ไม่ได้อัพบล็อกยาวนานมากแล้วค่ะ....ไม่ดีเลยเนอะ
ตั้งใจว่าปีใหม่นี้จะกลับไปเขียนไดอารี่ลงสมุด ( อีกครั้ง ) อย่างเป็นรื่องเป็นราวควบคู่อัพบล็อกไปด้วย...จะทำได้มั๊ยน้า




เมื่อวานก่อนธนพร โทรมาหาบอกว่าได้กล่องพัสดุ ( เสื้อผ้า ) ที่ครูส่งให้เรียบร้อยแล้ว โล่งอกจริงๆ เพราะส่งไปตั้งแต่ตอนปิดเทอม ที่แท้ข้างบ้านก็รับไว้แล้วลืมนั่นเอง ( โธ่ )
.
.
.
คิดถึงธนพร ก็เลยอยากจะเล่าเรื่องของเด็กผู้หญิงคนนี้ให้เพื่อนๆในบล็อกฟังกันค่ะ
.
.
.
ธนพรเป็นหนึ่งในลูกศิษย์สมัยที่เรายังสอนอยู่บนดอย สอนตั้งแต่สมัยธนพร
อยู่ชั้นอนุบาล ตอนนี้ก็ ป.5 แล้ว ( อ้อ...ธนพรเป็นชาวเขาเผ่าม้งนะคะ )







ธนพรมีชีวิตที่ค่อนข้างลำบากกว่าเพื่อนๆในชั้นค่ะ เพราะพ่อแม่มีลูกตั้ง 7 คน ธนพรเป็นคนที่ 3 ช่วงก่อนที่เราจะย้ายลงมา น้องคนที่ 4กับ5 เรียนอนุบาล คนที่6 ยังไม่เข้าโรงเรียนเพิ่งจะหัดเดิน ส่วนคนที่ 7 ยังอยู่ในท้องอยู่เลยค่ะ พ่อของธนพรก็รับจ้างทำไร่ เลี้ยงวัวไปตามประสา ส่วนแม่ทำอะไรไม่ได้เลยเพราะต้องเลี้ยงลูก ส่วนพี่ชายของธนพรก็จบแค่ชั้น ม.3 ค่ะ ช่วงนั้นก็มารับจ้างขับรถขายไอศกรีมวอลล์ในตัวเมือง ส่วนช่วงนี้ก็กลับไปรับจ้างช่วยครอบครัวอยู่ที่บ้าน
.
.
.
ทำให้ธนพรไม่ค่อยจะมีเงินค่าขนมมาโรงเรียน เราก็พยายามจะช่วยโดยการให้เค้ามาช่วยงาน กวาดถูบ้านพัก แล้วก็ให้เงินบ้าง ให้อาหารการกินบ้าง พอเราย้ายลงมา ก็เป็นห่วงเค้าเรื่องนี้แต่เค้าก็บอกว่าไปรับจ้างเก็บพริกก็เลยพอมีเงินใช้อยู่บ้าง
.
.
.
เราเคยพาเค้ามาเที่ยวที่บ้าน 2 ครั้ง ( มีพาไปเที่ยวลำปางด้วย ) น้าที่บ้านก็ช่วยตัดผมให้ใหม่ ธนพรกินอาหารได้เยอะมากๆๆๆๆ เลยเพิ่งรู้ว่าปกติที่บ้านธนพรจะกินมาม่ากับผักที่เก็บจากที่ไร่เกือบทุกวัน แล้วก็ชอบบ่นปวดท้องบ่อยๆด้วย







ธนพรเป็นเด็กเรียบร้อย ใช้ง่าย ออกจะขี้อาย วันที่เราย้ายต้องร่ำลาเด็กๆ ธนพรเป็นคนนึงที่ร้องไห้อย่างหนักมาก เราเองก็เป็นห่วงธนพรในหลายๆเรื่อง



นี่เป็นของที่ระลึกที่ธนพรให้ค่ะ








ทุกวันนี้แม้จะย้ายลงมาได้ 2 ปีกว่าแล้ว แต่ธนพรก็ยังโทรมาหาเป็นประจำ คือถ้าไปรับจ้างได้เงินมาก็จะเอาเงินมาโทรตู้สาธารณะ ซึ่งก็คุยกันได้นาทีสองนาทีก็ตัด ( หรือตังค์หมด ) ซะแล้ว หลังๆดีหน่อยที่เพื่อนที่มีฐานะบางคนกดมือถือให้คุยเลยคุยกันได้ยาว....และทุกครั้งก็จะคอยถามสารทุกข์ของครูโดยไม่เคยร้องขออะไรเลย ( อ้อ..แล้วก็จะถามถึงทุกคนในครอบครัวเราด้วยว่าสบายดีรึเปล่า )
.
.
.
เราเองต้องเป็นฝ่ายเอ่ยปากถามก่อนทุกครั้ง ครั้งล่าสุดเค้าบอกว่าอากาศบนดอยหนาวมาก เราเลยต้องรีบถามเรื่องเสื้อกันหนาว เลยได้รู้ว่ามีแค่ 2 ตัวแบบบางๆ
ส่วนผ้าห่มหนาๆที่เคยให้ไปแม่ก็เอาให้น้องเล็กๆห่มแทน
.
.
.
ตอนนั้นแม่เราแซวธนพรว่าเป็นนักสู้ ป.3 ตอนนี้ก็คงเป็นนักสู้ ป.5 แล้วสินะ
.
.
.
ปล.เพื่อนๆหรือท่านใดที่แวะเข้ามาอ่านหรือมีเสื้อผ้า สิ่งของอะไรที่อยากแบ่งปันให้ครอบครัวของธนพร ก็ส่งไปได้เลยนะคะ เค้าขาดแคลนทุกอย่าง ( ยกเว้นน้ำใจที่ไม่เคยขาดค่ะ )



ที่อยู่ เด็กหญิงธนพร แซ่จาง
ชั้น ป.5 โรงเรียนป่าไม้อุทิศ4 ต.คีรีราษฎร์ อ.พบพระ จ.ตาก 63160 ค่ะ
จะระบุว่าเป็นเพื่อนครูเจน หรือให้เบอร์โทรเค้าไปก็ได้ค่ะ

อีกนิดค่ะ...อยากเห็นสภาพความเป็นอยู่ของชาวดอย ลองเข้าไปดูใน my gallery ของเราได้ค่ะจะมีเรื่องชีวิตบนดอยกับภาพให้ชมค่ะ

Create Date : 15 ธันวาคม 2550
Last Update : 22 กุมภาพันธ์ 2554 20:35:00 น.		14 comments
Counter : 996 Pageviews.
Share Tweet