Day 2 กับประสบการณ์อันโหดร้ายของชีวิตออแพร์

18.06.2010
วันที่สองกับชีวิตในเนเธอร์แลนด์
ตื่นมาอาบน้ำตั้งแต่คี 5 เพราะเมื่อคืนไม่ได้อาบ
แล้วเมื่อวานก็ลืมถามโฮสว่าจะให้ตื่นกี่โมง เลยเตรียมตัวให้พร้อมก่อน
อาบเสร็จก็หลับๆ ตื่นๆ ส่องดูว่าโฮสตื่นยัง
พอ 7 โมงก็เห็นโมชวิ่งมาแต่ไกล
ก่อนที่น้องจะมาพังบ้าน รีบเปิดไปรับก่อนดีกว่า
ออกไปโฮสบอกว่า ตรงเวลาดีมาก ... คือชั้นยังไม่รู้เลยนะว่าจะให้เริ่มงานกี่โมง
โฮสให้ทำอาหารเช้า ก็ถามว่าเครื่องปิ้งขนมปังอยู่ไหน
โฮสบอกว่า เปิดหาดูเองซิ ไม่ลองหาจะเจอได้ไง
อ้าว! กวนตีนแต่เช้า
ชั้นก็ยืนอึ้งอยู่พัก จนโฮสก็ยอมบอกว่าอยู่ไหน
แล้วพอปิ้งขนมปัง ถามว่าเอากี่แผ่น โฮสบอก คิดเอาเอง ดูว่ามีกี่คนก็นับเอา
ก็เลยถามไปอีกว่า แล้วปกติกินคนล่ะเท่าไร
โฮส เงียบ แบบว่าคงถามจนลำคาญมั่ง
คือเข้าใจความรู้สึกตอนนั้นมั้ย แบบว่า อ้าว แล้วไงต่อ
มันก็เลยต้องตัดสินใจเองทั้งหมด ดีไม่ดีช่างมันเพราะเค้าไม่บอกอะไร
โมชกินอาหารเช้าไปสกปรกที่สุดเท่าที่เคยเห็น เด็กกิน
ช็อคโกแลตกระจาย น้องสบัดขนมปังทีต้องคอยหลบ
แปดโมงรถแท๊กซี่มารับไปโรงเรียน โฮสมัมให้เดินไปส่งด้วยกัน
จากนั้นก็ชวนไปซื้อของ ระหว่างทางก็คุยกันดี พยายามถามเรื่องโมช
ไปซื้อขนมปัง ซื้อของอื่นๆ เค้ารู้ว่าเราชอบกินเผ็ด เข้าซุเปอร์ไปก็บอกให้ไปหยิบพริก
ก็เลยถามว่าอยู่ไหน กลับมาถามเราต่อว่า แล้วพริกควรอยู่ที่ไหน อ้าว!
เราก็เลยเดินหา จนโฮสคงรับไม่ได้ ก็บอกว่านู้นไง ตอนเดินเข้ามาก็ผ่าน ไม่เห็นรึไง
ใครมันจะไปสังเกตุทุกอย่างว่ะ เข้ามาถึงก็ช่วยเข็นรถแล้วก็คอยช่วยหาของที่โฮสจะซื้อ
ซื้อเสร็จก็ช่วยถือ กลับบ้านทั้งหมด โฮสไม่ช่วยค่ะ ดีจริงๆ
กลับบ้านโฮสถามว่าได้ให้อาหารเช้าหมายัง ก็ถามว่าอยู่ไหน
เหมือนเดิมคือ ลองเปิดหาดูเอาเอง
ด้วยความลำคาญกับคำตอบแบบนี้ของโฮสมัม เลยขอพาหมาไปเดินเล่น
โฮสบอกจะไปนอนเหมือนกัน เหนื่อย ... เหนื่อยอะไรว่ะ
พาหมาไปเดินฝนตก เลยรีบพากลับแล้วเอาน้องหมาไปไหวในกรง เพราะข้างน้อกฝนตก
แล้วโฮสก็เขียนงานไว้ให้เพียบ ต้องเก็บครัว จัดกระเป๋าของตัวเอง และของน้อง เตรียมขึ้นเรือ
ของน้องเค้าโยนไว้บนเตียงน้องแล้ว ให้จัดใส่กระเป๋า ขึ้นไปถึงกับตกใจ
เสื้อผ้าน้องกองเป็นภูเขา ได้ข่าวว่าไป 3 วัน 2 คืน เตรียมไปเหมือนเป็นเดือน
แล้วโฮสบอกให้เราใส่ไปกับน้องด้วย จะบ้าเหรอ ชั้นก็ต้องการความเป็นส่วนตัวบ้างนะโว้ย
พอ 4 โมง น้องกลับจากเรียนก็ขึ้นรถไปเลย
ระหว่างทางน้องมันไม่รัดเข็มขัด แม่มันบอกให้เราคาดให้ ตัวเองก็รู้ว่ามันไม่ง่าย
พอคาดได้ มันเห็นรถตำรวจ มันยืนดิ้นเลย ให้ตำรวจเห็น แม่งกวนตีนมาก
โฮสหันมาด่ากูอีก แสด
ไปถึงเรือ โฮสแด๊ดมาเตรียมเรือก่อนแล้ว แล้วโฮสมัมก็ปล่อยให้น้องวิ่งเล่นไป เพราะมีชูชีพ
เรือแถวนั้นก็รู้จักกันหมด ไปถึงได้ทักทายเรือเพื่อนบ้าน มาจากเยอรมัน น่ารักมากกกกกกกก
ลงเรือ ก็กินข้าวบ้างอะไรบ้างไปเรื่อยเปื่อย แล้วก็ดูทีวี นอน
เรื่องที่เซงที่สุดคือ ต้องนอนกับน้อง แล้วห้องนอนเหรอ ดูสภาพ





