเป็นฮวงจุ้ยที่ดีอย่างนึงค่ะ









บันไดขึ้นไปบนยอดปราสาทองค์ประธานของที่นี่ค่ะ ตอนไปถึงเค้าปิดให้บริการแล้ว แต่เราเคยขึ้นไปแล้วเพราะมา่บ่อย บันไดชันมาก ขาขึ้นน่ะไม่เท่าไหร่แต่ขาลงมานั้นมันหวาดเสียวน่ะ เราแอบเห็นหลายคนขาสั่นพัีั่บพั่บมาแล้วน่ะ อิ อิ



นี่อีกวันแล้วค่ะ เรามาที่ปราสาทตาพรม ที่มีรากไม้ยักษ์นั่นแหละค่ะ





พี่หมีใหญ่กับรากไม้ยักษ์ ใคร..ใหญ่กว่ากันอ่ะ อิ อิ












ตอนนี้รัฐบาลเขมรถางต้นไม้ออกไปเยอะแล้ว เลยได้เห็นพื้นที่ปราสาทมากขึ้น และได้รับเงินช่วยเหลือจากยูเนสโก ในการบูรณะฟื้นฟูปราสาทต่าง ๆ เหล่านี้ เราก็จะได้เข้าไปดูในส่วนที่เมื่อก่อนยังไม่เปิดให้ชมเพราะต้นไม้ขึ้นคลุมไว้หมด เลยได้เห็นว่าแท้จริงแล้ว ปราสาทเหล่านี้กินพื้นที่เป็นบริเวณกว้างมาก มิน่าเค้าถึงว่ามีผู้คนที่ต้องมาจบชีวิตจากการสร้างปราสาทเหล่านี้เป็นหลายหมื่นคน เพราะปราสาทที่สร้างนี้ใช้แรงงานคนเยอะมาก ๆ และใช้เวลาก่อสร้างอยู่หลายปีกว่าจะเสร็จสมบูรณ์ แต่ตัวกษัตริย์ที่สร้างเองก็ไม่ได้อยู่คู่่กับปราสาทนานนัก ก็สิ้นพระชนม์ไปก่อน ไม่มีอะไรยั่งยืนทั้งนั้น เกณฑ์ไพร่พลมาก่อสร้างปราสาทซะตั้งเยอะแยะ สุดท้ายก็เอาปราสาทไปด้วยไม่ได้ เฮ้อ...















ปราสาทรูปหน้าบายนเยอะแยะไปหมดเลยค่ะ











เอ๊ะ ! นี่บายนรุ่นไหนจ๊ะ ฮ่า ฮ่า





นี่ของเก่าปนกับของใหม่แล้วค่ะ คือเค้าพยายามจะซ่อมให้มันมีสภาพใกล้เคียงกับของเดิมมากที่สุดน่ะค่ะ เค้าต้องไปเก็บเศษซากมาจากกองปรักหักพังแล้วมานั่งเรียงลำดับภาพเอาน่ะค่ะ (ยากนะ ใช้เวลาอีกต่างหาก)







เดินชมปราสาทอยู่ดี ๆ พี่หมีหันไปเจอมาเฟียคนเดิมตามมาไถเงิน เลยขี่จักรยานหนีมานั่งพักเหนื่อยหน้าโรงแรมอ่ะ (อิ อิ )



ขนาดมาเฟียขี่สามล้อเครื่องนะเนี่ย ยังตามพี่หมีไม่ทันเลย ได้แต่มานั่งละเหี่ยใจ อ่ะ อ่ะ



นี่โรงแรม style ถนนข้าวสารบ้านเราเลยอ่ะ



ถนนสวยริมแม่น้ำในกรุงพนมเปญ วันที่เราจะเดินทางกลับแล้วค่ะ มีธงนานาชาติปักเต็มไปหมด รวมถึงธงเยอรมันด้วยค่ะ





รถเข็นฝรั่งดองแถว ๆ นั้นค่ะ



นาฬิกายักษ์กลางเมืองค่ะ



สองหนุ่มนั่งจิบกาแฟในสนามบินก่อนขึ้นเครื่องกลับบ้านค่ะ



ลากันด้วยภาพ Duty Free ประจำสนามบินในกรุงพนมเปญค่ะ



ตอนนี้มีงานอีกหลาย Project ที่ต้องทำ วิ่งวุ่นถึง 6 โมงเย็นทุกวัน ทั้งประชุมทั้งคุยเรื่องสินค้า แต่ก็ยังมีเวลาทำเค้ก คุ๊กกี้เป็นบางครั้ง ได้ฟังเพลง Bossanova ทุกเย็น ค่อยหายร้อนหน่อย ใครอยู่กรุงเทพฯ ตอนนี้ต้องบอกว่าร้อนตับแล่บเลยค่ะ เฮ้อ...ขอปาดเหงื่อหน่อย

Create Date : 21 มีนาคม 2553 Last Update : 23 มีนาคม 2553 22:13:36 น. Counter : 1633 Pageviews.		30 comments
Share Tweet