โซดาดึง

@ กาลครั้งหนึ่ง...ครั้งไหนช่างหัวมันเถอะ !
รู้แต่ว่าครั้งนั้น ยังเป็นเด็กเล็กๆ อยู่สวนบ้านนอก...อำเภอดุสิต นี่แหละ...

บ้านนอกจริงๆนะเอ้า..

จากสี่แยกพิชัยด้านถนนนครไชยศรี ไปทางด้านทิศเหนือเต็มไปด้วยสวนผลไม้นานาชนิด

ชีวิตผมผุดขึ้นกลางสวนที่ว่านี้แหละ...อ้อ..ไม่ใช่กลางสวนแฮะ...

กลางน้ำบริเวณพระบรมรูปทรงม้านั่นแหละ เพราะแม่ผมพายเรือไปขายผลไม้ที่พระรูป...แฮ่...ไม่ได้เพี้ยนนะ...พายเรือที่ลานพระรูปจริงๆ !

ต่อมามีถนนตัดผ่านผ่ากลางสวน เรียกว่า ถนนพิชัยตัดใหม่เริ่มจากแยกถนนนครไชยศรีที่ว่า
 ด้านทิศเหนือไปชนกับถนนอำนวยสงครามเลี้ยวซ้ายไปออกสี่แยกบางกระบือ เลี้ยวขวาไปชนพระราม ๕ มีสะพานเกศโกมล (เดี๋ยวนี้เปลี่ยนเป็นเกษะโกมล) ข้ามคลองเปรมประชากร

เกศโกมลเกษะโกมลไม่รู้มันต่างกันยังไง ใครรู้วานบอกทีเหอะครับ ?

(อ้อ...ลืมไป มีท่านผู้รู้ท่านบอกว่าเป็นราชทินามของ หลวงเกษะโกมลครับ)

ถนนที่ตัดผ่าน เป็นถนนลูกรัง สองข้างทางเป็นคลองไปโดยปริยายเพราะเค้าขุดดินขึ้นมาทำถนนบริเวณละแวกนี้ มันบ้านนอกคอกนาจริงๆ ไฟฟ้าก็ไม่มี เป็นถนนสายเปลี่ยวสายหนึ่ง ชวนให้กลัวผีเป็นที่สุดเมื่อยามมืดค่ำ...บรื๊อว์...

ชาวสวนแถวนี้ จุดตะเกียงกันทุกบ้านพอถึงเดือน 12 น้ำนองตลิ่ง มันนองจริงๆครับ นองยันพื้นถนนเลยมันเป็นเรื่องสนุกสำหรับเด็กชาวสวนเป็นอย่างยิ่ง ได้วิ่งไล่จับปลาที่กระโดดหาน้ำใหม่บนถนนด้วยมือเปล่า...

กิจวัตรประจำวันที่ต้องทำ ในเวลานั้นคือ วิ่งซื้อโอเลี้ยง ซื้อเหล้าให้กับผู้ใหญ่ละแวกบ้าน....

ก็มันได้ติ๊ปอ่ะ...

ร้านค้าประจำมันอยู่หัวถนนโน่น..ก็สี่แยกพิชัยน่ะแหละ...ห่างจากบ้านประมาณห้า หกร้อยเมตร แต่มีข้อแม้กับคนใช้...คนใช้จริงๆ ไม่ใช่คนรับใช้ !

ข้อแม้คือห้ามใช้ให้วิ่งไปตอนมืดๆ....ห้า หกร้อยเมตร ท่ามกลางความมืดเนี่ยไม่ธรรมดานะ....ผีหลอกได้นะ..ฮึ ทำเป็นเล่นไป

วันหนึ่งน้าคนใช้ ให้ไปซื้อเหล้าโขง 1 กั๊ก โซดา 2 พร้อมกับส่งขวดโซดาเปล่าให้...ผมรับมาแล้วถามว่า...

"นี่ขวดเปลี่ยนเหรอน้า"
"เฮ้ยไม่ต้องเปลี่ยน"...เสียงน้าบอก "เติมเอา"
"แล้วเติมไง..เค้าให้เติมเหรอ"...ถามงงๆ
"เอ็งเดินไปที่ป้ายรถเมล์นะ แล้วดึงใส่ขวดมา"

ยิ่งงงหนักเข้าไปอีก ก็ที่ป้ายรถเมล์มันไม่มีร้านค้า...ตอนนั้นมันมีรถเมล์อยู่สายหนึ่งชื่อรถเมล์ศรีนคร สาย 14 วิ่งระหว่างศรีย่านไปยันท่าเรือคลองเตย ตรงป้ายรถเมล์มีก๊อกน้ำสาธารณะอยู่ก๊อกหนึ่ง...

"ตรงนั้นมันมีร้านที่ไหนเล่า มันมีแต่ก๊อก" ผมบอกน้าด้วยความงุนงงจะไปซื้อกะลิงที่ไหนฟะเนี่ย...
"ก็ก๊อกนั่นแหละเฟ้ย ดึงน้ำมา 2 ขวด อย่าเจือกโง่ ไอ่ฟาย"

...เอ๊า...กรูดันโง่เป็นฟายซะแล้ว...เถียงต่อ..
"ก็บอกเอาโซดาไง นั่นมันน้ำก๊อก"
"ฮ่า...ฮ่า..." น้าหัวเราะชอบใจ..."โซดาดึงเฟ้ย พูดให้มันมีหรูหน่อยเฟ้ย...ฮ่า"

โซดาดึง...หายงงเป็นปลิดทิ้งเลย...โซดาทำไมต้องดึง...

เคยเห็นมั้ยครับก๊อกประปาสาธารณะสมัยนั้น ตั้งทนโท่อยู่ข้างทาง
ทุ่นทู่เหมือนตู้ไปรษณีย์ย่อมๆ ทำด้วยเหล็ก สูงประมาณซัก 60-70 เซ็นต์
มีงวงสำหรับน้ำออกเกือบสุดด้านบน ส่วนตรงหัวมีเดือยกลมๆสำหรับดึงเปิดวาล์วให้น้ำไหลออกมาก๊อกนี่เอนกประสงค์ครับ ทั้งอาบ ทั้งหาบกลับบ้าน

ดื่มกินกันทั้งบางก็ก๊อกนี่แหละครับใครมีตังค์หน่อย ก็ซื้อโซดาขวดกิน..ใครกินน้ำโซดาแทนน้ำก๊อกถือว่าเท่มากส่วนใครกะตังค์น้อยแต่อยากเท่แบบน้าข้างบ้าน ก็นี่แหละครับ...

โซดาดึง....เป็นศัพท์ที่ฮิตมากในกาลนั้นแล...!!


นี่แหละครับ...ตู้โซดาดึง..

Create Date : 08 พฤศจิกายน 2555		1 comments
Last Update : 8 พฤศจิกายน 2555 19:46:55 น.
Counter : 1546 Pageviews.
Share Tweet