แล้วน้องเป็นเหา ให้กูไปนอนหมกหัวกับน้อง แล้วมีพูดว่า เค้าไม่เคยติดเหาน้องนะ
ก็ใช่ดิ ตัวเองไม่เคยนอนกับลูกเลย เสพสุขกันสองคน ให้คนอื่นมาทุกข์แทน
โฮสมัมพาน้องเข้านอน ก็ได้เห็นความยาก ต้องนั่งเฝ้า ไม่ให้หนีออกจากห้อง
ระหว่างนั้นก็นั่งคุยกับโฮสแด๊ด ว่ามันยากมากเลยนะเนี้ย
ก็ถามไปว่าปกติทำยังไง แล้วลงเรือมีปัญหาอะไรที่พบบ่อย แล้วก้เรื่องที่น้องชอบหนีไป
ถามว่าเรื่องอะไรที่กลัวจะเกิดกับน้องมากที่สุด เพราะเห็นมาถึงก็ปล่อยน้องเล่น เหมือนไม่กลัวลูกหาย
โฮสแด๊ดดูจะจริงจัง เค้าบอกว่าเค้ารักลูกคนนี้มาก เค้าเลยดูแล และต้องการให้ชั้นรักลูกเค้า แล้วจะทำสิ่งที่ยากได้
แล้วงี้ชั้นต้องรักตัวเองด้วยมั้ย?!
พูดเอาแต่ได้ ทีเราขอแค่ตารางงานยังไม่ให้เลย ดูเหมือนจะรักตัวเองและลูกมากเกินจะรักคนอื่นได้
นั่งคิดทั้งคืนว่า จะทำยังไงให้บรรยากาศดีขึ้น เพราะเรายังต้องเจออะไรอีกเยอะ
กว่าจะไปนอนก็เกือบเที่ยงคืน ใจหนึ่งคือ ไม่อยากนอนเบียดน้อง

เรือลำเล็กที่ลงไปเบียดกัน แถมไม่ล่องไปไหนอีก ลอยอยู่กับที่





...To be continue




Create Date : 14 กรกฎาคม 2553
Last Update : 14 กรกฎาคม 2553 18:51:45 น.
Counter : 10279 Pageviews.

9 comments
  
แวะมาอ่านค่ะ

อยู่เมืองไหนคะเนี่ย ปรับตัวได้หรือยังคะ สู้ สู้นะคะ ท่าทางบ้านนี้แสบน่าดู


เข้าไปอ่านบล็อกก่อนหน้านี้เรื่อง IND จริง ๆ แล้ว IND มันคือหน่วยงานของกระทรวงยุติธรรม ซึ่งเกี่ยวกับการเข้าเมืองของคนต่างด้าวอย่างเรา ๆ นี่แหล่ะค่ะ (Immigration)
โดย: อารีรัตน์ วันที่: 14 กรกฎาคม 2553 เวลา:19:42:59 น.
  
