ก้อนเมฆและเกลียวคลื่น......แม่ครับ เพื่อนๆ ที่อยู่บนก้อนเมฆตะโกนบอกผมว่า "เราเล่นตั้งแต่เช้าจรดค่ำ เล่นกับดวงอาทิตย์สีทองและดวงจันทร์สีเงิน"ผมถาม "แต่ฉันจะขึ้นไปได้อย่างไรเล่า?"พวกเขาตอบ "เดินไปที่ขอบโลกสิ ชูมือขึ้นสู่ท้องฟ้าแล้วเธอจะถูกนำมายังก้อนเมฆ""แม่กำลังคอยอยู่ที่บ้าน" ผมชี้แจง "ฉันจะทิ้งแม่ได้อย่างไร?พวกเขายิ้ม พากันลอยลิ่วไปหมดแต่ผมรู้จักการเล่นสนุกอย่างหนึ่งครับแม่ผมจะเป็นก้อนเมฆ ส่วนแม่เป็นดวงจันทร์ผมจะคลุมแม่ด้วยมือทั้งสอง และให้หลังคาเป็นท้องฟ้าสีครามพวกที่อยู่ในเกลียวคลื่นก็ตะโกนบอกผมว่า"เราร้องเพลงตั้งแต่เช้าจดค่ำ ท่องเที่ยวไปเรื่อยๆจนไม่รู้ว่าผ่านแห่งใดมาบ้าง"ผมถาม "แต่ฉันจะลงไปรวมด้วยอย่างไรนะ?"พวกเขาตอบ "มาที่ชายฝั่งสิ ยืนหลับตาให้มิดแล้วเธอจะถูกนำมาบนเกลียวคลื่น"ผมชี้แจง "แม่ให้อยู่กับบ้านในเวลาค่ำ ฉันจะทิ้งแม่ได้อย่างไร?"พวกเขายิ้ม และพากันผละไปหมดแต่ผมรู้จักการเล่นที่สนุกกว่านั้นอีกผมจะเป็นเกลียวคลื่น ส่วนแม่เป็นชายฝั่งมหัศจรรย์ผมจะม้วนตัว สาดเข้ามา ซัดเข้ามา แล้วกระจายซ่าบนตักแม่ด้วยเสียงหัวเราะและไม่มีผู้ใดในโลกจะล่วงรู้ว่า เราทั้งสองอยู่ที่ไหน........ตอนหนึ่งในจันทร์เสี้ยว
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [
แวะมาทักทายกันบ้างนะจ๊ะ