เป็นกำลังใจให้นะคะน้อง

น้องสาวพี่ก็เคยเป็นออแพร์เหมือนกัน ไปอเมริกาค่ะ แต่เขาโชคดีได้โฮสดี... แฟร์มากๆ ทุกวันนีก็ไปมาหาสู่กัน (น้องสาวอยู่ต่อเพราะพบรักกับแฟน ตอนนี้แต่งงานอยู่ที่นั่นถาวรแล้วค่ะ)

วันหยุดหนูก็พักผ่อนให้เต็มที่นะคะ พักกายพักใจ สู้ให้เต็มที่

หลังจบโครงการ น้องสาวพี่อยู่ต่อ แต่ก็ยังไม่ได้เวิร์คเพอร์มิทนะคะ ตอนนี้ก็เป็นแนนนี่เลี้ยงเด็กอยู่ใกล้ๆบ้าน น้องบอกว่า คนละเรื่องกับตอนเป็นออเลย เพราะเขาใช้ทำทุกอย่างเลย(นายจ้างเป็นคนอินเดีย) พับผ้าของทุกคน ล้างจาน จัดกระเป๋า ทำอาหารอีกต่างหาก เรียกว่าเวลาทำงานนี่เขาจัดหางานให้ทำแน่นเอี๊ยดเลยไม่มีได้พัก น้องบอกตอนแรกก็งงไปเลย แต่ก็ทนทำเพราะสะดวกหลายๆอย่าง แต่เหมือนได้คืบจะเอาศอก กลายเป็นว่า เห็นน้องเป็นคนใช้เต็มตัวแล้ว แฟนน้องรู้เข้าเลยจะไม่ให้ทำแล้วค่ะ น้องบอกวันหนึ่งล้างจานเยอะมาก เขาอยู่กันหลายคน ยายของเด็กก็จู้จี้ เครื่องล้างจานมีก็ได้ให้ใช้ จนมือจะพังแล้ว อยู่กับน้ำตลอด
แต่ออแพร์เขามีลิมิดนี่คะ ว่าใช้เราได้มากแค่ไหน ยังไงถ้าไม่ไหวจริงๆก็ปรึกษาเจ้าหน้าที่ที่ดูแลดูนะคะ แต่ยังไงก็อยากให้ทนสู้ดูสักตั้งค่ะ
โดย: กำลังใจหนึ่ง IP: 110.168.108.226 วันที่: 14 กรกฎาคม 2553 เวลา:20:49:04 น.
  
ไหนๆก็ได้ทำหน้าที่นี้แล้วตามที่ได้ตั้งใจไว้ก็ขอให้ฝ่าอุปสรรคไปได้ด้วยดีนะคะ

ถ้าน้องเค้าเป็นเหา ก็แนะนำให้พ่อแม่น้องซื้อยาฆ่าเหามาฆ่าสิคะ
แปลกใจที่เค้าไม่ทำอะไรเลยกับเหาบนหัวของลูกเหรอคะ
ที่อเมริกาถ้าเด็กเป็นเหานี่แทบจะพลิกบ้านเขย่าเอาเหาออกเลยค่ะ
แบบซักผ้าปู ซักปลอกหมอน เอาที่นอนไปตาก ดูดฝุ่นกันยกใหญ่เลยค่ะ
ในรถก็ต้องขัดต้องถู ดูดฝุ่นให้เรียบ ที่ไหนๆที่คิดว่าไข่เหาจะเกาะอยู่ก็ต้องทำความสะอาดให้หมดค่ะ

สู้ๆค่ะ คนที่เจอหนักกว่านี้ก็ยังมีเอาใจช่วยนะคะ
โดย: ปูขาเก เซมารู วันที่: 14 กรกฎาคม 2553 เวลา:20:53:45 น.
  
มาเป็นกำลังใจให้อีกคนค่า สู้ๆนะคะ
โดย: apple.007 วันที่: 14 กรกฎาคม 2553 เวลา:21:41:37 น.
  
ระวังนะคะเป็นออแพร์ที่ยุโรปไม่เหมือนเมกา ที่ยุโรปจะมีออร์แพร์จากยุโรปตะวันออกเยอะ พวกนี้จะทำทุกอย่างงานที่เขาหวังจะไม่ใช่แค่ออแพร์แต่เขาจะหวังให้เป็นคนใช้ด้วย ดูสัญญาให้ดีนะคะ ของเราเขาบอกว่าไม่ต้องทำงานบ้านแต่พอเราลงทุนไปถึงก็ให้ทำโน่นนี่เต็มไปหมด แต่เราหัวแข็งและเถียงให้ดูสัญญางาน โชคดีที่เถียงมันได้ทั้งเยอรมันทั้งอังกฤษ ไม่ทำและโชคดีที่นางร้ายอย่างเราหาครอบครัวเผื่อโดยไม่บอกเขา และเปลี่ยนครอบครัวได้ครอบครัวใหม่ที่ให้ความเคารพความเป็นมนุษย์ของเรา หาเองในเน็ท ถ้ายังไงดูลู่ทางหาบ้านใหม่ ไว้ก่อนเผื่อไว้นะ เพราะถ้าโฮสไม่เฟรนด์ลี่ชีวิตจะอับเฉามาก ดู //www.aupair-world.net/ ปกติสัญญาออแพร์น่าจะมีความเป็นส่วนตัวกว่านี้ เช็คชั่วโมงงานให้ดี เราต้องได้เรียนภาษาด้วยนะ เราเคยทำที่ออสเตรียหลัวจากนั้นก็กลับไทย แล้วก็กลับมาต่อโทที่ออสเตรียอีกรอบ โฮสครอบครัวหลังยังคงน่ารัก ถึงเราจะเรียนเมืองอื่นก็ยังขับรถมาเยี่ยม หาครอบครัวที่ดีกว่านี้ดีกว่า ต่อไปจะได้มี connection ตอนนี้ยุโรปอากาศร้อนรักษาตัวด้วยค่ะ- take care.....gotta get back to my thesis
โดย: บีบี IP: 84.119.28.87 วันที่: 14 กรกฎาคม 2553 เวลา:23:13:18 น.
  
จอย.. ต้องยิ่งอ่าน แล้วยิ่งรัดทดอ่ะ... มันโหดร้ายมากๆๆๆๆ
โดย: ต้องจ้า.. IP: 58.8.214.228 วันที่: 14 กรกฎาคม 2553 เวลา:23:46:53 น.
  
สู้สู้นะคะ หวังว่าเหตุการณ์จะคลี่คลายไปในทางที่ดี ซักพักอาจจะปรับตัวกันได้ ถ้าไม่ได้ลองขยับขยายดู ว่าหาทางเปลี่ยนโฮสได้ไหม
โดย: Bananarumba วันที่: 16 กรกฎาคม 2553 เวลา:2:14:28 น.
  
ขอบคุณทุกกำลังใจมากค่ะ
แต่ตอนนี้ขอเปลี่ยนโฮสแล้ว แล้วก็มีความสุขมากขึ้นเยอะมาก ถือว่าสิ่งที่ผ่านมาเป็นประสบการณ์ชีวิตค่ะ เลยอยากจะมาแชร์ให้เพื่อนๆ ได้รับรู้กันด้วย เพราะชีวิตก็ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบเสมอไป มันมักจะโรยด้วยกุหลาบทั้งต้น ที่มีหนามมากมาย เดินไปเหยียบก็เจ็บ ทรมานแบบนี้ค่ะ
โดย: joytime วันที่: 16 กรกฎาคม 2553 เวลา:18:55:23 น.
  
จากประสบการณ์เป็นออแพรที่เมกามาสองปีเรายุบ้านเกาหลีเจอหนักกว่านี้เรานิก้ออดทนมาได้ไงมะรุ. สู้ๆๆน่ะเด่วมันก้อผ่านไป ซินเดอเรล่ายังชิดซ้าย โดนน้องตบตีต่อย มีรอยฟกช้ำแทบทุกอาทิตทนมาได้ยังไงไม่รุ บ้านเกาหลีเลี้ยงลูกซีเรียลมากทุกอย่างต้องออกมาเฟอเฟค. ตอนนั้นกลายเปนคนสุขภาพจิตเสียเลยใครมาคุยด้วยกลายเปนคนโมโหร้ายเลย เพราะต้องรองรับอารมคนทั้งบ้าน ยิ่งน้องผุชายเขาเปนคนโมโหเหมือนพ่อบ้านแตกบ่อยมากประสาทกิน. เล่าให้พี่ที่บริษัทฟังเขาว่าน้องนี้ทนสุดๆๆอ่ะ. จริงๆชีวิตการเปนออแพรไม่ได้สวยหรูลงรูปสวยๆๆยิ้มมีความสุขในเฟสอย่างที่ทุกคนคิดหรอกต่างบ้านต่างเมืองต่างความรู้สึกต่างวัฒนธรรมมันต้องปรับตัวหลายอย่าง. แล้วเด็กฝรั่งกับเด็กไทยความเคารพผู้ใหญ่จะต่างกันมาก. ความอึดอัดยิ่งกว่าลูกสองผัวไม่เข้าบ้านค่ะ. เพราะต้องสู้กับน้องและโฮสเหนื่อยมากค่ะ. ซีรี่ยเกาหลีไม่เคยดูรู้แต่ว่าเจอชีวิตจริงหนักมาก. เพื่อนๆๆที่ออกมาทำแนนี่ทุกคนที่เจอครอบครัวเกาหลีพูดเปนเสียงเดียวกันว่าประสาทกินและไม่ขอทำงานร่วมกับเกาหลี.
โดย: Janny IP: 116.58.230.33 วันที่: 28 ธันวาคม 2558 เวลา:12:15:22 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

joytime
Location :
กรุงเทพฯ  Netherlands

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed

 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



Group Blog
  •  
  •  
  •  
  •  
  •   
กรกฏาคม 2553

 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
13
15
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31